Together, anarchists and JCR milita

Together, anarchists and JCR militants fought off fascist invasions of Nanterre and marched for Vietnam in Berlin alongside the German Student Socialist Union (SDS). This emerging radical left found an audience of thousands on campus who, with hopes frustrated and illusions in the system exposed, were willing to hear a case for a revolutionary alternative.As students marched under “Victory to the NLF!” banners in anti-Vietnam War protests, they were also setting up organizations. TheComités Vietnam National(CVN) linked student radicals with left-wing intellectuals and small left parties, and soon grew into a swarm of regional groups. Most significantly, high school students organized a whole coterie ofComités Vietnam Lycéens. By late 1967, these had morphed intoComités d’Action Lycéens(CAL) to organize a left-wing movement among secondary school students. By April 1968 they had grown to 500 members in a handful of Parisian schools, but they would play an important role in the May explosion. (See Megan Behrent’s article in this issue, “Asking for the Impossible: May 1968 and the Revolt of the Lycéens.”)Solidarity for Vietnam broke out into university struggle, too. After Trotskyist student Xavier Langlade was arrested at a protest against an American Express office near Nanterre in March, a hundred radicals occupied an administrative building on campus. They set up committees, drafted a manifesto, and scrawled the first tastes of the satirical graffiti that is often remembered.

Αποτελέσματα (Ελληνικά) 1:

Μαζί, οι αναρχικοί και αγωνιστές JCR αγωνίστηκε από φασιστικές επιδρομές της Nanterre και βάδισε για το Βιετνάμ στο Βερολίνο μαζί με τη γερμανική Φοιτητών Σοσιαλιστική Ένωση (SDS). Αυτή η αναδυόμενη ριζοσπαστική αριστερά βρήκε ένα ακροατήριο χιλιάδων στην πανεπιστημιούπολη που, με τις ελπίδες απογοητευμένοι και αυταπάτες στο σύστημα εκτεθειμένο, ήταν πρόθυμοι να ακούσουν μια υπόθεση για μια επαναστατική εναλλακτική λύση.

Καθώς οι μαθητές παρέλασαν κάτω «Νίκη στο NLF!» Πανό στο αντι-Βιετνάμ διαδηλώσεις Πολέμου, είχαν επίσης τη σύσταση οργανώσεων. TheComités Βιετνάμ Εθνική (CVN) που συνδέονται ρίζες των φοιτητών με τους διανοούμενους της αριστεράς και μικρά αριστερά κόμματα, και σύντομα εξελίχθηκε σε ένα σμήνος των περιφερειακών ομάδων. Πιο σημαντικά, μαθητές γυμνασίου οργάνωσε μια ολόκληρη κλίκα ofComités Βιετνάμ Lycéens. Μέχρι τα τέλη του 1967, αυτές είχαν μεταμορφωθεί intoComités d'δράσης Lycéens (CAL) για να οργανώσει ένα κίνημα της αριστεράς μεταξύ των μαθητών της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης. Με Απρίλιος 1968 είχαν αυξηθεί σε 500 μέλη σε μια χούφτα των παρισινών σχολεία, αλλά θα παίξει σημαντικό ρόλο στην έκρηξη Μάιο. (Άρθρο Δείτε Megan Behrent σε αυτό το θέμα, «ζητά το αδύνατο:. Μάιος του 1968 και την επανάσταση του Lycéens»)

Αλληλεγγύη για το Βιετνάμ ξέσπασε σε πανεπιστημιακό αγώνα, πάρα πολύ. Μετά την τροτσκιστική φοιτητής Xavier Langlade συνελήφθη σε μια διαμαρτυρία εναντίον ενός γραφείου American Express κοντά στο Nanterre το Μάρτιο, εκατό ρίζες που καταλαμβάνει ένα διοικητικό κτίριο στην πανεπιστημιούπολη. Έστησαν επιτροπές, συνέταξε ένα μανιφέστο, και κακογραμμένα τα πρώτα γεύσεις της σατιρικής γκράφιτι που συχνά θυμόμαστε.

Αποτελέσματα (Ελληνικά) 2:

Μαζί, οι αναρχικοί και οι μαχητές της JCR πολέμησαν τις φασιστικές εισβολές της Ναντέρ και παρελαύνουν για το Βιετνάμ στο Βερολίνο μαζί με τη γερμανική φοιτητική Σοσιαλιστική Ένωση (SDS). Αυτή η αναδυόμενη ριζοσπαστική αριστερά βρήκε ένα ακροατήριο χιλιάδων στην πανεπιστημιούπολη που, με ελπίδες απογοητευμένοι και ψευδαισθήσεις στο σύστημα που εκτίθενται, ήταν πρόθυμοι να ακούσουν μια υπόθεση για μια επαναστατική εναλλακτική λύση.

Καθώς οι μαθητές παρελαύνουν κάτω από τα πανό "νίκη στο NLF!" στις διαμαρτυρίες του πολέμου κατά του Βιετνάμ, οργανώθηκαν επίσης οργανισμοί. Οι εθνικοί ριζοσπαστικοί φοιτητές με αριστερούς διανοούμενους και μικρά αριστερά κόμματα, και σύντομα μεγάλωσαν σε σμήνος περιφερειακών ομάδων. Πολύ σημαντικά, οι μαθητές λυκείου οργάνωσαν ένα ολόκληρο μέρος της οργάνωσης του Βιετνάμ. Μέχρι τα τέλη του 1967, αυτά είχαν μεταμορφωθεί στην Comιs D'enlon lycéens (CAL) για να οργανώσουν ένα αριστερό κίνημα μεταξύ των μαθητών δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης. Μέχρι τον Απρίλιο του 1968 είχαν μεγαλώσει σε 500 μέλη σε μια χούφτα παριζιάνικα σχολεία, αλλά θα διαδραματίσουν σημαντικό ρόλο στην έκρηξη του Μαΐου. (Βλέπε το άρθρο της Μέγκαν Μπέιμπενς σε αυτό το θέμα, "ζητώντας το αδύνατο: Μάιος 1968 και η εξέγερση των Λυσενηνων.")

Η αλληλεγγύη για το Βιετνάμ ξέσπασε και σε πανεπιστημιακό αγώνα. Μετά την σύλληψη του τροτσκιστή μαθητή Ξαβιέ Λάνγκλαντ σε διαμαρτυρία εναντίον ενός αμερικανικού γραφείου στη Ναντέρ, το Μάρτιο, εκατό ριζοσπαστικοί κατέλαβαν ένα διοικητικό κτίριο στην πανεπιστημιούπολη. Είχαν στήσει επιτροπές, συνέταξαν ένα μανιφέστο, και είχαν γράψει τις πρώτες γεύσεις του Σατιρικού γκράφιτι που συχνά θυμόμαστε.

Αποτελέσματα (Ελληνικά) 3:

Μαζί, αναρχικοί και μαχητές του JCR πολέμησαν τις φασιστικές εισβολές στο Ναντέρ και παρελαύνουν για το Βιετνάμ στο Βερολίνο μαζί με τη γερμανική φοιτητική σοσιαλιστική ένωση (SDS).Αυτή η αναδυόμενη ριζοσπαστική αριστερά βρήκε ένα κοινό χιλιάδων στην πανεπιστημιούπολη που, με απογοητευμένες ελπίδες και ψευδαισθήσεις στο σύστημα εκτεθειμένες, ήταν πρόθυμοι να ακούσουν μια υπόθεση για μια επαναστατική εναλλακτική λύση.
Καθώς οι μαθητές βάδισαν κάτω από το 8220νίκη στο ΝLF!Τα πανό των διαδηλώσεων κατά του πολέμου κατά του Βιετνάμ ίδρυσαν επίσης οργανώσεις.Το Εθνικό Βιετνάμ (CVN) συνέδεσε τους μαθητικούς ριζοσπάστες με αριστερούς διανοούμενους και μικρά αριστερά κόμματα, και σύντομα έγινε σμήνος περιφερειακών ομάδων.Το σημαντικότερο είναι ότι οι μαθητές του γυμνασίου οργάνωσαν ένα ολόκληρο κοτερί του ComitBild2333.Μέχρι τα τέλη του 1967, αυτά είχαν μετατραπεί σε Comit233·'s d 8217· Action Lyc233;' ens(CAL) για να οργανώσουν μια αριστερή κίνηση μεταξύ των δευτεροβάθμιων μαθητών.Μέχρι τον Απρίλιο του 1968 είχαν μεγαλώσει σε 500 μέλη σε μια χούφτα Παριζιάνικα σχολεία, αλλά θα έπαιρναν σημαντικό ρόλο στην έκρηξη του Μαΐου.(Βλέπε το άρθρο της Megan Behrend 8217η στο παρόν τεύχος, “Bridge 8220”, ζητώντας το αδύνατο: May 1968 και the Revolt of the LycDrive 233hens.”.
Η αλληλεγγύη για το Βιετνάμ ξέσπασε και σε πανεπιστημιακό αγώνα, επίσης.Μετά τη σύλληψη του τροτσκιστή φοιτητή Ζαβιέ Λανγκλαντ σε διαδήλωση κατά ενός γραφείου American Express κοντά στο Ναντέρ το Μάρτιο, εκατό ριζοσπάστες κατέλαβαν ένα διοικητικό κτίριο στο πανεπιστήμιο.Δημιούργησαν επιτροπές, συνέταξαν ένα μανιφέστο, και έγραψαν την πρώτη γεύση του σατιρικού γκράφιτι που συχνά μνημονεύεται.