When local governments produce and

When local governments produce and deliver big, complex goods and services,
like road networks or water treatment and distribution systems, they increasingly
enter into big, complex arrangements. These complex ventures are commonly
referred to as public–private partnerships (PPPs). They usually take the form of a
contractual agreement between the government and the private partner (contractual
PPPs), in what can be seen as an extension of the standard procurement
method, contracting out, which has evolved to include high-powered incentives.
This requires transferring risk from the government to the private partner, in
order to address traditional problems with moral hazard and quality measurement.
PPPs can also adopt an organisational form (institutional PPPs), as the
government and the private partner may share ownership of an organisation that
is in charge of providing the infrastructure, the facility or the related services.
In the typical PPP, a government authority and a private entity agree to what at
first glance is a fairly straightforward transaction: each party agrees to play a part

Αποτελέσματα (Ελληνικά) 1:

Όταν οι τοπικές κυβερνήσεις παράγουν και παραδώσει μεγάλα, πολύπλοκα αγαθών και υπηρεσιών,όπως οδικά δίκτυα ή συστήματα επεξεργασίας και διανομής νερού, αυτοί όλο και περισσότεροσυνάπτει μεγάλες, πολύπλοκες ρυθμίσεις. Αυτές οι πολύπλοκες επιχειρήσεις είναι συνήθωςαναφέρεται ως δημόσιου – ιδιωτικού τομέα (ΣΔΙΤ). Συνήθως παίρνουν τη μορφή ενόςσυμβατική συμφωνία μεταξύ της κυβέρνησης και του ιδιωτικού εταίρου (συμβατικήΣΔΙΤ), σε ό, τι μπορεί να θεωρηθεί ως μια επέκταση της πρότυπο προμήθειαςμέθοδος, συμβάσεις ανάθεσης έργου, που έχει εξελιχθεί σε περιλαμβάνουν υψηλής ισχύος κίνητρα.Αυτό απαιτεί τη μεταβίβαση κινδύνου από την κυβέρνηση φορέα στον ιδιωτικό φορέα, σεπροκειμένου να αντιμετωπιστούν προβλήματα παραδοσιακά με ηθικού κινδύνου και τη μέτρηση της ποιότητας.ΣΔΙΤ μπορεί επίσης να εκδώσει έντυπο οργανωτική (θεσμική ΣΔΙΤ), ως τοκυβέρνηση και στον ιδιωτικό φορέα σύμπραξης μπορεί να μοιράζονται την κυριότητα ενός οργανισμού πουείναι υπεύθυνες για την παροχή της υποδομής, την εγκατάσταση ή τις σχετικές υπηρεσίες.Σε το τυπικό πρωτόκολλο PPP, κυβερνητικής αρχής και ιδιωτικού συμφωνήσουν σε ό, τι στοπρώτη ματιά είναι μια αρκετά απλή συναλλαγή: κάθε συμβαλλόμενος συμφωνεί να διαδραματίσει ένα ρόλο

Αποτελέσματα (Ελληνικά) 2:

Όταν οι τοπικές κυβερνήσεις να παράγουν και να παραδώσει μεγάλες, σύνθετες αγαθών και υπηρεσιών,
όπως τα οδικά δίκτυα ή επεξεργασίας νερού και συστήματα διανομής, που όλο και περισσότερο
να τεθεί σε μεγάλες, πολύπλοκες ρυθμίσεις. Αυτές οι πολύπλοκες επιχειρήσεις συνήθως
αναφέρεται ως δημόσιου-ιδιωτικού τομέα (ΣΔΙΤ). Συνήθως λαμβάνουν τη μορφή μιας
συμβατικής συμφωνίας μεταξύ της κυβέρνησης και του εταίρου του ιδιωτικού τομέα (συμβατικές
ΣΔΙΤ), σε ό, τι μπορεί να θεωρηθεί ως επέκταση της βασικής προμήθειας
μέθοδο, τις συμβάσεις ανάθεσης έργου, το οποίο έχει εξελιχθεί για να περιλάβει υψηλής ισχύος κίνητρα.
Αυτό απαιτεί μεταφορά του κινδύνου από την κυβέρνηση να εταίρο του ιδιωτικού τομέα, με
σκοπό την αντιμετώπιση των παραδοσιακά προβλήματα με τον ηθικό κίνδυνο και τη μέτρηση της ποιότητας.
ΙΑΔ μπορούν επίσης να υιοθετήσει μια οργανωτική μορφή (θεσμικών ΣΔΙΤ), καθώς η
κυβέρνηση και ο ιδιωτικός εταίρος μπορεί να μοιραστεί την κυριότητα ενός οργανισμού που
είναι υπεύθυνος για την παροχή της υποδομής, την εγκατάσταση ή τις σχετικές υπηρεσίες.
στην τυπική ΣΔΙΤ, μια κυβερνητική αρχή και ιδιωτικό φορέα συμφωνούν σε αυτό σε
πρώτη ματιά είναι μια αρκετά απλή συναλλαγή: κάθε συμβαλλόμενο μέρος συμφωνεί να διαδραματίσει ένα ρόλο

Αποτελέσματα (Ελληνικά) 3:

Όταν η τοπική κυβέρνηση της παραγωγής και της προσφέρει μεγάλες, πολύπλοκες αγαθά και υπηρεσίες,Σαν οδικό δίκτυο ή σε σύστημα επεξεργασίας και διανομής ύδατος, και είναι όλο και πιοΣε μεγάλες, πολύπλοκες ρυθμίσεις.Αυτές οι πολύπλοκες επιχειρήσεις είναι συνήθωςονομάζεται δημόσια – συμπράξεις δημόσιου - ιδιωτικού τομέα (ΣΔΙΤ).συνήθως λαμβάνουν τη μορφήΗ κυβέρνηση και ιδιωτικών εταίρων (σύμβαση συμβατική συμφωνίαισοτιμία αγοραστικής δύναμης), αυτό μπορεί να θεωρηθεί ως πρότυπο συμβάσεων επέκτασηδίκαιο, σύμβαση, έχει ήδη την ανάπτυξη σε ένα υψηλό δυναμικό κίνητρο.Αυτό απαιτεί την κυβέρνηση προς ιδιώτες εταίροι τη μεταφορά του κινδύνουτον ηθικό κίνδυνο και του ελέγχου της ποιότητας των παραδοσιακών προβλημάτων.ισοτιμία αγοραστικής δύναμης μπορεί επίσης να λαμβάνει τη μορφή οργάνωσης (σύστημα ως ΣΔΙΤ),Η κυβέρνηση και ιδιωτικών εταίρων για να μοιραστώ ένα η κυριότητα της οργάνωσηςΕίναι υπεύθυνη για την παροχή της υποδομής, των εγκαταστάσεων ή των σχετικών υπηρεσιών.Σε μια τυπική ισοτιμία αγοραστικής δύναμης, ένα όργανο της κυβέρνησης και μια ιδιωτική οντότητα συμφωνούν στο σημείο αυτόΤο πρώτο μάτι είναι μια αρκετά απλή συναλλαγή: κάθε συμβαλλόμενο μέρος συμφωνεί να παίξει ένα μέρος