Family and friends are the most imp

Family and friends are the most important source of care
for people with LTC needs in OECD countries. Because of
the informal nature of care that they provide, it is not easy
to get comparable data on the number of people caring for
family and friends across countries, nor on the frequency
of their caregiving. The data presented in this section come
from national or international health surveys and refer to
people aged 50 years and over who report providing care
and assistance to family members and friends.
On average across OECD countries, around 15% of people
aged 50 and over provided care for a dependent relative or
friend in 2013 (Figure 11.14). There is significant variation
between countries, with nearly 20% of over-50s in Belgium
and Estonia providing informal care, compared to just over
10% in Israel and Australia. Rates of informal care are negatively
correlated with the proportion of older people
receiving formal services (see indicator on “Recipients of
informal care”) and the density of LTC workers (see indicator
on “Long-term care workers”). Countries such as Estonia
and the Czech Republic, with relatively few LTC workers and
recipients of formal services, have higher rates of informal
care; while countries such as Israel and Sweden, with large
number of LTCworkers and many older people receiving LTC
services, have lower rates of informal care. The causality
here is not clear: it could be that strong public provision
means families do not have to care for older people with LTC
needs, or it could be that a strong tradition of family support
reduces the need for extensive public provision.
The majority of informal carers are women in all OECD
countries and on average more than 60% of carers are
women. This ranges from a high of 70% in Slovenia to a low
of 55% in Sweden (Figure 11.15).
On average across OECD countries, 74% of informal carers
provide care on a daily basis, while the remaining 26% provide
care only on a weekly basis. However, there is wide
variation across countries in the intensity in caregiving
(Figure 11.16). In countries with comprehensive public
LTC systems, such as the Netherlands, Switzerland and
Nordic countries, family and friends provide less intensive
care. The highest intensity of care is reported in Spain,
Slovenia and Israel – although these countries actually
have relatively few people providing informal care
(Figure 11.14). Taking the total number of carers into
account, Estonia, Belgium, the Czech Republic and France
have greatest proportion of over-50s providing daily care to
family or friends, suggesting that informal care is particularly
important in these countries.
Intensive caregiving is associated with a reduction in
labour force attachment for caregivers of working age,
higher poverty rates, and a higher prevalence of mental
health problems. Many OECD countries have implemented
policies to support family carers with a view to mitigating
these negative impacts. These include paid care leave (e.g.,
Belgium), flexible work schedules (e.g., Australia and the
United States), respite care (e.g., Austria, Denmark and
Germany) and counselling/training services (e.g., Sweden).
Moreover, a number of OECD countries provide cash benefits
to family caregivers or cash-for-care allowances for
recipients which can be used to pay informal caregivers
(Colombo et al., 2011).
Declining family size, increased geographical mobility and
rising participation rates of women in the labour market
mean that there is a risk that fewer people will be willing
and able to provide informal care in the future. This could
have two consequences. Firstly, those that do provide informal
care may be required to provide higher-intensity care.
This will make the support that they receive even more
important if negative health and employment outcomes
are to be avoided. Secondly, a reduction in the supply of
informal care would put increasing pressure on public LTC
systems. These systems will need adequate funding and
infrastructure in place to cope with increased demand, otherwise
people could be left without access to the services
they need.

Αποτελέσματα (Ελληνικά) 1:

Οικογένεια και φίλοι είναι η σημαντικότερη πηγή της φροντίδαςγια τους ανθρώπους με ανάγκες LTC στις χώρες του ΟΟΣΑ. Λόγω τηςτης άτυπης φύσης της περίθαλψης που παρέχουν, δεν είναι εύκολονα πάρει συγκρίσιμα δεδομένα σχετικά με τον αριθμό των ατόμων που φροντίδα γιαοικογένεια και τους φίλους σε όλες τις χώρες, ούτε στη συχνότητατης φροντίδας τους. Τα στοιχεία που παρουσιάζονται στην ενότητα αυτή προέρχονταιαπό εθνική ή διεθνής υγεία έρευνες και αναφέρονται σεάτομα ηλικίας 50 ετών και άνω που αναφέρουν την παροχή φροντίδαςκαι βοήθεια σε συγγενείς και φίλους.Κατά μέσο όρο στις χώρες του ΟΟΣΑ, περίπου το 15% των ανθρώπωνηλικίας 50 ετών και πάνω που προβλέπονται φροντίδα εξαρτημένων συγγενής ήο φίλος το 2013 (διάγραμμα 11.14). Υπάρχει σημαντική διακύμανσημεταξύ των χωρών, με σχεδόν το 20% των πάνω από 50 ετών στο Βέλγιοκαι Εσθονία παρέχουν άτυπη φροντίδα, σε σύγκριση με μόλις πάνω απότο 10% στο Ισραήλ και την Αυστραλία. Τα ποσοστά της άτυπης φροντίδας είναι αρνητικάσυσχετίζεται με το ποσοστό των ηλικιωμένων ατόμωνλαμβάνουν επίσημες υπηρεσίες (βλ. ένδειξη «αποδέκτες τωνΆτυπη φροντίδα») και η πυκνότητα των LTC εργαζομένων (βλ. ένδειξη«μακροχρόνια φροντίδα των εργαζομένων»). Χώρες όπως η Εσθονίακαι την Τσεχική Δημοκρατία, με σχετικά λίγες LTC εργαζομένων καιΟι παραλήπτες του επίσημες υπηρεσίες, έχουν υψηλότερα ποσοστά της άτυπηςπερίθαλψη· ενώ χώρες όπως το Ισραήλ και η Σουηδία, με μεγάληΑριθμός LTCworkers και πολλοί ηλικιωμένοι που λαμβάνουν LTCυπηρεσίες, έχουν χαμηλότερα ποσοστά της ανεπίσημης φροντίδας. Η αιτιότηταεδώ δεν είναι σαφής: θα μπορούσε να είναι ισχυρή δημόσια διατάξεωςσημαίνει ότι δεν έχουν οικογένειες για τη φροντίδα ηλικιωμένων ατόμων με LTCανάγκες, ή θα μπορούσε να είναι ότι υποστηρίζει μια ισχυρή παράδοση της οικογένειαςμειώνει την ανάγκη για εκτεταμένη δημόσια παροχή.Η πλειοψηφία των ανεπίσημων φροντιστών είναι γυναίκες σε όλα του ΟΟΣΑχώρες και κατά μέσο όρο περισσότερο από το 60% των νοσηλευτών είναιγυναίκες. Αυτό κυμαίνεται από το υψηλό του 70% στη Σλοβενία σε ένα χαμηλό55% στη Σουηδία (σχήμα 11.15).Κατά μέσο όρο στις χώρες του ΟΟΣΑ, το 74% των ανεπίσημων φροντιστώνπαροχή φροντίδας σε καθημερινή βάση, ενώ το υπόλοιπο 26% παρέχουνπροσοχή μόνο σε εβδομαδιαία βάση. Ωστόσο, υπάρχει ευρείαδιακύμανση μεταξύ των χωρών της έντασης σε φροντίδας(11.16 σχήμα). Σε χώρες με συνολική δημόσιαLTC συστήματα, όπως η Ολλανδία, η Ελβετία καιΣκανδιναβικές χώρες, την οικογένεια και τους φίλους, παρέχει λιγότερο εντατικήφροντίδα. Η υψηλότερη ένταση της φροντίδας του έχει αναφερθεί στην Ισπανία,Σλοβενία και το Ισραήλ – αν και αυτές οι χώρες στην πραγματικότηταέχουν σχετικά λίγους ανθρώπους που παρέχουν άτυπη φροντίδα(11.14 σχήμα). Λαμβάνοντας το συνολικό αριθμό των νοσηλευτών σελογαριασμό, Εσθονία, Βέλγιο, την Τσεχική Δημοκρατία και τη Γαλλίαέχουν μεγαλύτερο ποσοστό πάνω από 50 ετών παρέχοντας καθημερινή φροντίδα ναοικογένεια ή φίλοι, γεγονός που υποδηλώνει ότι η άτυπη φροντίδα είναι ιδιαίτερασημαντικό σε αυτές τις χώρες.Εντατικής φροντίδας σχετίζεται με μείωση τουεξάρτημα για φροντιστές ηλικία εργασίας, του εργατικού δυναμικούυψηλότερα ποσοστά φτώχειας, καθώς και μια υψηλότερη επικράτηση της ψυχικήςπροβλήματα υγείας. Πολλές χώρες του ΟΟΣΑ έχουν εφαρμόσειπολιτικές για να υποστηρίζουν τους οικογενειακούς φροντιστές με σκοπό τον μετριασμόαυτές οι αρνητικές επιπτώσεις. Αυτές περιλαμβάνουν αδείας επί πληρωμή (π.χ.Βέλγιο), προγραμματίζει την ευελιξία της εργασίας (π.χ., Αυστραλία και τοΦροντίδα ανάπαυλας και Ηνωμένες Πολιτείες), (π.χ. Αυστρία, Δανία καιΓερμανία) και συμβουλευτικής κατάρτισης υπηρεσίες (π.χ., Σουηδία).Επιπλέον, ένας αριθμός των χωρών του ΟΟΣΑ παρέχουν παροχές σε χρήμαγια φροντιστές ή μετρητά-για-care επιδόματα γιαπαραλήπτες που μπορούν να χρησιμοποιηθούν για να πληρώσουν ανεπίσημους φροντιστές(Κολόμπο et al., 2011).Μειώνεται το μέγεθος της οικογένειας, αυξημένη γεωγραφική κινητικότητα καιαύξηση των ποσοστών συμμετοχής των γυναικών στην αγορά εργασίαςσημαίνει ότι υπάρχει ένας κίνδυνος ότι λιγότεροι άνθρωποι θα είναι πρόθυμοικαι είναι σε θέση να παρέχουν άτυπη φροντίδα στο μέλλον. Αυτό θα μπορούσε ναέχει δύο συνέπειες. Πρώτον, εκείνοι που παρέχουν άτυπηφροντίδα ενδέχεται να απαιτείται για την παροχή περίθαλψης υψηλότερης έντασης.Αυτό θα καταστήσει την υποστήριξη που λαμβάνουν ακόμη περισσότεροσημαντικό εάν αρνητικά αποτελέσματα υγείας και απασχόλησηςθα πρέπει να αποφεύγονται. Δεύτερον, μια μείωση της προσφοράςΆτυπη φροντίδα θα θέσει την αυξανόμενη πίεση στις δημόσιες LTCσυστήματα. Τα συστήματα αυτά θα χρειαστείτε επαρκή χρηματοδότηση καιυποδομή σε θέση να αντιμετωπίσουν την αυξημένη ζήτηση, αλλιώςάνθρωποι θα μπορούσε να μείνει χωρίς πρόσβαση στις υπηρεσίεςχρειάζονται.

Αποτελέσματα (Ελληνικά) 2:

Οικογένεια και φίλοι είναι η πιο σημαντική πηγή της φροντίδας
για τα άτομα με LTC ανάγκες στις χώρες του ΟΟΣΑ. Λόγω της
άτυπης φύσης της φροντίδας που παρέχουν, δεν είναι εύκολο
να πάρει συγκρίσιμων στοιχείων σχετικά με τον αριθμό των ατόμων που φροντίζουν
την οικογένεια και τους φίλους σε όλες τις χώρες, ούτε από τη συχνότητα
της φροντίδας τους. Τα στοιχεία που παρουσιάζονται σε αυτή την ενότητα προέρχονται
από τις εθνικές ή διεθνείς έρευνες για την υγεία και αναφέρονται σε
άτομα ηλικίας 50 ετών και άνω, οι οποίοι αναφέρουν ότι παρέχουν φροντίδα
και βοήθεια στα μέλη της οικογένειας και τους φίλους.
Κατά μέσο όρο στις χώρες του ΟΟΣΑ, περίπου 15% των ανθρώπων
ηλικίας 50 ετών και άνω που παρέχονται φροντίδα για ένα εξαρτώμενο συγγενή ή
φίλο το 2013 (Σχήμα 11.14). Υπάρχει σημαντική διακύμανση
μεταξύ των χωρών, με σχεδόν το 20% των άνω των 50 ετών στο Βέλγιο
και η Εσθονία παρέχουν άτυπη φροντίδα, σε σύγκριση με μόλις πάνω από
το 10% στο Ισραήλ και την Αυστραλία. Τιμές της άτυπης φροντίδας αρνητικά
συσχετίζεται με το ποσοστό των ηλικιωμένων
που λαμβάνουν επίσημες υπηρεσίες (βλέπε δείκτη για "Παραλήπτες της
άτυπης φροντίδας») και την πυκνότητα των εργαζομένων LTC (βλέπε δείκτη
για την "εργαζόμενοι μακροχρόνιας φροντίδας»). Χώρες όπως η Εσθονία
και η Τσεχική Δημοκρατία, με σχετικά λίγους εργαζόμενους LTC και
αποδέκτες των τυπικών υπηρεσιών, έχουν υψηλότερα ποσοστά της άτυπης
φροντίδας? ενώ χώρες όπως το Ισραήλ και η Σουηδία, με μεγάλο
αριθμό LTCworkers και πολλοί ηλικιωμένοι άνθρωποι που λαμβάνουν LTC
υπηρεσίες, έχουν χαμηλότερα ποσοστά της άτυπης φροντίδας. Η αιτιότητα
εδώ δεν είναι σαφής: θα μπορούσε να είναι ότι η ισχυρή δημόσια παροχή
σημαίνει οικογένειες δεν έχουν να νοιάζονται για τους ηλικιωμένους με LTC
χρειάζεται, ή θα μπορούσε να είναι ότι μια ισχυρή παράδοση της οικογένειας υποστήριξης
μειώνει την ανάγκη για εκτεταμένη δημόσια παροχή.
Η πλειοψηφία των άτυπων φροντιστών είναι γυναίκες σε όλες τις ΟΟΣΑ
χώρες και κατά μέσο όρο περισσότερο από το 60% των φροντιστών είναι
γυναίκες. Αυτό κυμαίνεται από το υψηλό των 70% στη Σλοβενία στο χαμηλό
του 55% στη Σουηδία (Σχήμα 11.15).
Κατά μέσο όρο στις χώρες του ΟΟΣΑ, το 74% των άτυπων φροντιστών
παρέχουν φροντίδα σε καθημερινή βάση, ενώ το υπόλοιπο 26% να παρέχουν
φροντίδα μόνο για σε εβδομαδιαία βάση. Ωστόσο, υπάρχει μεγάλη
διακύμανση μεταξύ των χωρών της έντασης στην φροντίδας
(Σχήμα 11.16). Σε χώρες με συνολική δημόσια
συστήματα LTC, όπως η Ολλανδία, η Ελβετία και
σκανδιναβικές χώρες, την οικογένεια και τους φίλους σας παρέχουν λιγότερο εντατική
φροντίδα. Η υψηλότερη ένταση της φροντίδας αναφέρεται στην Ισπανία,
τη Σλοβενία και το Ισραήλ - αν και οι χώρες αυτές στην πραγματικότητα
έχουν σχετικά λίγα άτομα που παρέχουν άτυπη φροντίδα
(Σχήμα 11.14). Ανεβάζοντας το συνολικό αριθμό των φροντιστών σε
λογαριασμό, η Εσθονία, το Βέλγιο, η Τσεχική Δημοκρατία και η Γαλλία
έχουν μεγαλύτερο ποσοστό των άνω των 50 ετών που παρέχει καθημερινή φροντίδα για την
οικογένεια ή τους φίλους, γεγονός που υποδηλώνει ότι η άτυπη φροντίδα είναι ιδιαίτερα
σημαντικό σε αυτές τις χώρες.
Εντατικής φροντίδας συνδέεται με μια μείωση της
προσκόλλησης του εργατικού δυναμικού για τους φροντιστές σε ηλικία εργασίας,
υψηλότερα ποσοστά φτώχειας, καθώς και ένα υψηλότερο επιπολασμό των ψυχικών
προβλημάτων υγείας. Πολλές χώρες του ΟΟΣΑ έχουν εφαρμόσει
πολιτικές για την υποστήριξη της οικογένειας φροντιστές με στόχο την άμβλυνση
των αρνητικών αυτών επιπτώσεων. Αυτές περιλαμβάνουν άδειας μετ 'αποδοχών φροντίδας (π.χ.
Βέλγιο), ευέλικτο ωράριο εργασίας (π.χ., την Αυστραλία και τις
Ηνωμένες Πολιτείες), φροντίδα ανάπαυλας (π.χ., την Αυστρία, τη Δανία και τη
Γερμανία) και τις υπηρεσίες παροχής συμβουλών / κατάρτισης (π.χ. Σουηδία).
Επιπλέον, μια σειρά του ΟΟΣΑ χώρες παρέχουν παροχές σε χρήμα
προς την οικογένεια φροντιστές ή μετρητά-για-φροντίδα επιδόματα για
τους δικαιούχους που μπορούν να χρησιμοποιηθούν για να πληρώσει άτυπη φροντιστές
(Colombo et al., 2011).
η μείωση το μέγεθος της οικογένειας, αυξημένη γεωγραφική κινητικότητα και η
αύξηση των ποσοστών συμμετοχής των γυναικών στην στην αγορά εργασίας
σημαίνει ότι υπάρχει ο κίνδυνος ότι λιγότεροι άνθρωποι θα είναι πρόθυμοι
και ικανοί να παρέχουν άτυπη φροντίδα στο μέλλον. Αυτό θα μπορούσε
να έχει δύο συνέπειες. Πρώτον, εκείνες που παρέχουν άτυπη
φροντίδα μπορεί να υποχρεούνται να παρέχουν φροντίδα υψηλότερης έντασης.
Αυτό θα κάνει τη στήριξη που λαμβάνουν ακόμη πιο
σημαντικό εάν αρνητικών αποτελεσμάτων για την υγεία και την απασχόληση,
πρέπει να αποφεύγονται. Δεύτερον, η μείωση της προσφοράς της
άτυπης φροντίδας θα θέσει αυξανόμενη πίεση στα δημόσια LTC
συστήματα. Τα συστήματα αυτά θα πρέπει να διαθέτουν επαρκή χρηματοδότηση και
υποδομή για την αντιμετώπιση της αυξημένης ζήτησης, ειδάλλως
οι άνθρωποι θα μπορούσαν να μείνουν χωρίς πρόσβαση στις υπηρεσίες
που χρειάζονται.

Αποτελέσματα (Ελληνικά) 3:

Η οικογένεια και οι φίλοι είναι πιο σημαντική πηγή η περίθαλψηΟι μακροπρόθεσμες ανάγκες των χωρών του ΟΟΣΑ.Επειδήάτυπο χαρακτήρα τους, την παροχή περίθαλψης, δεν είναι εύκολοπληροφορίες σχετικά με τον αριθμό των ανθρώπων που συγκρίσιμων δεδομένωνΗ οικογένεια και οι φίλοι σε διαφορετικές χώρες, ούτε στη συχνότητατη φροντίδα τους.Σε αυτό το μέρος των δεδομένων που υποβλήθηκαν για τηναπό τις εθνικές ή διεθνείς έρευνες για την υγεία, βλέπε επίσης50 ετών και άνω που παρέχουν περίθαλψη έκθεσηπρος τα μέλη της οικογένειας και βοήθεια από τους φίλους του.Στις χώρες του ΟΟΣΑ, κατά μέσο όρο, περίπου το 15% των ανθρώπων50 ετών και άνω σχετική ή παρέχουν περίθαλψηΟ φίλος του 2013 (Σχήμα 11.14).Υπάρχουν σημαντικές αλλαγέςσχεδόν το 20% του πληθυσμού μεταξύ των χωρών, στο Βέλγιοκαι η Εσθονία παρέχει σε σύγκριση με την ανεπίσημη φροντίδα, μόλις τελείωσε10% στο Ισραήλ και στην Αυστραλία.Το ποσοστό της άτυπης φροντίδας ήταν αρνητικήκαι το ποσοστό των ηλικιωμένωναπό την επίσημη υπηρεσία του αποδέκτη δεικτών (βλ.άτυπη φροντίδα ") και την πυκνότητα του δείκτη (ιτc τους εργαζόμενους"μακροπρόθεσμη περίθαλψη των εργαζομένων".Τέτοια χώρες όπως η Εσθονίακαι η Τσεχική Δημοκρατία, η μακροπρόθεσμη σχετικά λιγότερο.επίσημα στους αποδέκτες των υπηρεσιών, έχει μεγαλύτερη ανεπίσημηενδιαφέρον, ενώ η Σουηδία και χώρες όπως το Ισραήλ, τον μεγάλοΟρισμένες ltcworkers και πολλοί ηλικιωμένοι άνθρωποι λαμβάνουν μακροχρόνια φροντίδαυπηρεσίες, έχει χαμηλό ποσοστό άτυπης φροντίδας.αιτιώδης σχέση μεταξύ τηςΕδώ δεν είναι σαφές: θα μπορούσε να είναι ισχυρή δημόσια διατάξειςσημαίνει ότι η οικογένεια δεν ενδιαφέρεται για τη μακροπρόθεσμη φροντίδα για τους ηλικιωμένουςΠρέπει, ή θα μπορούσε να είναι μια ισχυρή παραδοσιακή οικογενειακή υποστήριξηΓια ένα ευρύ φάσμα δημόσιων προβλέπει μείωση της αναγκαιότητας.Οι περισσότεροι είναι ΟΟΣΑ ανεπίσημων φροντιστών γυναίκεςΧώρες και κατά μέσο όρο πάνω από το 60% των φροντιστώνγυναίκα.Αυτό το φάσμα από τη Σλοβενία 70%, σε μια χαμηλή55% (Σχήμα 11.15) στη Σουηδία.Κατά μέσο όρο, σε χώρες του ΟΟΣΑ, το 74% των ανεπίσημων φροντιστώνπροσφέρει καθημερινή φροντίδα προσφέρουν, ενώ τα υπόλοιπα 26%Μόνο σε εβδομαδιαία βάση.Ωστόσο, υπάρχει ευρείαΗ αλλαγή στην ένταση μεταξύ των χωρών στη φροντίδα(διάγραμμα 11.16).Η πλήρης δημόσια χώρες σεΤο σύστημα της μακροχρόνιας περίθαλψης, όπως οι Κάτω Χώρες, η Ελβετία καιΟι σκανδιναβικές χώρες, την οικογένεια και τους φίλους του η εντατική παροχήφροντίδα.Μέγιστη δύναμη στην Ισπανία έκθεση περίθαλψη,Η Σλοβενία και το Ισραήλ, αν και αυτές οι χώρες είναι στην πραγματικότηταΥπάρχουν σχετικά λίγες που παρέχουν άτυπη περίθαλψη.(διάγραμμα 11.14).Με φροντίζει ο συνολικός αριθμός τωνΣτην Εσθονία, το Βέλγιο, την Τσεχική Δημοκρατία, τη ΓαλλίαΕίναι άνω των 50 ετών προσφέρει καθημερινή φροντίδα μεγαλύτερο ποσοστόοικογένεια ή φίλους, αυτό δείχνει ότι η άτυπη φροντίδα είναι ιδιαίτεραΣε αυτές τις χώρες είναι πολύ σημαντικό.Η εντατική είναι μείωση των σχετικώνσε ηλικία εργασίας φροντίζει του εργατικού δυναμικού στο παράρτημα,υψηλότερα ποσοστά φτώχειας, και πιο υψηλό ποσοστό επικράτησηςπροβλήματα υγείας.Πολλές χώρες του ΟΟΣΑ έχουν εφαρμογήΥποστήριξη της οικογενειακής φροντίδας των πολιτικών για τη μείωση τηςΑυτές οι αρνητικές επιπτώσεις.Τα μέτρα αυτά περιλαμβάνουν άδεια μετ "αποδοχών (για παράδειγμα,Βέλγιο), ευέλικτα συστήματα εργασίας (για παράδειγμα, στην Αυστραλία καιΟι Ηνωμένες Πολιτείες), δύσπνοια (για παράδειγμα, η Αυστρία, η δανική υπηρεσία καιΗ Γερμανία) και την παροχή συμβουλών / υπηρεσίες κατάρτισης (για παράδειγμα, Σουηδία).Επιπλέον, ορισμένες χώρες του ΟΟΣΑ παροχές σε χρήμαΓια την οικογενειακή μέριμνα ή μετρητά επίδομαμπορεί να χρησιμοποιηθεί για την κάλυψη των ανεπίσημων φροντιστών αποδέκτεςColombo (ET AL., 2011).Το μέγεθος της οικογένειας μείωση γεωγραφικά, αύξηση της ρευστότητας καιΠοσοστά συμμετοχής των γυναικών στην αγορά εργασίας, η αύξησησημαίνει ότι υπάρχει κίνδυνος, όλο και λιγότεροι άνθρωποι πρόθυμοι νακαι θα είναι σε θέση να παράσχει σε άτυπη φροντίδα στο μέλλον.Αυτό μπορεί ναέχει δύο συνέπειες.Πρώτα απ "όλα, εκείνων που παρέχουν άτυπηπερίθαλψη, μπορεί να πρέπει να παρέχει πιο υψηλή ένταση φροντίδα.Αυτό θα τους επιτρέψει να δοθεί μεγαλύτερη στήριξησημαντικό, αν τα αποτελέσματα αρνητικά την υγεία και την απασχόλησηΕίναι αποφυγή.Δεύτερον, η μείωση της προσφοράςάτυπη περίθαλψη που θα κάνει το κοινό ολοένα και μεγαλύτερες πιέσεις, μακροπρόθεσμα,Το σύστημα.Τα συστήματα αυτά θα πρέπει να είναι αρκετά κεφάλαια καιυποδομή είναι σε θέση να αντιμετωπίσει την αύξηση της ζήτησης, ήΟι άνθρωποι δεν μπορούν να έχουν πρόσβαση σε υπηρεσίεςΠρέπει να τους.