“Hope” is the thing with feathers -

“Hope” is the thing with feathers -
That perches in the soul -
And sings the tune without the words -
And never stops - at all -

And sweetest - in the Gale - is heard -
And sore must be the storm -
That could abash the little Bird
That kept so many warm -

I’ve heard it in the chillest land -
And on the strangest Sea -
Yet - never - in Extremity,
It asked a crumb - of me.

Αποτελέσματα (Ελληνικά) 1:

"Ελπίδα" είναι το πράγμα με τα φτερά-Που σκαρφαλώνει στην ψυχή-Και τραγουδάει η μελωδία χωρίς τα λόγια -Και δεν σταματά ποτέ - καθόλου-Και ακούγεται πιο γλυκό - σε θυελλώδεις-Και η πληγή πρέπει να είναι η καταιγίδα-Που θα μπορούσε να abash το μικρό πουλίΠου διατηρούνται τόσες πολλές θερμές-Έχω ακούσει ότι στη γη chillest-Και για το πιο παράξενα θάλασσα -Ωστόσο - ποτέ - στην ακρότητα,Ζήτησε ένα ψίχουλο - μου.

Αποτελέσματα (Ελληνικά) 2:

"Ελπίδα" είναι το πράγμα με φτερά -
που είναι κρεμασμένο στην ψυχή -
Και τραγουδά τη μελωδία χωρίς τις λέξεις -
Και δεν σταματά ποτέ - σε όλα - και γλυκύτατη - στην Gale - ακούγεται - και επώδυνα πρέπει να είναι η καταιγίδα - Αυτό θα μπορούσε να ταράσω το μικρό πουλί που κράτησε τόσα πολλά ζεστά - Το έχω ακούσει στην chillest γης - Και για τα πιο παράξενα Θάλασσα - ακόμα - ποτέ - στα άκρα, Ζήτησε ένα ψίχουλο - για μένα.

Αποτελέσματα (Ελληνικά) 3:

"Ελπίδα" είναι το πράγμα με φτερά -
ότι κούρνιες στην ψυχή -
και τραγουδά το τραγούδι χωρίς λόγια -
και δεν σταματά ποτέ - σε όλους -

και γλυκύτατο - Μπωφόρ - ακούγεται -
και θηλών πρέπει να την καταιγίδα -
ότι θα μπορούσε η abash little Bird
ότι παραμένουν πολλά ζεστά -

έχω ακούσει το chillest land -
και πιο παράξενα στη Θάλασσα -
ακόμη - ποτέ - στο άκρο,
ζήτησε ψίχουλα - για μένα.