Objective: To evaluate whether Atta

Objective: To evaluate whether Attachment-Based Family Therapy (ABFT) is moreeffective than Enhanced Usual Care (EUC) for reducing suicidal ideation and depressivesymptoms in adolescents. Method: Randomized controlled trial of suicidal adolescents betweenthe ages of 12 and 17, identified in primary care and emergency departments. Of 341 adolescentsscreened, 66 (70% African American) entered the study for 3 months of treatment. Assessmentoccurred at baseline, six weeks, 12 weeks, and 24 weeks. ABFT consisted of individual andfamily meetings, and EUC consisted of a facilitated referral to other providers. All participantsreceived weekly monitoring and access to a 24-hour crisis phone. Trajectory of change andclinical recovery were measured for suicidal ideation and depressive symptoms. Results: Usingintent-to-treat, patients in ABFT demonstrated significantly greater rates of change on selfreported suicidal ideation at post-treatment and benefits were maintained at follow-up, with astrong overall effect size (ES = .97). Between-group differences were similar on clinician ratings.Significantly more patients in ABFT met criteria for clinical recovery on suicidal ideation posttreatment (87%; 95% CI, 74.6-99.6) than patients in EUC (51.7%; 95% CI, 32.4-54.32). Benefitswere maintained at follow-up (ABFT, 70%; 95% CI, 52.6-87.4; EUC 34.6%; 95% CI, 15.6-54.2), with a strong effect size (OR = 4.41). Patterns of depressive symptoms over time weresimilar, as were results for a subsample of adolescents with diagnosed depression. Conclusions:ABFT is more efficacious than EUC in reducing suicidal ideation and depressive symptoms inadolescents. Additional research is warranted to confirm treatment efficacy and test theproposed mechanism of change.

Αποτελέσματα (Ελληνικά) 1:

Objective: To evaluate whether Attachment-Based Family Therapy (ABFT) is more
effective than Enhanced Usual Care (EUC) for reducing suicidal ideation and depressive
symptoms in adolescents. Method: Randomized controlled trial of suicidal adolescents between
the ages of 12 and 17, identified in primary care and emergency departments. Of 341 adolescents
screened, 66 (70% African American) entered the study for 3 months of treatment. Assessment
occurred at baseline, six weeks, 12 weeks, and 24 weeks. ABFT consisted of individual and
family meetings, and EUC consisted of a facilitated referral to other providers. All participants
received weekly monitoring and access to a 24-hour crisis phone. Trajectory of change and
clinical recovery were measured for suicidal ideation and depressive symptoms. Results: Using
intent-to-treat, patients in ABFT demonstrated significantly greater rates of change on selfreported suicidal ideation at post-treatment and benefits were maintained at follow-up, with a
strong overall effect size (ES = .97). Between-group differences were similar on clinician ratings.
Significantly more patients in ABFT met criteria for clinical recovery on suicidal ideation posttreatment (87%; 95% CI, 74.6-99.6) than patients in EUC (51.7%; 95% CI, 32.4-54.32). Benefits
were maintained at follow-up (ABFT, 70%; 95% CI, 52.6-87.4; EUC 34.6%; 95% CI, 15.6-
54.2), with a strong effect size (OR = 4.41). Patterns of depressive symptoms over time were
παρόμοια, όπως ήταν τα αποτελέσματα για ένα επιμέρους δείγμα των εφήβων με διαγνωσμένη κατάθλιψη. Συμπεράσματα:
ABFT είναι πιο αποτελεσματική από EUC στη μείωση αυτοκτονικού ιδεασμού και καταθλιπτικά συμπτώματα σε
εφήβους. Επιπλέον η έρευνα είναι δικαιολογημένη για την αποτελεσματικότητα της θεραπείας επιβεβαιώνουν και να δοκιμάσει το
προτεινόμενο μηχανισμό της αλλαγής.

Αποτελέσματα (Ελληνικά) 2:

Στόχος: για να εκτιμηθεί εάν η οικογενειακή θεραπεία με βάση την προσάρτηση (ABFT)
από την ενισχυμένη συνήθης φροντίδα για τη μείωση του ιδεασμού και της καταθλιπτικής
συμπτώματα σε εφήβους. Μέθοδος: τυχαιοποιημένη ελεγχόμενη δοκιμή των εφήβων αυτοκτονικών
ηλικίας 12 και 17 ετών, που προσδιορίζονται στα τμήματα πρωτοβάθμιας φροντίδας και έκτακτης ανάγκης. Από 341 εφήβους
66 (70% αφρικανική αμερικανική) εισήλθε στη μελέτη για 3 μήνες θεραπείας. Αξιολόγηση
κατά την έναρξη, έξι εβδομάδες, 12 εβδομάδες και 24 εβδομάδες. Το ABFT αποτελούνταν από ατομικές και
των οικογενειακών συναντήσεων, και το επι αποτελούνταν από μια διευκόλυνση παραπομπής σε άλλους παρόχους. Όλοι οι συμμετέχοντες
λάβει εβδομαδιαία παρακολούθηση και πρόσβαση σε 24ωρο τηλέφωνο κρίσης. Τροχιά αλλαγής και
κλινική ανάκαμψη υπολογίστηκαν για αυτοκτονικό ιδεασμό και καταθλιπτικά συμπτώματα. Αποτελέσματα: χρήση
με σκοπό τη θεραπεία, οι ασθενείς που βρίσκονταν στην ABFT κατέδειξαν σημαντικά μεγαλύτερα ποσοστά μεταβολής σε σχέση με το αυτοαυτοκτονικό ιδεασμό μετά την επεξεργασία και τα οφέλη διατηρήθηκαν στην παρακολούθηση, με
ισχυρό μέγεθος συνολικού αποτελέσματος (ES =. 97). Οι διαφορές μεταξύ των ομάδων ήταν παρόμοιες με τις βαθμολογίες κλινικός ιατρός.
Σημαντικά περισσότεροι ασθενείς στην ABFT συνάντησαν κριτήρια για κλινική ανάκαμψη σε μεταθεραπεία ιδεασμού αυτοκτονίας (87%, 95% CI, 74.6-99.6) από τους ασθενείς στο Πανεπιστήμιο (51,7%, 95% CI, 32.4-54.32). Οφέλη
διατηρήθηκαν σε συνέχεια (ABFT, 70%, 95% CI, 52.6-87.4 · 34,6% ΤΟΥ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΊΟΥ ΚΎΠΡΟΥ · 95% CI, 15,6-
54,2), με ισχυρό μέγεθος επίδρασης (ή = 4,41). Τα μοτίβα των καταθλιπτικών συμπτωμάτων με την πάροδο του χρόνου
παρόμοια, όπως ήταν τα αποτελέσματα για ένα υποδείγμα των εφήβων με διαγνωσμένη κατάθλιψη. Συμπεράσματα:
Η ABFT είναι πιο αποτελεσματική από τη μείωση του ιδεασμού και των καταθλιπτικών συμπτωμάτων
Εφήβους. Απαιτείται πρόσθετη έρευνα για την επιβεβαίωση της αποτελεσματικότητας της θεραπείας και
προτεινόμενου μηχανισμού αλλαγής.

Αποτελέσματα (Ελληνικά) 3:

Στόχος: Αξιολόγηση του κατά πόσο η οικογενειακή θεραπεία με βάση το συνημμένο ίδρυμα (ABFT) είναι μεγαλύτερη
αποτελεσματική από την ενισχυμένη συνηθισμένη φροντίδα (ΔΠΕΕ) για τη μείωση του αυτοκτονικού ιδεασμού και της καταθλιπτικής κατάστασης
συμπτώματα σε εφήβους.Μέθοδος: Τυχαία ελεγχόμενη δοκιμή αυτοκτονικών εφήβων
τις ηλικίες των 12 και 17, οι οποίες προσδιορίζονται στα τμήματα πρώτων βοηθειών και έκτακτης ανάγκης.Από έφηβους 341
screed, 66 (70% Αφρικανική Αμερική) εισήλθε στη μελέτη για τρεις μήνες θεραπείας.Αξιολόγηση
εμφανίστηκε στην αρχική κατάσταση, έξι εβδομάδες, δώδεκα εβδομάδες και 24 εβδομάδες.Η ABFT αποτελείται από άτομα και
οικογενειακές συναντήσεις και ΔΠΕΕ συνίστανται σε ευκολότερη παραπομπή σε άλλους παρόχους υπηρεσιών.Όλοι οι συμμετέχοντες
έλαβε εβδομαδιαία παρακολούθηση και πρόσβαση σε ένα 24ωρη τηλέφωνο κρίσης.πορεία αλλαγής και
Η κλινική ανάνηψη μετρήθηκε για αυτοκτονικούς ιδεασμούς και καταθλιπτικά συμπτώματα.Αποτελέσματα: Χρήση
Οι ασθενείς που έλαβαν ABFT έδειξαν σημαντικά υψηλότερα ποσοστά μεταβολής στον αυτο- αναφερόμενο αυτοκτονικό ιδεασμό μετά τη θεραπεία και τα οφέλη διατηρήθηκαν κατά τη συνέχεια, με
ισχυρός συνολικός όγκος εφέ (ES =.97).Οι διαφορές μεταξύ ομάδων ήταν παρόμοιες στις κλινικές αξιολογήσεις.
Σημαντικά περισσότεροι ασθενείς στο ABFT πληρούσαν τα κριτήρια κλινικής ανάκαμψης για την μετεπεξεργασία αυτοκτονικών ιδεών (87%· 95% CI, 74.6-99.6) από τους ασθενείς σε ΔΠΕΕ (51.7%· 95% CI, 32.4-54.32).Παροχές
διατηρήθηκαν σε συνέχεια (ABFT, 70%· 95% CI, 52.6-87.4· EUC 34.6%· 95% CI, 15.6-
54.2), με ισχυρό μέγεθος εφέ (OR = 4.41).Τα μοντέλα καταθλιπτικών συμπτωμάτων με την πάροδο του χρόνου ήταν
Παρόμοια, όπως και τα αποτελέσματα για υποσύνολο εφήβων με διαγνωσμένη κατάθλιψη.Συμπεράσματα:
Το ABFT είναι πιο αποτελεσματικό από τα ΔΠΕΕ για τη μείωση του ιδεοειδούς αυτοκτονίας και των καταθλιπτικών συμπτωμάτων σε
έφηβοι.Για την επιβεβαίωση της αποτελεσματικότητας της θεραπείας και τη δοκιμή
προτεινόμενος μηχανισμός αλλαγής.