Jugdev και Muller (2012) εξέτασε τη βιβλιογραφία σχετικά με τους παράγοντες επιτυχίας του έργου με τη χρήση των πλήκτρων και της <br>αναγνώρισης των εκδόσεων και διαπίστωσε ότι οι δημοσιεύσεις της Pinto και Slevin (1998 a, b) ήταν η πιο <br>σχετική, σύμφωνα Baccarini (1999) Shenhar et al ( 1997, 2001), και Munns και Bjeirmi (1996). Η κλασική <br>μελέτη προσδιόρισε ως διευθυντής υποστήριξης της αποστολής, τον προγραμματισμό / χρονοδιάγραμμα του έργου, και το ερώτημα του πελάτη και <br>την ιεράρχηση των κρίσιμων παραγόντων επιτυχίας (Pinto και Slevin, 1987). Μια πιο εμπειρική μελέτη φαίνεται να υποστηρίζει <br>αυτή τη λίστα, προσδιορίζοντας τα πιο σημαντικά κρίσιμοι παράγοντες επιτυχίας είναι: σαφείς στόχους, ανώτερο στέλεχος υποστήριξης, <br>επαρκείς πόρους (White and Fortune, 2002). Με ανάλυση 63 δημοσιεύσεις για την ίδρυση της κρίσιμης<br>παράγοντες, Fortune and White (2006) διαπίστωσε ότι υπήρχε μια περιορισμένη συμφωνία μεταξύ ορισμένων συγγραφέων σχετικά με <br>το τι παράγοντες. Τρεις έρευνες που διεξάγονται σε βάθος (Hyvräri, 2006? Andersen et al 2006 ;. Christenson, 2008) <br>με βάση τις παραπάνω αναφορές, επιλέχθηκαν ως εννοιολογική βάση για την επισημαίνοντας τις μεταβλητές <br>υπεύθυνη για την επιτυχία του έργου.
Μεταφράζονται, παρακαλώ περιμένετε..