: The End of Asymmetric Information

: The End of Asymmetric Information James C. Robinson University of California, Berkeley The most pernicious doctrine in health services research, the greatest impediment to clear thought and successful action, is that health care is different. Of course the medical sector has features not found elsewhere in the economy and polity, but then there is a uniqueness to every other industry. Each of the salient characteristics of health care, including professionalism, licensure, nonprofit organization, third-party payment, and heavy government regulation, can be found in other sectors, albeit not bundled in quite the same distinct and dysfunctional manner. The unique¬ness doctrine hence proves too much. More importantly, the principle serves as a two-way barrier to entry between the health and nonhealth sectors. In one direction it discourages mainstream economists from importing the principles of industrial organization, game theory, and transactions costs to health care issues by raising a wall of acronyms and institutional trivia that impedes dialogue. In the other direction it fosters a complacency among the virtuosi of health policy analysis, allowing us to achieve fame and fortune in our small pond without fear of competi¬tion from denizens of the scholarly shark tank. To some within the health care community, the uniqueness doctrine is self-evident and needs no justification. After all, health care is essential to health. That food and shelter are even more vital and seem to be pro¬duced without professional licensure, nonprofit organization, compulsory insurance, class action lawsuits, and 133,000 pages of regulatory pre¬scription in the Federal Register does not shake the faith of the orthodox. Journal of Health Politics, Policy and Law, Vol. 26, No. 5, October 2001. Copyright © 2001 by Duke University Press. 1046 Journal of Health Politics, Policy and Law For the sophisticates, however, the uniqueness doctrine does demand a foundation or least a pedigree. It is here that the theory of asymmetric information enters, gets comfortable, and decides to reside permanently in the intellectual edifice of health economics, medical sociology, health politics, and the other subspecialties of this faction-ridden but homolo¬gous research community. Which brings me to "Uncertainty and the Wel¬fare Economics of Medical Care" (Arrow 1963). This is a good article by a great economist, a creative application of the theory of risk and uncertainty to the thorny problems of the health sector, exactly the sort of boundary-crossing, barrier-penetrating work that opens the possibility of progress in thought and action. Would we have more of the same. But its effects on the field of health services research, for which the author cannot be held responsible, must be judged more ambivalently. The central proposition of his article, that health care information is imperfect and asymmetrically distributed, has been seized upon to justify every inefficiency, idiosyncrasy, and interest-serving institution in the health care industry. The article makes the pro¬tean claim that unusual contractual, organizational, and normative fea¬tures of the health care sector derive from efficiency-enhancing responses to underlying informational limitations. This is a fecund alternative to the intellectual status quo of the time, which interpreted unusual institutional features largely as efforts at monopoly power. Yet it has served to lend the author's unparalleled reputation to subsequent claims that advertis¬ing, optometry, and midwifery are threats to consumer well-being, that nonprofit ownership is natural for hospitals though not for physician practices, that price competition undermines product quality, that anti¬trust exemptions reduce costs, that consumers cannot compare insurance plans and must yield this function to politicians, that price regulation is effective for pharmaceutical products despite having failed in other appli¬cations, that cost-conscious choice is unethical while cost-unconscious choice is a basic human right, that what consumers want is not what they need, and, more generally, that the real is reasonable, the facts are func¬tional, and the health care sector is constrained Pareto-efficient. Methodology The heart of Arrow's analysis, the methodological prolegomenon from which all substantive claims derive, is the juxtaposition of the conceptual model of general competitive equilibrium with the organizational, legal, and normative characteristics of medical care. It is noted that a social Robinson ■ The End of Asymmetric Information 1047 system conforming to the competitive model would exhibit no waste (Pareto optimality) and could be made to produce any technologically feasible allocation of services by pure income redistribution (e.g., tax policy) without the need for ethical norms, professional licensure, non¬profit organization, and other features so salient to the health sector. It is clear that the real world, and in particular the health sector, do not con¬form to the postulates of the model, especially in terms of the lack of information. A causal relationship is then postulated linking the two sets of gaps: the gap between the real world and the competitive model in terms of information asymmetry and the gap between health care and other economic sectors in terms of organizations, laws, and norms. In short, it is argued that the unusual features of health care are due to unusual (or unusually virulent) information imperfections. The methodological approach used by Arrow has much to commend it, including most obviously its commingling of theoretical and empirical bodies of work that often remain in blissful ignorance of each other. Yet the dangers of this approach, once in the hands of less-able and more-interested partisans and pleaders, are evident. Imperfect and asymmet¬ric information is at most a necessary, not a sufficient, condition for the observed facts about health care (Arrow never claims otherwise). Infor¬mational deficiencies could produce organizational and normative fea¬tures quite different from those actually observed in the United States of 1963, and in fact they did. The health care systems of Great Britain, the Soviet Union, and the Republic of South Africa in 1963 each lay atop missing markets for information and risk bearing, but nevertheless dif¬fered markedly among themselves. It strains the imagination to attribute cross-sectional variation in health system characteristics to cross-sec¬tional variation in information asymmetries. Longitudinal variations are no more easily interpretable in this context. The evolution of the med¬ical profession, the hospital industry, the insurance and managed care sector, and the other components of the system are not immediately and obviously due to contemporaneous changes in the underlying informa¬tion structure (though more on this below). Arrow's article thus tends to receive less acclaim among historians than among those for whom his¬tory is bunk (Starr 1982). If imperfect information is not sufficient for explaining the organiza¬tional and normative features of health care, neither is it necessary. While a world of perfect information undoubtedly would look quite dif¬ferent from the status quo, it is easy to find explanations for the special features of health care without primary appeal to information asymme- 1048 Journal of Health Politics, Policy and Law try. The most obvious alternative category of explanations, of course, derives from the vast literature on bureaucratic and legislative capture, contrived monopoly and barriers to entry, mythology and mystification, fraud and abuse, and sleaze in all its manifestations. Arrow does a great service, in my opinion, in promoting an alternative to this class of expla¬nations, which was (and remains) a major explicative contender in some quarters. Arrow cites, and we read updates of, arguments that licensure is a limit on physician supply, sliding-fee scales are evidence of discrim¬inating monopoly, nonprofit hospitals are shells for physician revenue maximization, and so on. But the unfortunate fact that the inhospitality tradition in law and economics (which ascribes every unusual organi¬zational arrangement to monopolization) often spreads beyond its legit¬imate bounds does not justify an equally unfortunate ascription of effi¬ciency-enhancing attributes to every unusual arrangement. Capture is real. Agency failure is real. People of the same trade seldom meet together, even for merriment and diversion, but the conversation ends in a con¬spiracy against the public or in some contrivance to raise prices (Smith 1776). While the greatest abuse of Arrow's suggestion that asymmetric infor¬mation can explain health care norms and organizations has been per¬petuated by noneconomists, economists have contributed their fair share to the conceptual muddle. There is indeed no institutional feature that cannot be formally modeled as a response to asymmetric information, once the author imputes the asymmetries in an appropriate manner (post hoc ergo propter hoc). The creativity of the formal models of asymmet¬ric information echo an earlier generation of equally creative (and mis¬leading) models based on asymmetric risk aversion, in which everything from sharecropping to business cycles was ascribed to a trade-off between moral hazard and the (asymmetric) aversion to risk between principals and agents. The once-universal ascription of unusual organi¬zational and institutional structures to asymmetric risk aversion has in recent years been discredited, due both to econometric refutation of its key empirical implications and to a more general feeling that the postu¬late of unmeasured perceptual factors stultified the pursuit of more plau¬sible and empirically supportable explanations (Goldberg 1990; Allen and Lueck 1999). Transactions cost economics and contemporary agency theory are more likely to ascribe risk neu

Αποτελέσματα (Ελληνικά) 1:

: Το τέλος της το ασύμμετρο πληροφορίες James C. Robinson Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια στο Μπέρκλεϊ το πιο ολέθριες δόγμα σε υγειονομικών υπηρεσιών, έρευνα, το μεγαλύτερο εμπόδιο για να καθαρίσει και επιτυχημένη δράση, είναι ότι η υγειονομική περίθαλψη είναι διαφορετική. Φυσικά το ιατρικό τομέα έχει χαρακτηριστικά που δεν βρίσκονται αλλού στην οικονομία και την πολιτεία, αλλά τότε υπάρχει μια μοναδικότητα για κάθε άλλη βιομηχανία. Κάθε ένα από τα κυριότερα χαρακτηριστικά της υγειονομικής περίθαλψης, συμπεριλαμβανομένης της επαγγελματισμό, licensure, μη κερδοσκοπική οργάνωση, τρίτων πληρωμής, και βαριά κυβερνητικές ρυθμίσεις, μπορεί να βρεθεί σε άλλους τομείς, αν και δεν ομαδοποιούνται σε αρκετά τον ίδιο τρόπο ξεχωριστό και δυσλειτουργική. Το δόγμα unique¬ness ως εκ τούτου αποδεικνύεται πάρα πολύ. Το πιο σημαντικό, η αρχή χρησιμεύει ως μια αμφίδρομη εμπόδιο για την είσοδο μεταξύ των τομέων υγείας και nonhealth. Σε μια κατεύθυνση αποθαρρύνει mainstream οικονομολόγοι από την εισαγωγή των αρχών της βιομηχανική οργάνωση, Θεωρία Παιγνίων, καθώς και τις δαπάνες των συναλλαγών σε θέματα υγειονομικής περίθαλψης σηκώνοντας έναν τοίχο ακρωνύμων και θεσμική trivia που παρεμποδίζει το διάλογο. Προς την άλλη κατεύθυνση ενισχύει μια εφησυχασμό μεταξύ οι βιρτουόζοι της υγείας πολιτική ανάλυση, που μας επιτρέπει να επιτύχει τη φήμη και την τύχη σε μας μικρή λιμνούλα χωρίς το φόβο της competi¬tion από denizens του δοχείου μορφωμένη καρχαρία. Σε κάποια ενδοκοινοτικά υγειονομικής περίθαλψης, το δόγμα της μοναδικότητας είναι αυτονόητο και χρειάζεται καμία δικαιολογία. Μετά από όλα, η υγειονομική περίθαλψη είναι απαραίτητα για την υγεία. Ότι η τροφή και στέγη είναι ακόμα πιο ζωτικής σημασίας και φαίνεται να είναι pro¬duced χωρίς επαγγελματικό licensure, μη κερδοσκοπική οργάνωση, υποχρεωτική ασφάλιση, κλάση δράσης μηνύσεις και 133.000 σελίδες του κανονιστικού pre¬scription στον ομοσπονδιακό κατάλογο δεν να ταρακουνήσει την πίστη των Ορθοδόξων. Εφημερίδα της υγείας πολιτική, πολιτική και δίκαιο, τόμος 26, Αρ. 5, Οκτωβρίου 2001. Πνευματικά δικαιώματα © 2001 από Πανεπιστήμιο του Ντιούκ τύπος. 1046 περιοδικό υγείας πολιτική, πολιτική και δίκαιο για την καλλιεργημένους, ωστόσο, η μοναδικότητα δόγμα ζήτηση κάνει ένα ίδρυμα ή τουλάχιστον ένα γενεαλογικό. Εδώ είναι ότι η θεωρία της ασύμμετρης πληροφόρησης μπαίνει, παίρνει άνετα, και αποφασίζει να κατοικούν μόνιμα στην το πνευματικό οικοδόμημα της οικονομικά της υγείας, ιατρική, Κοινωνιολογία, πολιτική υγείας, και τις άλλες υποειδικότητες αυτό φατρία-κλυδωνίζονται αλλά homolo¬gous ερευνητική κοινότητα. Και έρχομαι τώρα στην "Αβεβαιότητα και η Wel¬fare οικονομικά της ιατρική φροντίδα» (βέλος 1963). Αυτό είναι ένα καλό άρθρο από ένα μεγάλος οικονομολόγος, μια δημιουργική εφαρμογή της θεωρίας του κινδύνου και της αβεβαιότητας στα ακανθώδη προβλήματα του τομέα της υγείας, ακριβώς το είδος της διέλευσης των συνόρων, το εμπόδιο-διεισδυτική εργασίας που ανοίγει τη δυνατότητα προόδου στην σκέψη και δράση. Θα έχουμε μια από τα ίδια. Αλλά τις επιπτώσεις του στον τομέα των υγειονομικών υπηρεσιών, έρευνα, για τις οποίες ο συγγραφέας δεν φέρει καμία ευθύνη, πρέπει να κρίνονται περισσότερο ambivalently. Την κύρια πρόταση αυτού του άρθρου, ότι πληροφορίες υγειονομικής περίθαλψης είναι ατελής και ασύμμετρα διανέμονται, αξιοποιήθηκε να δικαιολογήσει κάθε αναποτελεσματικότητα, ιδιοσυγκρασία και ενδιαφέρον-εξυπηρετώντας ίδρυμα στον κλάδο της υγείας. Το άρθρο κάνει την pro¬tean ισχυρίζονται ότι ασυνήθιστο συμβατικές, οργανωτική και κανονιστική fea¬tures του τομέα της υγειονομικής περίθαλψης που προκύπτουν από ενισχύει την αποτελεσματικότητα απαντήσεις σε υποκείμενο ενημερωτικό περιορισμούς. Πρόκειται για μια γόνιμη εναλλακτική λύση στο πνευματικής κατεστημένο της εποχής, που ερμηνεύεται ασυνήθιστο θεσμικά χαρακτηριστικά σε μεγάλο βαθμό ως προσπάθειες στο μονοπώλιο δύναμης. Ακόμη έχει χρησίμευε για να δανείσει την απαράμιλλη φήμη του συγγραφέα σε μεταγενέστερες αξιώσεις ότι advertis¬ing, οπτομετρίας και μαίας είναι απειλές στην καταναλωτική ευημερία, ότι μη κερδοσκοπική ιδιοκτησία είναι φυσικό για νοσοκομεία, αν και όχι για γιατρό τις πρακτικές, ότι ο ανταγωνισμός υπονομεύει την ποιότητα των προϊόντων, ότι οι εξαιρέσεις anti¬trust μείωση του κόστους, ότι οι καταναλωτές δεν μπορεί να συγκρίνει τα ασφαλιστικά προγράμματα και πρέπει να δίνει αυτή τη λειτουργία για τους πολιτικούς, ότι συφωνίας είναι αποτελεσματική για τα φαρμακευτικά προϊόντα, παρά έχοντας απορριφθεί από άλλα appli¬cations, ότι κόστους-συνειδητή επιλογή είναι ανήθικη, ενώ την επιλογή κόστους-ασυνείδητο είναι ένα βασικό ανθρώπινο δικαίωμα, ότι θέλουν οι καταναλωτές είναι δεν τι χρειάζονται, και, γενικότερα, ότι το πραγματικό είναι λογικό, τα γεγονότα είναι func¬tional, και ο τομέας της υγειονομικής περίθαλψης είναι περιορισμένη Pareto εξοικονόμησης. Μεθοδολογία καρδιά βέλος της ανάλυσης, οι μεθοδολογικές prolegomenon από τα οποία όλες οι ουσιαστικές διεκδικήσεις προκύπτουν, είναι η αντιπαράθεση του το εννοιολογικό μοντέλο γενική ανταγωνιστική ισορροπία με τα οργανωτικά, νομικά και κανονιστικά χαρακτηριστικά της ιατρικής περίθαλψης. Πρέπει να σημειωθεί ότι ένα κοινωνικό Robinson το τέλος της το ασύμμετρο 1047 πληροφορίες ■ σύστημα σύμφωνα με το ανταγωνιστικό μοντέλο θα εμφανίζουν κανένα απόβλητο (Pareto βέλτιστη) και θα μπορούσε να να εξαναγκασθεί να παράγει οποιαδήποτε τεχνολογικά εφαρμόσιμοι κατανομή των υπηρεσιών από την ανακατανομή καθαρό εισόδημα (π.χ., φορολογικής πολιτικής), χωρίς την ανάγκη για τα δεοντολογικά πρότυπα, επαγγελματικό licensure, non¬profit οργάνωση, καθώς και άλλα χαρακτηριστικά που είναι τόσο εμφανές στον τομέα της υγείας. Είναι σαφές ότι το πραγματικό κόσμο, και ιδιαίτερα του τομέα της υγείας, να κάνετε δεν con¬form να τα αξιώματα του μοντέλου, ιδίως όσον αφορά την έλλειψη πληροφοριών. Μια αιτιώδη σχέση είναι στη συνέχεια ως αίτημα συνδέει τις δύο σειρές των κενά: το χάσμα μεταξύ στον πραγματικό κόσμο και το ανταγωνιστικό πρότυπο όσον αφορά την ασυμμετρία πληροφόρησης και το χάσμα μεταξύ της υγείας και άλλους οικονομικούς τομείς όσον αφορά τις οργανώσεις, νόμους και κανόνες. Εν ολίγοις, προβάλλεται το επιχείρημα ότι τα ασυνήθιστα χαρακτηριστικά της υγειονομικής περίθαλψης οφείλονται σε ατέλειες ασυνήθιστο (ή ασυνήθιστα λοιμογόνο) πληροφορίες. Η μεθοδολογική προσέγγιση που χρησιμοποιείται από το βέλος, έχει αξίζει την επιδοκιμασία μας, συμπεριλαμβανομένων των πιο προφανώς την συνεύρεση του θεωρητικά και εμπειρικά φορείς της εργασίας που παραμένουν συχνά στην πανευτυχή άγνοιά της μεταξύ τους. Ακόμη, τους κινδύνους αυτής της προσέγγισης, μία φορά στα χέρια των λιγότερο-θέση και ενδιαφέρονταν περισσότερο παρτιζάνους και pleaders, είναι εμφανής. Ατελής και asymmet¬ric πληροφορίες είναι πολύ αναγκαία, όχι μια επαρκή Συνθήκη για τα παρατηρούμενα γεγονότα σχετικά με την υγειονομική περίθαλψη (βέλος ποτέ δεν υποστηρίζει το αντίθετο). INFOR¬mational ελλείψεις μπορούσαν να παράγουν οργανωτική και κανονιστική fea¬tures αρκετά διαφορετική από εκείνες που παρατηρήθηκαν στην πραγματικότητα στις Ηνωμένες Πολιτείες του 1963, και στην πραγματικότητα το έκαναν. Τα συστήματα υγειονομικής περίθαλψης, της Μεγάλης Βρετανίας, της Σοβιετικής Ένωσης, και της Δημοκρατίας της Νοτίου Αφρικής το 1963 κάθε θέσει στην κορυφή λείπουν αγορές για πληροφορίες και κινδύνου που φέρουν, αλλά παρόλα αυτά dif¬fered σημαντικά μεταξύ τους. Τα στελέχη τη φαντασία να χαρακτηριστικό συγχρονική παραλλαγή σε χαρακτηριστικά σύστημα υγείας να σταυρό-sec¬tional μεταβολή ασυμμετρίες πληροφόρησης. Διαμήκη παραλλαγές είναι πλέον εύκολα ερμηνεύσιμες εν προκειμένω. Η εξέλιξη του επαγγέλματος med¬ical, κλάδο νοσοκομείο, η ασφάλιση και διαχείριση της περίθαλψης τομέα, καθώς και τα άλλα στοιχεία του συστήματος δεν είναι άμεσα και προφανώς λόγω παράβασης αλλαγές στη βασική δομή informa¬tion (αν και περισσότερα για αυτό παρακάτω). Άρθρο του βέλους τείνει έτσι να λαμβάνουν λιγότερο αναγνώριση μεταξύ των ιστορικών από μεταξύ εκείνων για τους οποίους οι his¬tory είναι κουκέτα (Starr 1982). Αν δεν επαρκεί ελλιπείς πληροφορίες για να εξηγήσουν την organiza¬tional και τυποποιητικά χαρακτηριστικά της υγειονομικής περίθαλψης, ούτε είναι απαραίτητο. Ενώ ένα κόσμο τέλεια πληροφόρηση, αναμφίβολα, θα φαινόταν αρκετά dif¬ferent από το status quo, είναι εύκολο να βρείτε εξηγήσεις για τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της υγειονομικής περίθαλψης, χωρίς αρχική έκκληση σε πληροφορίες asymme-1048 Εφημερίδα της υγείας πολιτική, πολιτική και δίκαιο δοκιμάστε. Η προφανέστερη εναλλακτικές κατηγορία εξηγήσεις, φυσικά, προέρχεται από τη μεγάλη λογοτεχνία για τη γραφειοκρατική και νομοθετική δέσμευση, σκηνοθετημένη μονοπώλιο και εμπόδια να εισόδου, μυθολογία και εμπαιγμό, απάτης και κατάχρησης και sleaze σε όλες τις εκδηλώσεις. Βέλος κάνει μια μεγάλη υπηρεσία, κατά τη γνώμη μου, στην προώθηση της εναλλακτική λύση σε αυτή την κατηγορία των expla¬nations, που ήταν (και παραμένει) ένας σημαντικός υποψήφιος προγνωστικών σε ορισμένους κύκλους. Βέλος παραθέτει, και διαβάζουμε ενημερώσεις του, προμήθεια επιχειρήματα ότι licensure είναι ένα όριο στο γιατρό, ολίσθηση-αμοιβή κλίμακες είναι απόδειξη της discrim¬inating μονοπώλιο, όχι για κέρδος νοσοκομεία είναι κοχύλια για γιατρό έσοδα μεγιστοποίηση, και ούτω καθεξής. Αλλά το ατυχές γεγονός που την παράδοση inhospitality στο νόμο και την οικονομία (η οποία αποδίδει κάθε ρύθμιση της organi¬zational ασυνήθιστο να οδήγησε στη σύσταση μονοπωλίων) συχνά εξαπλώνεται πέρα από τα όρια της legit¬imate δεν μπορεί να δικαιολογήσει μια εξίσου ατυχές ένδειξη της effi¬ciency-ενισχύοντας χαρακτηριστικά σε κάθε ασυνήθιστη ρύθμιση. Σύλληψη είναι πραγματική. Αποτυχία υπηρεσίας είναι πραγματική. Άνθρωποι του ίδιου του εμπορίου σπάνια συναντώνται, ακόμη και για την ευθυμία και την εκτροπή, αλλά η συζήτηση τελειώνει σε ένα con¬spiracy εις βάρος του δημοσίου ή σε κάποιο τέχνασμα για να αυξήσουν τις τιμές (Smith 1776). Ενώ η μεγαλύτερη κατάχρηση της υπόδειξης του βέλος μπορεί να εξηγήσει ότι η ασύμμετρη infor¬mation πρότυπα υγειονομικής περίθαλψης και τις οργανώσεις έχει per¬petuated από noneconomists, οικονομολόγοι έχουν συμβάλει δίκαιο μερίδιο τους να το εννοιολογικό μπέρδεμα. Πράγματι δεν υπάρχει θεσμική χαρακτηριστικό που δεν μπορεί επισήμως να διαμορφωθεί ως απάντηση σε ασύμμετρης πληροφόρησης, μόλις ο συγγραφέας μακαρισμόν η ασυμμετρίες δεόντως (post hoc ergo ψευδούς). Τη δημιουργικότητα της echo πληροφορίες asymmet¬ric την επίσημη μοντέλα που η προηγούμενη γενιά μοντέλων εξίσου δημιουργική (και mis¬leading) με βάση την αποστροφή του κινδύνου ασύμμετρη, όπου τα πάντα, από sharecropping σε κύκλο εργασιών αναφέρεται ένα trade-off μεταξύ ηθικού κινδύνου και την (ασύμμετρη) αποστροφή για κίνδυνο μεταξύ εντολέων και πράκτορες. Η μία φορά-καθολική ένδειξη ασυνήθιστο organi¬zational και θεσμικές δομές να αποστροφή του κινδύνου ασύμμετρη τα τελευταία χρόνια δυσφημίστηκε, οφείλεται τόσο σε οικονομετρικά διάψευση τις βασικές εμπειρικές επιπτώσεις και σε ένα γενικότερο αίσθημα ότι η postu¬late της άμετρος Αντιληπτικό παράγοντες κυρίως διάσειση την άσκηση περισσότερο plau¬sible και εμπειρικά υποστηριζόμενη εξηγήσεις (Goldberg 1990? Allen και Lueck 1999). Οικονομικά κόστος συναλλαγών και σύγχρονη υπηρεσία θεωρία είναι πιθανότερο να αποδώσουμε κίνδυνο neu

Αποτελέσματα (Ελληνικά) 2:

: Το τέλος της ασύμμετρης πληροφόρησης James C. Robinson Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας, Berkeley Το πιο ολέθριο δόγμα στον τομέα των υπηρεσιών υγείας της έρευνας, το μεγαλύτερο εμπόδιο για να καθαρίσει τη σκέψη και την επιτυχή δράση, είναι ότι η υγειονομική περίθαλψη είναι διαφορετική. Φυσικά ο ιατρικός τομέας έχει δυνατότητες που δεν υπάρχουν αλλού στην οικονομία και την πολιτεία, αλλά τότε υπάρχει μια μοναδικότητα σε κάθε άλλη βιομηχανία. Κάθε ένα από τα κυριότερα χαρακτηριστικά της υγειονομικής περίθαλψης, συμπεριλαμβανομένων των επαγγελματισμού, της κυκλοφορίας του, μη κερδοσκοπική οργάνωση, η πληρωμή τρίτων, και βαριά ρύθμιση της κυβέρνησης, μπορεί να βρεθεί σε άλλους τομείς, αν και δεν ομαδοποιούνται σε αρκετά την ίδια ξεχωριστή και δυσλειτουργικό τρόπο. Η unique¬ness δόγμα αποδεικνύει ως εκ τούτου πάρα πολύ. Το πιο σημαντικό, η αρχή χρησιμεύει ως μια αμφίδρομη εμπόδιο εισόδου στην αγορά μεταξύ των τομέων της υγείας και της nonhealth. Σε μια κατεύθυνση που αποθαρρύνει οικονομολόγοι του κυρίαρχου ρεύματος από την εισαγωγή των αρχών της βιομηχανικής οργάνωσης, τη θεωρία των παιγνίων, και το κόστος συναλλαγής για τα θέματα της υγειονομικής περίθαλψης μέσω της αύξησης έναν τοίχο από ακρωνύμια και θεσμική trivia που παρεμποδίζει το διάλογο. Στην άλλη κατεύθυνση καλλιεργεί ένα εφησυχασμό από τους δεξιοτέχνες της ανάλυσης της πολιτικής για την υγεία, που μας επιτρέπει να επιτύχει τη φήμη και την τύχη σε μικρή λιμνούλα μας, χωρίς το φόβο της competi¬tion από κατοίκους της δεξαμενής επιστημονική καρχαρία. Για κάποιους εντός της κοινότητας της υγειονομικής περίθαλψης, η μοναδικότητα δόγμα είναι αυτονόητη και δεν χρειάζεται αιτιολόγηση. Μετά από όλα, την υγειονομική περίθαλψη είναι απαραίτητη για την υγεία. Αυτή η τροφή και καταφύγιο είναι ακόμη πιο ζωτικής σημασίας και φαίνεται να pro¬duced χωρίς επαγγελματική licensure, μη κερδοσκοπική οργάνωση, η υποχρεωτική ασφάλιση, συλλογικές προσφυγές, και 133.000 σελίδες των ρυθμιστικών pre¬scription στο Federal Register δεν ταρακουνήσει την πίστη των ορθοδόξων. Εφημερίδα της Υγείας Πολιτική, Πολιτική και Δίκαιο, Vol. 26, Νο 5, Οκτώβριος 2001 Copyright © 2001 από Duke University Press. 1046 Εφημερίδα της Υγείας Πολιτική, Πολιτική και Δίκαιο Για τους καλλιεργημένους, ωστόσο, η μοναδικότητα δόγμα δεν απαιτούν ένα ίδρυμα ή τουλάχιστον ένα pedigree. Είναι εδώ ότι η θεωρία της ασύμμετρης πληροφόρησης μπαίνει, παίρνει άνετα, και αποφασίζει να διαμένουν μόνιμα στην πνευματική οικοδόμημα των οικονομικών της υγείας, της ιατρικής κοινωνιολογίας, της πολιτικής για την υγεία, και οι άλλες υποειδικότητες της παράταξης-κλυδωνίζονται, αλλά homolo¬gous ερευνητική κοινότητα. Πράγμα που με φέρνει στο «Αβεβαιότητα και την Wel¬fare Economics of Medical Care" (Arrow 1963). Αυτό είναι ένα καλό άρθρο με ένα μεγάλο οικονομολόγο, μια δημιουργική εφαρμογή της θεωρίας του κινδύνου και της αβεβαιότητας για τα ακανθώδη προβλήματα του τομέα της υγείας, ακριβώς το είδος των συνοριακών σημείων διέλευσης, το φράγμα-διεισδυτική εργασία που ανοίγει τη δυνατότητα προόδου στη σκέψη και δράση. Θα έχουμε μια από τα ίδια. Αλλά επιπτώσεις της στον τομέα των υπηρεσιών υγείας της έρευνας, για την οποία ο συγγραφέας δεν μπορεί να θεωρηθεί υπεύθυνο, πρέπει να κριθεί πιο ambivalently. Η κεντρική πρόταση του άρθρου του, ότι οι πληροφορίες της υγειονομικής περίθαλψης είναι ατελής και ασύμμετρα κατανεμημένα, έχει κατασχεθεί για να δικαιολογήσουν κάθε αναποτελεσματικότητα, την ιδιοσυγκρασία, και το ενδιαφέρον-που εξυπηρετούν φορέα στον κλάδο της υγειονομικής περίθαλψης. Το άρθρο αυτό καθιστά την pro¬tean ισχυρισμό ότι ασυνήθιστο συμβατικές, οργανωτικές, και κανονιστικά fea¬tures του τομέα της υγειονομικής περίθαλψης προέρχονται από τις απαντήσεις που ενισχύουν την αποτελεσματικότητα της υποκείμενης ενημερωτική περιορισμούς. Αυτή είναι μια γόνιμη εναλλακτική λύση για την quo πνευματική κατάσταση του χρόνου, η οποία ερμηνεύεται ασυνήθιστο θεσμικά χαρακτηριστικά σε μεγάλο βαθμό τις προσπάθειες που στο μονοπώλιο εξουσίας. Ωστόσο, έχει υπηρετήσει για να δανείσει την απαράμιλλη φήμη του συγγραφέα σε μεταγενέστερες αξιώσεις που advertis¬ing, οπτομετρίας, και μαίες είναι απειλές για τους καταναλωτές ευημερία, ότι η μη κερδοσκοπική ιδιοκτησίας είναι φυσικό για τα νοσοκομεία αν όχι για πρακτικές γιατρό, ότι ο ανταγωνισμός των τιμών υπονομεύει την ποιότητα των προϊόντων, ότι οι απαλλαγές anti¬trust μείωση του κόστους, ότι οι καταναλωτές δεν μπορούν να συγκρίνουν προγράμματα ασφάλισης και πρέπει να δώσει αυτή τη λειτουργία για πολιτικούς, ότι η ρύθμιση των τιμών είναι αποτελεσματική για τα φαρμακευτικά προϊόντα παρά το γεγονός ότι απέτυχαν σε άλλες appli¬cations, ότι το κόστος-συνειδητή επιλογή είναι ανήθικη, ενώ το κόστος ασυνείδητο επιλογή είναι ένα βασικό ανθρώπινο δικαίωμα, ότι αυτό που θέλουν οι καταναλωτές δεν είναι ό, τι χρειάζεστε, και, γενικότερα, ότι το πραγματικό είναι λογικό, τα γεγονότα είναι func¬tional, και ο τομέας της υγειονομικής περίθαλψης είναι περιορισμένη κατά Pareto. Μεθοδολογία Η καρδιά της ανάλυσης της Arrow, η μεθοδολογική prolegomenon από το οποίο όλες οι ουσιαστικές απαιτήσεις, προκύπτουν, είναι η αντιπαράθεση του εννοιολογικού μοντέλου της γενικής ανταγωνιστικής ισορροπίας με τις οργανωτικές, νομικές και κανονιστικές χαρακτηριστικά της ιατρικής περίθαλψης. Σημειώνεται ότι η κοινωνική Robinson ■ Το τέλος της ασύμμετρης πληροφόρησης 1047 σύστημα, σύμφωνα με το ανταγωνιστικό μοντέλο θα εμφανίζουν καθόλου απόβλητα (Παρέτου) και θα μπορούσε να γίνει για να παράγουν οποιοδήποτε τεχνολογικά εφικτή κατανομή των υπηρεσιών από την καθαρή αναδιανομή του εισοδήματος (π.χ., φορολογική πολιτική) χωρίς την ανάγκη για ηθικούς κανόνες, επαγγελματική licensure, non¬profit οργάνωση, και άλλα χαρακτηριστικά τόσο σημαντικά για τον τομέα της υγείας. Είναι σαφές ότι ο πραγματικός κόσμος, και ειδικότερα στον τομέα της υγείας, δεν con¬form στα αξιώματα του μοντέλου, ιδίως από την άποψη της έλλειψης πληροφοριών. Η αιτιώδης σχέση είναι τότε αξιωματική συνδέει τα δύο σύνολα των κενών: το χάσμα μεταξύ του πραγματικού κόσμου και το ανταγωνιστικό μοντέλο από την άποψη της ασύμμετρης πληροφόρησης και το χάσμα μεταξύ της υγειονομικής περίθαλψης και σε άλλους οικονομικούς τομείς από την άποψη των οργανώσεων, τους νόμους και κανόνες. Με λίγα λόγια, υποστηρίζεται ότι τα ασυνήθιστα χαρακτηριστικά της υγειονομικής περίθαλψης οφείλονται σε ασυνήθεις (ή ασυνήθιστα παθογόνου) ατέλειες πληροφορίες. Η μεθοδολογική προσέγγιση που χρησιμοποιείται από Arrow έχει πολλά να επαινέσω, συμπεριλαμβανομένων των περισσότερων προφανώς συνεύρεση της θεωρητικής και εμπειρικής φορείς του έργου που συχνά παραμένουν σε μακάρια άγνοια του άλλου. Ωστόσο, οι κίνδυνοι αυτής της προσέγγισης, μια φορά στα χέρια των λιγότερο-μπορεί και περισσότερο-ενδιαφέρονται αντάρτες και συνηγόρων, είναι εμφανής. Ατελής και asymmet¬ric πληροφορίες είναι πλέον απαραίτητη, δεν είναι επαρκής, προϋπόθεση για τα παρατηρούμενα γεγονότα σχετικά με την υγειονομική περίθαλψη (Arrow ποτέ δεν ισχυρίζεται το αντίθετο). Infor¬mational ελλείψεις θα μπορούσαν να παράγουν οργανωτικές και κανονιστικά fea¬tures αρκετά διαφορετικά από αυτά που παρατηρούνται στις Ηνωμένες Πολιτείες από το 1963, και στην πραγματικότητα το έκαναν. Τα συστήματα υγειονομικής περίθαλψης της Μεγάλης Βρετανίας, της Σοβιετικής Ένωσης και της Δημοκρατίας της Νοτίου Αφρικής το 1963 ανήκε κάθε κορυφή λείπουν αγορές για τις πληροφορίες και την ανάληψη κινδύνου, αλλά παρ 'όλα αυτά dif¬fered σημαντικά μεταξύ τους. Είναι στελέχη της φαντασίας για να αποδώσει μεταβολή της διατομής ως προς τα χαρακτηριστικά του συστήματος υγείας στις διασυνοριακές sec¬tional διακύμανση των ασυμμετριών στην πληροφόρηση. Διαμήκης παραλλαγές δεν είναι πιο εύκολα ερμηνεύσιμη σε αυτό το πλαίσιο. Η εξέλιξη της med¬ical επάγγελμα, η βιομηχανία νοσοκομείο, η ασφάλιση και η διαχείριση τομέα της περίθαλψης, καθώς και τα άλλα στοιχεία του συστήματος δεν είναι άμεσα και προφανώς οφείλεται σε ταυτόχρονες αλλαγές στην υποκείμενη δομή informa¬tion (αν και περισσότερο σε αυτό παρακάτω) . Άρθρο Arrow τείνει έτσι να λαμβάνουν λιγότερα αναγνώριση μεταξύ των ιστορικών ό, τι μεταξύ εκείνων για τους οποίους his¬tory είναι κουκέτα (Starr 1982). Εάν η ατελής πληροφόρηση δεν είναι επαρκής για την εξήγηση των organiza¬tional και κανονιστικά χαρακτηριστικά της υγειονομικής περίθαλψης, δεν είναι απαραίτητο. Ενώ ένας κόσμος της τέλειας πληροφόρησης αναμφίβολα θα δούμε αρκετά dif¬ferent από το status quo, είναι εύκολο να βρείτε επεξηγήσεις για τα ειδικά χαρακτηριστικά της υγειονομικής περίθαλψης χωρίς πρωτογενή έκκληση για πληροφορίες ασύμμετρη 1048 Εφημερίδα της Υγείας Πολιτική, Πολιτική και Δίκαιο δοκιμάσετε. Η πιο προφανής εναλλακτική κατηγορία εξηγήσεις, φυσικά, προέρχεται από την τεράστια βιβλιογραφία για γραφειοκρατική και νομοθετική σύλληψη, σκηνοθετημένη μονοπώλιο και τα εμπόδια εισόδου στην αγορά, η μυθολογία και η μυθοποίηση, την απάτη και την κατάχρηση, και ακαταστασία σε όλες τις εκφάνσεις της. Arrow κάνει μια μεγάλη υπηρεσία, κατά τη γνώμη μου, στην προώθηση μιας εναλλακτικής σε αυτή την κατηγορία expla¬nations, που ήταν (και παραμένει) ένα σημαντικό επεξηγηματικό υποψήφιος σε ορισμένους κύκλους. Arrow αναφέρει, και διαβάζουμε ενημερώσεις του, τα επιχειρήματα ότι licensure είναι ένα όριο στην παροχή γιατρό, κλίμακες συρόμενη-τέλος είναι απόδειξη της discrim¬inating μονοπωλίου, μη κερδοσκοπική νοσοκομεία είναι κοχύλια για τα έσοδα γιατρό μεγιστοποίηση, και ούτω καθεξής. Αλλά το ατυχές γεγονός ότι η παράδοση αφιλόξενου στο νόμο και τα οικονομικά (που αποδίδει κάθε ασυνήθιστη organi¬zational ρύθμιση για μονοπώληση) συχνά εξαπλώνεται πέρα ​​από τα όρια της legit¬imate δεν δικαιολογεί μια εξίσου ατυχή ένδειξης των χαρακτηριστικών effi¬ciency-ενίσχυση σε κάθε ασυνήθιστη διάταξη . Capture είναι πραγματικό. Αποτυχία Οργανισμός είναι πραγματικό. Οι άνθρωποι του ίδιου του εμπορίου σπάνια συναντώνται, ακόμη και για την ευθυμία και την εκτροπή, αλλά η κουβέντα καταλήγει σε ένα con¬spiracy σε βάρος του δημοσίου ή σε κάποιο τέχνασμα για να αυξήσει τις τιμές (Smith 1776). Ενώ η μεγαλύτερη κατάχρηση πρόταση της Arrow που ασύμμετρη infor¬mation μπορεί να εξηγήσει τα πρότυπα της υγειονομικής περίθαλψης και των οργανώσεων έχει per¬petuated από noneconomists, οι οικονομολόγοι έχουν συνεισφέρει το μερίδιο τους στην εννοιολογική σύγχυση. Πραγματικά, δεν υπάρχει θεσμικό χαρακτηριστικό που δεν μπορεί να μοντελοποιηθεί επίσημα ως απάντηση στην ασύμμετρη πληροφόρηση, τη στιγμή που η συγγραφέας καταλογίζει τις ασυμμετρίες με τον κατάλληλο τρόπο (post hoc ergo propter hoc). Η δημιουργικότητα των τυπικών μοντέλων asymmet¬ric πληροφορίες επαναλάβω μια προηγούμενη γενιά εξίσου δημιουργικό (και mis¬leading) μοντέλα που βασίζονται σε ασύμμετρη αποστροφή του κινδύνου, στην οποία τα πάντα, από sharecropping στους κύκλους των επιχειρήσεων αποδόθηκε σε ένα trade-off μεταξύ του ηθικού κινδύνου και η (ασύμμετρη) αποστροφή προς τον κίνδυνο μεταξύ εντολέων και εντολοδόχων. Η μία φορά-καθολική ένδειξης των ασυνήθιστων organi¬zational και θεσμικές δομές για την ασύμμετρη αποστροφή κινδύνου έχει κατά τα τελευταία χρόνια έχουν απαξιωθεί, οφείλεται τόσο στην οικονομετρική διάψευση των βασικών εμπειρικών επιπτώσεις της και σε μια πιο γενική αίσθηση ότι η postu¬late της αμέτρητος αντιληπτική παράγοντες γελοιοποιημένος η επιδίωξη των πιο plau¬sible και εμπειρικά supportable εξηγήσεις (Goldberg 1990? Allen και Lueck 1999). Συναλλαγές κοστίσει οικονομικά και σύγχρονη θεωρία οργανισμός είναι πιο πιθανό να neu κίνδυνο αποδίδουν

Αποτελέσματα (Ελληνικά) 3:

: Το τέλος της ασύμμετρης πληροφόρησης James C. Robinson Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια, στο Berkeley τους πιο ύπουλους δόγμα της έρευνας για τις υπηρεσίες υγείας, το μεγαλύτερο εμπόδιο σε σαφή σκέψη και επιτυχημένη δράση, είναι η υγεία, η περίθαλψη είναι διαφορετική. Φυσικά το ιατρικό τομέα έχει χαρακτηριστικά που δεν υπάρχουν αλλού στην οικονομία και συλλογιζόμασταν, αλλά τότε δεν είναι μια μοναδικότητα σε κάθε άλλο κλάδο.Κάθε ένα από τα σημαντικότερα χαρακτηριστικά της υγειονομικής περίθαλψης, καθώς και ο επαγγελματισμός, αδειοδότησης, μη κερδοσκοπικός οργανισμός, πληρωμής μέσω τρίτου, και βαριά κυβέρνηση κανονισμού, μπορούν να βρεθούν σε άλλους τομείς, έστω και αν δεν περιλαμβάνεται σε αρκετά την ίδια διακριτή και δυσλειτουργικό τρόπο. Η μοναδική¬λόχνες δόγμα ως εκ τούτου αποδεικνύεται πάρα πολύ. Το σημαντικότερο,Η αρχή εξυπηρετεί ως μια αμφίδρομη φραγμό για την είσοδο μεταξύ της υγείας και nonhealth τομείς. Σε μια κατεύθυνση που αποθαρρύνει mainstream οικονομολόγοι από την εισαγωγή των αρχών της βιομηχανικής οργάνωσης, θεωρία των παιγνίων, και τις πράξεις δαπανών για θέματα υγειονομικής περίθαλψης, ανυψώνοντας το τείχος των ακρωνυμίων και θεσμική τετριμμένα ότι παρεμποδίζει διάλογο.Από την άλλη κατεύθυνση, προωθεί ένα εφησυχασμό μεταξύ τους virtuosi της υγειονομικής πολιτικής ανάλυσης, επιτρέποντάς μας να επιτύχουμε δόξα και πλούτη μας στη μικρή τεχνητή λίμνη χωρίς το φόβο του απλώς και μόνο με¬ολοτητα από rapture της ακαδημαϊκό καρχαρία ρεζερβουάρ. Σε ορισμένα εντός της υγειονομικής περίθαλψης, της μοναδικότητας δόγμα είναι αυτονόητες και δεν χρειάζεται δικαιολογία. Μετά από όλα, της υγειονομικής περίθαλψης είναι απαραίτητο για την υγεία.Η τροφή και καταφύγιο είναι ακόμα πιο σημαντικό και φαίνεται να pro¬duced χωρίς επαγγελματική αδειοδότησης, μη κερδοσκοπικός οργανισμός, η υποχρεωτική ασφάλιση, ομαδικές προσφυγές, και 133.000 σελίδες του κανονιστικού προ¬scription στο Ομοσπονδιακό Μητρώο δεν αναδεύεται η πίστη του ορθόδοξου. Εφημερίδα της υγειονομικής πολιτικής, πολιτικής και δικαίου, τόμος 26, αρ. 5, Οκτώβριος 2001. Πνευματικά δικαιώματα © 2001 από Duke University Press.Ξεπερνά τα 1046 Εφημερίδα της υγειονομικής πολιτικής, πολιτικής και δικαίου για την sophisticates, ωστόσο, η μοναδικότητα δόγμα δεν απαιτούν ένα ίδρυμα ή τουλάχιστον μια γενεαλογία. Είναι εδώ που η θεωρία της ασύμμετρης πληροφόρησης εισέρχεται, παίρνει άνετα, και αποφασίζει να διαμένει μόνιμα στο πνευματικό οικοδόμημα του οικονομικά της υγείας, ιατρική κοινωνιολογία, πολιτική υγείας,Και τα άλλα subspecialties αυτής της κλίκας-ιππασία αλλά homolo¬gous ερευνητική κοινότητα. Και έρχομαι τώρα στο "η αβεβαιότητα και το well¬ναύλος Economics για ιατρική περίθαλψη" (Βέλος 1963). Αυτό είναι ένα καλό άρθρο από μια μεγάλη οικονομολόγο, δημιουργική εφαρμογή της θεωρίας των κινδύνων και της αβεβαιότητας για την ακανθώδη προβλήματα του τομέα της υγείας, ακριβώς το είδος της οριακά σημεία διέλευσης,Φράγμα-διεισδυτική έργο που ανοίγει τη δυνατότητα της προόδου της σκέψης και της δράσης. Θα έχουμε μια από τα ίδια. Αλλά οι επιπτώσεις της στον τομέα της έρευνας για τις υπηρεσίες υγείας, για την οποία ο συγγραφέας δεν μπορεί να θεωρηθεί υπεύθυνη, πρέπει να κρίνεται ως πιο ambivalently. Η κεντρική πρόταση του άρθρου, ότι η υγειονομική περίθαλψη πληροφορία είναι ατελής και ασύμμετρα κατανεμημένο,Έχει κολλήσει για να δικαιολογεί το κάθε αναποτελεσματικότητα, ιδιαιτερότητα, και το ενδιαφέρον του ιδρύματος που υπηρετεί στην υγειονομική περίθαλψη βιομηχανία. Το άρθρο κάνει το pro¬tean ισχυρίζονται ότι ασυνήθιστη συμβατικές, οργανωτικά και τυποποιητικές fea¬tures του τομέα δημόσιας υγείας προέρχονται από αύξηση της αποτελεσματικότητας απαντήσεις σε βασικές πληροφοριακές περιορισμούς.Αυτή είναι μια fecund εναλλακτική λύση για την πνευματική status quo του χρόνου, που ερμηνεύεται ασυνήθιστη θεσμικά χαρακτηριστικά σε μεγάλο βαθμό τις προσπάθειες σε μονοπωλιακή δύναμη. Και όμως, έχει διατελέσει για να δανείσουν το συγγραφέα απαράμιλλη φήμη για τις μεταγενέστερες ισχυρίζεται ότι advertis¬ing, optometry, και μαιευτικής είναι οι απειλές του καταναλωτή, καθώς καιΌτι μη κερδοσκοπικός ιδιοκτησία είναι φυσικό για νοσοκομεία αν όχι για ιατρό πρακτικές, ότι ο ανταγωνισμός των τιμών υπονομεύει προϊόν ποιότητας, ότι αντι¬trust απαλλαγές μειώστε το κόστος, ότι οι καταναλωτές δεν μπορούν να συγκρίνουν σχέδια ασφάλισης και να αποδώσει αυτή η λειτουργία για τους πολιτικούς, η τιμή ρύθμισης είναι αποτελεσματική για φαρμακευτικά προϊόντα παρά αφού απέτυχε σε άλλα την εφαρμ.¬κατιόντων,Ότι η cost-συνειδητή επιλογή είναι ανήθικη, ενώ κόστους-αισθήσεις επιλογή είναι ένα βασικό ανθρώπινο δικαίωμα, ότι αυτό που θέλουν οι καταναλωτές δεν είναι τί έχουν ανάγκη, και, γενικότερα, ότι η πραγματική είναι λογικό, τα γεγονότα είναι αιτηση απενεργ¬τος, καθώς και ο τομέας της υγείας είναι περιορισμένο Pareto-αποτελεσματική. Μεθοδολογία η καρδιά του βέλους στην ανάλυση των μεθοδολογικών prolegomenon από την οποία όλα ουσιαστικές απαιτήσεις προέρχονται,Είναι η παράθεση του θεωρητικού μοντέλου της γενικής ανταγωνιστικής ισορροπίας με τα οργανωτικά, νομικά και κανονιστικά χαρακτηριστικά της ιατρικής περίθαλψης.Θα πρέπει να σημειωθεί ότι μια κοινωνική Robinson ■ το τέλος της ασύμμετρης Πληροφόρησης 1047 σύστημα σύμφωνο με το ανταγωνιστικό μοντέλο δεν θα παρουσιάζουν καμία αποβλήτων (Pareto βέλτιστης) και θα μπορούσε να γίνει για να παράγουν οποιοδήποτε τεχνολογικά εφικτή κατανομή των υπηρεσιών από καθαρό αναδιανομή του εισοδήματος (π. χ. , φορολογική πολιτική) χωρίς την ανάγκη για ηθικά πρότυπα, επαγγελματικά αδειοδότησης, μη¬κερδοσκοπικό οργανισμό,Και άλλα χαρακτηριστικά τόσο βασικά στον τομέα της υγείας. Είναι σαφές ότι το πραγματικό κόσμο, και ιδίως τον τομέα της υγείας, δεν con¬μορφή για το επιqάλλει του μοντέλου, ιδίως σε ό,τι αφορά την έλλειψη πληροφοριών. ΜΙΑ σχέση αιτίου-αιτιατού είναι τότε δέχεται η διασύνδεση των δύο συνόλων κενά:Η διαφορά μεταξύ του πραγματικού κόσμου και το ανταγωνιστικό μοντέλο από πλευράς ασυμμετρία στην πληροφόρηση και το χάσμα μεταξύ υγείας και άλλων τομέων της οικονομίας από την άποψη των οργανώσεων, νόμους και κανόνες. Εν ολίγοις, υποστηρίζεται ότι η ασυνήθιστα χαρακτηριστικά της υγειονομικής περίθαλψης, οφείλονται σε ασυνήθιστες (ή ασυνήθιστα παθογόνο) πληροφορίες ατέλειες. Η μεθοδολογική προσέγγιση που χρησιμοποιείται από το βέλος έχει πολλά να σχολιάσω,Όπως οι περισσότεροι προφανώς σε συγχύσεις που θέτουν σε αμφισβήτηση την θεωρητική και εμπειρική φορείς του έργου που συχνά παραμένουν στο δάκρυ ευτυχίας άγνοια των άλλων. Ωστόσο, οι κίνδυνοι που απορρέουν από αυτή την προσέγγιση, μια φορά στα χέρια των λιγότερο ικανών και πιο ενδιαφέρον οπαδούς και pleaders, είναι προφανές. Η ατελής και asymmet¬ric πληροφορίες είναι πλέον απαραίτητη, δεν αρκεί,Προϋπόθεση για την τήρηση στοιχείων για υγειονομική περίθαλψη (Βέλος ποτέ δεν υποστηρίζει το αντίθετο). Πληροφο¬mational ελλείψεις θα μπορούσαν να παράγουν οργανωτικών και κανονιστικών fea¬tures εντελώς διαφορετικές από εκείνες που παρατηρούνται στις Ηνωμένες Πολιτείες του 1963, και στην πραγματικότητα δεν είχαν. Τα συστήματα υγείας της Μεγάλης Βρετανίας, Σοβιετικής Ένωσης,Και της Δημοκρατίας της Νότιας Αφρικής το 1963 καθορίζει κάθε νυχιού λείπει αγορές για πληροφορίες και κίνδυνος ρουλεμάν, αλλά παρόλα αυτά διαφορετικά αποτελέσματα¬fered διαφέρουν σημαντικά μεταξύ τους. Είναι φυλές η φαντασία για να αποδώσει η συγχρονική μεταβολή στο σύστημα υγείας χαρακτηριστικά του σταυρού-sec¬τος διακύμανση ασυνέπειες των πληροφοριών. Διαμήκης παραλλαγές υπάρχουν πιο εύκολα μπορεί να ερμηνευτεί στο πλαίσιο αυτό.Η εξέλιξη της med¬ical επάγγελμα, το νοσοκομείο βιομηχανίας, η ασφάλιση και η διαχείριση τομέα της περίθαλψης, και τα άλλα εξαρτήματα του συστήματος δεν είναι αμέσως και προφανώς οφείλεται σε ταυτόχρονες αλλαγές στις υποκείμενες πληρ¬ολοτητα δομή (αν και περισσότερο σε αυτό παρακάτω).Το βέλος του άρθρου έτσι τείνει να δέχονται λιγότερο μεταξύ τους κριτικούς ιστορικοί από ό,τι σε εκείνους για τους οποίους ο¬tory είναι κουκέτα (Starr 1982). Εάν μια ατελής πληροφόρηση δεν είναι επαρκείς για την εξήγηση των οργανώσεων που καλύπτουν ιδίως¬τος και τυποποιητικές χαρακτηριστικά της υγειονομικής περίθαλψης, ούτε είναι απαραίτητα. Ενώ ένα κόσμο τέλειο πληροφορίες αναμφίβολα θα φαίνονται τελείως διαφορετικά αποτελέσματα¬δασμών οφείλονται στις διαφορές από το status quo,Είναι εύκολο να βρείτε εξηγήσεις για τις ιδιαιτερότητες της υγείας χωρίς κύρια προσφυγή στις πληροφορίες asymme- 1048 Εφημερίδα της υγειονομικής πολιτικής, πολιτικής και δικαίου δοκιμάστε. Η πιο προφανής εναλλακτική κατηγορία επεξηγήσεις, φυσικά, απορρέει από την τεράστια βιβλιογραφία για την γραφειοκρατική και νομοθετική αποτύπωση, φτιαχτές μονοπώλιο και φραγμοί στην είσοδο, μυθολογία και αινιγματικότητα, της απάτης και της κατάχρησης,Και σπιλώνεται σε όλες τις εκφάνσεις της. Το βέλος δεν μια μεγάλη υπηρεσία, κατά τη γνώμη μου, με την προώθηση μιας εναλλακτικής λύσης για αυτή την κατηγορία expla¬εθνών, που ήταν (και παραμένει) ένα μεγάλο επεξηγηματικό σημείωμα διεκδικητής σε ορισμένες συνοικίες. Το βέλος της cites, και διαβάζουμε τις ενημερώσεις του, επιχειρήματα ότι αδειοδότησης είναι ένα όριο στο γιατρό τροφοδοσία, συρόμενη-τέλους κλίμακες είναι απόδειξη της discrim¬καταγόμενα πριόντα" ή "μονοπώλιο,Μη κερδοσκοπικός νοσοκομεία περιβλήματα για ιατρό μεγιστοποίηση εσόδων, και ούτω καθεξής. Αλλά η θλιβερή πραγματικότητα ότι το inhospitality παράδοση στο δίκαιο και οικονομία (η οποία αποδίδει κάθε ασυνήθιστη organi¬zational διακανονισμό σε μονοπώλιο) συχνά απλώνεται πέρα από το legit¬imate ορίων δεν δικαιολογεί μια εξίσου ατυχής χαρακτηρισμός του effi¬ciency βελτιώνει τα χαρακτηριστικά του κάθε ασυνήθιστη συμφωνία.Σύλληψη είναι πραγματικό. Αποτυχία υπηρεσίας είναι πραγματικό. Οι άνθρωποι της ίδιας εμπορικής σπάνια συναντιούνται μαζί, ακόμα και για merriment και εκτροπή, αλλά η συζήτηση καταλήγει σε ένα σύνολο μπιέλας¬spiracy εναντίον του κοινού ή σε κάποιο τέχνασμα για να αυξήσουν τις τιμές (Smith 1776).Ενώ η μεγαλύτερη κατάχρηση του βέλους την πρόταση ότι τα ασύμμετρα πληροφο ρίες¬μπορεί να εξηγήσει υγειονομικής περίθαλψης κανόνων και οργανισμών έχει ανά¬petuated από noneconomists, οικονομολόγοι, συνέβαλαν τους δίκαιο μερίδιο στην εννοιολογική σύγχυση. Πραγματικά, δεν υπάρχει θεσμική λειτουργία, η οποία δεν μπορεί να είναι πρότυπο επίσημα ως απάντηση σε ασύμμετρη πληροφόρηση,Μια φορά η συγγραφέας αποδίδει τις ασυμμετρίες με τον κατάλληλο τρόπο (post hoc ergo propter hoc). Η δημιουργικότητα των τυπικών μοντέλων asymmet¬ric πληροφορίες αντήχησης μιας προηγούμενης γενιάς της εξίσου δημιουργική (και mis¬ηγετικό) μοντέλων βασίζεται σε ασύμμετρη αποστροφή κινδύνου,Όπου τα πάντα από sharecropping επιχειρηματικών κύκλων είχε αποδοθεί σε ένα εμπόριο-off μεταξύ ηθικών κινδύνων και η (ασύμμετρη) αποστροφή του κινδύνου μεταξύ αντιπροσωπευομένων και αντιπροσώπων. Η φορά της καθολικής χαρακτηρισμός των ασυνήθιστων organi¬zational και θεσμικές δομές για τις ασυμμετρικές αποστροφή κινδύνου κατά τα τελευταία έτη έχει απαξιωθεί,Οφείλεται τόσο στην οικονομετρική διάψευση του κλειδιού εμπειρικές συνέπειες και σε μια πιο γενική αίσθηση ότι το postu¬στα τέλη της διαφυγούσης αντίληψης παράγοντες stultified η επιδίωξη των πιο plau¬άμεση αντιμετώπιση οποιωνδήποτε και εμπειρικά υποφερτό εξηγήσεις (Γκόλντμπεργκ 1990- Άλεν και Lueck 1999). Κόστος συναλλαγών economics και σύγχρονη υπηρεσία θεωρία είναι πιο πιθανό να καταλογίσουμε κίνδυνος neu