Ltd REALITIES OF HEALTH POLICY IN N

Ltd REALITIES OF HEALTH POLICY IN NORTH AMERICA: GOVERNMENT IS THE PROBLEM, NOT THE SOLUTION
Brett J. Skinner
Healthcare systems in North America are sometimes criticised as being expensive or socially irresponsible relative to comparable systems in OECD (Organisation for Economic Co-operation and Development) countries or regions. These perceived health system failures are often mistakenly attributed to greater private sector involvement in the delivery of medical care or the provision of medical insurance in Canada and the USA. However, the exact nature and scope of state involvement in the healthcare sector in Canada and the USA is also often misunderstood and underestimated. This paper presents a fact-based context for evaluating health policy in North America.
Myths about North American healthcare financing
Observers often note both that total healthcare expenditures are higher and that the government contribution towards health spending is lower in North American health systems than in most other OECD countries. Greater reliance on private sector health spending is frequently argued to be the cause of the relatively high total healthcare expenditures in North America. However, the facts do not support such a view. It is true of course that private sector health spending in the USA and Canada represents a much larger share of total health spending than in most other comparable OECD countries. Table 1 shows data on the public and private shares of total health spending for the 211 comparable OECD countries for which data were available in the most recent year, 2006. The USA and Canada rank first and fifth, respectively, out of the 21 as having the highest private sector share of total health spending. It is also true that total health spending is relatively high in North America compared with the rest of the OECD. The USA and Canada rank number one and seven, respectively, in terms of total health spending as a percentage of GDP (gross domestic product) in 2006.2 However, what many people do not know is that despite having fundamentally different
health systems, government health spending in Canada and the USA accounts for the same percentage of each country’s GDP. Even more importantly, at 7% of GDP in 2006, the level of government health spending in North America puts Canada and the USA in the ranks of the top ten of these 21 OECD countries in terms of levels of government expenditure. France has the highest government health expenditure to GDP rank, but is only 1.9 percentage points higher than Canada and the USA. In fact the share of GDP accounted for by government spending on health in North America is higher than the OECD average (6.8%). Notably, in France, Germany and Austria, government spending on healthcare is both a larger percentage of total health expenditure and a larger percentage of GDP than it is in Canada. Yet, despite this higher level of government health spending, France, Germany and Austria also have higher total health expenditures as a percentage of GDP than Canada. So there is not necessarily a link between the percentage of total health spending from private sources and the overall level of health spending. There are many factors that determine the total level of spending on health in any country. For instance, there are many socio-economic and demographic differences between populations in OECD countries that might explain variations in health spending, including violent crime rates, automobile collision rates, etc.
© 2008 The Author. Journal compilation © Institute of Economic Affairs 2008. Published by Blackwell Publishing, Oxford
iea economic affairs december 2008 11
The USA and Canada are also among the wealthiest 21 OECD countries for which the most recent data were available (Table 2), so it is not surprising that these North American countries tend to also be among the highest spenders on healthcare. Wealthy people who have most or all of their basic needs satisfied might prefer to spend the rest of their incomes on extra quantities of medical goods and services, or better
quality healthcare technologies and facilities instead of spending more on other types of consumer goods and services. Generally speaking, preferences for healthcare might simply rise with income. Nevertheless, these aggregate health spending statistics say little about the actual scope and structure of government involvement in the health sector in North America.
Canadian health system In Canada government spending on health is about 70% of total health expenditures. The remaining 30% of total health expenditures are paid for by either private sector health insurance or personal direct spending. However, these figures hide the true nature of government funding for healthcare in Canada. The fact is that in Canada, government funds virtually 100% of all health services defined as ‘medically necessary’ by the state, which usually means all hospital and physician services. In Canada, the government also accounts for nearly half (48%) of all expenditures on prescription medicines.3 There is a qualitative difference in the public–private split to healthcare funding in Canada compared with other countries. In most other countries, parallel private sector insurance is available for the same medical goods and services that are also ensured by the state. This is not the case in Canada. The fundamental essence of the Canadian healthcare system is that the state has a de facto monopoly over the market for medical insurance. The entire population is eligible for public medical insurance which is funded from general government revenues.4 Each provincial and territorial government acts as a single payer within their particular jurisdiction, effectively prohibiting private payment for all health services deemed ‘medically necessary’ by each particular
Table 1: Public and private shares of total health spending; and total health spending as a percentage of GDP, in 21 comparable OECD countries, 2006: ranked highest to lowest by public expenditure 2006
Country
Public expenditure on health (% gross domestic product)
Private expenditure on health (% gross domestic product)
Total expenditure on health (% gross domestic product)
Public expenditure on health (% total expenditure on health)
Private expenditure on health (% total expenditure on health)
France 8.9 2.3 11.1 79.7 20.3 Germany 8.1 2.4 10.6 76.9 23.1 Austria 7.7 2.4 10.1 76.2 23.8 Iceland 7.5 1.6 9.1 82.0 18.0 Sweden 7.5 1.7 9.2 81.7 18.3 New Zealand 7.3 2.1 9.3 77.8 22.2 Norway 7.3 1.4 8.7 83.6 16.4 United Kingdom 7.3 1.1 8.4 87.3 12.7 Portugal 7.2 3.0 10.2 70.6 29.4 Canada 7.0 3.0 10.0 70.4 29.6 USA 7.0 8.3 15.3 45.8 54.2 Italy 6.9 2.0 9.0 77.2 22.8 Switzerland 6.8 4.5 11.3 60.3 39.7 Luxembourg 6.6 0.7 7.3 90.9 9.1 Finland 6.2 2.0 8.2 76.0 24.0 Spain 6.0 2.4 8.4 71.2 28.8 Czech Republic 5.9 0.8 6.8 87.9 12.1 Hungary 5.9 2.4 8.3 70.9 29.1 Ireland 5.9 1.6 7.5 78.3 21.7 Greece 5.6 3.5 9.1 61.6 38.4 Poland 4.3 1.9 6.2 69.9 30.0
Note: Totals might not sum perfectly owing to rounding. Data source: OECD (2008a).
Table 2: Total health spending as a percentage of GDP and per capita GDP in 21 OECD countries, 2006 2006
Countries
Total expenditure on health (% gross domestic product)
Gross domestic product per capita (US$ purchasing power parity)
Luxembourg 7.3 59,176 Norway 8.7 51,947 USA 15.3 43,864 Ireland 7.5 40,893 Switzerland 11.3 38,119 Canada 10.0 36,814 Iceland 9.1 36,561 Austria 10.1 35,695 Sweden 9.2 34,870 United Kingdom 8.4 32,961 Finland 8.2 32,728 Germany 10.6 31,949 France 11.1 31,048 Spain 8.4 29,383 Italy 9.0 29,168 Greece 9.1 27,232 New Zealand 9.3 26,234 Czech Republic 6.8 22,042 Portugal 10.2 20,851 Hungary 8.3 18,155 Poland 6.2 14,674
Data source: OECD (2008a, 2008b).
© 2008 The Author. Journal compilation © Institute of Economic Affairs 2008. Published by Blackwell Publishing, Oxford
12 realities of health policy in north america: government is the problem, not the solution
government. In practice this means private sector payment for any hospital or physician service that is funded by government is prohibited. Governments at the provincial and federal level also act as insurance payers for prescription drugs and other healthcare goods and services for specific sub-populations like seniors, people on low incomes, aboriginals and the military, but private payment for such goods and services is not prohibited. The healthcare sector is funded and regulated such that hospitals operate under incentives similar to what would occur under direct public ownership, and health professionals face incentives increasingly similar to those of government employees. The market for prescription medicines is also affected by the scale and design of public drug programmes and government health insurance, as well as by other direct interventions by the state in the form of price controls and marketing approvals. The proportion of the healthcare market that is occupied by government because of this policy environment represents a large percentage of total health spending in Canada. In 2006, public sector spending on hospitals and other institutions (including capital expenditures), physicians and the direct administrative expenses of running government health insurance accounted for approximately 52% of total health spending in Canada (Table 3). The rest of health spending is accounted for by government funding for ‘public health’ (e.g. infectious disease control) and ‘other’ areas which can arguably be classified as natural public goods and which are not contested by private sector insurers (11%), as well as goods and services for which there is a mix of public and private funding (37%). However, the available evidence suggests that the particular structure of the Canadian health system is not performing optimally from the public interest perspective of patients and taxpayers. To start, Canadians spend a lot on healthcare relative to many comparable countries.

Αποτελέσματα (Ελληνικά) 1:

Ltd ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΌΤΗΤΕΣ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΉΣ για την ΥΓΕΊΑ στη Βόρεια Αμερική: Η ΚΥΒΈΡΝΗΣΗ είναι το πρόβλημα, δεν είναι η λύσηBrett J. ΒυρσοδέψηςΣυστήματα υγειονομικής περίθαλψης σε Βόρεια Αμερική ορισµένες φορές επικρίνονται ως ακριβό ή κοινωνικά ανεύθυνης σε σχέση με συγκρίσιμα καθεστώτα σε χώρες του ΟΟΣΑ (οργανισμός οικονομικής συνεργασίας και ανάπτυξης) ή περιοχές. Αυτές τις αποτυχίες του συστήματος υγείας αντιληπτή συχνά λανθασμένα αποδίδεται μεγαλύτερη συμμετοχή του ιδιωτικού τομέα την παροχή ιατρικής περίθαλψης ή την παροχή της ιατρικής ασφάλισης στον Καναδά και τις ΗΠΑ. Ωστόσο, η ακριβής φύση και την έκταση της συμμετοχής του κράτους στον τομέα της υγειονομικής περίθαλψης στον Καναδά και τις ΗΠΑ επίσης συχνά παρερμηνεύεται και υποτιμηθεί. Αυτό το έγγραφο παρουσιάζει ένα γεγονός με βάση το πλαίσιο αξιολόγησης της πολιτικής για την υγεία στη Βόρεια Αμερική.Μύθοι για το βορειοαμερικανικό χρηματοδότηση της υγειονομικής περίθαλψηςΠαρατηρητές, συχνά, σημειώστε ότι οι συνολικές δαπάνες υγειονομικής περίθαλψης είναι υψηλότερο και ότι το κράτος να συνεισφέρει δαπάνες για την υγεία είναι χαμηλότερη στα συστήματα υγείας Βορείου Αμερικής από ό, τι στις περισσότερες άλλες χώρες του ΟΟΣΑ. Μεγαλύτερη εξάρτηση από τις δαπάνες για την υγεία ιδιωτικού τομέα είναι συχνά υποστηριχτεί για να είναι η αιτία της το σχετικά υψηλό συνολικές δαπάνες υγειονομικής περίθαλψης στη Βόρεια Αμερική. Ωστόσο, τα γεγονότα δεν υποστηρίζουν μια τέτοια άποψη. Είναι αλήθεια βέβαια ότι ο ιδιωτικός τομέας δαπάνες υγείας στις ΗΠΑ και τον Καναδά αντιπροσωπεύει ένα πολύ μεγαλύτερο μερίδιο των συνολικές δαπάνες υγείας από ό, τι στις περισσότερες άλλες συγκρίσιμες χώρες του ΟΟΣΑ. Ο πίνακας 1 παρουσιάζει στοιχεία σχετικά με τις δημόσιες και ιδιωτικές μετοχές συνολικής υγείας με δαπάνες για τις συγκρίσιμες 211 χώρες του ΟΟΣΑ για το οποίο υπήρχαν στοιχεία στο πιο πρόσφατο έτος, 2006. Οι ΗΠΑ και ο Καναδάς κατατάσσουν πρώτο και πέμπτο της επικράτειας, αντίστοιχα, από τα 21 όπως έχοντας το υψηλότερο μερίδιο ιδιωτικού τομέα των δαπανών για την συνολική υγεία. Είναι επίσης αλήθεια ότι η συνολική υγεία δαπάνες είναι σχετικά υψηλή στη Βόρεια Αμερική, σε σύγκριση με το υπόλοιπο του ΟΟΣΑ. Οι ΗΠΑ και ο Καναδάς κατάταξη νούμερο ένα και επτά, αντίστοιχα, όσον αφορά τις συνολικές δαπάνες υγείας ως ποσοστό του ΑΕΠ (ακαθάριστο εγχώριο προϊόν) στις 2006,2 Ωστόσο, τι πολλοί άνθρωποι δεν γνωρίζουν είναι ότι παρά έχοντας διαφορετική συστήματα υγείας, υγεία κυβέρνηση δαπανών στον Καναδά και τις ΗΠΑ αντιπροσωπεύει το ίδιο ποσοστό του ΑΕΠ κάθε χώρας. Ακόμη πιο σημαντικό, στο 7% του ΑΕΠ το 2006, το επίπεδο της υγείας κυβέρνηση δαπάνες στη Βόρεια Αμερική βάζει τον Καναδά και τις ΗΠΑ στις τάξεις των δέκα καλύτερα αυτά τα 21 χώρες του ΟΟΣΑ όσον αφορά τα επίπεδα των κυβερνητικών δαπανών. Γαλλία έχει υψηλότερο δαπανών για την υγεία των κυβερνήσεων για την κατάταξη του ΑΕΠ, αλλά είναι μόνο 1,9 εκατοστιαίες μονάδες υψηλότερο από τον Καναδά και τις ΗΠΑ. Στην πραγματικότητα, το ποσοστό του ΑΕΠ αναλογεί σε κρατικών δαπανών για την υγεία στη Βόρεια Αμερική είναι υψηλότερο από τον μέσο όρο του ΟΟΣΑ (6,8%). Συγκεκριμένα, στη Γαλλία, Γερμανία και Αυστρία, των κρατικών δαπανών για την υγειονομική περίθαλψη είναι τόσο μεγαλύτερο ποσοστό της συνολικής υγείας δαπάνες και μεγαλύτερο ποσοστό του ΑΕΠ από ό, τι στον Καναδά. Ακόμα, παρά αυτό το υψηλότερο επίπεδο δημόσιων δαπανών υγείας, Γαλλία, η Γερμανία και η Αυστρία έχουν επίσης υψηλότερη συνολική υγεία δαπάνες ως ποσοστό του ΑΕΠ από τον Καναδά. Έτσι δεν υπάρχει αναγκαστικά μια σύνδεση μεταξύ του ποσοστού της συνολικής υγείας δαπάνες από ιδιωτικές πηγές και το συνολικό επίπεδο των δαπανών για την υγεία. Υπάρχουν πολλοί παράγοντες που καθορίζουν το συνολικό επίπεδο των δαπανών για την υγεία σε οποιαδήποτε χώρα. Για παράδειγμα, υπάρχουν πολλές κοινωνικο-οικονομικές και δημογραφικές διαφορές μεταξύ πληθυσμών στις χώρες του ΟΟΣΑ που θα μπορούσε να εξηγήσει διακυμάνσεις στα δαπάνες για την υγεία, συμπεριλαμβανομένων ποσοστά των βίαιων εγκλημάτων, τα ποσοστά σύγκρουση αυτοκινήτου, κλπ.© 2008 ο συγγραφέας. Συλλογή εφημερίδα © Ινστιτούτο των οικονομικών υποθέσεων 2008. Δημοσιεύθηκε από έκδοση Blackwell, ΟξφόρδηςΙΕΑ οικονομικών υποθέσεων Δεκέμβριος 2008 11Οι ΗΠΑ και ο Καναδάς είναι επίσης μεταξύ των πλουσιοτέρων χωρών του ΟΟΣΑ 21 για τα οποία τα πιο πρόσφατα στοιχεία ήταν διαθέσιμα (πίνακας 2), έτσι δεν είναι έκπληξη το γεγονός ότι αυτές οι Βορειοαμερικανικές χώρες τείνουν να επίσης είναι μεταξύ το υψηλότερο spenders για την υγειονομική περίθαλψη. Πλούσιοι άνθρωποι που έχουν περισσότερα ή όλα τους satisfied βασικών αναγκών μπορεί να προτιμούν να περάσουν το υπόλοιπο των εισοδημάτων τους για τις επιπλέον ποσότητες ιατρικών αγαθών και υπηρεσιών, ή καλύτερα ποιότητα υγειονομικής περίθαλψης τεχνολογίες και εγκαταστάσεις αντί να δαπανούμε περισσότερα για άλλους τύπους των καταναλωτικών αγαθών και υπηρεσιών. Σε γενικές γραμμές, προτιμήσεις για την υγειονομική περίθαλψη απλά μπορεί να αυξηθεί με εισόδημα. Ωστόσο, αυτά τα στατιστικά στοιχεία δαπανών συνολικού υγείας πω λίγα πράγματα για την πραγματική έκταση και η δομή της συμμετοχής της κυβέρνησης στον τομέα της υγείας στη Βόρεια Αμερική.Καναδική υγείας σύστημα στον Καναδά κρατικών δαπανών για την υγεία είναι περίπου το 70% των δαπανών της συνολικής υγείας. Το υπόλοιπο 30% της συνολική υγεία δαπάνες πληρώνονται από ιδιωτικού τομέα ασφάλισης υγείας είτε προσωπική άμεσες δαπάνες. Ωστόσο, αυτά τα figures κρύψει την αληθινή φύση των κρατικών ενισχύσεων για την υγειονομική περίθαλψη στον Καναδά. Το γεγονός είναι ότι στον Καναδά, η κυβέρνηση χρηματοδοτεί σχεδόν 100% των όλα υγεία υπηρεσιών ορίζεται ως «ιατρικώς απαραίτητα» από το κράτος, που συνήθως σημαίνει όλες τις υπηρεσίες νοσοκομείο και γιατρό. Στον Καναδά, η κυβέρνηση επίσης αντιπροσωπεύει σχεδόν το ήμισυ (48%) όλων των δαπανών στις medicines.3 συνταγή που υπάρχει μια ποιοτική διαφορά στο Σπλιτ δημόσιου-ιδιωτικού για την υγειονομική περίθαλψη χρηματοδότηση στον Καναδά σε σύγκριση με άλλες χώρες. Στις περισσότερες άλλες χώρες, παράλληλα ιδιωτικού τομέα ασφάλισης είναι διαθέσιμο για τα ίδια ιατρικά αγαθά και υπηρεσίες που είναι επίσης εξασφαλισμένη από το κράτος. Αυτό δεν συμβαίνει στον Καναδά. Η θεμελιώδης ουσία του καναδικού συστήματος υγειονομικής περίθαλψης είναι ότι το κράτος έχει de facto μονοπώλιο της αγοράς για την ιατρική ασφάλιση. Το σύνολο του πληθυσμού είναι επιλέξιμα για δημόσια ασφάλιση υγείας που χρηματοδοτούνται από το δημόσιο revenues.4 κάθε επαρχιακό και εδαφική κυβέρνηση ενεργεί ως τον ίδιο πληρωτή εντός τους συγκεκριμένη δικαιοδοσία, αποτελεσματικά να απαγορεύει ιδιωτικά πληρωμής για όλες τις υπηρεσίες υγείας θεωρούνται «ιατρικά αναγκαία» από κάθε συγκεκριμένο Πίνακας 1: Δημόσιες και ιδιωτικές μετοχές της συνολικής υγείας των δαπανών· και συνολικές δαπάνες ως ποσοστό του ΑΕΠ, σε 21 συγκρίσιμα χώρες του ΟΟΣΑ, 2006 υγείας: κατετάγη φθίνουσα από δημόσιες δαπάνες 2006ΧώραΔημόσιες δαπάνες για την υγεία (% ΑΕΠ)Ιδιωτικές δαπάνες στην υγεία (% ΑΕΠ)Σύνολο των δαπανών για την υγεία (% ΑΕΠ)Δημόσιες δαπάνες για την υγεία (% της συνολικής δαπάνης για την υγεία)Ιδιωτικές δαπάνες στην υγεία (% της συνολικής δαπάνης για την υγεία)Γαλλία 8,9 2.3 11.1 79.7 20,3 Γερμανία 8,1 2.4 10.6 76.9 23,1 Αυστρία 7.7 2.4 10.1 76,2 23.8 Ισλανδία 7.5 1.6 9.1 82.0 18.0 Σουηδία 7,5 1.7 9.2 81.7 18,3 Νέα Ζηλανδία 7.3 2.1 9.3 77.8 22.2 Νορβηγία, 7,3 1.4 8.7 83.6 16.4 Ηνωμένο Βασίλειο 7.3 1.1 8.4 87.3 12,7 Πορτογαλία 7.2 3.0 10.2 70.6 29.4 Καναδά 7.0 3.0 10.0 70.4 29,6 ΗΠΑ 7.0 8.3 15.3 45.8 54,2 Ιταλία 6.9 2.0 9.0 77.2 22,8 Ελβετία 6,8 4.5 11.3 60.3 39,7 Λουξεμβούργο 6.6 0.7 7.3 90,9 9,1 Φινλανδία 6.2 2.0 8.2 76.0 24,0 Ισπανία 6.0 2.4 8.4 71.2 28,8 Τσεχία 5.9 0.8 6,8 87.9 12.1 Ουγγαρία 5.9 Ιρλανδία 70.9 29,1 2.4 8.3 5.9 1.6 7.5 78,3 21,7 Ελλάδα 5.6 3,5 9.1 61.6 38,4 Πολωνία 4.3 1.9 6.2 69.9 30,0Σημείωση: Σύνολα μπορεί να δεν έχουν άθροισµα τέλεια λόγω στρογγυλοποίησης. Δεδομένων πηγή: ΟΟΣΑ (2008α).Πίνακας 2: Συνολικές δαπάνες ως ποσοστό του ΑΕΠ και του ΑΕγχΠ ανά κάτοικο σε 21 χώρες του ΟΟΣΑ, 2006 2006 υγείαςΧώρεςΣύνολο των δαπανών για την υγεία (% ΑΕΠ)Ακαθάριστο εγχώριο προϊόν ανά κάτοικο (δολάρια ΗΠΑ ισοτιμία αγοραστικής δύναμης)Λουξεμβούργο 7.3 59,176 Νορβηγία 8.7 51,947 ΗΠΑ 15.3 43,864 Ιρλανδία 7.5 40,893 Ελβετία 11.3 38,119 Καναδά 10.0 36,814 Ισλανδία 9.1 36,561 Αυστρία 10.1 35,695 Σουηδία 9.2 34,870 Ηνωμένο Βασίλειο 8.4 32,961 Φινλανδία 8.2 32,728 Γερμανία 10,6 31,949 Γαλλία 11.1 31,048 Ισπανία 8.4 29,383 Ιταλία 9.0 29,168 Ελλάδα 9.1 27,232 Νέα Ζηλανδία 9.3 26,234 Τσεχική Δημοκρατία 6,8 22,042 Πορτογαλία 10.2 20,851 Ουγγαρία 8.3 18,155 Πολωνία 6.2 14.674Δεδομένων πηγή: ΟΟΣΑ (2008α, 2008b).© 2008 ο συγγραφέας. Συλλογή εφημερίδα © Ινστιτούτο των οικονομικών υποθέσεων 2008. Δημοσιεύθηκε από έκδοση Blackwell, Οξφόρδης12 πραγματικότητες της πολιτικής για την υγεία στη Βόρεια Αμερική: κυβέρνηση είναι το πρόβλημα, η λύσηκυβέρνηση. Στην πράξη αυτό σημαίνει ιδιωτικού τομέα, την πληρωμή για οποιοδήποτε νοσοκομείο ή γιατρό υπηρεσία που χρηματοδοτείται από την κυβέρνηση απαγορεύεται. Κυβερνήσεις σε περιφερειακή και Ομοσπονδιακή επίπεδο επίσης να λειτουργήσουν ως ασφαλιστική πληρωτές για συνταγογραφούμενα φάρμακα και άλλα αγαθά υγειονομικής περίθαλψης και υπηρεσιών για ειδικές υπο-πληθυσμούς, όπως ηλικιωμένοι, άτομα με χαμηλά εισοδήματα, ιθαγενείς και οι στρατιωτικοί, αλλά προσωπικό πληρωμή για τα αγαθά και οι υπηρεσίες δεν απαγορεύεται. Τομέα της υγειονομικής περίθαλψης είναι χρηματοδοτούνται και ρυθμίζεται έτσι ώστε τα νοσοκομεία που λειτουργούν κάτω από κίνητρα που είναι παρόμοια με το τι θα συμβεί στο πλαίσιο άμεση δημόσια ιδιοκτησία, και επαγγελματίες υγείας που αντιμετωπίζουν κίνητρα όλο και περισσότερο παρόμοιες με αυτές των δημοσίων υπαλλήλων. Η αγορά για τα συνταγογραφούμενα φάρμακα σας επηρεάζεται επίσης από την κλίμακα και το σχεδιασμό των προγραμμάτων δημόσιων ναρκωτικών και κυβέρνηση ασφάλισης υγείας, καθώς και από άλλες άμεσες παρεμβάσεις από το κράτος με τη μορφή του ελέγχου των τιμών και τις εγκρίσεις εμπορίας. Το ποσοστό της υγειονομικής περίθαλψης αγορά που καταλαμβάνεται από την κυβέρνηση λόγω αυτό το περιβάλλον πολιτικής αποτελεί ένα μεγάλο ποσοστό της συνολικής υγείας δαπάνες στον Καναδά. Το 2006, δημόσιο τομέα δαπανών σε νοσοκομεία και άλλα ιδρύματα (συμπεριλαμβανομένων κεφαλαιακές δαπάνες), οι γιατροί και η άμεση διοικητικά έξοδα λειτουργίας κυβέρνηση ασφάλισης υγείας αντιπροσώπευαν περίπου το 52% της συνολικής υγείας δαπάνες στον Καναδά (πίνακας 3). Τα υπόλοιπα των δαπανών για την υγεία είναι λογιστικώς από τη χρηματοδότηση της κυβέρνησης για «δημόσια υγεία» (π.χ. λοιμώδη ελέγχου της νόσου) και «άλλων» περιοχών που μπορούν να classified ως φυσικό δημόσια αγαθά και που δεν αμφισβητούνται από ασφαλιστικές εταιρείες του ιδιωτικού τομέα (11%), καθώς και αγαθά και υπηρεσίες για τα οποία υπάρχει ένα μίγμα της δημόσιας και ιδιωτικής χρηματοδότησης (37%). Ωστόσο, τα διαθέσιμα στοιχεία δείχνει ότι η συγκεκριμένη δομή του συστήµατος υγείας του Καναδά δεν λειτουργεί βέλτιστα από τη σκοπιά του δημοσίου συμφέροντος των ασθενών και των φορολογουμένων. Για να ξεκινήσετε, Καναδοί ξοδεύω πολλά για υγειονομική περίθαλψη σε σχέση με πολλές χώρες συγκρίσιμα.

Αποτελέσματα (Ελληνικά) 2:

Ltd πραγματικότητα της πολιτικής υγείας στην Βόρεια Αμερική: ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ, όχι η λύση
Brett J. Skinner
Τα συστήματα ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης στη Βόρεια Αμερική πολλές φορές επικριθεί ως ακριβό ή κοινωνικά ανεύθυνη σε σχέση με συγκρίσιμα συστήματα του ΟΟΣΑ (Οργανισμός Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης ) χώρες ή περιοχές. Αυτές θεωρούνται αποτυχίες του συστήματος υγείας είναι συχνά λανθασμένα αποδίδεται σε μεγαλύτερη συμμετοχή του ιδιωτικού τομέα στην παροχή ιατρικής φροντίδας ή την παροχή ιατρικής ασφάλισης στον Καναδά και τις ΗΠΑ. Ωστόσο, η ακριβής φύση και η έκταση της συμμετοχής κράτους στον τομέα της υγειονομικής περίθαλψης στον Καναδά και τις ΗΠΑ είναι επίσης συχνά παρερμηνεύεται και υποτίμησε. Η εργασία αυτή παρουσιάζει ένα πλαίσιο με βάση τα γεγονότα για την αξιολόγηση της πολιτικής για την υγεία στη Βόρεια Αμερική.
Μύθοι για το North American υγειονομικής περίθαλψης fi χρηματοδότησης
Παρατηρητές συχνά σημειώστε και τα δύο ότι το σύνολο των δαπανών υγειονομικής περίθαλψης είναι υψηλότερες και ότι η συμμετοχή της κυβέρνησης προς τις δαπάνες για την υγεία είναι χαμηλότερο στα συστήματα της Βόρειας Αμερικής για την υγεία από ό, τι στις περισσότερες άλλες χώρες του ΟΟΣΑ. Η μεγαλύτερη εμπιστοσύνη στις δαπάνες για την υγεία του ιδιωτικού τομέα είναι συχνά υποστηρίζουν ότι είναι η αιτία των σχετικά υψηλών συνολικών δαπανών ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης στη Βόρεια Αμερική. Ωστόσο, τα γεγονότα δεν υποστηρίζουν αυτή την άποψη. Είναι αλήθεια βέβαια ότι στον ιδιωτικό τομέα οι δαπάνες υγείας στις ΗΠΑ και τον Καναδά αντιπροσωπεύει ένα πολύ μεγαλύτερο μερίδιο των συνολικών δαπανών για την υγεία από ό, τι στις περισσότερες άλλες συγκρίσιμες χώρες του ΟΟΣΑ. Ο Πίνακας 1 δείχνει τα δεδομένα σχετικά με τις δημόσιες και ιδιωτικές μετοχές των συνολικών δαπανών για την υγεία των 211 συγκρίσιμες χώρες του ΟΟΣΑ για τις οποίες υπήρχαν διαθέσιμα στοιχεία κατά το πλέον πρόσφατο έτος, το 2006. Οι ΗΠΑ και ο Καναδάς βαθμό πρωτο και πέμπτου, αντίστοιχα, από τις 21 ως έχει το υψηλότερο μερίδιο του ιδιωτικού τομέα των συνολικών δαπανών για την υγεία. Είναι επίσης αλήθεια ότι οι συνολικές δαπάνες για την υγεία είναι σχετικά υψηλή στη Βόρεια Αμερική σε σχέση με το υπόλοιπο του ΟΟΣΑ. Οι ΗΠΑ και ο Καναδάς αριθμό σειράς κάποιου και επτά, αντίστοιχα, από την άποψη των συνολικών δαπανών για την υγεία ως ποσοστό του ΑΕΠ (ακαθάριστο εγχώριο προϊόν) σε 2006.2 Ωστόσο, αυτό που πολλοί άνθρωποι δεν γνωρίζουν είναι ότι παρά το γεγονός ότι διαφέρουν ριζικά
συστήματα υγείας, των κρατικών δαπανών για την υγεία στον Καναδά και στις ΗΠΑ αντιπροσωπεύει το ίδιο ποσοστό του ΑΕΠ κάθε χώρας. Ακόμη πιο σημαντικό, σε 7% του ΑΕΠ το 2006, το επίπεδο των δαπανών για την υγεία κυβέρνησης στη Βόρεια Αμερική βάζει τον Καναδά και τις ΗΠΑ στις τάξεις των κορυφαίων δέκα από αυτές τις 21 χώρες του ΟΟΣΑ, όσον αφορά τα επίπεδα των κρατικών δαπανών. Η Γαλλία έχει την υψηλότερη δαπάνη για την υγεία κυβέρνησης προς το ΑΕΠ τάξη, αλλά είναι μόνο 1,9 ποσοστιαίες μονάδες υψηλότερα από τον Καναδά και τις ΗΠΑ. Στην πραγματικότητα, το μερίδιο του ΑΕΠ που αντιστοιχεί σε δημόσιες δαπάνες για την υγεία στη Βόρεια Αμερική είναι υψηλότερο από το μέσο όρο του ΟΟΣΑ (6,8%). Αξίζει να σημειωθεί ότι, στη Γαλλία, στη Γερμανία και την Αυστρία, οι κρατικές δαπάνες για την υγειονομική περίθαλψη είναι τόσο μεγαλύτερο ποσοστό των συνολικών δαπανών για την υγεία και το μεγαλύτερο ποσοστό του ΑΕΠ από ό, τι είναι στον Καναδά. Ωστόσο, παρά αυτό το υψηλότερο επίπεδο των δημοσίων δαπανών για την υγεία, η Γαλλία, η Γερμανία και η Αυστρία έχουν επίσης υψηλότερα συνολικών δαπανών για την υγεία ως ποσοστό του ΑΕΠ από τον Καναδά. Έτσι δεν είναι απαραίτητο να υπάρχει σύνδεση μεταξύ του ποσοστού των συνολικών δαπανών για την υγεία από ιδιωτικές πηγές και το συνολικό επίπεδο των δαπανών για την υγεία. Υπάρχουν πολλοί παράγοντες που καθορίζουν το συνολικό επίπεδο των δαπανών για την υγεία σε οποιαδήποτε χώρα. Για παράδειγμα, υπάρχουν πολλά κοινωνικο-οικονομικές και δημογραφικές διαφορές μεταξύ των πληθυσμών στις χώρες του ΟΟΣΑ που θα μπορούσαν να εξηγηθούν οι διακυμάνσεις στις δαπάνες για την υγεία, συμπεριλαμβανομένων των ποσοστών των βίαιων εγκλημάτων, των αυτοκινήτων ποσοστά σύγκρουσης, κλπ
© 2008 τον συγγραφέα. Εφημερίδα κατάρτιση © Ινστιτούτο Δημοσιεύθηκε από Blackwell Publishing Οικονομικών Υποθέσεων 2008. Οξφόρδης
IEA οικονομική Υποθέσεων του Δεκεμβρίου 2008 11
Οι ΗΠΑ και ο Καναδάς είναι επίσης μεταξύ των πλουσιότερων 21 χώρες του ΟΟΣΑ για τις οποίες υπήρχαν διαθέσιμα τα πιο πρόσφατα δεδομένα (Πίνακας 2), έτσι δεν είναι προκαλεί έκπληξη το γεγονός ότι οι χώρες της Βορείου Αμερικής τείνουν επίσης να είναι μεταξύ των υψηλότερων σπάταλοι για την υγειονομική περίθαλψη. Πλούσιοι άνθρωποι που έχουν τις περισσότερες ή όλες τις βασικές τους ανάγκες ικανοποιείται ed μπορεί να προτιμούν να περάσουν το υπόλοιπο των εισοδημάτων τους σε επιπλέον ποσότητες των ιατρικών προϊόντων και υπηρεσιών, ή καλύτερα
τις τεχνολογίες και τις εγκαταστάσεις αντί να ξοδεύουν περισσότερα από άλλες κατηγορίες καταναλωτικών αγαθών και υπηρεσιών υψηλής ποιότητας υγειονομική περίθαλψη. Σε γενικές γραμμές, οι προτιμήσεις για την υγειονομική περίθαλψη μπορεί απλώς να αυξάνονται με το εισόδημα. Παρ 'όλα αυτά, αυτά τα συγκεντρωτικά στατιστικά στοιχεία δαπανών για την υγεία λένε πολλά για την πραγματική έκταση και τη δομή της κυβερνητικής συμμετοχής στον τομέα της υγείας στη Βόρεια Αμερική.
Καναδικό σύστημα υγείας Στον Καναδά οι κρατικές δαπάνες για την υγεία είναι περίπου 70% των συνολικών δαπανών για την υγεία. Το υπόλοιπο 30% των συνολικών δαπανών για την υγεία πληρώνονται είτε από την ασφάλιση υγείας του ιδιωτικού τομέα ή προσωπικές άμεσες δαπάνες. Ωστόσο, αυτά τα αριθμητικά στοιχεία κρύβουν την αληθινή φύση της κρατικής χρηματοδότησης για την υγειονομική περίθαλψη στον Καναδά. Το γεγονός είναι ότι στον Καναδά, κυβερνητικά κεφάλαια σχεδόν το 100% του συνόλου των υπηρεσιών υγείας de fi ορίζεται ως «ιατρικά αναγκαία» από το κράτος, το οποίο συνήθως σημαίνει όλες τις υπηρεσίες του νοσοκομείου και ο γιατρός. Στον Καναδά, η κυβέρνηση αυτή εξηγεί και σχεδόν το ήμισυ (48%) του συνόλου των δαπανών για φάρμακα που χορηγούνται medicines.3 Υπάρχει μια ποιοτική διαφορά σε συμπράξεις δημόσιου-ιδιωτικού διάσπαση στη χρηματοδότηση της υγειονομικής περίθαλψης στον Καναδά σε σύγκριση με άλλες χώρες. Στις περισσότερες άλλες χώρες, παράλληλα ασφαλιστικό του ιδιωτικού τομέα είναι διαθέσιμο για την ίδια ιατρική αγαθών και των υπηρεσιών που εξασφαλίζεται επίσης από το κράτος. Αυτή δεν είναι η περίπτωση στον Καναδά. Η βασική ουσία του καναδικού συστήματος υγείας είναι ότι το κράτος έχει ένα de facto μονοπώλιο στην αγορά για την ιατρική ασφάλιση. Το σύνολο του πληθυσμού είναι επιλέξιμα για δημόσια ιατρική ασφάλιση η οποία χρηματοδοτείται από τη γενική κυβέρνηση revenues.4 κάθε περιφερειακού και εδαφική κυβέρνηση λειτουργεί ως ένα ενιαίο πληρωτή εντός της δικαιοδοσίας τους, απαγορεύοντας ουσιαστικά ιδιωτική πληρωμή για όλες τις υπηρεσίες υγείας θεωρούνται «ιατρικά αναγκαία» από κάθε συγκεκριμένο
πίνακα 1: Δημόσιες και ιδιωτικές μετοχές των συνολικών δαπανών για την υγεία? και οι συνολικές δαπάνες για την υγεία ως ποσοστό του ΑΕΠ, σε 21 συγκρίσιμες χώρες του ΟΟΣΑ, 2006: κατετάγη το υψηλότερο στο χαμηλότερο από τις δημόσιες δαπάνες το 2006
Χώρα
Δημόσιες δαπάνες για την υγεία (% του ακαθάριστου εγχώριου προϊόντος)
Οι ιδιωτικές δαπάνες για την υγεία (% του ακαθάριστου εγχώριου προϊόντος)
Συνολικές δαπάνες για υγείας (% του ακαθάριστου εγχώριου προϊόντος)
Οι δημόσιες δαπάνες για την υγεία (% συνολικών δαπανών για την υγεία)
Οι ιδιωτικές δαπάνες για την υγεία (% συνολικών δαπανών για την υγεία)
Γαλλία 8,9 2,3 11,1 79,7 20,3 Γερμανία 8,1 2,4 10,6 76,9 23,1 Αυστρία 7,7 2,4 10,1 76,2 23,8 Ισλανδία 7.5 1.6 9,1 82,0 18,0 Σουηδία 7,5 1,7 9,2 81,7 18,3 Νέα Ζηλανδία 7,3 2,1 9,3 77,8 22,2 Νορβηγία 7,3 1,4 8,7 83,6 16,4 Ηνωμένο Βασίλειο 7,3 1,1 8,4 87,3 12,7 Πορτογαλία 7,2 3,0 10,2 70,6 29,4 Καναδάς 7,0 3,0 10,0 70,4 29,6 ΗΠΑ 7,0 8,3 15,3 45,8 54,2 Ιταλία 6,9 2,0 9,0 77,2 22,8 Ελβετία 6,8 4,5 11,3 60,3 39,7 Λουξεμβούργο 6,6 0,7 7,3 90,9 9,1 Φινλανδία 6,2 2,0 8,2 76,0 24,0 Ισπανία 6,0 2,4 8,4 71,2 28,8 Δημοκρατία της Τσεχίας 5,9 0,8 6,8 87,9 12,1 Ουγγαρία 5,9 2,4 8,3 70,9 29,1 Ιρλανδία 5,9 1,6 7,5 78,3 21,7 Ελλάδα 5,6 3,5 9,1 61,6 38,4 4,3 1,9 Πολωνία 6,2 69,9 30,0
Σημείωση: Τα σύνολα ενδέχεται να μην συνοψίσω τέλεια λόγω στρογγυλοποίησης. Πηγή δεδομένων:. ΟΟΣΑ (2008α)
Πίνακας 2: Οι συνολικές δαπάνες για την υγεία ως ποσοστό του ΑΕΠ και το κατά κεφαλήν ΑΕΠ στις 21 χώρες του ΟΟΣΑ, 2006, 2006
Χώρες
Οι συνολικές δαπάνες για την υγεία (% του ακαθάριστου εγχώριου προϊόντος)
Το ακαθάριστο εγχώριο προϊόν ανά κάτοικο (αγοραστική US $ ισοτιμία αγοραστικής δύναμης)
Λουξεμβούργο 7,3 59176 Νορβηγία 8,7 51947 Ηνωμένες Πολιτείες 15,3 43864 Ιρλανδία 7.5 40893 Ελβετία 11.3 38.119 Καναδά 10,0 36.814 Ισλανδία 9.1 36561 Αυστρία 10.1 35695 Σουηδία 9,2 34870 Ηνωμένο Βασίλειο 8,4 32961 Φινλανδία 8,2 32 728 Γερμανία 10.6 31.949 Γαλλία 11.1 31,048 Ισπανία 8.4 29.383 Ιταλία 9,0 29.168 Ελλάδα 9.1 Νέα Ζηλανδία 27.232 26.234 9,3 Τσεχία 6,8 Πορτογαλία 10,2 22042 20851 18155 Ουγγαρία 8,3 Πολωνία 6,2 14.674
Πηγή: ΟΟΣΑ (2008α, 2008β).
© 2008 Συγγραφέας. Εφημερίδα κατάρτιση © Ινστιτούτο Δημοσιεύθηκε από Blackwell Publishing Οικονομικών Υποθέσεων 2008., Οξφόρδη
12 πραγματικότητες της πολιτικής για την υγεία στη Βόρεια Αμερική: η κυβέρνηση είναι το πρόβλημα και όχι η λύση
της κυβέρνησης. Στην πράξη, αυτό σημαίνει την πληρωμή του ιδιωτικού τομέα για οποιοδήποτε νοσοκομείο ή γιατρό υπηρεσία που χρηματοδοτείται από την κυβέρνηση απαγορεύεται. Οι κυβερνήσεις σε επαρχιακό και ομοσπονδιακό επίπεδο ενεργεί επίσης ως ασφαλιστική πληρωτές για συνταγογραφούμενα φάρμακα και άλλα αγαθά και υπηρεσίες για την συγγραφή fi γ υπο-πληθυσμούς όπως οι ηλικιωμένοι περίθαλψης, άτομα με χαμηλά εισοδήματα, ιθαγενείς και τους στρατιωτικούς, αλλά ιδιωτική πληρωμή των εν λόγω αγαθών και υπηρεσιών δεν απαγορεύεται . Ο τομέας της υγείας χρηματοδοτείται και ρυθμίζεται έτσι ώστε τα νοσοκομεία να λειτουργούν σύμφωνα με κίνητρα παρόμοια με αυτό που θα συνέβαινε υπό την άμεση δημόσια ιδιοκτησία, και τους επαγγελματίες της υγείας αντιμετωπίζουν ολοένα και κίνητρα παρόμοια με αυτά των δημοσίων υπαλλήλων. Η αγορά των συνταγογραφούμενων φαρμάκων επηρεάζεται επίσης από την κλίμακα και το σχεδιασμό των δημόσιων προγραμμάτων των ναρκωτικών και της κυβέρνησης ασφάλιση υγείας, καθώς και από άλλες άμεσες κρατικές παρεμβάσεις με τη μορφή του ελέγχου των τιμών και των εγκρίσεων κυκλοφορίας. Το ποσοστό της αγοράς υγειονομικής περίθαλψης που καταλαμβάνεται από την κυβέρνηση εξαιτίας αυτής της πολιτικής για το περιβάλλον αντιπροσωπεύει ένα μεγάλο ποσοστό των συνολικών δαπανών για την υγεία στον Καναδά. Το 2006, οι δαπάνες του δημόσιου τομέα σε νοσοκομεία και άλλα ιδρύματα (συμπεριλαμβανομένων των δαπανών κεφαλαίου), οι γιατροί και τα άμεσα έξοδα διοικητικής λειτουργίας κυβέρνηση ασφάλισης υγείας αντιπροσώπευαν περίπου το 52% των συνολικών δαπανών για την υγεία στον Καναδά (Πίνακας 3). Το υπόλοιπο των δαπανών για την υγεία εξηγείται από κρατική χρηματοδότηση για την «δημόσια υγεία» (π.χ. έλεγχος των λοιμωδών ασθενειών) και «άλλα» τομείς που μπορούν αναμφισβήτητα να ταξινομείται ως φυσική δημόσια αγαθά και τα οποία δεν αμφισβητούνται από τους ασφαλιστές του ιδιωτικού τομέα (11%), καθώς και τα αγαθά και τις υπηρεσίες για τα οποία υπάρχει ένα μίγμα της δημόσιας και ιδιωτικής χρηματοδότησης (37%). Ωστόσο, τα διαθέσιμα στοιχεία δείχνουν ότι η συγκεκριμένη δομή του καναδικού συστήματος υγείας δεν λειτουργεί με βέλτιστη απόδοση από την άποψη της δημόσιας συμφέρον των ασθενών και των φορολογουμένων. Για να ξεκινήσετε, Καναδοί ξοδεύω πολλά για την υγειονομική περίθαλψη σε σχέση με πολλές άλλες συγκρίσιμες χώρες.

Αποτελέσματα (Ελληνικά) 3:

στη Βόρειο Αμερική, πολιτική για την υγεία, την πραγματικότητα: η κυβέρνηση είναι το πρόβλημα, δεν επιλύει
μπρετ Skinner
το ιατρικό σύστημα στην Βόρεια Αμερική μερικές φορές κριτική είναι ακριβές ή δεν είναι υπεύθυνη κοινωνία σχετικά σύστημα στο πλαίσιο του ΟΟΣΑ (Οργανισμός Οικονομικής Συνεργασίας και ανάπτυξης) χώρα ή περιοχή.Αυτά τα συστήματα υγείας είναι συχνά ότι αποτυχία αποδοθεί εσφαλμένα, μεγαλύτερη συμμετοχή του ιδιωτικού τομέα στην παροχή ιατρικής περίθαλψης ή την παροχή υγειονομικής περίθαλψης στον Καναδά και τις Ηνωμένες Πολιτείες. Ωστόσο, η ακριβής φύση και έκταση των χωρών που συμμετέχουν στον τομέα της υγειονομικής περίθαλψης, στον Καναδά και τις Ηνωμένες Πολιτείες συχνά παρεξηγημένη και υποτιμάται.Το έγγραφο αυτό στη Βόρεια Αμερική και με βάση το γεγονός ότι το πλαίσιο της πολιτικής αξιολόγησης της υγείας.
μύθος την αμερικανική ιατρική του χρηματοδότηση
παρατηρητές συχνά την προσοχή του στην ιατρική το συνολικό κόστος είναι υψηλότερο, δημόσιες δαπάνες για την υγεία στη Βόρεια Αμερική, το ιατρικό σύστημα συμβολή από τις περισσότερες άλλες χώρες του ΟΟΣΑ.σε μεγαλύτερο βαθμό την εξάρτηση του ιδιωτικού τομέα είναι συχνά λέγεται ότι είναι οι δαπάνες για την υγεία στη Βόρεια Αμερική και το σύνολο των δαπανών υγειονομικής περίθαλψης σχετικά υψηλό λόγο.Ωστόσο, το γεγονός ότι δεν υποστηρίζει αυτή την άποψη.Φυσικά, στις Ηνωμένες Πολιτείες και τον Καναδά, του ιδιωτικού τομέα, οι δαπάνες για την υγεία είναι ένα μεγαλύτερο μερίδιο από τα περισσότερα άλλα άλλες χώρες του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και ανάπτυξης.ΠΙΝΑΚΑΣ 211 δείχνει 1 για τη σύγκριση των χωρών του ΟΟΣΑ που δημόσιων και ιδιωτικών δαπανών για την υγεία των δεδομένων, συμπεριλαμβανομένων των δεδομένων, το αργότερο ένα έτος, 2006.Οι Ηνωμένες Πολιτείες και τον Καναδά στην piρώτη και του αντίστοιχα του, Πέμπτη, 21 ως σύνολο ιατρικές δαπάνες το υψηλότερο μερίδιο του ιδιωτικού τομέα.