goes” along any of its axes of valu

goes” along any of its axes of valuation. The task, then, is to articulate a
standard of “disinterestedness” consistent with a situated axiology of ecological
praxis that can qualify particular experiences as aesthetic. As
ecological aesthetician Emily Brady puts it: “if the environment is something
we want to protect, then we are required to adopt a moral attitude
towards it. If this is accepted, then it follows that we should seek a conception
of aesthetic value that is consistent with this stance” (2003, 129),
that is, a disinterest that is not indifferent.
AESTHETIC EXPERIENCE AND ECOLOGICAL
EPISTEMOLOGY: ENACTIVISM
In her work, Aesthetics of the Natural Environment, Emily Brady
argues for an ecological aesthetic grounded in the sensory or perceptual
experience of nature made available to us (and perhaps some other higher
primates) in virtue of our specifically embodied or somatic relationship to
the natural world. She writes that
in their [human beings] interaction with nature, they alter and modify
natural things, producing objects that are more or less cultural and
artifactual, depending on the extent of modifications and interaction.
Cultural landscapes are one case of an environment modified by
humans. Artworks present another case, but one which is artifactual
through and through. . . . Degrees of naturalness, on the one hand, and
culture on the other, will affect the character of the environments and
objects we appreciate, and shape the aesthetic qualities experienced.
(55)
For Brady, aesthetic experience is not rightly understood as the passive
reception of an object’s aesthetic qualities, but as the product of our active
interaction with the material world.
Cultural artifacts and artworks exemplify one product of this interaction,
but, and as Karl Marx explains, every modification is
simultaneously natural and artifactual in the sense that through such
interaction we make not only the objects of our use and appreciation, but
our own wherewithal. In the Economic and Philosophic Manuscripts of
1844, for example, Marx argues that
[t]he universality of man appears in practice precisely in the universality
that makes the whole of nature into his inorganic body in that it is
both (I) his immediate means of subsistence and also (ii) the material

Αποτελέσματα (Ελληνικά) 1:

πηγαίνει"κατά μήκος οποιασδήποτε τους άξονές της αποτίμησης. Το έργο του, στη συνέχεια, είναι να αρθρώσει έναπρότυπο της "αδιαφορίας" σύμφωνα με ένα βρίσκεται τακτική Καθηγήτρια αξιολογίας της οικολογικήςπράξη που μπορεί να χαρακτηριστεί ιδιαίτερη εμπειρία ως αισθητική. Ωςοικολογική αισθητικός Emily Brady το θέτει: "εάν το περιβάλλον είναι κάτιθέλουμε να προστατεύσουμε και, στη συνέχεια, πρέπει να υιοθετήσουμε μια ηθική στάσηπρος την κατεύθυνση αυτή. Εάν αυτό είναι αποδεκτό, τότε έπεται ότι θα πρέπει να αναζητήσουμε μια σύλληψητης αισθητικής αξίας που είναι συνεπής με αυτή την άποψη"(2003, 129),δηλαδή, μια αδιαφορία που δεν είναι αδιάφορη.ΑΙΣΘΗΤΙΚΉ ΕΜΠΕΙΡΊΑ ΚΑΙ ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΉΕΠΙΣΤΗΜΟΛΟΓΊΑ: ΔΕΛΦΊΝΙΣτο έργο της, η αισθητική του φυσικού περιβάλλοντος, Emily Bradyυποστηρίζει για μια οικολογική αισθητική στηρίζεται στην αισθητηριακή ή αντιληπτικήεμπειρία της φύσης στη διάθεση μας (και ίσως κάποια άλλα ιδρύματαπρωτεύοντα) δυνάμει μας ενσώματη ή ειδικά σωματικά σχέση μεστο φυσικό κόσμο. Που γράφειστην τους αλληλεπίδραση [ανθρώπων] με τη φύση, τροποποιήσει και να τροποποιήσετεφυσικά πράγματα, που παράγουν τα αντικείμενα που είναι περισσότερο ή λιγότερο, πολιτιστική καικατάλοιπαχρώσης, ανάλογα με την έκταση των τροποποιήσεων και αλληλεπίδραση.Πολιτιστικών τοπίων είναι μια περίπτωση ενός περιβάλλοντος που τροποποιήθηκε απόΟι άνθρωποι. Έργα τέχνης παρουσιάζουν μια άλλη περίπτωση, αλλά αυτό που είναι κατάλοιπαχρώσηςμέσω και μέσω.... Βαθμούς της φυσικότητας, αφενός, καιπολιτισμού από την άλλη, θα επηρεάσει το χαρακτήρα των χώρων καιαντικείμενα εκτιμούμε, και διαμορφώνουν την αισθητική εμπειρία.(55)Για Brady, αισθητική εμπειρία δεν είναι σωστά κατανοητή ως την παθητικήυποδοχή από αισθητικές ιδιότητες ενός αντικειμένου, αλλά ως το προϊόν των ενεργών μαςαλληλεπίδραση με τον υλικό κόσμο.Πολιτιστικό αντικείμενα και έργα τέχνης παράδειγμα για ένα προϊόν αυτής της αλληλεπίδρασης,αλλά, και όπως εξηγεί ο Καρλ Μαρξ, κάθε τροποποίησης είναιταυτόχρονα φυσικό και κατάλοιπαχρώσης με την έννοια που μέσα από τέτοιααλληλεπίδραση κάνουμε όχι μόνο τα αντικείμενα μας χρήσης και εκτίμηση, αλλάδικά μας μέσα. Στα οικονομικά και φιλοσοφικά χειρόγραφα της1844, για παράδειγμα, ο Μαρξ υποστηρίζει ότι[τ] αυτός καθολικότητα του ανθρώπου εμφανίζεται στην πράξη ακριβώς στο καθολικότηταςπου καθιστά την όλη της φύσης στο ανόργανο σώμα του, δεδομένου ότι είναιδύο (που έχω) του άμεση μέσα διαβίωσης, καθώς και (ii) το υλικό

Αποτελέσματα (Ελληνικά) 2:

πηγαίνει "κατά μήκος οποιουδήποτε των αξόνων της αποτίμησης. Το έργο, λοιπόν, είναι να αρθρώσει μια
πρότυπο της «ανιδιοτέλειας» συνεπής με έδρα αξιολογίας των οικολογικών
πράξη, που μπορεί να χαρακτηριστεί ιδιαίτερα εμπειρίες ως αισθητική. Ως
οικολογική αισθητικός Emily Brady το θέτει: «εάν το περιβάλλον είναι κάτι που
θέλουμε να προστατεύσουμε, τότε είμαστε υποχρεωμένοι να υιοθετήσουν μια ηθική στάση
προς την κατεύθυνση αυτή. Εάν αυτό γίνει αποδεκτό, τότε αυτό σημαίνει ότι θα πρέπει να αναζητήσουμε μια σύλληψη
της αισθητικής αξίας, που είναι συνεπής με τη θέση αυτή »(2003, 129),
δηλαδή, μια αδιαφορία που δεν είναι αδιάφορη.
αισθητική εμπειρία ΚΑΙ ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΗ
Επιστημολογία: ENACTIVISM
Στο έργο της , την αισθητική του φυσικού περιβάλλοντος, η Emily Brady
υποστηρίζει για μια οικολογική αισθητική στηρίζεται στην αισθητηριακή ή αντιληπτική
εμπειρία της φύσης στη διάθεσή μας (και ίσως και κάποιες άλλες ανώτερες
πρωτεύοντα) στην αρετή ειδικά ενσωματώνεται ή σωματικά σχέση μας με
τον φυσικό κόσμο. Γράφει ότι
σε [ανθρώπων] τους αλληλεπίδραση με τη φύση, δεν αλλοιώνονται και να τροποποιήσετε
τα φυσικά πράγματα, που παράγουν τα αντικείμενα που είναι περισσότερο ή λιγότερο πολιτιστικά και
τεχνητή, ανάλογα με την έκταση των τροποποιήσεων και της αλληλεπίδρασης.
Πολιτιστικά τοπία είναι μια περίπτωση ενός περιβάλλοντος τροποποιήθηκε από
ανθρώπους. Έργα παρουσιάσει μια άλλη υπόθεση, η οποία όμως είναι τεχνητή
και περισσότερο μέσα. . . . Βαθμοί φυσικότητα, αφενός, και
του πολιτισμού από την άλλη, θα επηρεάσει το χαρακτήρα των περιβαλλόντων και
αντικειμένων εκτιμούμε, και διαμορφώνουν την αισθητική βιώσει.
(55)
Για Brady, αισθητική εμπειρία δεν κατανόησε σωστά ως παθητική
υποδοχή αισθητικών ιδιοτήτων ενός αντικειμένου, αλλά ως προϊόν των ενεργών μας
αλληλεπίδραση με τον υλικό κόσμο.
Πολιτιστικά έργα και έργα τέχνης εξηγούν ένα προϊόν αυτής της αλληλεπίδρασης,
αλλά, και όπως εξηγεί ο Καρλ Μαρξ, κάθε τροποποίηση είναι
ταυτόχρονα φυσική και τεχνητή, με την έννοια ότι μέσω τέτοια
αλληλεπίδραση κάνουμε όχι μόνο τα αντικείμενα της χρήσης και την εκτίμησή μας, αλλά
τα δικά μας μέσα. Στην Οικονομική και Φιλοσοφική Χειρόγραφα του
1844, για παράδειγμα, ο Μαρξ υποστηρίζει ότι
[η] οικουμενικότητα του ανθρώπου φαίνεται στην πράξη, ακριβώς στην καθολικότητα
που κάνει το σύνολο της φύσης σε ανόργανο σώμα του στο ότι είναι
και οι δύο (Ι) των άμεσων μέσων του διαβίωσης και (ii) το υλικό

Αποτελέσματα (Ελληνικά) 3:

Πηγαίνει" κατά μήκος των αξόνων της αποτίμησης. Το έργο, λοιπόν, είναι να αρθρώσουν ένα
πρότυπο "disinterestedness" συνάδει με μια τοποθεσία axiology οικολογικών
praxis που μπορούν να τύχουν ιδιαίτερης εμπειρίες ως αισθητική. Όπως
οικολογικών aesthetician Emily Brady θέτει: "αν το περιβάλλον είναι κάτι
θέλουμε να προστατεύσουμε, τότε είμαστε υποχρεωμένοι να υιοθετήσουμε μια ηθική στάση
προς αυτήν την κατεύθυνση.Αν αυτό είναι αποδεκτό, τότε προκύπτει ότι θα πρέπει να αναζητήσουμε μια αντίληψη
της αισθητικής αξίας που είναι συνεπείς με αυτή τη στάση" (2003, 129) ,
ότι είναι, η αδιαφορία δεν είναι αδιάφορη.
αισθητική εμπειρία ΚΑΙ οικολογική
Η ΕΠΙΣΤΗΜΟΛΟΓΊΑ: ENACTIVISM
στο έργο της, την αισθητική του φυσικού περιβάλλοντος, η Emily Brady
υποστηρίζει για μια οικολογική αισθητική γειωμένη στην αισθητηριακή ή αντίληψης
Η εμπειρία της φύσης που είναι διαθέσιμα σε εμάς (και ίσως και κάποια άλλα υψηλότερα
πρωτευόντων) βάσει της δικής μας ειδικά ενσωματώθηκαν ή σωματικά σχέση
το φυσικό κόσμο. Γράφει ότι
τους [των ανθρώπων] αλληλεπίδραση με τη φύση, να τροποποιήσει και να τροποποιήσετε
φυσικά πράγματα, που παράγουν αντικείμενα που είναι περισσότερο ή λιγότερο πολιτισμικό και
οριστεί λανθασμένα, ανάλογα με την έκταση των τροποποιήσεων και αλληλεπίδραση.
Τα πολιτιστικά τοπία είναι μία περίπτωση ένα περιβάλλον τροποποιημένο από
ανθρώπους. Έργα τέχνης παρουσιάζει μια άλλη υπόθεση, το οποίο όμως είναι οριστεί λανθασμένα
μέσα και μέσω του. . . . Μοίρες της φυσικότητας, αφενός, και του πολιτισμού
στην άλλη, θα επηρεάσει το χαρακτήρα του περιβάλλοντα και
αντικείμενα εκτιμούμε, και το σχήμα των αισθητικών ποιοτήτων έμπειροι.
(55)
για Βραδυκαρδία,Αισθητική εμπειρία δεν είναι ορθά κατανοητή ως παθητική
λήψη ενός αντικειμένου της αισθητικής ποιότητας, αλλά όπως το προϊόν της δική μας ενεργό
αλληλεπίδραση με το υλικό κόσμο.
πολιτιστικών τεχνημάτων και ένας μαύρος καμβάς οικοδομείται ένα προϊόν της αλληλεπίδρασης αυτής,
ωστόσο, και όπως ο Καρλ Μαρξ εξηγεί, κάθε τροποποίηση είναι
ταυτόχρονα φυσικό και παρασιτική υπό την έννοια ότι μέσω τέτοιων
Η αλληλεπίδραση που κάνουμε όχι μόνο τα αντικείμενα χρήσης μας και την εκτίμηση, αλλά
δική μας αρμοδιότητα. Στην οικονομική και φιλοσοφικό χειρόγραφα του
1844, για παράδειγμα, ο Μαρξ ισχυρίζεται ότι
[τ]ο ίδιος καθολικότητα του ανθρώπου εμφανίζεται στην πράξη ακριβώς στην καθολικότητα
ότι καθιστά το σύνολο της φύσης για τον ανόργανο σώμα του ότι είναι
τόσο (I) ο άμεσος μέσα διαβίωσης, καθώς επίσης και (ii) το υλικό