ξέρεις, μοναξιά, πονάει.πονάει μερικές μέρες, σαν το κακό, και τα μέλη του Σώματος μου, όταν αλλάζει ο καιρός.Αλλά έμαθα να κρυφτούμε καλά, μέχρι να έχω συνηθίσει τον πόνο.Έμαθα να μην μιλάς καν.Δεν αναγνωρίζει καν.Σήμερα, ωστόσο, και ασφυξία.έλεγε η γιαγιά μου, η μοναξιά είναι ένα καλό μέρος για επίσκεψη, αλλά δεν είναι καλό μέρος.Οπότε, ναι.Αρκεί να είσαι τουρίστας, μπορείς να αμφιβολίας, να δημιουργήσει και να προχωρήσουμε.Όταν η μοναξιά είναι ένα μέρος από τη μετανάστευση, όταν μια απλή τοπίο έγινε μια νέα πατρίδα, τα πράγματα αλλάζουν.Το κακό.Μετά από ένα σημείο, μερικές φορές πονάει.ραλφ, ξέρεις πόσο μου έλειψες;ξέρεις πόσες σκηνές, καλεί κάθε μέρα στο μυαλό μου;Θα ήθελα να πω σήμερα.να σου πω την αλήθεια.Νομίζω ότι εδώ, θέλω να τους αγκαλιά, στην αγκαλιά σου κλαις, άκουγα μουσική μαζί, την αλληλεγγύη και την ψυχή μας.Λοιπόν, θέλω να το ξέρω.Δεν ήμουν πάντα πολύ καλά.Νιώθω μοναξιά, δεν θέλω να τον εαυτό του και στη δική μου, καταλαβαίνεις τι εννοώ.
Μεταφράζονται, παρακαλώ περιμένετε..