Οι εξελίξεις της κατανάλωσης ενέργειας και της οικονομικής ανάπτυξης στην Κίνα κατά τη διάρκεια της περιόδου του 1978-2009 συνδέονται στενά μεταξύ τους. Συνοδεύεται με την εξέλιξη της διαδικασίας εκβιομηχάνισης, η Κίνα γνώρισε μεγάλη ταχύτητα της οικονομικής ανάπτυξης. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, η αύξηση του πραγματικού ΑΕΠ με μέσο ετήσιο ρυθμό άνω του 9% που ακολουθείται από μια αύξηση της συνολικής κατανάλωσης ενέργειας με μέσο ετήσιο ρυθμό αύξησης 5,7%. Η κατανάλωση αυξάνεται με ρυθμό σημαντικά χαμηλότερο από τον ετήσιο ρυθμό αύξησης του πραγματικού ΑΕΠ. Μέσα από τα στοιχεία από την Κίνα Στατιστική Επετηρίδα, μπορούμε να fi nd ότι η κατανάλωση άνθρακα, πετρελαίου και φυσικού αερίου αυξήθηκε με μέσο ετήσιο ρυθμό αύξησης της τάξης του 5,5%, 4,76% και 6,25% αντίστοιχα στο αναλυτικότερο επίπεδο. Στην Κίνα, ο άνθρακας είναι η κύρια πηγή μεταξύ όλων τα είδη των πηγών ενέργειας. Το 2009, η κατανάλωση άνθρακα αντιστοιχεί περίπου στο 70% της συνολικής κατανάλωσης ενέργειας. Η κατανάλωση πετρελαίου ευθύνεται για το 18% και το φυσικό αέριο αντιπροσωπεύει περίπου το 4%. Πυρηνική ενέργεια και τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, συμπεριλαμβανομένων υδροηλεκτρική, αιολική, ηλιακή ενέργεια και άλλοι αντιπροσωπεύουν περίπου το 8%. Η δομή της κατανάλωσης ενέργειας στην Κίνα το 2009 απεικονίζεται στο Σχ. 1. Τα δεδομένα που λαμβάνονται από την Εθνική Στατιστική Υπηρεσία της Κίνας. Λόγω της μεγάλης εξάρτησης από τον άνθρακα και τις αυξανόμενες τιμές των καυσίμων, καθώς και την αυξανόμενη διεθνή πίεση για τη μείωση των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα και την επιβράδυνση της παγκόσμιας διαδικασίας του πλανήτη, η Κίνα αντιμετωπίζει όλο και περισσότερο Μεταξύ των σημαντικότερων fi υπερύψωσης προκλήσεις. Σε σύγκριση με άλλες αναπτυσσόμενες χώρες, όπως η Ινδία και τις άλλες χώρες της '' BRICS '', τόσο η κατανάλωση ενέργειας και οι εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα της Κίνας είναι σε υψηλό επίπεδο. Στο έγγραφο αυτό, τα θέματα της ενεργειακής ασφάλειας της Κίνας γίνονται ολοένα και πιο σοβαρή. Ο εντοπισμός των σχέσεων μεταξύ της κατανάλωσης ενέργειας και της οικονομικής ανάπτυξης στην Κίνα είναι πολύ signi fi υπερύψωσης για τη βιώσιμη ανάπτυξή της. Υφιστάμενες έρευνες σχετικά με την ενεργειακή κατανάλωση Nexus-οικονομική ανάπτυξη στην Κίνα έχουν ήδη αρκετά πλούσια και diversi fi ed. Αλίκη και ο Pun-Lee (2004) εφαρμόζεται η μέθοδος του Granger του (1988) και ένα λάθος-διόρθωση μοντέλο (ECM) να εξετάσει την αιτιώδη σχέση μεταξύ της κατανάλωσης ηλεκτρικής ενέργειας και του πραγματικού ΑΕΠ στην Κίνα κατά τη διάρκεια της περιόδου 1971-2000 στο πλαίσιο ενός διμεταβλητή πλαίσιο. Ανέφεραν ότι το πραγματικό ΑΕΠ και η κατανάλωση ηλεκτρικής ενέργειας στην Κίνα είναι συνολοκληρωμένες και υπάρχει ένας μονής κατεύθυνσης αιτιότητα κατά Granger τρέχει από την κατανάλωση ηλεκτρικής ενέργειας στο πραγματικό ΑΕΠ, αλλά όχι το αντίστροφο. Yuan et al. (2007) εφάρμοσε τη θεωρία και τη μέθοδο της συνολοκλήρωσης μέγιστης πιθανοφάνειας του Johansen και Juselius (1990) για να εξετάσει την αιτιώδη σχέση μεταξύ της κατανάλωσης ηλεκτρικής ενέργειας και του πραγματικού ΑΕΠ στην Κίνα κατά τη διάρκεια της περιόδου 1978-2004 στο πλαίσιο ενός διμεταβλητή πλαίσιο. Βρήκαν ότι το πραγματικό ΑΕΠ και η κατανάλωση ηλεκτρικής ενέργειας στην Κίνα είναι συνολοκληρωμένες και υπάρχει μόνο μία μονής κατεύθυνσης αιτιότητα κατά Granger τρέχει από την κατανάλωση ηλεκτρικής ενέργειας στο πραγματικό ΑΕΠ, αλλά όχι το αντίστροφο. Yuan et al. (2008) χρησιμοποίησαν ένα συγκεντρωτικό μοντέλο παραγωγής νεοκλασικό μέσα σε ένα πολυ-πλαίσιο λυδιαφοροποιημένο όπου κεφαλαίου, εργασίας και ενέργειας αντιμετωπίζονται ως ξεχωριστές εισόδους. Οι ερευνητές μελέτησαν την ύπαρξη και την κατεύθυνση της αιτιώδους σχέσης μεταξύ της αύξησης της παραγωγής και της κατανάλωσης ενέργειας στην Κίνα, τόσο συγκεντρωτικά και αναλυτικά επίπεδα όπως ο άνθρακας, το πετρέλαιο και την κατανάλωση ηλεκτρικής ενέργειας. Χρησιμοποιώντας την τεχνική του Johansen, βρήκαν την ύπαρξη αιτιότητας κατά Granger τρέχει από ηλεκτρικής ενέργειας και την κατανάλωση πετρελαίου προς το ΑΕΠ, αλλά δεν τρέχει αιτιότητα κατά Granger από τον άνθρακα και συγκεντρωτικά κατανάλωση ενέργειας ως προς το ΑΕΠ. Με βάση τη νεοκλασική θεωρία παραγωγής μέσα σε ένα πλαίσιο πολλαπλών λυδιαφοροποιημένο, Yuan et al. (2011) ερεύνησαν την αιτιώδη συνάφεια μεταξύ της κατανάλωσης ενέργειας και της οικονομικής ανάπτυξης στην Κίνα κατά τη διάρκεια της περιόδου 1972 - 2006 με την ενσωμάτωση κεφαλαίου και εργασίας μεταβλητές. Ανέφεραν την ύπαρξη βραχυπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα αιτιότητας τρέχει από την κατανάλωση ενέργειας στην οικονομική ανάπτυξη. Ωστόσο, η μελέτη που διενεργήθηκε από Soytas και Sari (2006), στην Κίνα υποστήριξαν την υπόθεση ουδετερότητας. Από τις παραπάνω μελέτες, μπορούμε να δούμε ότι η ανάλυση που βασίζεται στις διαφορετικές μεθόδους και τα δεδομένα που έχουν κατά πάσα πιθανότητα δεν συνάδει συμπεράσματα σχετικά με το θέμα αυτό. Η περαιτέρω μελέτη για το θέμα αυτό είναι πάρα πολύ επέμεινε στην.
Μεταφράζονται, παρακαλώ περιμένετε..
