Horace Ward Martin Tavares Silver[n

Horace Ward Martin Tavares Silver[note 1] (September 2, 1928 – June 18, 2014) was an American jazz pianist, composer, and arranger, particularly in the hard bop style that he helped pioneer in the 1950s.

After playing tenor saxophone and piano at school in Connecticut, Silver got his break on piano when his trio was recruited by Stan Getz in 1950. Silver soon moved to New York City, where he developed a reputation as a composer and for his bluesy playing. Frequent sideman recordings in the mid-1950s helped further, but it was his work with the Jazz Messengers, co-led by Art Blakey, that brought both his writing and playing most attention. Their Horace Silver and the Jazz Messengers album contained Silver's first hit, "The Preacher". After leaving Blakey in 1956, Silver formed his own quintet, with what became the standard small group line-up of tenor saxophone, trumpet, piano, bass, and drums. Their public performances and frequent recordings for Blue Note Records increased Silver's popularity, even through changes of personnel. His most successful album was Song for My Father, made with two iterations of the quintet in 1963 and 1964.

Several changes occurred in the early 1970s: Silver disbanded his group to spend more time with his wife and to concentrate on composing; he included lyrics in his recordings; and his interest in spiritualism developed. The last two of these were often combined, resulting in commercially unsuccessful releases such as The United States of Mind series. Silver left Blue Note after 28 years, founded his own record label, and scaled back his touring in the 1980s, relying in part on royalties from his compositions for income. In 1993, he returned to major record labels, releasing five albums before gradually withdrawing from public view because of health problems.

As a player, Silver transitioned from bebop to hard bop by stressing melody rather than complex harmony, and combined clean and often humorous right-hand lines with darker notes and chords in a near-perpetual left-hand rumble. His compositions similarly emphasized catchy melodies, but often also contained dissonant harmonies. Many of his varied repertoire of songs became jazz standards that are still widely played. His considerable legacy encompasses his influence on other pianists and composers, and the development of young jazz talents who appeared in his bands over the course of four decades.

Contents

Αποτελέσματα (Ελληνικά) 1:

Οράτιος Martin Ward Tavares Silver [Σημείωση 1] (2 Σεπτεμβρίου 1928 – 18 Ιουνίου 2014) ήταν ένας Αμερικανός πιανίστας της τζαζ, συνθέτης και ενορχηστρωτής, ιδίως το σκληρό bop στυλ που βοήθησε πρωτοπόρος στη δεκαετία του 1950.Μετά από να παίξει τενόρο σαξόφωνο και πιάνο στο σχολείο, στο Κονέκτικατ, ασήμι πήρε διάλειμμα του στο πιάνο όταν του τρίο είχε προσληφθεί από το Stan Getz το 1950. Ασημένιο σύντομα μετακόμισε στη Νέα Υόρκη, όπου ανέπτυξε μια φήμη ως συνθέτης και για το παιχνίδι του bluesy. Συχνές σολίστας ηχογραφήσεις σε τα μέσα της δεκαετίας του 1950 βοήθησε περαιτέρω, αλλά ήταν το έργο του με το Jazz Messengers, συν-επικεφαλής τον Art Blakey, που έφερε τόσο γραφή του και παίζει περισσότερη προσοχή. Τους Οράτιος Silver και το άλμπουμ Jazz Messengers περιείχε το πρώτο χτύπημα του ασημιού, "Ο κήρυκας". Μετά την αναχώρηση Blakey το 1956, ασήμι διαμόρφωσε τη δική του κουιντέτο, με τι έγινε το πρότυπο μικρή ομάδα line-up των τενόρο σαξόφωνο, τρομπέτα, πιάνο, μπάσο και τύμπανα. Τους δημόσιες αποδόσεις και οι συχνές ηχογραφήσεις για μπλε Σημείωση εγγραφές αυξημένη δημοτικότητα του ασημιού, ακόμη και μέσα από τις αλλαγές του προσωπικού. Το επιτυχέστερο λεύκωμά του ήταν το τραγούδι για τον πατέρα μου, κάναμε με δύο επαναλήψεις της το κουιντέτο το 1963 και 1964.Αρκετές αλλαγές εμφανίστηκε στις αρχές του 1970: ασήμι διαλύθηκε η ομάδα του να περνούν περισσότερο χρόνο με τη σύζυγό του και να επικεντρωθούμε σε σύνθεση? Αυτός περιελάμβανε στίχους σε ηχογραφήσεις του? και ανέπτυξε το ενδιαφέρον του πνευματισμού. Τα δύο τελευταία από αυτές ήταν συχνά σε συνδυασμό, με αποτέλεσμα την εμπορικά ανεπιτυχής απελευθερώσεις όπως οι Ηνωμένες Πολιτείες του μυαλού σειρά. Ασημί αριστερά μπλε Σημείωση μετά από 28 χρόνια, ίδρυσε τη δική του δισκογραφική και αποκλιμάκωσε τις περιοδείες του στη δεκαετία του 1980, βασιζόταν εν μέρει στην δικαιώματα από τις συνθέσεις του για το εισόδημα. Το 1993, επέστρεψε στην μεγάλες δισκογραφικές εταιρείες, απελευθερώνοντας πέντε άλμπουμ πριν αποσυρθεί σταδιακά από τη δημόσια άποψη λόγω προβλημάτων υγείας.Ως παίκτης, ασήμι μεταπηδά από bebop σε Χαρντ μποπ τονίζοντας τη μελωδία και όχι πολύπλοκες αρμονία, και σε συνδυασμό καθαρές και συχνά χιουμοριστικό δεξιά γραμμές με τα σκοτεινότερα σημειώσεις και συγχορδίες σε ένα κοντά αέναη αριστερή rumble. Οι συνθέσεις του ομοίως να υπογραμμιστεί πιασάρικες μελωδίες, αλλά συχνά επίσης περιείχε παράφωνος αρμονίες. Πολλοί από το ποικίλο ρεπερτόριο των τραγουδιών έγιναν τζαζ πρότυπα που παίζονται ακόμα ευρέως. Σημαντική κληρονομιά του περιλαμβάνει την επιρροή του σε άλλα πιανίστες και συνθέτες, καθώς και την ανάπτυξη των νέων τζαζ ταλέντων που εμφανίστηκε στο συγκροτημάτων του κατά τη διάρκεια των τεσσάρων δεκαετιών.Περιεχόμενα

Αποτελέσματα (Ελληνικά) 2:

Οράτιος Ward Martin Tavares Silver [σημείωση 1] (2 Σεπτέμβρη, 1928 - 18, Ιουνίου 2014). Ήταν ένας Αμερικανός πιανίστας της τζαζ, συνθέτης και ενορχηστρωτής, ιδιαίτερα στο σκληρό ύφος του ισοζυγίου πληρωμών, που βοήθησε πρωτοπόρος στη δεκαετία του 1950. Μετά από να παίξει τενόρο σαξόφωνο και πιάνο στο σχολείο στο Κονέκτικατ, Silver πήρε το σπάσιμό του στο πιάνο τρίο του, όταν προσλήφθηκε από τον Stan Getz το 1950. Ασημένιο σύντομα μετακόμισε στη Νέα Υόρκη, όπου ανέπτυξε μια φήμη ως συνθέτης και bluesy παίξιμό του. Συχνές ηχογραφήσεις sideman στα μέσα της δεκαετίας του 1950 συνέβαλε περαιτέρω, αλλά ήταν το έργο του με τους Jazz Messengers, συν-επικεφαλής τον Art Blakey, που έφερε τόσο γραπτώς και να παίζει περισσότερο την προσοχή του. Horace Silver και το άλμπουμ Jazz Messengers που περιέχονται πρώτο χτύπημα του ασημιού, "Ο ιεροκήρυκας». Μετά την αναχώρηση από Blakey το 1956, ασημένιο διαμόρφωσε το δικό κουιντέτο του, με ό, τι έγινε το πρότυπο μικρή ομάδα line-up του τενόρο σαξόφωνο, τρομπέτα, πιάνο, μπάσο, τύμπανα και. Δημόσιες εμφανίσεις τους και οι συχνές ηχογραφήσεις για το Blue Σημείωση Records αυξημένη δημοτικότητα του ασημιού, ακόμα και μέσα από τις αλλαγές του προσωπικού. Πιο επιτυχημένο άλμπουμ του ήταν το τραγούδι για τον πατέρα μου, γίνεται με δύο επαναλήψεις του κουιντέτου το 1963 και 1964. Αρκετές αλλαγές που σημειώθηκαν στις αρχές του 1970: Ασημένιο διαλυθεί η ομάδα του να περνούν περισσότερο χρόνο με τη σύζυγό του και να επικεντρωθεί στην σύνθεση? που περιλαμβάνονται στίχοι στις ηχογραφήσεις του? και το ενδιαφέρον του για τον πνευματισμό αναπτυχθεί. Τα δύο τελευταία από αυτά συχνά συνδυάζονται, με αποτέλεσμα εμπορικά ανεπιτυχής κυκλοφορίες όπως οι Ηνωμένες Πολιτείες της σειράς Νου. Ασημένια αριστερά Blue Note μετά από 28 χρόνια, ίδρυσε τη δική του δισκογραφική εταιρεία, και μείωσαν περιοδείες του στη δεκαετία του 1980, στηριζόμενη εν μέρει στα δικαιώματα εκμετάλλευσης από τις συνθέσεις του για το εισόδημα. Το 1993, επέστρεψε σε μεγάλες δισκογραφικές εταιρίες, απελευθερώνοντας πέντε άλμπουμ, πριν σταδιακά αποσυρθεί από τη δημόσια θέα, λόγω των προβλημάτων υγείας. Ως παίκτης, Ασημί μεταπηδά από το bebop σε σκληρό ΙΠ τονίζοντας μελωδία και όχι σύνθετες αρμονία, και σε συνδυασμό καθαρά και συχνά χιουμοριστικό δεξιά -ψεκαστήρες χέρι γραμμές με πιο σκούρα νότες και συγχορδίες σε ένα σχεδόν διαρκές βουητό στα αριστερά. Οι συνθέσεις του ομοίως τόνισε πιασάρικες μελωδίες, αλλά συχνά περιείχε επίσης διάφωνα αρμονίες. Πολλά από ποικίλο ρεπερτόριο των τραγουδιών του έγινε, jazz standards που είναι ακόμα ευρέως έπαιξε. Σημαντική κληρονομιά του περιλαμβάνει την επιρροή του σε άλλους πιανίστες και συνθέτες, καθώς και την ανάπτυξη νέων ταλέντων της jazz που εμφανίστηκε σε ταινίες του κατά τη διάρκεια των τεσσάρων δεκαετιών. Περιεχόμενα

Αποτελέσματα (Ελληνικά) 3:

Ο χόρας Martin Tavares AG [1] (στις 2 Σεπτεμβρίου 1928 - στις 18 Ιουνίου 2014) είναι αμερικάνικη τζαζ πιανίστας, συνθέτης, και ρυθμίσεις, ιδίως στο σκληρό ύφος, για να τον βοηθήσει στη δεκαετία του '50, πρωτοπόρος.στο σχολείο, στο κονέκτικατ παίζω τενόρο σαξόφωνο και μετά το ασήμι έχει πιάνο, είχε σπάσει το πιάνο του τρίο που τηλεφώνησε ο Σταν getz το 1950.ασημένια σύντομα μετακόμισαν στη Νέα Υόρκη, όπου έχει αναπτυχθεί φήμη ως ένας συνθέτης, που παίζει, μπρους.Συχνά στα μέσα της δεκαετίας του συνοδεία ρεκόρ περαιτέρω βοήθεια, αλλά είναι η δουλειά του Σερ αγγελιοφόρος, κοινή ηγεσία να AIT, τη δημιουργία και την εκτέλεση του πιο ενδιαφέρον.Σερ χόρας ασήμι τους άλμπουμ που περιέχει ασήμι και αγγελιοφόρος για πρώτη φορά χτύπησε το "παπά".Στο 'μπλέικι 1956, ασημένια αποτελούν τους κουιντέτο, τι γίνει τενόρο σαξόφωνο, τρομπέτα, πιάνο, μπάσο τύμπανο ομάδα, την ομάδα και το πρότυπο.Η δημόσια εκτέλεση τους και, συχνά, τα αρχεία για την μπλε σημείωση σημείωσε αύξηση ασημένια χρόνος, ακόμη και με την αλλαγή προσωπικού.ήταν πιο επιτυχημένη άλμπουμ είναι ο πατέρας μου τραγούδι, και δύο φορές από το 1963 1964 επαναληπτική κουιντέτο.Στις αρχές της δεκαετίας του '70 ορισμένες αλλαγές: ασημένια διάλυση την Ομάδα του και τη γυναίκα του να περάσει περισσότερο χρόνο να συγκεντρωθώ στη δημιουργία του με τα αρχεία του, τους στίχους, το ενδιαφέρον του για την πνευματική ανάπτυξη.Τα δύο τελευταία είναι συχνά συνδέονται με εμπορική επιτυχία, δεν οδήγησε στην έκδοση, όπως το πνεύμα της Αμερικής σειρά.Μετά από 28 χρόνια, άφησε ένα μπλε σημείωμα, ίδρυσε δικό του δισκογραφικές εταιρείες και στη δεκαετία του '80 και μείωσε το περιοδεία, και εξαρτάται από τα έργα του εισοδήματος.Το 1993, επέστρεψε σε μεγάλες δισκογραφικές εταιρείες, το ζήτημα των πέντε άλμπουμ, σταδιακά, από την κοινή γνώμη, επειδή τα προβλήματα υγείας.Ως παράγοντας, ΠΟΠ ΠΟΠ τονίζει την μελωδία AG από το σκληρό και όχι την πολυπλοκότητα και την αρμονική, κοντά σε ένα μόνιμο σκοτάδι αριστερό συνδυασμό καθαρό αυτό το σημείωμα και χορδές και συχνά έχουν την αίσθηση του χιούμορ στη δεξιά λωρίδα.Τα έργα πιασάρικη μελωδία τονίζει επίσης, αλλά συχνά περιέχει επίσης δεν αρμονίας.Το τραγούδι τους γίνει πολλά διαφορετικά πρότυπα παίζει Τζαζ, εξακολουθεί να είναι ευρέως.Αυτός είναι κληρονομιά, συμπεριλαμβανομένου και του συνθέτη πιανίστας και άλλες επιπτώσεις, και οι νέοι ταλέντο στην τζαζ μπάντα του σε τέσσερα χρόνια ανάπτυξης.Το περιεχόμενο της