1. Η κύρια αρετή της οικονομίας των επιχειρήσεων έγκειται στην:
α. λογική.
β. χρησιμότητα.
γ. συνοχή.
δ. μαθηματική ακρίβεια. 2. Οικονομικά δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί για τον εντοπισμό: α. πώς μακροοικονομικές δυνάμεις επηρεάζουν την οργάνωση. β. των στόχων της οργάνωσης. γ. τρόποι για να επιτευχθεί αποτελεσματικά τους στόχους του οργανισμού. δ. μικροοικονομικές συνέπειες της διαχειριστικής συμπεριφοράς. 3. Η μεγιστοποίησης της αξίας του σχεδιασμού οργάνωση δεν συνεπάγεται την: α. εκχώρηση των δικαιωμάτων απόφαση. β. αντιστοίχιση των κινήτρων των εργαζομένων με διευθυντικά κίνητρα. γ. ανάπτυξη των μηχανισμών για τη διαχείριση λήψης αποφάσεων και ελέγχου. δ. καθιέρωση του κανονιστικού περιβάλλοντος. 4. Επιχειρηματικό κέρδος είναι: α. το υπολειπόμενο εσόδων από πωλήσεις μείον τις ρητή λογιστικής κόστους της επιχειρηματικής δραστηριότητας. β. ένα κανονικό ποσοστό απόδοσης. γ. οικονομικά κέρδη. δ. η απόδοση των ιδίων κεφαλαίων των μετόχων ». 5. Σε μια ελεύθερη οικονομία της αγοράς, η βέλτιστη ποιότητα των αγαθών και των υπηρεσιών καθορίζεται από: α. εργαζομένων. β. επιχειρήσεις. γ. κυβέρνηση. δ. πελάτες. 6. Διευθυντές που αναζητούν ικανοποιητικές παρά βέλτιστα αποτελέσματα: α. αναλάβουν δράσεις που ωφελούν άλλα μέρη εκτός από τους μετόχους. β. δεν είναι ευαίσθητα σε κοινωνικούς περιορισμούς. γ. είναι ευαίσθητα στην αυτο-επιβληθεί περιορισμοί. δ. την αύξηση της αποδοτικής κατανομής. 7. Nonvalue-συμπεριφορά μεγιστοποίησης είναι η πιο κοινή: α. σε έντονα ανταγωνιστικές αγορές. β. όταν οι μέτοχοι δεν είναι καλά ενημερωμένοι. γ. όταν οι διευθυντές κατέχουν ένα σημαντικό ενδιαφέρον ιδιοκτησίας. δ. στην παραγωγή των προϊόντων παρά των υπηρεσιών. 8. Κανονισμός της κυβέρνησης είναι σημαντική γιατί η κυβέρνηση: α. κανονισμός μειώνει δημόσιου τομέα για την απασχόληση. β. παράγει το μεγαλύτερο μέρος της παραγωγής των υπηρεσιών της κοινωνίας. γ. παράγει περισσότερο υλικό εξόδου της κοινωνίας. δ. χρησιμοποιεί σπάνιους πόρους. 9. Το μερίδιο των εσόδων που καταβάλλονται σε προμηθευτές δεν εξαρτάται από: α. σπανιότητα των πόρων. β. ανταγωνισμός στην αγορά εισροών. γ. ανταγωνισμού στην αγορά παραγωγής. d. σε σχέση με την παραγωγικότητα. 10. Warren Buffett αναζητά "υπέροχο επιχειρήσεις» που διαθέτουν: α. συνεχή καινοτομία. β. μεγάλες επενδύσεις κεφαλαίου. γ. Η σταθερά ανοδική πορεία των κερδών. δ. πολύπλοκες επιχειρηματικές στρατηγικές. 11. Για τη μεγιστοποίηση της αξίας, η διαχείριση πρέπει: α. μεγιστοποίηση των εσόδων σύντομο τρέξιμο. β. ελαχιστοποίηση βραχυπρόθεσμα μέσο κέρδος. γ. μεγιστοποιήσει μακροπρόθεσμα κέρδη. δ. μεγιστοποιήσει βραχυπρόθεσμα κέρδη. 12. Αξία μεγιστοποίησης είναι ευρύτερη από τη μεγιστοποίηση του κέρδους, επειδή θεωρεί: α. συνολικών εσόδων. β. του συνολικού κόστους. γ. πραγματικού κόσμου περιορισμούς. δ. επιτοκίων. 13. Η βιομηχανία των κερδών μπορεί να αυξηθεί από τους περιορισμούς σχετικά με: α. των φυσικών πόρων. β. εισαγωγές. γ. ειδικευμένου εργατικού δυναμικού. δ. την υγεία και ασφάλεια των εργαζομένων. 14. Διαχειριστές οθόνης μικρότερη από την αναμενόμενη συμπεριφορά εφόσον αποσκοπούν: α. για τη μεγιστοποίηση της αναψυχής. β. για τη μεγιστοποίηση της κοινότητας ευημερία. γ. για τη μεγιστοποίηση των εργαζομένων πρόνοιας. δ. μια βιομηχανία μέσο ποσοστό κέρδους. 15. Εχθρικό εξαγορές έχουν το μεγαλύτερο δυναμικό για την ενίσχυση της τιμής της αγοράς των εταιρειών των οποίων οι διαχειριστές: α. μεγιστοποίηση των βραχυπρόθεσμων κερδών. β. μεγιστοποίηση της αξίας της επιχείρησης. γ. satisfice. δ. μεγιστοποίηση μακροχρόνια κέρδη. 16. Θεωρία της αξίας μεγιστοποίηση αποτυγχάνει να αντιμετωπίσει το πρόβλημα της: α. κίνδυνος. β. αβεβαιότητα. γ. υποτονική ανάπτυξη. δ. ιδιοτελούς διαχείρισης. 17. Περιορισμένης τεχνικές βελτιστοποίησης δεν έχουν σχεδιαστεί για την αντιμετώπιση του προβλήματος του: α. ιδιοτελούς διαχείρισης. β. συμβατικές απαιτήσεις. γ. σπάνιων επενδυτικών κεφαλαίων. δ. περιορισμένη διαθεσιμότητα των βασικών εισροών. 18. Το οικονομικό κέρδος ισούται με: α. φυσιολογικά κέρδη συν το κόστος ευκαιρίας. β. τα κέρδη των επιχειρήσεων μείον έμμεσο κόστος. γ. τα κέρδη των επιχειρήσεων καθώς και έμμεσο κόστος. δ. φυσιολογικά κέρδη μείον το κόστος ευκαιρίας. 19. Η επιστροφή στον ιδιοκτήτη παρέχονται είσοδοι είναι: α. σιωπηρή κόστος. β. οικονομική πρόσοδο. γ. επιχειρηματικό κέρδος. δ. ρητή κόστος. 20. Για να είναι χρήσιμη, η θεωρία της επιχείρησης πρέπει να: α. απέχουν από την αφαίρεση. β. θεωρούν μόνο ποσοτικούς παράγοντες. γ. προβλέψει με ακρίβεια φαινόμενα του πραγματικού κόσμου. δ. στηρίζονται σε ρεαλιστικές παραδοχές. 21. Η αξία μιας επιχείρησης είναι ίση με: α. η παρούσα αξία των ενσώματων ακινητοποιήσεων. b. η παρούσα αξία όλων των μελλοντικών εσόδων. γ. η παρούσα αξία όλων των μελλοντικών ταμειακών ροών. δ. τρέχοντα έσοδα μείον τις τρέχουσες δαπάνες. 22. Η αξία της επιχείρησης μειώνεται με μείωση της: α. το σύνολο των εσόδων. β. το προεξοφλητικό επιτόκιο. γ. το κόστος του κεφαλαίου. δ. του συνολικού κόστους. 23. Άμεση ρύθμιση των επιχειρήσεων έχει τη δυνατότητα να αποφέρουν οικονομικά οφέλη για την κοινωνία, όταν: α. φραγμοί εισόδου είναι απούσα. β. δεν υπάρχουν καλά υποκατάστατα για ένα προϊόν. γ. πολλές επιχειρήσεις εξυπηρετούν μια συγκεκριμένη αγορά. δ. μικρότερες επιχειρήσεις είναι πιο αποτελεσματική. 24. Μονοπώλιο εκμετάλλευσης μειώνεται με κανονισμό, ότι: α. ενισχύει το προϊόν στην αγορά του ανταγωνισμού. β. αυξάνει τη διαπραγματευτική δύναμη των εργαζομένων. γ. αυξάνει τη διαπραγματευτική δύναμη των εργοδοτών. δ. περιορίζει την απόδοση. 25. Ένα τυπικό ετήσιο ποσοστό απόδοσης επί του επενδυμένου κεφαλαίου είναι: α. 5%. β. 10%. γ. 15%. δ. 20%.
Μεταφράζονται, παρακαλώ περιμένετε..
