Edward Kennedy "Duke" Ellington (Ap

Edward Kennedy "Duke" Ellington (April 29, 1899 – May 24, 1974) was an American composer, pianist and bandleader of a jazz orchestra. He led his orchestra from 1923 until his death, his career spanning over 50 years.[1]

Born in Washington, D.C., Ellington was based in New York City from the mid-1920s onward, and gained a national profile through his orchestra's appearances at the Cotton Club in Harlem. In the 1930s, his orchestra toured in Europe. Though widely considered to have been a pivotal figure in the history of jazz, Ellington embraced the phrase "beyond category" as a liberating principle, and referred to his music as part of the more general category of American Music, rather than to a musical genre such as jazz.[2]

Some of the musicians who were members of Ellington's orchestra, such as saxophonist Johnny Hodges, are considered to be among the best players in jazz. Ellington melded them into the best-known orchestral unit in the history of jazz. Some members stayed with the orchestra for several decades. A master at writing miniatures for the three-minute 78 rpm recording format, Ellington often composed specifically to feature the style and skills of his individual musicians.

Often collaborating with others, Ellington wrote more than one thousand compositions; his extensive body of work is the largest recorded personal jazz legacy, with many of his works having become standards. Ellington also recorded songs written by his bandsmen, for example Juan Tizol's "Caravan", and "Perdido", which brought a Spanish tinge to big band jazz. After 1941, Ellington collaborated with composer-arranger-pianist Billy Strayhorn, whom he called his writing and arranging companion.[3] With Strayhorn, he composed many extended compositions, or suites, as well as additional short pieces. Following an appearance at the Newport Jazz Festival, in July 1956, Ellington and his orchestra enjoyed a major career revival and embarked on world tours. Ellington recorded for most American record companies of his era, performed in several films, scoring several, and composed stage musicals.

Due to his inventive use of the orchestra, or big band, and thanks to his eloquence and charisma, Ellington is generally considered to have elevated the perception of jazz to an art form on a par with other more traditional musical genres. His reputation continued to rise after he died, and he was awarded a special Pulitzer Prize for music in 1999.[4]

Contents

1 Early life
2 Music career
2.1 Early career
2.2 Cotton Club engagement
2.3 The early 1930s
2.4 The later 1930s
2.5 Ellington in the early to mid-1940s
2.6 Early post-war years
2.7 Career revival
2.8 Last years
3 Personal life
4 Legacy
4.1 Memorials
4.2 Tributes
5 Discography
6 Awards, Honors
6.1 Grammy Awards
6.2 Grammy Hall of Fame
6.3 Honors and inductions
7 Notes
8 References

Αποτελέσματα (Ελληνικά) 1:

Edward Kennedy «Duke» Ellington (29 Απριλίου 1899-24 Μαΐου 1974) ήταν ένας Αμερικανός συνθέτης, πιανίστας και bandleader μιας ορχήστρας τζαζ. Ηγήθηκε την Ορχήστρα του από το 1923 μέχρι το θάνατό του, την καριέρα που εκτείνεται σε πάνω από 50 χρόνια. [1]Γεννήθηκε στην Ουάσιγκτον, DC, Ellington ήταν με έδρα την πόλη της Νέας Υόρκης από το mid-1920 και μετά, και απέκτησε ένα εθνικό προφίλ μέσω της ορχήστρας του εμφανίσεις στο βαμβάκι Club στο Χάρλεμ. Στη δεκαετία του 1930, την Ορχήστρα του περιόδευσε στην Ευρώπη. Αν και ευρέως θεωρείται ότι έχουν ένα κεντρικό σχήμα στην ιστορία της τζαζ, Ellington αγκάλιασε τη φράση «πέρα από την κατηγορία» ως απελευθερωτική αρχή, και αναφέρονται στη μουσική του ως μέρος της πιο γενικής κατηγορίας της αμερικανικής μουσικής, παρά σε ένα μουσικό είδος όπως η τζαζ. [2]Μερικοί από τους μουσικούς που ήταν μέλη της ορχήστρας του Ellington, όπως Σαξοφωνίστας Johnny Hodges, θεωρούνται μεταξύ των καλύτερων φορέων στην τζαζ. Ellington συγχώνευσε τους στην πιο γνωστή ορχηστρικά μονάδα στην ιστορία της τζαζ. Ορισμένοι βουλευτές έμεινε με την Ορχήστρα για αρκετές δεκαετίες. Ένα master στο γράψιμο μινιατούρες για τη μορφή τριών λεπτών 78 rpm καταγραφή, Ellington συχνά αποτελείται ειδικά για να χαρακτηρίσει το στυλ και τις ικανότητες των μεμονωμένων μουσικών του.Συχνά συνεργάζεται με άλλους, Ellington έγραψε περισσότερα από χίλια συνθέσεις? το πλούσιο σώμα εργασίας του είναι το μεγαλύτερο καταγράφονται προσωπικές jazz παλαιού τύπου, με πολλά από τα έργα που έχουν γίνει τα πρότυπα. Ellington ηχογράφησε τραγούδια γραμμένα από τον bandsmen, για παράδειγμα του Juan Tizol «καραβάνια», και «Perdido», που έφερε μια ισπανική χροιά στην μεγάλη ζώνη τζαζ. Μετά το 1941, Ellington συνεργάστηκε με Συνθέτης-Ενορχηστρωτής-πιανίστας Μπίλι Strayhorn, τον οποίο αποκαλούσε γραφής και τακτοποιώντας σύντροφο του. [3] με Strayhorn, σύνθεσε πολλά εκτεταμένη συνθέσεις, ή σουίτες, καθώς και πρόσθετες σύντομη κομμάτια. Μετά από μια εμφάνιση στο Newport τζαζ φεστιβάλ, τον Ιούλιο του 1956, Ellington και την Ορχήστρα του απολαμβάνουν μια σημαντική καριέρα αναγέννηση και ξεκινήσει παγκόσμιες περιοδείες. Ellington καταγράφονται για περισσότερες αμερικανικές δισκογραφικές εταιρείες της εποχής του, εκτελούνται σε διάφορες ταινίες, πολλές, σκοράροντας και συνέθεσε θεατρικά μιούζικαλ.Λόγω τη εφευρετική χρησιμοποίησή του ορχήστρα, ή big band, και χάρη στην ευγλωττία και το χάρισμά του, Ellington θεωρείται γενικά να έχουν αυξημένα την αντίληψη της τζαζ σε μορφή τέχνης στο ίδιο επίπεδο με άλλες παραδοσιακότερες μουσικών ειδών. Η φήμη του συνέχισε να αυξάνεται μετά τον θάνατό του και του απονεμήθηκε ένα ειδικό Βραβείο Pulitzer για τη μουσική το 1999. [4]Περιεχόμενα 1 νεανικά χρόνια 2 σταδιοδρομία μουσικής 2.1 πρώτα καριέρα 2.2 βαμβάκι Club αρραβώνων 2.3 τις αρχές της δεκαετίας του 1930 2.4 η μεταγενέστερη του 1930 2.5 Ellington από τις αρχές μέχρι τα μέσα του-1940 2.6 πρώτα μεταπολεμικά χρόνια 2.7 καριέρα αναβίωση 2.8 τα τελευταία χρόνια 3 προσωπική ζωή 4 κληρονομιά 4.1 μνημείων 4.2 αφιερώματα 5 Δισκογραφία 6 βραβεύσεις, τιμητικές διακρίσεις 6.1 Βραβεία Γκράμι 6.2 Grammy Hall of Fame 6.3 τιμητικές διακρίσεις και επαγωγών 7 σημειώσεις 8 Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Αποτελέσματα (Ελληνικά) 2:

Edward Kennedy "Duke" Ellington (29η Απριλίου 1899 - 24 Μαΐου, 1974) ήταν ένας Αμερικανός συνθέτης, πιανίστας και bandleader μιας ορχήστρας τζαζ. Αυτός οδήγησε την ορχήστρα του από το 1923 μέχρι το θάνατό του, την καριέρα του που εκτείνεται πάνω από 50 χρόνια. [1] Γεννημένος στην Ουάσιγκτον, DC, Ellington βασίστηκε στη Νέα Υόρκη από τα μέσα της δεκαετίας του 1920 και μετά, και κέρδισε ένα εθνικό προφίλ μέσα από τις εμφανίσεις του ορχήστρα στη διεύθυνση η Λέσχη βαμβάκι στο Χάρλεμ. Στη δεκαετία του 1930, η ορχήστρα του περιόδευσε στην Ευρώπη. Αν και ευρέως θεωρείται ότι ήταν ένα καίριο φιγούρα στην ιστορία της τζαζ, Ellington αγκάλιασε τη φράση "πέρα από την κατηγορία" ως απελευθερωτική αρχή, και αναφέρεται στη μουσική του, ως μέρος της γενικότερης κατηγορίας των American Music, παρά σε ένα μουσικό είδος όπως η τζαζ. [2] Μερικοί από τους μουσικούς που ήταν μέλη της ορχήστρας Ellington, όπως το σαξοφωνίστα Johnny Hodges, που θεωρούνται από τους καλύτερους παίκτες της τζαζ. Ellington τους συγχώνευσε στο πιο γνωστά ορχηστρικά μονάδα στην ιστορία της τζαζ. Ορισμένα μέλη έμεινε με την ορχήστρα για αρκετές δεκαετίες. . Ένας κύριος στο γράψιμο μινιατούρες για τρία λεπτά φορμά εγγραφής 78 στροφών, Ellington συχνά αποτελείται ειδικά για να χαρακτηρίσει το ύφος και τις δεξιότητες των μεμονωμένων μουσικών του Συχνά συνεργάζεται με άλλους, Ellington έγραψε περισσότερα από χίλια συνθέσεις? εκτεταμένη σώμα της εργασίας του είναι η μεγαλύτερη που έχει καταγραφεί την προσωπική κληρονομιά της τζαζ, με πολλά από τα έργα του έχουν γίνει πρότυπα. Ellington κατέγραψε επίσης τραγούδια γραμμένα από bandsmen του, για παράδειγμα Juan TIZOL του "Caravan", και "Perdido», η οποία έφερε μια ισπανική χροιά σε μεγάλα τζαζ μπάντα. Μετά το 1941, Ellington συνεργάστηκε με τον συνθέτη-ενορχηστρωτής-πιανίστας Billy Strayhorn, τους οποίους κάλεσε εγγράφως και τακτοποίηση σύντροφό του. [3] Με Strayhorn, συνέθεσε πολλά εκτεταμένη συνθέσεις, ή σουίτες, καθώς και επιπλέον μικρά κομμάτια. Μετά από μια εμφάνιση στο Newport Jazz Festival, τον Ιούλιο του 1956, ο Ellington και την ορχήστρα του, απόλαυσε μια σημαντική αναβίωση καριέρα και ξεκίνησε στις παγκόσμιες περιοδείες. Ellington καταγράφονται για τις περισσότερες αμερικανικές δισκογραφικές εταιρείες της εποχής του, που εκτελούνται σε διάφορες ταινίες, σκοράροντας αρκετά, και αποτελείται μιούζικαλ στάδιο. Λόγω εφευρετική χρήση του για την ορχήστρα, ή μεγάλη μπάντα, και χάρη στην ευγλωττία και το χάρισμά του, Ellington θεωρείται γενικά έχουν αυξημένα την αντίληψη της τζαζ σε μια μορφή τέχνης στο ίδιο επίπεδο με άλλα πιο παραδοσιακά μουσικά είδη. Η φήμη του συνέχισε να αυξάνεται μετά το θάνατό του, και είχε απονεμηθεί ένα ειδικό βραβείο Πούλιτζερ για τη μουσική το 1999. [4] Περιεχόμενο 1 Πρόωρη ζωή 2 Σταδιοδρομία μουσικής 2.1 Πρόωρη σταδιοδρομία 2.2 Cotton εμπλοκή Λέσχη 2.3 Η δεκαετία του 1930. 2.4 Η μεταγενέστερη του 1930 2.5 Ellington στην οι αρχές έως τα μέσα της δεκαετίας του 1940 2.6 πρώτα μεταπολεμικά χρόνια 2.7 Καριέρα αναβίωση 2.8 τα τελευταία χρόνια 3 Προσωπική ζωή 4 κληρονομιά 4.1 Αγάλματα 4.2 Αφιερώματα 5 Δισκογραφία 6 βραβεία, Διακρίσεις 6.1 βραβεία Grammy 6.2 Grammy Hall of Fame 6.3 Διακρίσεις και επαγωγές 7 Σημειώσεις 8 Αναφορές

Αποτελέσματα (Ελληνικά) 3:

爱德华甘乃迪 "ντιουκ 'ελιγκτον (1899 29 Απριλίου 2009 – στις 24 Μαΐου 1974) είναι ένας αμερικανός συνθέτης, πιανίστας και η ορχήστρα τζαζ μπάντα.Αυτός οδήγησε το συγκρότημα από το 1923 μέχρι το θάνατο καριέρα πάνω από 50 χρόνια. [1]Γεννήθηκε στην Ουάσινγκτον, έλιγκτον στη Νέα Υόρκη από τα μέσα της δεκαετίας του 80, και έχει επιτύχει εθνικά αρχεία από την εκτέλεση του συγκροτήματος του στο κότον κλαμπ, στο Χάρλεμ.Στη δεκαετία του '30, την ορχήστρα του περιοδεία στην Ευρώπη.Αν και ευρέως ότι είναι ιστορία της τζαζ άνθρωπος κλειδί έλιγκτον "πέρα από την αποδοχή της κατηγορίας" είναι μια φράση ως ένα απελευθερωτικό αρχές, και αναφέρει την μουσική, μέρος της πιο γενική αμερικάνικη μουσική, αντί για ένα μουσικό είδος, όπως η τζαζ.Κάποιοι άνθρωποι είναι έλιγκτον τα μέλη της μπάντας μουσική, όπως, για παράδειγμα, σαξοφωνίστας Σερ τζόνι χότζες, θεωρείται ότι είναι ένας από τους καλύτερους παίκτες.ντιουκ 'ελιγκτον τζαζ τους στην ιστορία του πιο διάσημου ορχήστρας ομάδα.Ορισμένα κράτη μέλη στην μπάντα εδώ και δεκαετίες.μέσα σε τρία λεπτά να 78 μορφή εγγραφής γράφει πολύ συχνά από τα συγκεκριμένα χαρακτηριστικά ο έλλινγκτον για προσωπική μουσική του στυλ και τεχνικές.ντιουκ 'ελιγκτον συχνά σε συνεργασία με άλλους, έγραψε πάνω από χίλια κομμάτια, είναι εκτενές έργο είναι το μεγαλύτερο αρχείο των προσωπικών τζαζ κληρονομιά, και πολλά από τα έργα του είναι ένα πρότυπο.έλιγκτον, καταγράφεται το μέλος της μπάντας γράφω τραγούδια, για παράδειγμα 胡安笛 Zou er "καραβάνι", και "," με την ορχήστρα τζαζ έφερε την Ισπανία ανάσα.Μετά το 1941 και συνεργασίας, ο μπίλι Strayhorn συνθέτουν και διοργανώνει πιανίστας, είπε ότι το γράψιμο και ρυθμίσεις, φίλε. [3] και 斯特雷霍恩, δημιούργησε πολλές επέκταση της σύνθεση, ή σουίτα, και επιπλέον μικρό κομμάτι.Στο νιούπορτ φεστιβάλ τζαζ εμφάνιση, το 1956 και την μπάντα του Ιουλίου, έλιγκτον απολαμβάνουν καριέρα αναβίωση, μετακόμισε στην παγκόσμια περιοδεία.ντιουκ 'ελιγκτον καταγράφονται οι ΗΠΑ την εποχή του δισκογραφικές εταιρείες, πολλές ταινίες και γκολ, από το στάδιο του μιούζικαλ.Επειδή είναι δημιουργικά με ορχήστρα, ή είναι η ορχήστρα, και τον ευχαριστώ για την ευγλωττία και γοητεία, έλιγκτον θεωρείται γενικά ως ενίσχυση για την τζαζ μουσική με τις άλλες πιο παραδοσιακό στυλ.Μετά το θάνατό του, τη φήμη του να συνεχίσει να αυξάνεται, του απονεμήθηκε το Βραβείο μουσικής 1999. 4.Το περιεχόμενο της1 από νωρίς στη ζωή2 καριέρα στη μουσική2.1 σε πρώιμο στάδιο της επαγγελματικής2.2 το κότον κλαμπ, συμμετοχή2.3 στις αρχές της δεκαετίας του '902.4 της δεκαετίας του '30,2.5 έλιγκτον νωρίς στο 19402.6 στις αρχές του μετά τον πόλεμο2.7 Η επαγγελματική αποκατάστασηΤα τελευταία χρόνια 2,83 προσωπική ζωή4 κληρονομιάς4.1 Μεμόριαλ.4.2 φόρο τιμής5 δίσκο αγγειογραφίαΈξι βραβεία, τιμή6.1 η εμυ βραβεία6.2 η γιαγιά Hall of FAME6.3. την τιμή και την επαγωγή7.8 έγγραφα αναφοράς