- Κείμενο
- Ιστορία
Author of The Quest for the Tomb of
Author of The Quest for the Tomb of Alexander the Great and several academic
papers on Alexander’s tomb says that in the recently discovered Greek tomb might be buried the mother of Alexander the Great.
The recently discovered sphinxes guarding the entrance to the Lion Tomb beneath the great mound at Amphipolis in Macedonia were unveiled on August 12th 2014 during a visit by the Greek prime minister, Antonis Samaras. They may be telling us more than has yet been realised about the occupant of this newly excavated tomb and its connections with other important Macedonian tombs of the period. That they are indeed sphinxes, rather than griffins or winged lions, is shown by the fact that both originally had human female breasts in the chest area. Despite the fact that these breasts, together with the heads and wings, were removed by deliberate mutilation at some time in the past, published photos clearly show the stone starting to protrude at the rims of the damaged patches
The tomb has been dated to the last quarter of the fourth century before Christ (325- 300BC) by the archaeologists, led by Katerina Peristeri. This was the period immediately following the death of Alexander the Great in 323BC. Sphinxes are not particularly common in high status Macedonian tombs of this era, but, significantly, sphinxes were prominent parts of the decoration of two thrones found in the late 4th century BC tombs of two Macedonian queens in the royal cemetery at Aegae (modern Vergina) in Macedonia. The first of these was found in the tomb attributed to Eurydice I, the grandmother of Alexander the Great. Carved sphinxes were among the decorations of its panels until they were stolen by thieves in 2001.
The throne of Eurydice I and its panel with sphinxes
Secondly, a marble throne was found in another royal tomb close by the tomb of Eurydice I by K. A. Rhomaios in 1938. It was in pieces, but has since been reconstructed (Figure 4) and it has sphinxes as supporters for both arm rests and also royal Macedonian starbursts at the head of its back panel. Archaeology has shown that this tomb was never covered by the usual tumulus, so it may never have been occupied. It dates roughly to the end of the 4th century BC. Both of these tombs are from a section of the royal cemetery dominated by high status female graves and therefore known as the “Queens’ Cluster”.
Figure 4: The throne of a late 4th century BC queen from the Rhomaios tomb at Aegae It therefore seems that sphinxes were a particular symbol of late 4th century BC Macedonian queens. But why might Macedonian queens have associated themselves with sphinxes? One possible answer emerges from Greek mythology. Apollodorus 3.5.8 wrote: Laius was buried by Damasistratus, king of Plataea, and Creon, son of Menoeceus, succeeded to the kingdom. In his reign a heavy calamity befell Thebes.
For Hera sent the Sphinx, whose mother was Echidna and her father Typhon; and she had the face of a woman, the breast and feet and tail of a lion, and the wings of a bird. So the sphinx was the creature of Hera, Queen of the Gods and wife of Zeus. It is well known that the kings of Macedon traced their descent from Zeus via Heracles (e.g. Diodorus 17.1.5 and Plutarch, Alexander 2.1), that they put depictions of Zeus on their coinage and that they associated themselves with Zeus quite generally. They celebrated an important festival of Zeus at Dion and the people of Eresus in Lesbos erected altars to Zeus Philippios (M. N. Tod, A Selection of Greek Historical Inscriptions 2, 1948, no. 191.6) – possibly indicating the divinisation of Philip II in the guise of Zeus. If the Macedonian king posed as Zeus, it would consequently hardly be surprising if his senior queen became associated with Hera, the mistress of the sphinx.
The throne of a late 4th century BC queen from the Rhomaios tomb at Aegae.
The sphinxes at Amphipolis may therefore be interpreted as suggesting that the occupant of the tomb was a prominent queen of Macedon. Do we know from the historical record that any such queen died at Amphipolis in the last quarter of the 4th century BC? There are in fact two such candidates: Olympias, the mother of Alexander the Great and Roxane, his wife. The situation regarding Roxane is straightforward: she was killed on the orders of Cassander together with her 13-yearold son, Alexander IV, whilst imprisoned at Amphipolis in 310BC (Diodorus 19.52.4 & 19.105.2). The location of the death of Olympias is less clear, the only good evidence being the account of Diodorus 19.50-51. After Olympias surrendered to Cassander in the spring of 316BC at Pydna, he immediately sent troops to seek the surrender of her troops at Pella and at Amphipolis. Pella duly capitulated, but Aristonous at Amphipolis initially refused compliance. Therefore Cassander had Olympias write him a letter ordering him to surrender. After he had done so, Cassander immediately arranged the murders of both Aristonous and Olympias.
Although Olympias’s whereabouts at this point are ambiguous, it would seem very unlikely that Cassander did not himself go to Amphipolis with his army, given that these events took weeks to transpire. If so, it would seem likely that he took Olympias with him, rather than leave her alone in another part of freshly re-conquered Macedonia, potentially to be rescued by her supporters. Therefore there is a good chance that Olympias too died at Amphipolis. The tombs of Alexander’s father, Philip II, and of his son Alexander IV, were unearthed under another enormous mound in the royal cemetery at Aegae by Manolis Andronicus in the late 1970s. There are some interesting parallels between this pair of tombs and the new finds at Amphipolis. Firstly, elements of the painted decoration of the architectural elements at Amphipolis are a near exact match to such decoration in
the tomb of Alexander IV at Aegae .
Painted decoration in the tomb at Amphipolis (left) and the tomb of Alexander IV (right)
Secondly, a spaced line of 8-petal rosettes newly discovered in the Amphipolis tomb provide a close match for the similar lines of rosettes that decorate the edge bands of the gold larnax from Philip II’s tomb at Aegae . Olympias will of course have been involved in arrangements for the entombment of her husband.
The line of 8-petal rosettes found at Amphipolis match the rosettes on the larnax of Alexander’s father
Thirdly, the lion monument that once stood atop the great mound at Amphipolis was reconstructed on the basis of its fragments by Jacques Roger and his colleagues in an article published in 1939 (Le Monument au Lion d’Amphipolis, BCH 63, pp. 4-42). There are close parallels between the façade of this monument and the facades of the tombs of Philip II and Alexander IV . Note also that the simulated roof edge at the top of the façade of the tomb of Alexander IV matches the simulated roof edge above the rosettes in the Amphipolis tomb .
Finally, it is interesting to note that the freshly revealed floor of white marble fragments fixed in a matrix of red cement in the vestibule of the tomb at Amphipolis has an exact match in a patch of flooring revealed in the late 4th century BC royal palace at Aegae.
Floor section of marble fragments in a red cement matrix in the royal palace at Aegae (left) compared with the similar floor in the vestibule of the Amphipolis tomb (right)
On this evidence I consider Olympias to be the leading contender at the time of writing (6/9/2014) for the occupant of the magnificent tomb at Amphipolis currently being excavated with Roxane also a strong possibility. It should be recalled that the tomb mound has a diameter of 155m, larger even than the Great Tumulus at Aegae and posing the question of whom the Macedonians would conceivably have spent this much money and effort upon commemorating, Olympias is by far the most convincing answer at present. Although it is true that the ancient accounts say that she was unpopular at the time of her death, it is nevertheless clear that she was only really unpopular with Cassander’s faction, whereas Cassander himself was sufficiently worried about her popularity as to arrange her immediate death in order to prevent her addressing the Macedonian Assembly (Diodorus 19.51). Furthermore, her army under Aristonous stayed loyal to her cause long after she herself had surrendered. Ultimately, her cause was seen at the time as identical with the cause of Alexander himself, so it was in a sense Alexander whom they honoured by building his mother a spectacular tomb.
If it were objected that Cassander would not have allowed the construction of a magnificent tomb for his enemies, Olympias and/or Roxane, I would note that Cassander probably did permit the entombment of Alexander IV at Aegae, since his tomb seems to have been constructed during Cassander’s reign. I also see no cardinal reason for Cassander to have denied his enemies burial and it does not appear generally to have been the practice that rulers did not allow the entombment of dead enemies at the time. Counter examples are numerous, e.g. Arrian 3.22.1 wrote:
Alexander sent the body of Darius to Persepolis, with orders that it should be buried
in the royal sepulchre, in the same way as the other Persian kings before him had
been buried.
It is especially interesting and pertinent that another pair of monumental late 4th to early 3rd century BC freestanding female Greek sphinx sculptures was uncovered by Auguste Mariette in excavating the dromos of the Memphite Serapeum at Saqqara in Egypt in 1851 (Figure 9). These sphinxes are a very good parallel for the Amphipolis sphinxes and Lauer & Picard in their 1955 book on the Greek sculptures at the Serapeum argued that they date to Ptolemy I. A semicircle of statues of Greek philosophers and poets was also uncovered by Mariette in the dromos of the Memphite Serapeum near to the sphinxes (Figure 10) and Dorothy Thompson in her 1988 book on Memphis Under The Pt
papers on Alexander’s tomb says that in the recently discovered Greek tomb might be buried the mother of Alexander the Great.
The recently discovered sphinxes guarding the entrance to the Lion Tomb beneath the great mound at Amphipolis in Macedonia were unveiled on August 12th 2014 during a visit by the Greek prime minister, Antonis Samaras. They may be telling us more than has yet been realised about the occupant of this newly excavated tomb and its connections with other important Macedonian tombs of the period. That they are indeed sphinxes, rather than griffins or winged lions, is shown by the fact that both originally had human female breasts in the chest area. Despite the fact that these breasts, together with the heads and wings, were removed by deliberate mutilation at some time in the past, published photos clearly show the stone starting to protrude at the rims of the damaged patches
The tomb has been dated to the last quarter of the fourth century before Christ (325- 300BC) by the archaeologists, led by Katerina Peristeri. This was the period immediately following the death of Alexander the Great in 323BC. Sphinxes are not particularly common in high status Macedonian tombs of this era, but, significantly, sphinxes were prominent parts of the decoration of two thrones found in the late 4th century BC tombs of two Macedonian queens in the royal cemetery at Aegae (modern Vergina) in Macedonia. The first of these was found in the tomb attributed to Eurydice I, the grandmother of Alexander the Great. Carved sphinxes were among the decorations of its panels until they were stolen by thieves in 2001.
The throne of Eurydice I and its panel with sphinxes
Secondly, a marble throne was found in another royal tomb close by the tomb of Eurydice I by K. A. Rhomaios in 1938. It was in pieces, but has since been reconstructed (Figure 4) and it has sphinxes as supporters for both arm rests and also royal Macedonian starbursts at the head of its back panel. Archaeology has shown that this tomb was never covered by the usual tumulus, so it may never have been occupied. It dates roughly to the end of the 4th century BC. Both of these tombs are from a section of the royal cemetery dominated by high status female graves and therefore known as the “Queens’ Cluster”.
Figure 4: The throne of a late 4th century BC queen from the Rhomaios tomb at Aegae It therefore seems that sphinxes were a particular symbol of late 4th century BC Macedonian queens. But why might Macedonian queens have associated themselves with sphinxes? One possible answer emerges from Greek mythology. Apollodorus 3.5.8 wrote: Laius was buried by Damasistratus, king of Plataea, and Creon, son of Menoeceus, succeeded to the kingdom. In his reign a heavy calamity befell Thebes.
For Hera sent the Sphinx, whose mother was Echidna and her father Typhon; and she had the face of a woman, the breast and feet and tail of a lion, and the wings of a bird. So the sphinx was the creature of Hera, Queen of the Gods and wife of Zeus. It is well known that the kings of Macedon traced their descent from Zeus via Heracles (e.g. Diodorus 17.1.5 and Plutarch, Alexander 2.1), that they put depictions of Zeus on their coinage and that they associated themselves with Zeus quite generally. They celebrated an important festival of Zeus at Dion and the people of Eresus in Lesbos erected altars to Zeus Philippios (M. N. Tod, A Selection of Greek Historical Inscriptions 2, 1948, no. 191.6) – possibly indicating the divinisation of Philip II in the guise of Zeus. If the Macedonian king posed as Zeus, it would consequently hardly be surprising if his senior queen became associated with Hera, the mistress of the sphinx.
The throne of a late 4th century BC queen from the Rhomaios tomb at Aegae.
The sphinxes at Amphipolis may therefore be interpreted as suggesting that the occupant of the tomb was a prominent queen of Macedon. Do we know from the historical record that any such queen died at Amphipolis in the last quarter of the 4th century BC? There are in fact two such candidates: Olympias, the mother of Alexander the Great and Roxane, his wife. The situation regarding Roxane is straightforward: she was killed on the orders of Cassander together with her 13-yearold son, Alexander IV, whilst imprisoned at Amphipolis in 310BC (Diodorus 19.52.4 & 19.105.2). The location of the death of Olympias is less clear, the only good evidence being the account of Diodorus 19.50-51. After Olympias surrendered to Cassander in the spring of 316BC at Pydna, he immediately sent troops to seek the surrender of her troops at Pella and at Amphipolis. Pella duly capitulated, but Aristonous at Amphipolis initially refused compliance. Therefore Cassander had Olympias write him a letter ordering him to surrender. After he had done so, Cassander immediately arranged the murders of both Aristonous and Olympias.
Although Olympias’s whereabouts at this point are ambiguous, it would seem very unlikely that Cassander did not himself go to Amphipolis with his army, given that these events took weeks to transpire. If so, it would seem likely that he took Olympias with him, rather than leave her alone in another part of freshly re-conquered Macedonia, potentially to be rescued by her supporters. Therefore there is a good chance that Olympias too died at Amphipolis. The tombs of Alexander’s father, Philip II, and of his son Alexander IV, were unearthed under another enormous mound in the royal cemetery at Aegae by Manolis Andronicus in the late 1970s. There are some interesting parallels between this pair of tombs and the new finds at Amphipolis. Firstly, elements of the painted decoration of the architectural elements at Amphipolis are a near exact match to such decoration in
the tomb of Alexander IV at Aegae .
Painted decoration in the tomb at Amphipolis (left) and the tomb of Alexander IV (right)
Secondly, a spaced line of 8-petal rosettes newly discovered in the Amphipolis tomb provide a close match for the similar lines of rosettes that decorate the edge bands of the gold larnax from Philip II’s tomb at Aegae . Olympias will of course have been involved in arrangements for the entombment of her husband.
The line of 8-petal rosettes found at Amphipolis match the rosettes on the larnax of Alexander’s father
Thirdly, the lion monument that once stood atop the great mound at Amphipolis was reconstructed on the basis of its fragments by Jacques Roger and his colleagues in an article published in 1939 (Le Monument au Lion d’Amphipolis, BCH 63, pp. 4-42). There are close parallels between the façade of this monument and the facades of the tombs of Philip II and Alexander IV . Note also that the simulated roof edge at the top of the façade of the tomb of Alexander IV matches the simulated roof edge above the rosettes in the Amphipolis tomb .
Finally, it is interesting to note that the freshly revealed floor of white marble fragments fixed in a matrix of red cement in the vestibule of the tomb at Amphipolis has an exact match in a patch of flooring revealed in the late 4th century BC royal palace at Aegae.
Floor section of marble fragments in a red cement matrix in the royal palace at Aegae (left) compared with the similar floor in the vestibule of the Amphipolis tomb (right)
On this evidence I consider Olympias to be the leading contender at the time of writing (6/9/2014) for the occupant of the magnificent tomb at Amphipolis currently being excavated with Roxane also a strong possibility. It should be recalled that the tomb mound has a diameter of 155m, larger even than the Great Tumulus at Aegae and posing the question of whom the Macedonians would conceivably have spent this much money and effort upon commemorating, Olympias is by far the most convincing answer at present. Although it is true that the ancient accounts say that she was unpopular at the time of her death, it is nevertheless clear that she was only really unpopular with Cassander’s faction, whereas Cassander himself was sufficiently worried about her popularity as to arrange her immediate death in order to prevent her addressing the Macedonian Assembly (Diodorus 19.51). Furthermore, her army under Aristonous stayed loyal to her cause long after she herself had surrendered. Ultimately, her cause was seen at the time as identical with the cause of Alexander himself, so it was in a sense Alexander whom they honoured by building his mother a spectacular tomb.
If it were objected that Cassander would not have allowed the construction of a magnificent tomb for his enemies, Olympias and/or Roxane, I would note that Cassander probably did permit the entombment of Alexander IV at Aegae, since his tomb seems to have been constructed during Cassander’s reign. I also see no cardinal reason for Cassander to have denied his enemies burial and it does not appear generally to have been the practice that rulers did not allow the entombment of dead enemies at the time. Counter examples are numerous, e.g. Arrian 3.22.1 wrote:
Alexander sent the body of Darius to Persepolis, with orders that it should be buried
in the royal sepulchre, in the same way as the other Persian kings before him had
been buried.
It is especially interesting and pertinent that another pair of monumental late 4th to early 3rd century BC freestanding female Greek sphinx sculptures was uncovered by Auguste Mariette in excavating the dromos of the Memphite Serapeum at Saqqara in Egypt in 1851 (Figure 9). These sphinxes are a very good parallel for the Amphipolis sphinxes and Lauer & Picard in their 1955 book on the Greek sculptures at the Serapeum argued that they date to Ptolemy I. A semicircle of statues of Greek philosophers and poets was also uncovered by Mariette in the dromos of the Memphite Serapeum near to the sphinxes (Figure 10) and Dorothy Thompson in her 1988 book on Memphis Under The Pt
0/5000
Συγγραφέας η αναζήτηση για το τάφο του Μεγάλου Αλεξάνδρου και αρκετές ακαδημαϊκό
εργασίες σε τάφο του Αλεξάνδρου, λέει στον τάφο ελληνική ανακαλύφθηκαν πρόσφατα να θαφτεί η μητέρα του Μεγάλου Αλεξάνδρου.
Από ο Έλληνας πρωθυπουργός, Αντώνης Samaras αποκαλύφθηκαν το ανακαλύφθηκαν πρόσφατα Σφίγγες που φύλαγε την είσοδο του τάφου λιοντάρι κάτω από την μεγάλη λοφίσκο, στην Αμφίπολη στη Μακεδονία την 12η 2014 Αυγούστου κατά την επίσκεψή του. Αυτοί ίσως να λέει μας περισσότερα από ό, τι έχει πραγματοποιηθεί ακόμη για τον ένοικο του ο πρόσφατα ανασκαμμένο τάφος και τις συνδέσεις με άλλα σημαντικά Μακεδονικοί τάφοι της περιόδου. Ότι είναι πράγματι Σφίγγες, παρά γρύπες ή φτερωτό λιοντάρια, αποδεικνύεται από το γεγονός ότι δύο αρχικά είχε ανθρώπινη γυναικεία στήθη στην περιοχή του θώρακα. Παρά το γεγονός ότι αυτά τα στήθη, μαζί με το κεφάλι και τα φτερά, αφαιρέθηκαν από σκόπιμη ακρωτηριασμός κάποια στιγμή στο παρελθόν, δημοσιεύτηκε στις φωτογραφίες δείχνουν σαφώς την πέτρα που αρχίζει να προεξέχει στο τις ζάντες του κατεστραμμένο μπαλώματα
Ο τάφος έχει χρονολογηθεί στο τελευταίο τέταρτο του τέταρτου αιώνα προ Χριστού (325-300BC) από τους αρχαιολόγους, υπό την ηγεσία του Κατερίνα Περιστέρι. Αυτό ήταν την περίοδο αμέσως μετά το θάνατο του Μεγάλου Αλεξάνδρου στην 323BC. Σφίγγες δεν είναι ιδιαίτερα συχνή σε υψηλή θέση Μακεδονικοί τάφοι αυτής της εποχής, αλλά σημαντικά, Σφίγγες ήταν εμφανή μέρη της διακόσμησης των δύο θρόνους που βρέθηκαν στους τάφους τέλη του 4ου αιώνα π.χ. δύο βασίλισσες της πΓΔΜ στο βασιλικό νεκροταφείο μάρτυρ (σημερινή Βεργίνα) στη Μακεδονία. Το πρώτο από αυτά βρέθηκε στον τάφο που αποδίδεται στον Ευρυδίκη εγώ, η γιαγιά του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Σκαλιστά Σφίγγες ήταν μεταξύ τις διακοσμήσεις από τους συλλέκτες μέχρι το 2001 ήταν κλεμμένα από κλέφτες.
Στο θρόνο της Ευρυδίκης εγώ και το πάνελ με Σφίγγες
Δεύτερον, ένα μαρμάρινο θρόνο βρέθηκε σε ένα άλλο Βασιλικό τάφο κοντά από τον τάφο της Ευρυδίκης μου από κ. α. Rhomaios το 1938. Ήταν σε κομμάτια, αλλά έκτοτε ανασχηματισμένες (σχήμα 4) και έχει Σφίγγες ως υποστηρικτές για τόσο υπόλοιπα βραχιόνων, και επίσης Βασιλικού Μακεδονικού αστεροσκόνες στο κεφάλι του το πίσω πάνελ. Αρχαιολογία έχει δείξει ότι ο τάφος ήταν ποτέ που καλύπτονται από συνήθεις τύμβου, έτσι αυτό μπορεί να έχουν δεν υπήρξε ποτέ κατοχή. Περίπου χρονολογείται στο τέλος του 4ου αιώνα Π.Χ. Και οι δύο από αυτούς είναι από ένα τμήμα του Βασιλικού νεκροταφείου κυριαρχείται από την υψηλή θέση θηλυκό τάφους και, συνεπώς, γνωστή ως το "σύμπλεγμα" βασίλισσες".
σχήμα 4: Ως εκ τούτου, το θρόνο της μια βασίλισσα τέλη του 4ου αιώνα π.χ. από τον τάφο του Rhomaios στο μάρτυρ αυτό φαίνεται ότι οι Σφίγγες ήταν ένα συγκεκριμένο σύμβολο από τα τέλη 4ου π.χ. αιώνα μακεδονικής βασίλισσες. Αλλά γιατί να Μακεδονικό βασίλισσες έχουν οι ίδιοι που συνδέονται με Σφίγγες; Μία πιθανή απάντηση προκύπτει από την ελληνική μυθολογία. Απολλόδωρος 3.5.8 έγραψε: Laius θάφτηκε από τον Damasistratus, βασιλιά των Πλαταιών, και Κρέοντα, γιος του Μενοικέας, πέτυχε σε το Βασίλειο. Της Βασιλείας του ένα βαρύ συμφορά έπληξε Θήβας.
για την Ήρα έστειλε η Σφίγγα, του οποίου η μητέρα ήταν η Έχιδνα και ο πατέρας της Τυφών? και είχε το πρόσωπο μιας γυναίκας, το στήθος και τα πόδια και την ουρά ενός λιονταριού, και τα φτερά της ένα πουλί. Έτσι η Σφίγγα ήταν το πλάσμα της Ήρας, η βασίλισσα των θεών και σύζυγος του Δία. Είναι γνωστό ότι οι βασιλείς της Μακεδονίας ανιχνευθούν καταγωγή τους από το Δία μέσω Ηρακλής (π.χ. ο Διόδωρος 17.1.5 και ο Πλούταρχος, Αλέξανδρος 2.1), ότι βάζουν απεικονίσεις του Δία στα νομίσματα και ότι αυτοί οι ίδιοι που συνδέονται με τον Δία αρκετά γενικά. Γιόρτασαν ένα σημαντικό φεστιβάλ του Δία στο Δίον και οι άνθρωποι ερεσία σε βωμούς Λέσβου ανεγερθεί στο Δία Philippios (μ. ν. Tod, Μια ποικιλία από ελληνική ιστορική επιγραφές 2, 1948, Αρ. 191.6)-αναφέροντας ενδεχομένως η θέωση του Φιλίππου β ', με το πρόσχημα του Δία. Αν ο Μακεδόνας βασιλιάς παρίσταναν τους Δία, κατά συνέπεια μετά βίας θα ήταν έκπληξη ανώτερος βασίλισσα του συνδέθηκε με την ΗΡΑ, την ερωμένη του σφίγγα.
τον θρόνο της Βασίλισσας τέλη του 4ου αιώνα π.χ. από τον τάφο του Rhomaios μάρτυρ.
Οι Σφίγγες στην Αμφίπολη, επομένως μπορεί να ερμηνευθεί ως γεγονός που υποδηλώνει ότι τον ένοικο του τάφου ήταν μια εξέχουσα βασίλισσα της Μακεδονίας. Ξέρουμε από το ιστορικό ρεκόρ που οποιαδήποτε τέτοια βασίλισσα πέθανε στην Αμφίπολη το τελευταίο τέταρτο του 4ου αιώνα Π.Χ; Στην πραγματικότητα υπάρχουν δύο τέτοιοι υποψήφιοι: ΟΛΥΜΠΙΑΣ, η μητέρα του ο Μέγας Αλέξανδρος και η Ρωξάνη, τη σύζυγό του. Η κατάσταση σχετικά με τη Ρωξάνη είναι απλή: σκοτώθηκε υπό τις διαταγές του Κάσσανδρου μαζί με το γιο της 13-απ, Αλέξανδρος IV, ενώ φυλακίστηκε στην Αμφίπολη στο 310BC (Διόδωρος 19.52.4 & 19.105.2). Η τοποθεσία του θανάτου της Ολυμπίας είναι λιγότερο σαφής, το μόνο καλό αποδεικτικά στοιχεία στο λογαριασμό του Διόδωρος 19.50-51. Μετά την Ολυμπιάδα συνθηκολόγησε με τον Κάσσανδρο την άνοιξη του 316BC στην Πύδνα, αμέσως έστειλε στρατεύματα να επιδιώξει την παράδοση της στρατευμάτων στην Πέλλα και στην Αμφίπολη. Πέλλα συνθηκολόγησε δεόντως, αλλά Aristonous στο Αμφίπολης αρνήθηκε αρχικά συμμόρφωση. Ως εκ τούτου τον Κάσσανδρο είχε ΟΛΥΜΠΙΑΣ τον γράψτε ένα γράμμα που να παραδοθούν. Μετά το είχε κάνει Τον Κάσσανδρο διοργανώνονται αμέσως τις δολοφονίες Aristonous και Ολυμπίας.
Αν και Ολυμπίας ίχνη σε αυτό το σημείο είναι διφορούμενα, όπως φαίνεται πολύ απίθανο ότι τον Κάσσανδρο δεν πάει ο ίδιος στην Αμφίπολη με το στρατό του, δεδομένου ότι αυτά τα γεγονότα πήρε εβδομάδες να ιδρώσει. Αν ναι, φαίνεται πιθανό ότι πήρε ΟΛΥΜΠΙΑΣ μαζί του, αντί να ΑΦΗΣΤΕ ΜΟΝΟ σε άλλο μέρος του πρόσφατα εκ νέου κατακτημένων Μακεδονίας, ενδεχομένως να διασωθούν από τους υποστηρικτές της. Ως εκ τούτου, υπάρχει μια καλή πιθανότητα ότι ΟΛΥΜΠΙΑΣ πάρα πολύ πέθανε στην Αμφίπολη. Οι τάφοι του πατέρα του Αλεξάνδρου, Φίλιππος β ', και του γιου του, ο Αλέξανδρος IV, ξεθάφτηκαν κάτω από ένα άλλο τεράστιο ανάχωμα στο βασιλικό νεκροταφείο μάρτυρ από Μανώλης Ανδρόνικος από τα τέλη του 1970. Υπάρχουν μερικές ενδιαφέρουσες ομοιότητες ανάμεσα αυτό το ζευγάρι των τάφων και τα νέα ευρήματα στην Αμφίπολη. Πρώτον, στοιχεία από τη ζωγραφική διακόσμηση από τα αρχιτεκτονικά στοιχεία σε Αμφίπολης είναι μια κοντινή αντιστοιχία ακριβώς μια τέτοια διακόσμηση σε
ο τάφος του Αλεξάνδρου IV μάρτυρ.
ζωγραφικού διακόσμου στον τάφο στην Αμφίπολη (αριστερά) και ο τάφος του Αλεξάνδρου IV (δεξιά)
Δεύτερον, μια γραμμή κατά διαστήματα ροζέτες 8-πέταλο πρόσφατα ανακαλύφθηκε στον τάφο Αμφίπολης παρέχουν μια στενή αντιστοιχία για τις παρόμοιες γραμμές ροζέτων που διακοσμούν τα συγκροτήματα άκρη τη χρυσή Λάρνακα από τάφο του Φιλίππου β μάρτυρ. ΟΛΥΜΠΙΑΣ φυσικά θα έχουν εμπλακεί στις ρυθμίσεις για τον ενταφιασμό του συζύγου της.
Γραμμή 8-πέταλο ροζέτων ει στ τέλς Αμφίπολης ταιριάζει τις ροζέτες για τη Λάρνακα του πατέρα του Αλεξάνδρου
Τρίτον, το μνημείο του λιονταριού που κάποτε βρισκόταν στην κορυφή την μεγάλη Τούμπα στο Αμφίπολης ανακατασκευάσθηκε με βάση τα θραύσματα από Roger Jacques και οι συνάδελφοί του σε ένα άρθρο που δημοσιεύεται το 1939 (Le μνημείο au λιοντάρι d'Amphipolis, τη BCH 63, σελ. 4-42). Υπάρχουν στενές ομοιότητες μεταξύ την πρόσοψη του αυτό το μνημείο και οι προσόψεις των τάφων του Φιλίππου και Αλέξανδρος δ. Σημειώστε επίσης ότι τα άκρα της στέγης· προσομοίωση στην κορυφή του την πρόσοψη του τάφου του Αλεξάνδρου IV ταιριάζει άκρη προσομοίωση οροφή πάνω από τις ροζέτες στον τάφο Αμφίπολης.
Τέλος, είναι ενδιαφέρον να σημειωθεί ότι το πρόσφατα αποκαλύφθηκε δάπεδο του λευκό θραύσματα μαρμάρου που καθορίζεται σε μια μήτρα κόκκινο τσιμέντου στον προθάλαμο του τάφου στο Αμφίπολης έχει μια ακριβή αντιστοιχία σε ένα μπάλωμα του δαπέδου που αποκάλυψε στο βασιλικό παλάτι τέλη του 4ου αιώνα π.χ. μάρτυρ.
Δάπεδο τμήμα του θραύσματα μαρμάρου σε μήτρα τσιμεντοκονία κόκκινο στο βασιλικό παλάτι μάρτυρ (αριστερά) σε σύγκριση με παρόμοια πάτωμα στον προθάλαμο του τάφου Αμφίπολης (δεξιά)
αποδεικτικά στοιχεία θεωρώ ΟΛΥΜΠΙΑΣ να είναι ο πρώτος υποψήφιος κατά τη στιγμή της γραφής (6/9/2014) για τον ένοικο του τάφου υπέροχη στο Αμφίπολης σήμερα ανασκάπτεται με τη Ρωξάνη, επίσης, μια ισχυρή δυνατότητα. Υπενθυμίζεται ότι ο τάφος ανάχωμα έχει μια διάμετρο 155m, μεγαλύτερο ακόμα και από το μεγάλο τύμβο μάρτυρ και θέτουν το ερώτημα, από τους οποίους οι Μακεδόνες θα έχουν περάσει νοητό αυτό το πολύ χρήμα και προσπάθεια επάνω στη μνήμη, Ολυμπίας είναι μακράν η πιο πειστική απάντηση επί του παρόντος. Παρόλο που αληθεύει ότι οι λογαριασμοί της αρχαίας λένε ότι ήταν δημοφιλής κατά τη στιγμή του θανάτου της, είναι ωστόσο σαφές ότι ήταν μόνο πραγματικά δημοφιλής με παράταξη του Κάσσανδρου, ενώ τον Κάσσανδρο, ο ίδιος ήταν αρκετά ανησυχούν για τη δημοτικότητά της ώστε να φροντίσουμε το άμεσο θάνατό της προκειμένου να αποτρέψει την αντιμετώπιση Συνέλευση της πΓΔΜ (Διόδωρος 19.51). Επιπλέον, το στρατό της υπό Aristonous παρέμεινε πιστή στη αιτία, πολύ καιρό μετά τον εαυτό της είχε παραδώσει. Τελικά, αιτία θεωρήθηκε τη στιγμή ως ταυτόσημη με την αιτία του Μεγάλου Αλεξάνδρου τον εαυτό του, έτσι ήταν κατά μία έννοια Αλέξανδρος τους οποίους τιμούσαν με την οικοδόμηση η μητέρα του μια θεαματική τάφος.
αν αυτό ήταν αντιρρήσεις ότι τον Κάσσανδρο θα δεν επέτρεψαν την κατασκευή μια θαυμάσια τάφος για τους εχθρούς του, ΟΛΥΜΠΙΑΣ ή/και Ρωξάνη, Θα ήθελα να σημειώσω ότι τον Κάσσανδρο πιθανώς επιτρέπουν τον ενταφιασμό του Αλέξανδρος IV μάρτυρ, δεδομένου ότι ο τάφος του φαίνεται να έχουν κατασκευαστεί κατά τη διάρκεια της Βασιλείας του Κάσσανδρου. Βλέπω επίσης κανένας λόγος Καρδινάλιος ΚΑΣΣΑΝΔΡΟΣ ΕΩΣ αρνήθηκαν ταφῆς εχθρούς και δεν φαίνεται γενικά να έχουν την πρακτική ότι κανονισμοί δεν επέτρεψαν την ταφή των νεκρών εχθροί τη στιγμή. Μετρητής παραδείγματα είναι πολυάριθμα, π.χ. ο Αρριανός 3.22.1 έγραψε:
Αλέξανδρος έστειλε το σώμα του Δαρείου στην Περσέπολη, με τις παραγγελίες να θαφτεί
σε του Βασιλικού τάφου, με τον ίδιο τρόπο όπως άλλες περσικών βασιλιάδων πριν από αυτόν είχε
ήταν θαμμένος.
Είναι ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα και σχετικές ότι άλλο ζεύγος μνημειώδη τέλη 4 έως αρχές 3ου αιώνα π.χ. γλυπτά ανεξάρτητος θηλυκό ελληνική Σφίγγα αποκαλύφθηκαν από Auguste Mariette στην εκσκαφή ο ΔΡΟΜΟΣ του ο Memphite ναός του Σεραπείου στη Σακκάρα στην Αίγυπτο το 1851 (σχήμα 9). Οι Σφίγγες είναι μια πολύ καλή παράλληλα για την Αμφίπολη Σφίγγες και Lauer & Picard στο βιβλίο τους 1955 στα Ελληνικά γλυπτά στο ο ναός του Σεραπείου ισχυρίστηκαν ότι χρονολογούνται Πτολεμαίος εγώ. Ένα ημικύκλιο αγάλματα των Ελλήνων φιλοσόφων και ποιητών αποκαλύφθηκαν επίσης από Mariette στο ο ΔΡΟΜΟΣ του Memphite Σεραπείο κοντά οι Σφίγγες (σχήμα 10) και Dorothy Thompson στο βιβλίο της 1988 στο Memphis υπό Pt
εργασίες σε τάφο του Αλεξάνδρου, λέει στον τάφο ελληνική ανακαλύφθηκαν πρόσφατα να θαφτεί η μητέρα του Μεγάλου Αλεξάνδρου.
Από ο Έλληνας πρωθυπουργός, Αντώνης Samaras αποκαλύφθηκαν το ανακαλύφθηκαν πρόσφατα Σφίγγες που φύλαγε την είσοδο του τάφου λιοντάρι κάτω από την μεγάλη λοφίσκο, στην Αμφίπολη στη Μακεδονία την 12η 2014 Αυγούστου κατά την επίσκεψή του. Αυτοί ίσως να λέει μας περισσότερα από ό, τι έχει πραγματοποιηθεί ακόμη για τον ένοικο του ο πρόσφατα ανασκαμμένο τάφος και τις συνδέσεις με άλλα σημαντικά Μακεδονικοί τάφοι της περιόδου. Ότι είναι πράγματι Σφίγγες, παρά γρύπες ή φτερωτό λιοντάρια, αποδεικνύεται από το γεγονός ότι δύο αρχικά είχε ανθρώπινη γυναικεία στήθη στην περιοχή του θώρακα. Παρά το γεγονός ότι αυτά τα στήθη, μαζί με το κεφάλι και τα φτερά, αφαιρέθηκαν από σκόπιμη ακρωτηριασμός κάποια στιγμή στο παρελθόν, δημοσιεύτηκε στις φωτογραφίες δείχνουν σαφώς την πέτρα που αρχίζει να προεξέχει στο τις ζάντες του κατεστραμμένο μπαλώματα
Ο τάφος έχει χρονολογηθεί στο τελευταίο τέταρτο του τέταρτου αιώνα προ Χριστού (325-300BC) από τους αρχαιολόγους, υπό την ηγεσία του Κατερίνα Περιστέρι. Αυτό ήταν την περίοδο αμέσως μετά το θάνατο του Μεγάλου Αλεξάνδρου στην 323BC. Σφίγγες δεν είναι ιδιαίτερα συχνή σε υψηλή θέση Μακεδονικοί τάφοι αυτής της εποχής, αλλά σημαντικά, Σφίγγες ήταν εμφανή μέρη της διακόσμησης των δύο θρόνους που βρέθηκαν στους τάφους τέλη του 4ου αιώνα π.χ. δύο βασίλισσες της πΓΔΜ στο βασιλικό νεκροταφείο μάρτυρ (σημερινή Βεργίνα) στη Μακεδονία. Το πρώτο από αυτά βρέθηκε στον τάφο που αποδίδεται στον Ευρυδίκη εγώ, η γιαγιά του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Σκαλιστά Σφίγγες ήταν μεταξύ τις διακοσμήσεις από τους συλλέκτες μέχρι το 2001 ήταν κλεμμένα από κλέφτες.
Στο θρόνο της Ευρυδίκης εγώ και το πάνελ με Σφίγγες
Δεύτερον, ένα μαρμάρινο θρόνο βρέθηκε σε ένα άλλο Βασιλικό τάφο κοντά από τον τάφο της Ευρυδίκης μου από κ. α. Rhomaios το 1938. Ήταν σε κομμάτια, αλλά έκτοτε ανασχηματισμένες (σχήμα 4) και έχει Σφίγγες ως υποστηρικτές για τόσο υπόλοιπα βραχιόνων, και επίσης Βασιλικού Μακεδονικού αστεροσκόνες στο κεφάλι του το πίσω πάνελ. Αρχαιολογία έχει δείξει ότι ο τάφος ήταν ποτέ που καλύπτονται από συνήθεις τύμβου, έτσι αυτό μπορεί να έχουν δεν υπήρξε ποτέ κατοχή. Περίπου χρονολογείται στο τέλος του 4ου αιώνα Π.Χ. Και οι δύο από αυτούς είναι από ένα τμήμα του Βασιλικού νεκροταφείου κυριαρχείται από την υψηλή θέση θηλυκό τάφους και, συνεπώς, γνωστή ως το "σύμπλεγμα" βασίλισσες".
σχήμα 4: Ως εκ τούτου, το θρόνο της μια βασίλισσα τέλη του 4ου αιώνα π.χ. από τον τάφο του Rhomaios στο μάρτυρ αυτό φαίνεται ότι οι Σφίγγες ήταν ένα συγκεκριμένο σύμβολο από τα τέλη 4ου π.χ. αιώνα μακεδονικής βασίλισσες. Αλλά γιατί να Μακεδονικό βασίλισσες έχουν οι ίδιοι που συνδέονται με Σφίγγες; Μία πιθανή απάντηση προκύπτει από την ελληνική μυθολογία. Απολλόδωρος 3.5.8 έγραψε: Laius θάφτηκε από τον Damasistratus, βασιλιά των Πλαταιών, και Κρέοντα, γιος του Μενοικέας, πέτυχε σε το Βασίλειο. Της Βασιλείας του ένα βαρύ συμφορά έπληξε Θήβας.
για την Ήρα έστειλε η Σφίγγα, του οποίου η μητέρα ήταν η Έχιδνα και ο πατέρας της Τυφών? και είχε το πρόσωπο μιας γυναίκας, το στήθος και τα πόδια και την ουρά ενός λιονταριού, και τα φτερά της ένα πουλί. Έτσι η Σφίγγα ήταν το πλάσμα της Ήρας, η βασίλισσα των θεών και σύζυγος του Δία. Είναι γνωστό ότι οι βασιλείς της Μακεδονίας ανιχνευθούν καταγωγή τους από το Δία μέσω Ηρακλής (π.χ. ο Διόδωρος 17.1.5 και ο Πλούταρχος, Αλέξανδρος 2.1), ότι βάζουν απεικονίσεις του Δία στα νομίσματα και ότι αυτοί οι ίδιοι που συνδέονται με τον Δία αρκετά γενικά. Γιόρτασαν ένα σημαντικό φεστιβάλ του Δία στο Δίον και οι άνθρωποι ερεσία σε βωμούς Λέσβου ανεγερθεί στο Δία Philippios (μ. ν. Tod, Μια ποικιλία από ελληνική ιστορική επιγραφές 2, 1948, Αρ. 191.6)-αναφέροντας ενδεχομένως η θέωση του Φιλίππου β ', με το πρόσχημα του Δία. Αν ο Μακεδόνας βασιλιάς παρίσταναν τους Δία, κατά συνέπεια μετά βίας θα ήταν έκπληξη ανώτερος βασίλισσα του συνδέθηκε με την ΗΡΑ, την ερωμένη του σφίγγα.
τον θρόνο της Βασίλισσας τέλη του 4ου αιώνα π.χ. από τον τάφο του Rhomaios μάρτυρ.
Οι Σφίγγες στην Αμφίπολη, επομένως μπορεί να ερμηνευθεί ως γεγονός που υποδηλώνει ότι τον ένοικο του τάφου ήταν μια εξέχουσα βασίλισσα της Μακεδονίας. Ξέρουμε από το ιστορικό ρεκόρ που οποιαδήποτε τέτοια βασίλισσα πέθανε στην Αμφίπολη το τελευταίο τέταρτο του 4ου αιώνα Π.Χ; Στην πραγματικότητα υπάρχουν δύο τέτοιοι υποψήφιοι: ΟΛΥΜΠΙΑΣ, η μητέρα του ο Μέγας Αλέξανδρος και η Ρωξάνη, τη σύζυγό του. Η κατάσταση σχετικά με τη Ρωξάνη είναι απλή: σκοτώθηκε υπό τις διαταγές του Κάσσανδρου μαζί με το γιο της 13-απ, Αλέξανδρος IV, ενώ φυλακίστηκε στην Αμφίπολη στο 310BC (Διόδωρος 19.52.4 & 19.105.2). Η τοποθεσία του θανάτου της Ολυμπίας είναι λιγότερο σαφής, το μόνο καλό αποδεικτικά στοιχεία στο λογαριασμό του Διόδωρος 19.50-51. Μετά την Ολυμπιάδα συνθηκολόγησε με τον Κάσσανδρο την άνοιξη του 316BC στην Πύδνα, αμέσως έστειλε στρατεύματα να επιδιώξει την παράδοση της στρατευμάτων στην Πέλλα και στην Αμφίπολη. Πέλλα συνθηκολόγησε δεόντως, αλλά Aristonous στο Αμφίπολης αρνήθηκε αρχικά συμμόρφωση. Ως εκ τούτου τον Κάσσανδρο είχε ΟΛΥΜΠΙΑΣ τον γράψτε ένα γράμμα που να παραδοθούν. Μετά το είχε κάνει Τον Κάσσανδρο διοργανώνονται αμέσως τις δολοφονίες Aristonous και Ολυμπίας.
Αν και Ολυμπίας ίχνη σε αυτό το σημείο είναι διφορούμενα, όπως φαίνεται πολύ απίθανο ότι τον Κάσσανδρο δεν πάει ο ίδιος στην Αμφίπολη με το στρατό του, δεδομένου ότι αυτά τα γεγονότα πήρε εβδομάδες να ιδρώσει. Αν ναι, φαίνεται πιθανό ότι πήρε ΟΛΥΜΠΙΑΣ μαζί του, αντί να ΑΦΗΣΤΕ ΜΟΝΟ σε άλλο μέρος του πρόσφατα εκ νέου κατακτημένων Μακεδονίας, ενδεχομένως να διασωθούν από τους υποστηρικτές της. Ως εκ τούτου, υπάρχει μια καλή πιθανότητα ότι ΟΛΥΜΠΙΑΣ πάρα πολύ πέθανε στην Αμφίπολη. Οι τάφοι του πατέρα του Αλεξάνδρου, Φίλιππος β ', και του γιου του, ο Αλέξανδρος IV, ξεθάφτηκαν κάτω από ένα άλλο τεράστιο ανάχωμα στο βασιλικό νεκροταφείο μάρτυρ από Μανώλης Ανδρόνικος από τα τέλη του 1970. Υπάρχουν μερικές ενδιαφέρουσες ομοιότητες ανάμεσα αυτό το ζευγάρι των τάφων και τα νέα ευρήματα στην Αμφίπολη. Πρώτον, στοιχεία από τη ζωγραφική διακόσμηση από τα αρχιτεκτονικά στοιχεία σε Αμφίπολης είναι μια κοντινή αντιστοιχία ακριβώς μια τέτοια διακόσμηση σε
ο τάφος του Αλεξάνδρου IV μάρτυρ.
ζωγραφικού διακόσμου στον τάφο στην Αμφίπολη (αριστερά) και ο τάφος του Αλεξάνδρου IV (δεξιά)
Δεύτερον, μια γραμμή κατά διαστήματα ροζέτες 8-πέταλο πρόσφατα ανακαλύφθηκε στον τάφο Αμφίπολης παρέχουν μια στενή αντιστοιχία για τις παρόμοιες γραμμές ροζέτων που διακοσμούν τα συγκροτήματα άκρη τη χρυσή Λάρνακα από τάφο του Φιλίππου β μάρτυρ. ΟΛΥΜΠΙΑΣ φυσικά θα έχουν εμπλακεί στις ρυθμίσεις για τον ενταφιασμό του συζύγου της.
Γραμμή 8-πέταλο ροζέτων ει στ τέλς Αμφίπολης ταιριάζει τις ροζέτες για τη Λάρνακα του πατέρα του Αλεξάνδρου
Τρίτον, το μνημείο του λιονταριού που κάποτε βρισκόταν στην κορυφή την μεγάλη Τούμπα στο Αμφίπολης ανακατασκευάσθηκε με βάση τα θραύσματα από Roger Jacques και οι συνάδελφοί του σε ένα άρθρο που δημοσιεύεται το 1939 (Le μνημείο au λιοντάρι d'Amphipolis, τη BCH 63, σελ. 4-42). Υπάρχουν στενές ομοιότητες μεταξύ την πρόσοψη του αυτό το μνημείο και οι προσόψεις των τάφων του Φιλίππου και Αλέξανδρος δ. Σημειώστε επίσης ότι τα άκρα της στέγης· προσομοίωση στην κορυφή του την πρόσοψη του τάφου του Αλεξάνδρου IV ταιριάζει άκρη προσομοίωση οροφή πάνω από τις ροζέτες στον τάφο Αμφίπολης.
Τέλος, είναι ενδιαφέρον να σημειωθεί ότι το πρόσφατα αποκαλύφθηκε δάπεδο του λευκό θραύσματα μαρμάρου που καθορίζεται σε μια μήτρα κόκκινο τσιμέντου στον προθάλαμο του τάφου στο Αμφίπολης έχει μια ακριβή αντιστοιχία σε ένα μπάλωμα του δαπέδου που αποκάλυψε στο βασιλικό παλάτι τέλη του 4ου αιώνα π.χ. μάρτυρ.
Δάπεδο τμήμα του θραύσματα μαρμάρου σε μήτρα τσιμεντοκονία κόκκινο στο βασιλικό παλάτι μάρτυρ (αριστερά) σε σύγκριση με παρόμοια πάτωμα στον προθάλαμο του τάφου Αμφίπολης (δεξιά)
αποδεικτικά στοιχεία θεωρώ ΟΛΥΜΠΙΑΣ να είναι ο πρώτος υποψήφιος κατά τη στιγμή της γραφής (6/9/2014) για τον ένοικο του τάφου υπέροχη στο Αμφίπολης σήμερα ανασκάπτεται με τη Ρωξάνη, επίσης, μια ισχυρή δυνατότητα. Υπενθυμίζεται ότι ο τάφος ανάχωμα έχει μια διάμετρο 155m, μεγαλύτερο ακόμα και από το μεγάλο τύμβο μάρτυρ και θέτουν το ερώτημα, από τους οποίους οι Μακεδόνες θα έχουν περάσει νοητό αυτό το πολύ χρήμα και προσπάθεια επάνω στη μνήμη, Ολυμπίας είναι μακράν η πιο πειστική απάντηση επί του παρόντος. Παρόλο που αληθεύει ότι οι λογαριασμοί της αρχαίας λένε ότι ήταν δημοφιλής κατά τη στιγμή του θανάτου της, είναι ωστόσο σαφές ότι ήταν μόνο πραγματικά δημοφιλής με παράταξη του Κάσσανδρου, ενώ τον Κάσσανδρο, ο ίδιος ήταν αρκετά ανησυχούν για τη δημοτικότητά της ώστε να φροντίσουμε το άμεσο θάνατό της προκειμένου να αποτρέψει την αντιμετώπιση Συνέλευση της πΓΔΜ (Διόδωρος 19.51). Επιπλέον, το στρατό της υπό Aristonous παρέμεινε πιστή στη αιτία, πολύ καιρό μετά τον εαυτό της είχε παραδώσει. Τελικά, αιτία θεωρήθηκε τη στιγμή ως ταυτόσημη με την αιτία του Μεγάλου Αλεξάνδρου τον εαυτό του, έτσι ήταν κατά μία έννοια Αλέξανδρος τους οποίους τιμούσαν με την οικοδόμηση η μητέρα του μια θεαματική τάφος.
αν αυτό ήταν αντιρρήσεις ότι τον Κάσσανδρο θα δεν επέτρεψαν την κατασκευή μια θαυμάσια τάφος για τους εχθρούς του, ΟΛΥΜΠΙΑΣ ή/και Ρωξάνη, Θα ήθελα να σημειώσω ότι τον Κάσσανδρο πιθανώς επιτρέπουν τον ενταφιασμό του Αλέξανδρος IV μάρτυρ, δεδομένου ότι ο τάφος του φαίνεται να έχουν κατασκευαστεί κατά τη διάρκεια της Βασιλείας του Κάσσανδρου. Βλέπω επίσης κανένας λόγος Καρδινάλιος ΚΑΣΣΑΝΔΡΟΣ ΕΩΣ αρνήθηκαν ταφῆς εχθρούς και δεν φαίνεται γενικά να έχουν την πρακτική ότι κανονισμοί δεν επέτρεψαν την ταφή των νεκρών εχθροί τη στιγμή. Μετρητής παραδείγματα είναι πολυάριθμα, π.χ. ο Αρριανός 3.22.1 έγραψε:
Αλέξανδρος έστειλε το σώμα του Δαρείου στην Περσέπολη, με τις παραγγελίες να θαφτεί
σε του Βασιλικού τάφου, με τον ίδιο τρόπο όπως άλλες περσικών βασιλιάδων πριν από αυτόν είχε
ήταν θαμμένος.
Είναι ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα και σχετικές ότι άλλο ζεύγος μνημειώδη τέλη 4 έως αρχές 3ου αιώνα π.χ. γλυπτά ανεξάρτητος θηλυκό ελληνική Σφίγγα αποκαλύφθηκαν από Auguste Mariette στην εκσκαφή ο ΔΡΟΜΟΣ του ο Memphite ναός του Σεραπείου στη Σακκάρα στην Αίγυπτο το 1851 (σχήμα 9). Οι Σφίγγες είναι μια πολύ καλή παράλληλα για την Αμφίπολη Σφίγγες και Lauer & Picard στο βιβλίο τους 1955 στα Ελληνικά γλυπτά στο ο ναός του Σεραπείου ισχυρίστηκαν ότι χρονολογούνται Πτολεμαίος εγώ. Ένα ημικύκλιο αγάλματα των Ελλήνων φιλοσόφων και ποιητών αποκαλύφθηκαν επίσης από Mariette στο ο ΔΡΟΜΟΣ του Memphite Σεραπείο κοντά οι Σφίγγες (σχήμα 10) και Dorothy Thompson στο βιβλίο της 1988 στο Memphis υπό Pt
Μεταφράζονται, παρακαλώ περιμένετε..
Author of The Quest for the Tomb of Alexander the Great and several academic
papers on Alexander’s tomb says that in the recently discovered Greek tomb might be buried the mother of Alexander the Great.
The recently discovered sphinxes guarding the entrance to the Lion Tomb beneath the great mound at Amphipolis in Macedonia were unveiled on August 12th 2014 during a visit by the Greek prime minister, Antonis Samaras. They may be telling us more than has yet been realised about the occupant of this newly excavated tomb and its connections with other important Macedonian tombs of the period. That they are indeed sphinxes, rather than griffins or winged lions, is shown by the fact that both originally had human female breasts in the chest area. Despite the fact that these breasts, together with the heads and wings, were removed by deliberate mutilation at some time in the past, published photos clearly show the stone starting to protrude at the rims of the damaged patches
The tomb has been dated to the last quarter of the fourth century before Christ (325- 300BC) by the archaeologists, led by Katerina Peristeri. This was the period immediately following the death of Alexander the Great in 323BC. Sphinxes are not particularly common in high status Macedonian tombs of this era, but, significantly, sphinxes were prominent parts of the decoration of two thrones found in the late 4th century BC tombs of two Macedonian queens in the royal cemetery at Aegae (modern Vergina) in Macedonia. The first of these was found in the tomb attributed to Eurydice I, the grandmother of Alexander the Great. Carved sphinxes were among the decorations of its panels until they were stolen by thieves in 2001.
The throne of Eurydice I and its panel with sphinxes
Secondly, a marble throne was found in another royal tomb close by the tomb of Eurydice I by K. A. Rhomaios in 1938. It was in pieces, but has since been reconstructed (Figure 4) and it has sphinxes as supporters for both arm rests and also royal Macedonian starbursts at the head of its back panel. Archaeology has shown that this tomb was never covered by the usual tumulus, so it may never have been occupied. It dates roughly to the end of the 4th century BC. Both of these tombs are from a section of the royal cemetery dominated by high status female graves and therefore known as the “Queens’ Cluster”.
Figure 4: The throne of a late 4th century BC queen from the Rhomaios tomb at Aegae It therefore seems that sphinxes were a particular symbol of late 4th century BC Macedonian queens. But why might Macedonian queens have associated themselves with sphinxes? One possible answer emerges from Greek mythology. Apollodorus 3.5.8 wrote: Laius was buried by Damasistratus, king of Plataea, and Creon, son of Menoeceus, succeeded to the kingdom. In his reign a heavy calamity befell Thebes.
For Hera sent the Sphinx, whose mother was Echidna and her father Typhon; and she had the face of a woman, the breast and feet and tail of a lion, and the wings of a bird. So the sphinx was the creature of Hera, Queen of the Gods and wife of Zeus. It is well known that the kings of Macedon traced their descent from Zeus via Heracles (e.g. Diodorus 17.1.5 and Plutarch, Alexander 2.1), that they put depictions of Zeus on their coinage and that they associated themselves with Zeus quite generally. They celebrated an important festival of Zeus at Dion and the people of Eresus in Lesbos erected altars to Zeus Philippios (M. N. Tod, A Selection of Greek Historical Inscriptions 2, 1948, no. 191.6) – possibly indicating the divinisation of Philip II in the guise of Zeus. If the Macedonian king posed as Zeus, it would consequently hardly be surprising if his senior queen became associated with Hera, the mistress of the sphinx.
The throne of a late 4th century BC queen from the Rhomaios tomb at Aegae.
The sphinxes at Amphipolis may therefore be interpreted as suggesting that the occupant of the tomb was a prominent queen of Macedon. Do we know from the historical record that any such queen died at Amphipolis in the last quarter of the 4th century BC? There are in fact two such candidates: Olympias, the mother of Alexander the Great and Roxane, his wife. The situation regarding Roxane is straightforward: she was killed on the orders of Cassander together with her 13-yearold son, Alexander IV, whilst imprisoned at Amphipolis in 310BC (Diodorus 19.52.4 & 19.105.2). The location of the death of Olympias is less clear, the only good evidence being the account of Diodorus 19.50-51. After Olympias surrendered to Cassander in the spring of 316BC at Pydna, he immediately sent troops to seek the surrender of her troops at Pella and at Amphipolis. Pella duly capitulated, but Aristonous at Amphipolis initially refused compliance. Therefore Cassander had Olympias write him a letter ordering him to surrender. After he had done so, Cassander immediately arranged the murders of both Aristonous and Olympias.
Although Olympias’s whereabouts at this point are ambiguous, it would seem very unlikely that Cassander did not himself go to Amphipolis with his army, given that these events took weeks to transpire. If so, it would seem likely that he took Olympias with him, rather than leave her alone in another part of freshly re-conquered Macedonia, potentially to be rescued by her supporters. Therefore there is a good chance that Olympias too died at Amphipolis. The tombs of Alexander’s father, Philip II, and of his son Alexander IV, were unearthed under another enormous mound in the royal cemetery at Aegae by Manolis Andronicus in the late 1970s. There are some interesting parallels between this pair of tombs and the new finds at Amphipolis. Firstly, elements of the painted decoration of the architectural elements at Amphipolis are a near exact match to such decoration in
the tomb of Alexander IV at Aegae .
Painted decoration in the tomb at Amphipolis (left) and the tomb of Alexander IV (right)
Secondly, a spaced line of 8-petal rosettes newly discovered in the Amphipolis tomb provide a close match for the similar lines of rosettes that decorate the edge bands of the gold larnax from Philip II’s tomb at Aegae . Olympias will of course have been involved in arrangements for the entombment of her husband.
The line of 8-petal rosettes found at Amphipolis match the rosettes on the larnax of Alexander’s father
Thirdly, the lion monument that once stood atop the great mound at Amphipolis was reconstructed on the basis of its fragments by Jacques Roger and his colleagues in an article published in 1939 (Le Monument au Lion d’Amphipolis, BCH 63, pp. 4-42). There are close parallels between the façade of this monument and the facades of the tombs of Philip II and Alexander IV . Note also that the simulated roof edge at the top of the façade of the tomb of Alexander IV matches the simulated roof edge above the rosettes in the Amphipolis tomb .
Finally, it is interesting to note that the freshly revealed floor of white marble fragments fixed in a matrix of red cement in the vestibule of the tomb at Amphipolis has an exact match in a patch of flooring revealed in the late 4th century BC royal palace at Aegae.
Floor section of marble fragments in a red cement matrix in the royal palace at Aegae (left) compared with the similar floor in the vestibule of the Amphipolis tomb (right)
On this evidence I consider Olympias to be the leading contender at the time of writing (6/9/2014) for the occupant of the magnificent tomb at Amphipolis currently being excavated with Roxane also a strong possibility. It should be recalled that the tomb mound has a diameter of 155m, larger even than the Great Tumulus at Aegae and posing the question of whom the Macedonians would conceivably have spent this much money and effort upon commemorating, Olympias is by far the most convincing answer at present. Although it is true that the ancient accounts say that she was unpopular at the time of her death, it is nevertheless clear that she was only really unpopular with Cassander’s faction, whereas Cassander himself was sufficiently worried about her popularity as to arrange her immediate death in order to prevent her addressing the Macedonian Assembly (Diodorus 19.51). Furthermore, her army under Aristonous stayed loyal to her cause long after she herself had surrendered. Ultimately, her cause was seen at the time as identical with the cause of Alexander himself, so it was in a sense Alexander whom they honoured by building his mother a spectacular tomb.
If it were objected that Cassander would not have allowed the construction of a magnificent tomb for his enemies, Olympias and/or Roxane, I would note that Cassander probably did permit the entombment of Alexander IV at Aegae, since his tomb seems to have been constructed during Cassander’s reign. I also see no cardinal reason for Cassander to have denied his enemies burial and it does not appear generally to have been the practice that rulers did not allow the entombment of dead enemies at the time. Counter examples are numerous, e.g. Arrian 3.22.1 wrote:
Alexander sent the body of Darius to Persepolis, with orders that it should be buried
in the royal sepulchre, in the same way as the other Persian kings before him had
been buried.
It is especially interesting and pertinent that another pair of monumental late 4th to early 3rd century BC freestanding female Greek sphinx sculptures was uncovered by Auguste Mariette in excavating the dromos of the Memphite Serapeum at Saqqara in Egypt in 1851 (Figure 9). These sphinxes are a very good parallel for the Amphipolis sphinxes and Lauer & Picard in their 1955 book on the Greek sculptures at the Serapeum argued that they date to Ptolemy I. A semicircle of statues of Greek philosophers and poets was also uncovered by Mariette in the dromos of the Memphite Serapeum near to the sphinxes (Figure 10) and Dorothy Thompson in her 1988 book on Memphis Under The Pt
papers on Alexander’s tomb says that in the recently discovered Greek tomb might be buried the mother of Alexander the Great.
The recently discovered sphinxes guarding the entrance to the Lion Tomb beneath the great mound at Amphipolis in Macedonia were unveiled on August 12th 2014 during a visit by the Greek prime minister, Antonis Samaras. They may be telling us more than has yet been realised about the occupant of this newly excavated tomb and its connections with other important Macedonian tombs of the period. That they are indeed sphinxes, rather than griffins or winged lions, is shown by the fact that both originally had human female breasts in the chest area. Despite the fact that these breasts, together with the heads and wings, were removed by deliberate mutilation at some time in the past, published photos clearly show the stone starting to protrude at the rims of the damaged patches
The tomb has been dated to the last quarter of the fourth century before Christ (325- 300BC) by the archaeologists, led by Katerina Peristeri. This was the period immediately following the death of Alexander the Great in 323BC. Sphinxes are not particularly common in high status Macedonian tombs of this era, but, significantly, sphinxes were prominent parts of the decoration of two thrones found in the late 4th century BC tombs of two Macedonian queens in the royal cemetery at Aegae (modern Vergina) in Macedonia. The first of these was found in the tomb attributed to Eurydice I, the grandmother of Alexander the Great. Carved sphinxes were among the decorations of its panels until they were stolen by thieves in 2001.
The throne of Eurydice I and its panel with sphinxes
Secondly, a marble throne was found in another royal tomb close by the tomb of Eurydice I by K. A. Rhomaios in 1938. It was in pieces, but has since been reconstructed (Figure 4) and it has sphinxes as supporters for both arm rests and also royal Macedonian starbursts at the head of its back panel. Archaeology has shown that this tomb was never covered by the usual tumulus, so it may never have been occupied. It dates roughly to the end of the 4th century BC. Both of these tombs are from a section of the royal cemetery dominated by high status female graves and therefore known as the “Queens’ Cluster”.
Figure 4: The throne of a late 4th century BC queen from the Rhomaios tomb at Aegae It therefore seems that sphinxes were a particular symbol of late 4th century BC Macedonian queens. But why might Macedonian queens have associated themselves with sphinxes? One possible answer emerges from Greek mythology. Apollodorus 3.5.8 wrote: Laius was buried by Damasistratus, king of Plataea, and Creon, son of Menoeceus, succeeded to the kingdom. In his reign a heavy calamity befell Thebes.
For Hera sent the Sphinx, whose mother was Echidna and her father Typhon; and she had the face of a woman, the breast and feet and tail of a lion, and the wings of a bird. So the sphinx was the creature of Hera, Queen of the Gods and wife of Zeus. It is well known that the kings of Macedon traced their descent from Zeus via Heracles (e.g. Diodorus 17.1.5 and Plutarch, Alexander 2.1), that they put depictions of Zeus on their coinage and that they associated themselves with Zeus quite generally. They celebrated an important festival of Zeus at Dion and the people of Eresus in Lesbos erected altars to Zeus Philippios (M. N. Tod, A Selection of Greek Historical Inscriptions 2, 1948, no. 191.6) – possibly indicating the divinisation of Philip II in the guise of Zeus. If the Macedonian king posed as Zeus, it would consequently hardly be surprising if his senior queen became associated with Hera, the mistress of the sphinx.
The throne of a late 4th century BC queen from the Rhomaios tomb at Aegae.
The sphinxes at Amphipolis may therefore be interpreted as suggesting that the occupant of the tomb was a prominent queen of Macedon. Do we know from the historical record that any such queen died at Amphipolis in the last quarter of the 4th century BC? There are in fact two such candidates: Olympias, the mother of Alexander the Great and Roxane, his wife. The situation regarding Roxane is straightforward: she was killed on the orders of Cassander together with her 13-yearold son, Alexander IV, whilst imprisoned at Amphipolis in 310BC (Diodorus 19.52.4 & 19.105.2). The location of the death of Olympias is less clear, the only good evidence being the account of Diodorus 19.50-51. After Olympias surrendered to Cassander in the spring of 316BC at Pydna, he immediately sent troops to seek the surrender of her troops at Pella and at Amphipolis. Pella duly capitulated, but Aristonous at Amphipolis initially refused compliance. Therefore Cassander had Olympias write him a letter ordering him to surrender. After he had done so, Cassander immediately arranged the murders of both Aristonous and Olympias.
Although Olympias’s whereabouts at this point are ambiguous, it would seem very unlikely that Cassander did not himself go to Amphipolis with his army, given that these events took weeks to transpire. If so, it would seem likely that he took Olympias with him, rather than leave her alone in another part of freshly re-conquered Macedonia, potentially to be rescued by her supporters. Therefore there is a good chance that Olympias too died at Amphipolis. The tombs of Alexander’s father, Philip II, and of his son Alexander IV, were unearthed under another enormous mound in the royal cemetery at Aegae by Manolis Andronicus in the late 1970s. There are some interesting parallels between this pair of tombs and the new finds at Amphipolis. Firstly, elements of the painted decoration of the architectural elements at Amphipolis are a near exact match to such decoration in
the tomb of Alexander IV at Aegae .
Painted decoration in the tomb at Amphipolis (left) and the tomb of Alexander IV (right)
Secondly, a spaced line of 8-petal rosettes newly discovered in the Amphipolis tomb provide a close match for the similar lines of rosettes that decorate the edge bands of the gold larnax from Philip II’s tomb at Aegae . Olympias will of course have been involved in arrangements for the entombment of her husband.
The line of 8-petal rosettes found at Amphipolis match the rosettes on the larnax of Alexander’s father
Thirdly, the lion monument that once stood atop the great mound at Amphipolis was reconstructed on the basis of its fragments by Jacques Roger and his colleagues in an article published in 1939 (Le Monument au Lion d’Amphipolis, BCH 63, pp. 4-42). There are close parallels between the façade of this monument and the facades of the tombs of Philip II and Alexander IV . Note also that the simulated roof edge at the top of the façade of the tomb of Alexander IV matches the simulated roof edge above the rosettes in the Amphipolis tomb .
Finally, it is interesting to note that the freshly revealed floor of white marble fragments fixed in a matrix of red cement in the vestibule of the tomb at Amphipolis has an exact match in a patch of flooring revealed in the late 4th century BC royal palace at Aegae.
Floor section of marble fragments in a red cement matrix in the royal palace at Aegae (left) compared with the similar floor in the vestibule of the Amphipolis tomb (right)
On this evidence I consider Olympias to be the leading contender at the time of writing (6/9/2014) for the occupant of the magnificent tomb at Amphipolis currently being excavated with Roxane also a strong possibility. It should be recalled that the tomb mound has a diameter of 155m, larger even than the Great Tumulus at Aegae and posing the question of whom the Macedonians would conceivably have spent this much money and effort upon commemorating, Olympias is by far the most convincing answer at present. Although it is true that the ancient accounts say that she was unpopular at the time of her death, it is nevertheless clear that she was only really unpopular with Cassander’s faction, whereas Cassander himself was sufficiently worried about her popularity as to arrange her immediate death in order to prevent her addressing the Macedonian Assembly (Diodorus 19.51). Furthermore, her army under Aristonous stayed loyal to her cause long after she herself had surrendered. Ultimately, her cause was seen at the time as identical with the cause of Alexander himself, so it was in a sense Alexander whom they honoured by building his mother a spectacular tomb.
If it were objected that Cassander would not have allowed the construction of a magnificent tomb for his enemies, Olympias and/or Roxane, I would note that Cassander probably did permit the entombment of Alexander IV at Aegae, since his tomb seems to have been constructed during Cassander’s reign. I also see no cardinal reason for Cassander to have denied his enemies burial and it does not appear generally to have been the practice that rulers did not allow the entombment of dead enemies at the time. Counter examples are numerous, e.g. Arrian 3.22.1 wrote:
Alexander sent the body of Darius to Persepolis, with orders that it should be buried
in the royal sepulchre, in the same way as the other Persian kings before him had
been buried.
It is especially interesting and pertinent that another pair of monumental late 4th to early 3rd century BC freestanding female Greek sphinx sculptures was uncovered by Auguste Mariette in excavating the dromos of the Memphite Serapeum at Saqqara in Egypt in 1851 (Figure 9). These sphinxes are a very good parallel for the Amphipolis sphinxes and Lauer & Picard in their 1955 book on the Greek sculptures at the Serapeum argued that they date to Ptolemy I. A semicircle of statues of Greek philosophers and poets was also uncovered by Mariette in the dromos of the Memphite Serapeum near to the sphinxes (Figure 10) and Dorothy Thompson in her 1988 book on Memphis Under The Pt
Μεταφράζονται, παρακαλώ περιμένετε..
Ο συγγραφέας του το κυνήγι για τον τάφο του Μεγάλου Αλεξάνδρου και πολλών ακαδημαϊκών
χαρτιά στο Alexander's tomb αναφέρει ότι, το πρόσφατα ανακάλυψαν Έλληνες τύμβος θα μπορούσε να θαφτεί η μητέρα του Μεγάλου Αλεξάνδρου.
Πρόσφατα ανακαλύφθηκε sphinxes φρουρούν την είσοδο του λέοντα Τάφος κάτω από τη μεγάλη αδελφοποιήσεις πόλεων σε Amphipolis στην ΠΓΔΜ αποκαλύφθηκαν στις Αυγούστου 12ο μέχρι το έτος 2014 κατά την επίσκεψή του Έλληνα πρωθυπουργού, Αντώνη Σαμαρά. Μπορούν να μας λέει περισσότερα από ό,τι έχει υλοποιηθεί ακόμα σχετικά με τον επιβάτη του αυτή η πρόσφατα ανασκαφεί τάφο και τις συνδέσεις με άλλους σημαντικούς μακεδόνες τύμβους της περιόδου.Ότι είναι πράγματι sphinxes, αντί να griffins ή ντυμένο λέοντες, φαίνεται από το γεγονός ότι και οι δύο είχαν αρχικά ανθρώπινη γυναικεία στήθη στην θωρακική περιοχή. Παρά το γεγονός ότι αυτά τα στήθη, μαζί με το κεφάλι και φτερά, είχαν αφαιρεθεί από εσκεμμένη γεννητικών οργάνων σε κάποια στιγμή στο παρελθόν, δημοσιεύθηκαν φωτογραφίες δείχνουν με σαφήνεια η πέτρα ξεκινώντας να προεξέχει κατά τις ζάντες του κατεστραμμένο επιδιορθώσεων
Ο τύμβος έχει χρονολογούνται από το τελευταίο τέταρτο του τέταρτου αιώνα προ Χριστού (325- 300BC) από τις αρχαιολόγους, οδήγησε από την Κατερίνα Περιστέρι. Αυτή ήταν η περίοδος αμέσως μετά το θάνατο του Μεγάλου Αλεξάνδρου το 323 ΠΧ. Sphinxes δεν είναι ιδιαίτερα κοινό στην υψηλή κατάσταση της ΠΓΔΜ τύμβους της εποχής αυτής, όμως, σημαντικά,Sphinxes ήταν εξέχοντα τμήματα της διακόσμησης των δύο μοναρχίας βρέθηκε στα τέλη του 4ου αιώνα π. Χ. τύμβους των δύο βασιλισσών της ΠΓΔΜ στο βασιλικό κοιμητήριο στο Aegae (σύγχρονη Βεργίνας) στην ΠΓΔΜ. Η πρώτη από αυτές βρέθηκε στον τάφο που αποδίδεται στην Ευρυδίκη ΜΟΥ, η γιαγιά του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Διακοσμημένος sphinxes ήταν από τα στολίδια της τις λαμαρίνες μέχρι είχαν κλαπεί από τους κλέφτες το 2001.
Το θρόνο του Eurydice Ι και του πίνακα με sphinxes
Δεύτερον, ένα μαρμάρινο θρόνο, βρέθηκε στο άλλο βασιλικό τύμβο κοντά από το μνήμα του Eurydice I από K. A. Rhomaios από το 1938. Αυτό ήταν σε κομμάτια, αλλά από τότε έχει γίνει η ανακατασκευή (σχήμα 4) και έχει sphinxes ως υποστηρικτές των δύο μπράτσα και επίσης βασιλική Μακεδονική starbursts στο κεφάλι του πίσω πίνακα.Αρχαιολογία έχει δείξει ότι αυτός ο τάφος ήταν ποτέ δεν καλύπτονται από τη συνήθη στραγγίσματα, έτσι δεν μπορεί ποτέ να έχουν καταληφθεί. Χρονολογείται περίπου στο τέλος του 4ου Π. Χ. αιώνα. Αυτά τα δύο τύμβους είναι από ένα τμήμα από το βασιλικό νεκροταφείο κυριαρχείται από υψηλή κατάσταση θηλυκό τάφους και επομένως γνωστή ως "βασιλισσών" Cluster" .
Σχήμα 4:Το θρόνο του ενός στα τέλη 4ου αιώνα π. Χ. η βασίλισσα από την Rhomaios τάφος στο Aegae φαίνεται λοιπόν ότι sphinxes ήταν ένα συγκεκριμένο σύμβολο στα τέλη του 4ου αιώνα π. Χ. ο μακεδόνας βασιλισσών. Αλλά γιατί ίσως βασιλισσών της ΠΓΔΜ έχουν συσχετιστεί με sphinxes; Μία πιθανή απάντηση προκύπτει από την ελληνική μυθολογία. Apollodorus 3.5.8 έγραψε: Laius θάφτηκε από Damasistratus, βασιλιά της Plataea, και τον Κρέοντα: ο,Γιος του Menoeceus, διαδέχθηκε στο βασίλειο. Με την επικράτηση ενός βαριά συμφορά πταίσμα Θήβα.
Για Hera έστειλε η Sphinx, η μητέρα του οποίου ήταν Echidna και πατέρας αποστολή ταξιδεύοντας σε μυθικούς[semigr ] και ότι είχε μπροστά του μια γυναίκα, το στήθος και τα πόδια και την ουρά του λιονταριού, και τα φτερά των πουλιών. Έτσι, η sphinx ήταν δημιούργημα της Hera, Βασίλισσα των θεών και σύζυγος του Δία.Είναι γνωστό ότι οι βασιλιάδες του Macedon ανευρίσκονται καθόδου τους από τον Δία μέσω Ηρακλής (π. χ. Diodorus 17.1.5 και τον Πλούταρχο α' αιώνας μ. x., Αλεξάντερ 2,1 ), ότι έχουν τεθεί απεικονίσεις του Δία με τους νομισματοκοπίας και ότι αυτοί οι ίδιοι που σχετίζεται με τον Δία πολύ γενικά. Τα γιόρτασε ένα σημαντικό φεστιβάλ του Δία, Ντιόν και οι άνθρωποι της Eresus στη Λέσβο υψώνονται altars στο Δία Philippios (M. Ν. Τοντ,ΜΙΑ Επιλογή από ελληνικές ιστορικές επιγραφές 2, 1948, αρ. 191,6 ) - ενδεχομένως αναφέροντας τις divinisation του Philip II υπό το πρόσχημα του Δία. Εάν η ΠΓΔΜ βασιλιά παρίστανε τον Δία, θα ήταν κατά συνέπεια σχεδόν να προκαλεί έκπληξη αν ο ανώτερος βασίλισσα έγινε σχετίζεται με Hera, η mistress της sphinx.
το θρόνο της καθυστερημένης 4ο αιώνα ΠΧ η βασίλισσα από την Rhomaios τάφος στο Aegae.
Η sphinxes σε Amphipolis μπορεί επομένως να ερμηνευθεί ως εξής: τον επιβάτη του τάφος ήταν ένας διακεκριμένος βασίλισσα του Macedon. Αυτό δεν το ξέρουμε από τα ιστορικά ρεκόρ το ότι οποιαδήποτε τέτοια βασίλισσα απεβίωσε σε Amphipolis στο τελευταίο τέταρτο του 4ου Π. Χ. αιώνα; Πράγματι, υπάρχουν δύο τέτοια υποψήφιοι: Ολυμπίας, η μητέρα του Μεγάλου Αλεξάνδρου, Roxane, η σύζυγός του.Η κατάσταση όσον αφορά Roxane είναι απλή: είχε σκοτωθεί στις παραγγελίες της Cassander μαζί με τους 13-yearold γιου, Αλεξάντερ IV, ενώ φυλακίζονται σε Amphipolis στα 310BC (Diodorus 19.52.4 & 19.105.2 ). Η θέση του θανάτου της Ολυμπίας, είναι λιγότερο σαφής, το μόνο καλό αποδεικτικά στοιχεία ότι η υπόψη Diodorus 19.50-51 .Μετά από Ολυμπίας, παραδόθηκε στο Cassander στην άνοιξη του 316BC στο Pydna, εκείνος αμέσως απέστειλε στρατεύματα για να αναζητήσουν την παράδοση των στρατευμάτων σε Pella και Amphipolis. Pella δεόντως στη συνέχεια υποχώρησε, αλλά Aristonous σε Amphipolis αρχικά αρνήθηκε η συμμόρφωση. Συνεπώς Cassander Ολυμπίας, είχε γράψει μαζί του μια επιστολή παραγγελία να παραδοθεί. Αφού είχε πράξει,Cassander αμέσως οργάνωσε τις δολοφονίες δύο Aristonous και Ολυμπίας,.
μολονότι Ολυμπίας, τα ίχνη της σε αυτό το σημείο είναι ασαφής, φαίνεται εξαιρετικά απίθανο Cassander δεν πάει ο ίδιος να Amphipolis με τον στρατό, δεδομένου ότι τα γεγονότα αυτά χρειάστηκε εβδομάδες να φανεί. Αν είναι έτσι, φαίνεται πιθανό ότι έλαβε Ολυμπίας, μαζί του,Αντί να αποχωρήσει από το μόνο σε ένα άλλο μέρος της πρόσφατης επανα-κατακτηθεί η ΠΓΔΜ, πιθανώς να διασωθούν από οι υποστηρικτές της. Επομένως, υπάρχει μια καλή πιθανότητα ότι Ολυμπίας, πολύ πέθανε Amphipolis. Τους τύμβους του Αλεξάνδρου του πατέρα του, Philip II, και ο γιος του Αλέξανδρος IV, ανακαλύφθηκε σε άλλο εγκαταλείπονταν στο βασιλικό κοιμητήριο στο Aegae από Ναυτιλίας Μανώλης Andronicus από τα τέλη της δεκαετίας του 1970.Υπάρχουν ορισμένες ενδιαφέρουσες ομοιότητες ανάμεσα σε αυτό το ζευγάρι τύμβους και τα νέα διαπιστώνει Amphipolis. Πρώτον, τα στοιχεία του η βαμμένη διακόσμηση των αρχιτεκτονικών στοιχείων σε Amphipolis είναι μια σχεδόν ακριβή ταιριάζει σε τέτοια τιμητική διάκριση στο
ο τάφος του Μεγάλου Αλεξάνδρου IV σε Aegae .
βαμμένο διακόσμηση στο μνήμα σε Amphipolis (αριστερά) και ο τάφος του Μεγάλου Αλεξάνδρου IV (δεξιά)
Δεύτερον,Η απόσταση της γραμμής 8-πέταλο rosettes ανακαλύφθηκε πρόσφατα στο Amphipolis τύμβος παρέχει μια στενή αντιστοιχία για την παρόμοια rosettes να διακοσμήσουν ταινιών ακμής του χρυσού larnax από Philip II ο τάφος στο Aegae . Ολυμπίας, φυσικά θα έχουν συμμετάσχει σε ρυθμίσεις για την entombment του συζύγου της.
Η γραμμή του 8-πέταλο rosettes βρέθηκε στο Amphipolis ταιριάζει με το rosettes στο larnax του Αλεξάνδρου του πατέρα του
Τρίτον, το λιοντάρι μνημείο που κάποτε βρισκόταν νυχιού η μεγάλη αδελφοποιήσεις πόλεων σε Amphipolis ανακατασκευάσθηκε με βάση τις θραύσματα από τον Jacques Ρότζερ και οι συνάδελφοί του για ένα άρθρο που δημοσιεύθηκε το 1939 (Le Μνημείο au Λέοντα δ'Amphipolis, BCH 63, σσ. 4-42 ).Υπάρχουν στενές ομοιότητες μεταξύ της πρόσοψης του μνημείου αυτού και των προσόψεων των τύμβους του Philip ΙΙ και Αλεξάνδρου IV . Σημειώστε επίσης ότι η προσομοίωση άκρη της οροφής στο επάνω μέρος της πρόσοψης του ο τάφος του Μεγάλου Αλεξάνδρου IV αγώνες εξομοίωσε την άκρη της οροφής πάνω από την rosettes στο Amphipolis τύμβος .
τέλος,Είναι ενδιαφέρον να σημειωθεί ότι το παρασκευασθέν πρόσφατα αποκαλύφθηκε δάπεδο από λευκό μάρμαρο θραυσμάτων καθορίζεται σε μια μήτρα κόκκινο κορδόνι στο πολυκατοικίας· της τάφος στο Amphipolis έχει μια ακριβή ταιριάζει σε ένα patch για δάπεδα αποκάλυψε στο τέλη του 4ου αιώνα ΠΧ βασιλικό παλάτι στο Aegae.
Δάπεδο από μάρμαρο θραύσματα με ένα κόκκινο cement matrix, το βασιλικό παλάτι στο Aegae (αριστερά) σε σχέση με το ανάλογο λόγο της πολυκατοικίας· της Amphipolis τύμβο (δεξιό)
Στην απόδειξη αυτή θεωρώ Ολυμπίας, που θα την οδηγούν διεκδικητής, κατά τη στιγμή της σύνταξης (9.6.2014 ) για τον επιβάτη του θαυμάσια τάφος στο Amphipolis σήμερα εκσκαφής με Roxane επίσης μια ισχυρή πιθανότητα.Θα πρέπει να υπενθυμιστεί ότι οι αδελφοποιήσεις πόλεων τύμβος έχει διάμετρο 155m, μεγαλύτερα ακόμη και από την μεγάλη στραγγίσματα σε Aegae και θέτοντας το ερώτημα για τους οποίους οι Μακεδόνες θα διανοηθεί κανείς ότι έχουν περάσει αυτό το πολύ χρήμα και προσπάθεια σε τιμώντας, Ολυμπίας, είναι η πιο πειστική απάντηση σήμερα. Μολονότι είναι αλήθεια ότι η αρχαία λογαριασμοί αναφέρουν ότι ήταν δημοφιλής εκείνη την εποχή από το θάνατό της,Είναι, ωστόσο, σαφές ότι ήταν μόνο πραγματικά αντιπαθής Cassander η παράταξη, ότι ο ίδιος ο Cassander ήταν αρκετά ανήσυχος για την δημοτικότητα ως να φροντίζει την άμεση θανάτου, προκειμένου να αποφευχθεί η αντιμετώπιση του η μακεδονική συνέλευση (Diodorus 19,51 ). Επιπλέον, ο στρατός υπό Aristonous έμειναν πιστοί για να την προκαλέσει μεγάλη αφού και η ίδια είχε παραδοθεί. Τελικά,Η αιτία ήταν ότι την εποχή εκείνη ως ταυτόσημη με την αιτία του Μεγάλου Αλεξάνδρου ο ίδιος, λοιπόν, ήταν κατά μία έννοια Αλεξάντερ τους οποίους τίμησε με την οικοδόμηση η μητέρα μια θεαματική τύμβος.
αν ήταν αντέτεινε ότι Cassander δεν θα επέτρεπε την κατασκευή μιας υπέροχης τύμβο για τους εχθρούς του, Ολυμπίας, και/ή Roxane,Θα ήθελα να σημειώσω ότι Cassander πιθανότατα δεν επιτρέπουν την entombment Alexander IV σε Aegae, δεδομένου ότι ο τάφος δεν φαίνεται να έχει κατασκευασθεί κατά Cassander του τρόμου. Βλέπω επίσης καμία καρδινάλιος λόγος για Cassander να έχουν αρνηθεί τους εχθρούς του ταφή και δεν φαίνεται σε γενικές γραμμές να έχουν στην πράξη ότι αρχόντων δεν επιτρέπουν την entombment των νεκρών εχθρών κατά το χρόνο.Μετρητής παραδείγματα είναι πολυάριθμα, π. χ. Arrian 3.22.1 έγραψε:
Αλέξανδρος έστειλε το σώμα του Darius σε Persepolis, με τις παραγγελίες που πρέπει να θαφτεί
στο βασιλικό sepulchre, κατά τον ίδιο τρόπο με τα άλλα Περσικό kings πριν από αυτόν είχαν
έχουν θαφτεί.
Είναι ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα και χρήσιμη ότι άλλο ζευγάρι για λάξευση τέλη 4ου και αρχές 3ου Π. Χ. αιώνα στέκουν ελεύθερες γυναικεία Ελληνική sphinx γλυπτά ανακαλύφθηκε από Auguste Mariette στην εκσκαφη του dromos της Memphite στο Serapeum Saqqara στην Αίγυπτο το 1851 (εικόνα 9).Αυτά τα sphinxes είναι ένα πολύ καλό παράλληλο για τον Amphipolis sphinxes και Lauer & Picard στο τους 1955 βιβλίο για τα ελληνικά γλυπτά στο Serapeum ισχυρίστηκαν ότι ημερομηνία για Ptolemy Ι.Ένα ημικύκλιο με αριστερόστροφη φορά των αγαλμάτων του Έλληνες φιλόσοφοι και ποιητές ήταν επίσης αποκαλύφθηκαν από Mariette στον dromos της Memphite Serapeum κοντά στο sphinxes (Εικόνα 10) και Dorothy Τόμσον στο έτος 1988 βιβλίο στο Μέμφις υπό το Pt
χαρτιά στο Alexander's tomb αναφέρει ότι, το πρόσφατα ανακάλυψαν Έλληνες τύμβος θα μπορούσε να θαφτεί η μητέρα του Μεγάλου Αλεξάνδρου.
Πρόσφατα ανακαλύφθηκε sphinxes φρουρούν την είσοδο του λέοντα Τάφος κάτω από τη μεγάλη αδελφοποιήσεις πόλεων σε Amphipolis στην ΠΓΔΜ αποκαλύφθηκαν στις Αυγούστου 12ο μέχρι το έτος 2014 κατά την επίσκεψή του Έλληνα πρωθυπουργού, Αντώνη Σαμαρά. Μπορούν να μας λέει περισσότερα από ό,τι έχει υλοποιηθεί ακόμα σχετικά με τον επιβάτη του αυτή η πρόσφατα ανασκαφεί τάφο και τις συνδέσεις με άλλους σημαντικούς μακεδόνες τύμβους της περιόδου.Ότι είναι πράγματι sphinxes, αντί να griffins ή ντυμένο λέοντες, φαίνεται από το γεγονός ότι και οι δύο είχαν αρχικά ανθρώπινη γυναικεία στήθη στην θωρακική περιοχή. Παρά το γεγονός ότι αυτά τα στήθη, μαζί με το κεφάλι και φτερά, είχαν αφαιρεθεί από εσκεμμένη γεννητικών οργάνων σε κάποια στιγμή στο παρελθόν, δημοσιεύθηκαν φωτογραφίες δείχνουν με σαφήνεια η πέτρα ξεκινώντας να προεξέχει κατά τις ζάντες του κατεστραμμένο επιδιορθώσεων
Ο τύμβος έχει χρονολογούνται από το τελευταίο τέταρτο του τέταρτου αιώνα προ Χριστού (325- 300BC) από τις αρχαιολόγους, οδήγησε από την Κατερίνα Περιστέρι. Αυτή ήταν η περίοδος αμέσως μετά το θάνατο του Μεγάλου Αλεξάνδρου το 323 ΠΧ. Sphinxes δεν είναι ιδιαίτερα κοινό στην υψηλή κατάσταση της ΠΓΔΜ τύμβους της εποχής αυτής, όμως, σημαντικά,Sphinxes ήταν εξέχοντα τμήματα της διακόσμησης των δύο μοναρχίας βρέθηκε στα τέλη του 4ου αιώνα π. Χ. τύμβους των δύο βασιλισσών της ΠΓΔΜ στο βασιλικό κοιμητήριο στο Aegae (σύγχρονη Βεργίνας) στην ΠΓΔΜ. Η πρώτη από αυτές βρέθηκε στον τάφο που αποδίδεται στην Ευρυδίκη ΜΟΥ, η γιαγιά του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Διακοσμημένος sphinxes ήταν από τα στολίδια της τις λαμαρίνες μέχρι είχαν κλαπεί από τους κλέφτες το 2001.
Το θρόνο του Eurydice Ι και του πίνακα με sphinxes
Δεύτερον, ένα μαρμάρινο θρόνο, βρέθηκε στο άλλο βασιλικό τύμβο κοντά από το μνήμα του Eurydice I από K. A. Rhomaios από το 1938. Αυτό ήταν σε κομμάτια, αλλά από τότε έχει γίνει η ανακατασκευή (σχήμα 4) και έχει sphinxes ως υποστηρικτές των δύο μπράτσα και επίσης βασιλική Μακεδονική starbursts στο κεφάλι του πίσω πίνακα.Αρχαιολογία έχει δείξει ότι αυτός ο τάφος ήταν ποτέ δεν καλύπτονται από τη συνήθη στραγγίσματα, έτσι δεν μπορεί ποτέ να έχουν καταληφθεί. Χρονολογείται περίπου στο τέλος του 4ου Π. Χ. αιώνα. Αυτά τα δύο τύμβους είναι από ένα τμήμα από το βασιλικό νεκροταφείο κυριαρχείται από υψηλή κατάσταση θηλυκό τάφους και επομένως γνωστή ως "βασιλισσών" Cluster" .
Σχήμα 4:Το θρόνο του ενός στα τέλη 4ου αιώνα π. Χ. η βασίλισσα από την Rhomaios τάφος στο Aegae φαίνεται λοιπόν ότι sphinxes ήταν ένα συγκεκριμένο σύμβολο στα τέλη του 4ου αιώνα π. Χ. ο μακεδόνας βασιλισσών. Αλλά γιατί ίσως βασιλισσών της ΠΓΔΜ έχουν συσχετιστεί με sphinxes; Μία πιθανή απάντηση προκύπτει από την ελληνική μυθολογία. Apollodorus 3.5.8 έγραψε: Laius θάφτηκε από Damasistratus, βασιλιά της Plataea, και τον Κρέοντα: ο,Γιος του Menoeceus, διαδέχθηκε στο βασίλειο. Με την επικράτηση ενός βαριά συμφορά πταίσμα Θήβα.
Για Hera έστειλε η Sphinx, η μητέρα του οποίου ήταν Echidna και πατέρας αποστολή ταξιδεύοντας σε μυθικούς[semigr ] και ότι είχε μπροστά του μια γυναίκα, το στήθος και τα πόδια και την ουρά του λιονταριού, και τα φτερά των πουλιών. Έτσι, η sphinx ήταν δημιούργημα της Hera, Βασίλισσα των θεών και σύζυγος του Δία.Είναι γνωστό ότι οι βασιλιάδες του Macedon ανευρίσκονται καθόδου τους από τον Δία μέσω Ηρακλής (π. χ. Diodorus 17.1.5 και τον Πλούταρχο α' αιώνας μ. x., Αλεξάντερ 2,1 ), ότι έχουν τεθεί απεικονίσεις του Δία με τους νομισματοκοπίας και ότι αυτοί οι ίδιοι που σχετίζεται με τον Δία πολύ γενικά. Τα γιόρτασε ένα σημαντικό φεστιβάλ του Δία, Ντιόν και οι άνθρωποι της Eresus στη Λέσβο υψώνονται altars στο Δία Philippios (M. Ν. Τοντ,ΜΙΑ Επιλογή από ελληνικές ιστορικές επιγραφές 2, 1948, αρ. 191,6 ) - ενδεχομένως αναφέροντας τις divinisation του Philip II υπό το πρόσχημα του Δία. Εάν η ΠΓΔΜ βασιλιά παρίστανε τον Δία, θα ήταν κατά συνέπεια σχεδόν να προκαλεί έκπληξη αν ο ανώτερος βασίλισσα έγινε σχετίζεται με Hera, η mistress της sphinx.
το θρόνο της καθυστερημένης 4ο αιώνα ΠΧ η βασίλισσα από την Rhomaios τάφος στο Aegae.
Η sphinxes σε Amphipolis μπορεί επομένως να ερμηνευθεί ως εξής: τον επιβάτη του τάφος ήταν ένας διακεκριμένος βασίλισσα του Macedon. Αυτό δεν το ξέρουμε από τα ιστορικά ρεκόρ το ότι οποιαδήποτε τέτοια βασίλισσα απεβίωσε σε Amphipolis στο τελευταίο τέταρτο του 4ου Π. Χ. αιώνα; Πράγματι, υπάρχουν δύο τέτοια υποψήφιοι: Ολυμπίας, η μητέρα του Μεγάλου Αλεξάνδρου, Roxane, η σύζυγός του.Η κατάσταση όσον αφορά Roxane είναι απλή: είχε σκοτωθεί στις παραγγελίες της Cassander μαζί με τους 13-yearold γιου, Αλεξάντερ IV, ενώ φυλακίζονται σε Amphipolis στα 310BC (Diodorus 19.52.4 & 19.105.2 ). Η θέση του θανάτου της Ολυμπίας, είναι λιγότερο σαφής, το μόνο καλό αποδεικτικά στοιχεία ότι η υπόψη Diodorus 19.50-51 .Μετά από Ολυμπίας, παραδόθηκε στο Cassander στην άνοιξη του 316BC στο Pydna, εκείνος αμέσως απέστειλε στρατεύματα για να αναζητήσουν την παράδοση των στρατευμάτων σε Pella και Amphipolis. Pella δεόντως στη συνέχεια υποχώρησε, αλλά Aristonous σε Amphipolis αρχικά αρνήθηκε η συμμόρφωση. Συνεπώς Cassander Ολυμπίας, είχε γράψει μαζί του μια επιστολή παραγγελία να παραδοθεί. Αφού είχε πράξει,Cassander αμέσως οργάνωσε τις δολοφονίες δύο Aristonous και Ολυμπίας,.
μολονότι Ολυμπίας, τα ίχνη της σε αυτό το σημείο είναι ασαφής, φαίνεται εξαιρετικά απίθανο Cassander δεν πάει ο ίδιος να Amphipolis με τον στρατό, δεδομένου ότι τα γεγονότα αυτά χρειάστηκε εβδομάδες να φανεί. Αν είναι έτσι, φαίνεται πιθανό ότι έλαβε Ολυμπίας, μαζί του,Αντί να αποχωρήσει από το μόνο σε ένα άλλο μέρος της πρόσφατης επανα-κατακτηθεί η ΠΓΔΜ, πιθανώς να διασωθούν από οι υποστηρικτές της. Επομένως, υπάρχει μια καλή πιθανότητα ότι Ολυμπίας, πολύ πέθανε Amphipolis. Τους τύμβους του Αλεξάνδρου του πατέρα του, Philip II, και ο γιος του Αλέξανδρος IV, ανακαλύφθηκε σε άλλο εγκαταλείπονταν στο βασιλικό κοιμητήριο στο Aegae από Ναυτιλίας Μανώλης Andronicus από τα τέλη της δεκαετίας του 1970.Υπάρχουν ορισμένες ενδιαφέρουσες ομοιότητες ανάμεσα σε αυτό το ζευγάρι τύμβους και τα νέα διαπιστώνει Amphipolis. Πρώτον, τα στοιχεία του η βαμμένη διακόσμηση των αρχιτεκτονικών στοιχείων σε Amphipolis είναι μια σχεδόν ακριβή ταιριάζει σε τέτοια τιμητική διάκριση στο
ο τάφος του Μεγάλου Αλεξάνδρου IV σε Aegae .
βαμμένο διακόσμηση στο μνήμα σε Amphipolis (αριστερά) και ο τάφος του Μεγάλου Αλεξάνδρου IV (δεξιά)
Δεύτερον,Η απόσταση της γραμμής 8-πέταλο rosettes ανακαλύφθηκε πρόσφατα στο Amphipolis τύμβος παρέχει μια στενή αντιστοιχία για την παρόμοια rosettes να διακοσμήσουν ταινιών ακμής του χρυσού larnax από Philip II ο τάφος στο Aegae . Ολυμπίας, φυσικά θα έχουν συμμετάσχει σε ρυθμίσεις για την entombment του συζύγου της.
Η γραμμή του 8-πέταλο rosettes βρέθηκε στο Amphipolis ταιριάζει με το rosettes στο larnax του Αλεξάνδρου του πατέρα του
Τρίτον, το λιοντάρι μνημείο που κάποτε βρισκόταν νυχιού η μεγάλη αδελφοποιήσεις πόλεων σε Amphipolis ανακατασκευάσθηκε με βάση τις θραύσματα από τον Jacques Ρότζερ και οι συνάδελφοί του για ένα άρθρο που δημοσιεύθηκε το 1939 (Le Μνημείο au Λέοντα δ'Amphipolis, BCH 63, σσ. 4-42 ).Υπάρχουν στενές ομοιότητες μεταξύ της πρόσοψης του μνημείου αυτού και των προσόψεων των τύμβους του Philip ΙΙ και Αλεξάνδρου IV . Σημειώστε επίσης ότι η προσομοίωση άκρη της οροφής στο επάνω μέρος της πρόσοψης του ο τάφος του Μεγάλου Αλεξάνδρου IV αγώνες εξομοίωσε την άκρη της οροφής πάνω από την rosettes στο Amphipolis τύμβος .
τέλος,Είναι ενδιαφέρον να σημειωθεί ότι το παρασκευασθέν πρόσφατα αποκαλύφθηκε δάπεδο από λευκό μάρμαρο θραυσμάτων καθορίζεται σε μια μήτρα κόκκινο κορδόνι στο πολυκατοικίας· της τάφος στο Amphipolis έχει μια ακριβή ταιριάζει σε ένα patch για δάπεδα αποκάλυψε στο τέλη του 4ου αιώνα ΠΧ βασιλικό παλάτι στο Aegae.
Δάπεδο από μάρμαρο θραύσματα με ένα κόκκινο cement matrix, το βασιλικό παλάτι στο Aegae (αριστερά) σε σχέση με το ανάλογο λόγο της πολυκατοικίας· της Amphipolis τύμβο (δεξιό)
Στην απόδειξη αυτή θεωρώ Ολυμπίας, που θα την οδηγούν διεκδικητής, κατά τη στιγμή της σύνταξης (9.6.2014 ) για τον επιβάτη του θαυμάσια τάφος στο Amphipolis σήμερα εκσκαφής με Roxane επίσης μια ισχυρή πιθανότητα.Θα πρέπει να υπενθυμιστεί ότι οι αδελφοποιήσεις πόλεων τύμβος έχει διάμετρο 155m, μεγαλύτερα ακόμη και από την μεγάλη στραγγίσματα σε Aegae και θέτοντας το ερώτημα για τους οποίους οι Μακεδόνες θα διανοηθεί κανείς ότι έχουν περάσει αυτό το πολύ χρήμα και προσπάθεια σε τιμώντας, Ολυμπίας, είναι η πιο πειστική απάντηση σήμερα. Μολονότι είναι αλήθεια ότι η αρχαία λογαριασμοί αναφέρουν ότι ήταν δημοφιλής εκείνη την εποχή από το θάνατό της,Είναι, ωστόσο, σαφές ότι ήταν μόνο πραγματικά αντιπαθής Cassander η παράταξη, ότι ο ίδιος ο Cassander ήταν αρκετά ανήσυχος για την δημοτικότητα ως να φροντίζει την άμεση θανάτου, προκειμένου να αποφευχθεί η αντιμετώπιση του η μακεδονική συνέλευση (Diodorus 19,51 ). Επιπλέον, ο στρατός υπό Aristonous έμειναν πιστοί για να την προκαλέσει μεγάλη αφού και η ίδια είχε παραδοθεί. Τελικά,Η αιτία ήταν ότι την εποχή εκείνη ως ταυτόσημη με την αιτία του Μεγάλου Αλεξάνδρου ο ίδιος, λοιπόν, ήταν κατά μία έννοια Αλεξάντερ τους οποίους τίμησε με την οικοδόμηση η μητέρα μια θεαματική τύμβος.
αν ήταν αντέτεινε ότι Cassander δεν θα επέτρεπε την κατασκευή μιας υπέροχης τύμβο για τους εχθρούς του, Ολυμπίας, και/ή Roxane,Θα ήθελα να σημειώσω ότι Cassander πιθανότατα δεν επιτρέπουν την entombment Alexander IV σε Aegae, δεδομένου ότι ο τάφος δεν φαίνεται να έχει κατασκευασθεί κατά Cassander του τρόμου. Βλέπω επίσης καμία καρδινάλιος λόγος για Cassander να έχουν αρνηθεί τους εχθρούς του ταφή και δεν φαίνεται σε γενικές γραμμές να έχουν στην πράξη ότι αρχόντων δεν επιτρέπουν την entombment των νεκρών εχθρών κατά το χρόνο.Μετρητής παραδείγματα είναι πολυάριθμα, π. χ. Arrian 3.22.1 έγραψε:
Αλέξανδρος έστειλε το σώμα του Darius σε Persepolis, με τις παραγγελίες που πρέπει να θαφτεί
στο βασιλικό sepulchre, κατά τον ίδιο τρόπο με τα άλλα Περσικό kings πριν από αυτόν είχαν
έχουν θαφτεί.
Είναι ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα και χρήσιμη ότι άλλο ζευγάρι για λάξευση τέλη 4ου και αρχές 3ου Π. Χ. αιώνα στέκουν ελεύθερες γυναικεία Ελληνική sphinx γλυπτά ανακαλύφθηκε από Auguste Mariette στην εκσκαφη του dromos της Memphite στο Serapeum Saqqara στην Αίγυπτο το 1851 (εικόνα 9).Αυτά τα sphinxes είναι ένα πολύ καλό παράλληλο για τον Amphipolis sphinxes και Lauer & Picard στο τους 1955 βιβλίο για τα ελληνικά γλυπτά στο Serapeum ισχυρίστηκαν ότι ημερομηνία για Ptolemy Ι.Ένα ημικύκλιο με αριστερόστροφη φορά των αγαλμάτων του Έλληνες φιλόσοφοι και ποιητές ήταν επίσης αποκαλύφθηκαν από Mariette στον dromos της Memphite Serapeum κοντά στο sphinxes (Εικόνα 10) και Dorothy Τόμσον στο έτος 1988 βιβλίο στο Μέμφις υπό το Pt
Μεταφράζονται, παρακαλώ περιμένετε..
Άλλες γλώσσες
η υποστήριξη εργαλείο μετάφρασης: Klingon, Ίγκμπο, Όντια (Ορίγια), Αγγλικά, Αζερμπαϊτζανικά, Αλβανικά, Αμχαρικά, Αναγνώριση γλώσσας, Αραβικά, Αρμενικά, Αφρικάανς, Βασκικά, Βεγγαλική, Βιετναμεζικά, Βιρμανικά, Βοσνιακά, Βουλγαρικά, Γίντις, Γαελικά Σκοτίας, Γαλικιακά, Γαλλικά, Γερμανικά, Γεωργιανά, Γιορούμπα, Γκουτζαρατικά, Δανικά, Εβραϊκά, Ελληνικά, Εσθονικά, Εσπεράντο, Ζουλού, Ζόσα, Ιαπωνικά, Ινδονησιακά, Ιρλανδικά, Ισλανδικά, Ισπανικά, Ιταλικά, Καζακστανικά, Κανάντα, Καταλανικά, Κινέζικα, Κινεζικά (Πα), Κινιαρουάντα, Κιργιζιανά, Κορεατικά, Κορσικανικά, Κουρδικά, Κρεόλ Αϊτής, Κροατικά, Λάο, Λατινικά, Λετονικά, Λευκορωσικά, Λιθουανικά, Λουξεμβουργιανά, Μαλέι, Μαλαγάσι, Μαλαγιάλαμ, Μαλτεζικά, Μαορί, Μαραθικά, Μογγολικά, Νεπαλικά, Νορβηγικά, Ολλανδικά, Ουαλικά, Ουγγρικά, Ουζμπεκικά, Ουιγούρ, Ουκρανικά, Ουρντού, Πάστο, Παντζάμπι, Περσικά, Πολωνικά, Πορτογαλικά, Ρουμανικά, Ρωσικά, Σίντι, Σαμοανικά, Σεμπουάνο, Σερβικά, Σεσότο, Σινχάλα, Σλαβομακεδονικά, Σλοβακικά, Σλοβενικά, Σομαλικά, Σουαχίλι, Σουηδικά, Σούντα, Σόνα, Ταζικιστανικά, Ταμίλ, Ταταρικά, Ταϊλανδεζικά, Τελούγκου, Τζαβανεζικά, Τούρκικα, Τσεχικά, Τσιτσέουα, Φιλιπινεζικά, Φινλανδικά, Φριζιανά, Χάουσα, Χίντι, Χαβαϊκά, Χμερ, Χμονγκ, τουρκμενικά, γλώσσα της μετάφρασης.
- πανω απο μενα μονο ο θεος
- Αληθεια μου εχεις λειψει τινα
- indigenous
- Στα αρχιδια μου
- family
- scope
- εισαι κουκλα
- Τι κανεις;;
- po ti
- inside
- Καλα
- Σε λατρευω μωρο μου
- Ριχταρι καναπε
- Κλαουντια τι ωρα δουλευεις σιμερα???
- very sweet kitten
- Κλαουντια τι ωρα δουλευεις???
- sehr süßes Kätzchen
- Κλαουντια σου αρεσει η σοκολατα???
- Φιλοι
- Ειχε και πριν....αλλα μονο μια φορα ειχα
- αν κανεις καλο θα βρεις καλο αν κανεις κ
- πάσης φύσεως
- αν κανεις καλο θα βρεις καλο αν κανεις κ
- πάσης φύσεως
