IntroductionPharmaceutical spending

Introduction
Pharmaceutical spending across OECD countries reached around USD 800 billion in
2013, accounting for about 20% of total health spending on average when pharmaceutical
consumption in hospitals is added to the purchase of pharmaceutical drugs in the retail
sector. Retail pharmaceutical spending growth has slowed down in most OECD countries in
the last decade, while spending on pharmaceuticals used in hospital has increased in most
countries where this information is available. Current market developments, such as the
multiplication of high-cost medicines targeting small populations and/or complex
conditions, have prompted new debates on the sustainability and efficiency of
pharmaceutical spending.Will OECD countries be able to afford access to these high-cost
medicines to all patients who need them and at what price? Will they get value for the
money they will spend?
This chapter looks first at recent trends in pharmaceutical spending and financing
across OECD countries. Then, it examines the drivers of recent spending trends,
highlighting differences across drug classes. Finally, it focuses on current and predicted
trends in pharmaceutical markets and associated challenges in the management of
pharmaceutical expenditure.
One in every five health dollars is spent on pharmaceuticals
In 2013, OECD countries spent an average of more than 500 USD per person on retail
pharmaceuticals1 (Figure 2.1). In the United States, the level of spending was twice the
OECD average, and more than 35% higher than in Japan, the next highest spender. At the
other end of the scale, Denmark spent less than half the OECD average.
The data on pharmaceutical spending shown in Figure 2.1 only include those
purchased in the retail sector, as many countries are not able to supply data on the cost of
pharmaceuticals consumed in hospitals and other health care facilities. In those countries
that are able to supply these data, the inclusion of pharmaceutical expenditure in hospital
and other facilities adds another 10% on top of the retail pharmaceutical spending in the
case of Germany, Canada and Australia, and more than 25% in countries such as Spain,
Czech Republic and Portugal (Figure 2.2). Such differences stem from the budgetary and
distributional channels within a country. On average, the use of pharmaceuticals in
hospitals and other health care facilities raises the pharmaceutical bill by around 20%,
meaning that a little more than one health dollar in five goes towards purchasing
pharmaceuticals.
Prior to 2005, spending on retail pharmaceuticals grew at a faster rate than other key
components of health care, such as inpatient and outpatient care, and was a major
contributor in driving up overall health expenditures (see Figure 2.3). Over the subsequent
decade, however, retail pharmaceutical spending growth was seriously affected by patent
expiries of several blockbuster drugs and cost-containment policies, particularly as a
consequence of the economic crisis. As a result, retail pharmaceutical spending decreased
dramatically in some countries, for example in Portugal, Denmark and Greece.

Αποτελέσματα (Ελληνικά) 1:

ΕισαγωγήΦαρμακευτικών δαπανών στις χώρες του ΟΟΣΑ έφθασε περίπου το 800 δισεκατομμύρια δολάρια σε2013, αντιπροσωπεύοντας το 20% περίπου των συνολικών δαπανών για την υγεία κατά μέσο όρο όταν φαρμακευτικάκατανάλωση σε νοσοκομεία προστίθεται με την αγορά των φαρμάκων στη λιανικήτομέα. Λιανικής πώλησης φαρμακευτικών δαπανών ανάπτυξη έχει επιβραδυνθεί στις περισσότερες χώρες του ΟΟΣΑτην τελευταία δεκαετία, ενώ οι δαπάνες για φαρμακευτικά προϊόντα που χρησιμοποιούνται στο νοσοκομείο έχει αυξηθεί στα περισσότεραχώρες όπου η πληροφορία αυτή είναι διαθέσιμη. Ρεύμα στις εξελίξεις της αγοράς, όπως ηο πολλαπλασιασμός των φαρμάκων υψηλού κόστους στόχευση μικρούς πληθυσμούς ή συγκρότημασυνθήκες, έχουν ζητηθεί νέες συζητήσεις σχετικά με τη βιωσιμότητα και την αποδοτικότητα τωνφαρμακευτικών δαπανών. Χώρες του ΟΟΣΑ θα είναι σε θέση να αντέξουν οικονομικά την πρόσβαση αυτών υψηλού κόστουςφάρμακα σε όλους τους ασθενείς που τα χρειάζονται και σε τι τιμή; Θα παίρνουν αξία για τοχρήματα θα περάσουν;Το παρόν κεφάλαιο εξετάζει πρώτα στις πρόσφατες τάσεις στις Φαρμακευτικές δαπάνες και τη χρηματοδότησηστις χώρες του ΟΟΣΑ. Στη συνέχεια, εξετάζονται οι οδηγοί των δαπανών πρόσφατες τάσεις,τονίζοντας τις διαφορές σε κατηγορίες φαρμάκων. Τέλος, επικεντρώνεται στις τρέχουσες και τις προβλεπόμενεςτάσεις στις φαρμακευτικές αγορές και σχετικές προκλήσεις της διαχείρισης τωνφαρμακευτικών δαπανών.Ένας σε κάθε πέντε υγείας δολάρια δαπανώνται στον τομέα των φαρμάκωνΤο 2013, χώρες του ΟΟΣΑ που δαπανάται κατά μέσο όρο πάνω από 500 USD ανά άτομο στη λιανικήpharmaceuticals1 (σχήμα 2.1). Στις Ηνωμένες Πολιτείες, το επίπεδο των δαπανών ήταν δύο φορές τοΚατά μέσο όρο του ΟΟΣΑ, και περισσότερο από 35% υψηλότερες από ό, τι στην Ιαπωνία, το επόμενο υψηλότερο spender. Κατά τηνάλλο άκρο της κλίμακας, η Δανία πέρασε λιγότερο από το ήμισυ του μέσου όρου του ΟΟΣΑ.Τα δεδομένα στις Φαρμακευτικές δαπάνες φαίνεται στο σχήμα 2.1 μόνο περιλαμβάνουν εκείνααγόρασε στον τομέα της λιανικής, καθώς πολλές χώρες δεν είναι σε θέση να παράσχει δεδομένα σχετικά με το κόστος τηςφαρμακευτικών προϊόντων που καταναλώνονται σε νοσοκομεία και άλλες εγκαταστάσεις υγειονομικής περίθαλψης. Σε αυτές τις χώρεςπου είναι σε θέση να παρέχουν τα δεδομένα αυτά, η συμπερίληψη των φαρμακευτικών δαπανών στο νοσοκομείοκαι άλλες εγκαταστάσεις προσθέτει ένα άλλο 10% πάνω από το λιανικό εμπόριο φαρμακευτικών δαπανών σε τοπερίπτωση της Γερμανίας, τον Καναδά και Αυστραλία, και περισσότερο από 25% σε χώρες όπως η Ισπανία,Τσεχία και την Πορτογαλία (σχήμα 2.2). Οι εν λόγω διαφορές πηγάζουν από τον προϋπολογισμό καιαναδιανεμητικές κανάλια στο εσωτερικό της χώρας. Κατά μέσο όρο, η χρήση των φαρμακευτικών προϊόντων σενοσοκομεία και άλλες εγκαταστάσεις υγειονομικής περίθαλψης θέτει το νομοσχέδιο φαρμακευτικά κατά περίπου 20%,πράγμα που σημαίνει ότι λίγο περισσότερο από μία υγεία δολάριο σε πέντε πηγαίνει προς την αγοράφαρμακευτικά προϊόντα.Πριν από το 2005, οι δαπάνες για φαρμακευτικά προϊόντα λιανικής πώλησης αυξήθηκε με ταχύτερο ρυθμό από ό, τι άλλο κλειδίσυστατικά της υγείας φροντίδας, όπως η ενδονοσοκομειακή και εξωνοσοκομειακή περίθαλψη, και ήταν μια σημαντικήσυνεργάτης στην οδήγηση τις συνολικές δαπάνες υγείας (βλ. εικόνα 2.3). Πέρα από την επακόλουθηδεκαετία, όμως, λιανική φαρμακευτικές δαπάνες ανάπτυξης επλήγη σοβαρά από δίπλωμα ευρεσιτεχνίαςδιαπραγματευτείς αρκετών φαρμάκων υπερπαραγωγών και πολιτικές περιορισμού του κόστους, ιδίως ως ένασυνέπεια της οικονομικής κρίσης. Λιανικής πώλησης φαρμακευτικών δαπανών μειώθηκε ως αποτέλεσμα,δραματικά σε ορισμένες χώρες, για παράδειγμα στην Πορτογαλία, Δανία και Ελλάδα.

Αποτελέσματα (Ελληνικά) 2:

Εισαγωγή
φαρμακευτικών δαπανών στις χώρες του ΟΟΣΑ ανήλθε σε περίπου 800 δισεκατομμύρια δολάρια σε
2013, αντιπροσωπεύοντας περίπου το 20% των συνολικών δαπανών για την υγεία, κατά μέσο όρο, όταν φαρμακευτική
κατανάλωση στα νοσοκομεία προστίθεται στην αγορά των φαρμακευτικών προϊόντων στη λιανική
τομέα. Λιανικής πώλησης φαρμακευτικών αύξησης των δαπανών επιβραδύνθηκε στις περισσότερες χώρες του ΟΟΣΑ κατά
την τελευταία δεκαετία, ενώ οι δαπάνες για τα φαρμακευτικά προϊόντα που χρησιμοποιούνται σε νοσοκομείο έχει αυξηθεί στις περισσότερες
χώρες όπου οι πληροφορίες αυτές είναι διαθέσιμες. Οι τρέχουσες εξελίξεις στην αγορά, όπως το
πολλαπλασιασμό των φαρμάκων υψηλού κόστους που στοχεύουν μικρούς πληθυσμούς ή / και πολύπλοκες
συνθήκες, έχουν ζητηθεί νέες συζητήσεις σχετικά με τη βιωσιμότητα και την αποτελεσματικότητα των
φαρμακευτικών χώρες spending.Will του ΟΟΣΑ να είναι σε θέση να δώσει πρόσβαση σε αυτές τις υψηλού κόστους
φάρμακα για όλοι οι ασθενείς που τους και σε ποια τιμή πρέπει; Θα παίρνουν αξία για την
χρήματα που θα δαπανήσουν;
Αυτό το κεφάλαιο εξετάζει πρώτα τις πρόσφατες τάσεις στις φαρμακευτικές δαπάνες και τις χρηματοδοτήσεις
στις χώρες του ΟΟΣΑ. Στη συνέχεια, εξετάζει τους οδηγούς των πρόσφατων τάσεων των δαπανών,
επισημαίνοντας τις διαφορές μεταξύ των κατηγοριών φαρμάκων. Τέλος, εστιάζει στις τρέχουσες και προβλεπόμενες
τάσεις στις φαρμακευτικές αγορές και τις συναφείς προκλήσεις στη διαχείριση της
φαρμακευτικής δαπάνης.
Ένας στους πέντε δολάρια την υγεία δαπανώνται για φαρμακευτικά προϊόντα
Το 2013, οι χώρες του ΟΟΣΑ που δαπανάται κατά μέσο όρο πάνω από 500 δολάρια ΗΠΑ ανά άτομο για τις λιανικές
pharmaceuticals1 (Σχήμα 2.1). Στις Ηνωμένες Πολιτείες, το επίπεδο των δαπανών ήταν το διπλάσιο του
μέσου όρου του ΟΟΣΑ, και περισσότερο από 35% υψηλότερα από ό, τι στην Ιαπωνία, την επόμενη υψηλότερη ξοδεύει. Στο
άλλο άκρο της κλίμακας, η Δανία πέρασε λιγότερο από το μισό του μέσου όρου του ΟΟΣΑ.
Τα δεδομένα σχετικά φαρμακευτικών δαπανών φαίνεται στο Σχήμα 2.1 περιλαμβάνουν μόνο εκείνες
που αγοράζονται στο λιανικό εμπόριο, καθώς πολλές χώρες δεν είναι σε θέση να παρέχουν στοιχεία σχετικά με το κόστος των
φαρμακευτικών προϊόντων που καταναλώνονται σε νοσοκομεία και άλλες εγκαταστάσεις υγειονομικής περίθαλψης. Σε εκείνες τις χώρες
που είναι σε θέση να παρέχουν τα στοιχεία αυτά, η συμπερίληψη των φαρμακευτικών δαπανών στο νοσοκομείο
και άλλες εγκαταστάσεις προσθέτει άλλο ένα 10% πάνω από το λιανικό εμπόριο φαρμακευτικών δαπανών στην
περίπτωση της Γερμανίας, τον Καναδά και την Αυστραλία, και πάνω από το 25% σε χώρες όπως όπως η Ισπανία, η
Τσεχία και η Πορτογαλία (Σχήμα 2.2). Οι διαφορές αυτές απορρέουν από τις δημοσιονομικές και
διανεμητικές κανάλια μέσα σε μια χώρα. Κατά μέσο όρο, η χρήση των φαρμακευτικών προϊόντων στα
νοσοκομεία και άλλες εγκαταστάσεις υγειονομικής περίθαλψης αυξάνει την φαρμακευτική νομοσχέδιο κατά περίπου 20%,
πράγμα που σημαίνει ότι λίγο περισσότερο από ένα δολάριο την υγεία σε πέντε πηγαίνει προς την αγορά
των φαρμακευτικών προϊόντων.
Πριν από το 2005, οι δαπάνες για τις λιανικές φαρμακευτικών προϊόντων αυξήθηκε κατά ένα ταχύτερο ρυθμό από ό, τι άλλα βασικά
συστατικά της υγειονομικής περίθαλψης, όπως η ενδονοσοκομειακή και εξωνοσοκομειακή περίθαλψη, και ήταν μια σημαντική
συμβολή στην οδήγηση μέχρι συνολικές δαπάνες υγείας (βλέπε σχήμα 2.3). Κατά τη διάρκεια της μετέπειτα
δεκαετία, εντούτοις, το λιανικό εμπόριο φαρμακευτικών αύξηση των δαπανών επηρεάστηκε σοβαρά από δίπλωμα ευρεσιτεχνίας
λήξεις αρκετών blockbuster φαρμάκων και τις πολιτικές συγκράτησης του κόστους, κυρίως ως
συνέπεια της οικονομικής κρίσης. Ως αποτέλεσμα, το λιανικό εμπόριο φαρμακευτικών δαπανών μειώθηκε
δραματικά σε ορισμένες χώρες, όπως για παράδειγμα στην Πορτογαλία, τη Δανία και την Ελλάδα.

Αποτελέσματα (Ελληνικά) 3:

Γραφική.των δαπανών για φάρμακα σε χώρες του ΟΟΣΑ 800 δις δολάριαΓια το 2013, οι δαπάνες για την υγεία τα φάρμακα αντιπροσωπεύουν περίπου το 20% της συνολικήςΣτο λιανικό εμπόριο των φαρμάκων αυξάνει την ποσότηταΤμήμα.Λιανικό εμπόριο ναρκωτικών επιβράδυνση της αύξησης των δαπανών, στις περισσότερες χώρες του ΟΟΣΑΤα τελευταία δέκα χρόνια στο νοσοκομείο, και η αύξηση των δαπανών για φάρμακα, που χρησιμοποιούνται στις περισσότερεςΑυτές οι πληροφορίες είναι διαθέσιμες από χώρα σε χώρα.Επί του παρόντος, την ανάπτυξη της αγοράς, όπωςΓια το μικρό μέγεθος του πληθυσμού και / ή σύνθετο, το υψηλό κόστος της διάδοσης των ναρκωτικώνΣυνθήκες, προκάλεσε την νέα συζήτηση για τη βιωσιμότητα και την αποδοτικότηταΤα ιατρικά έξοδα, οι χώρες του ΟΟΣΑ, που θα μπορούν να πληρώσουν το υψηλό κόστος τουόλες τις ανάγκες τους ασθενείς και σε τι τιμή; ναρκωτικά;Θα έχουν αξίαΘα τους κοστίσει;Αυτό το κεφάλαιο παρουσιάζει την ιατρική και τις τελευταίες τάσεις των δαπανών χρηματοδότησηςΣτις χώρες του ΟΟΣΑ.και μετά, εξετάστηκε πρόσφατα την τάση της κατανάλωσης του οδηγού,υπογραμμίζει τη διαφορά μεταξύ των διαφόρων τύπων ναρκωτικών.Τέλος, είναι να επικεντρωθεί στις τρέχουσες και προβλέψειςΙατρική και οι τάσεις της αγοράς και τις προκλήσεις που σχετίζονται με τη διαχείρισηΤο κόστος των φαρμάκων.κάθε πέντε δολάρια για την υγεία είναι ένα φάρμακοΜετά το 2013, οι χώρες του ΟΟΣΑ κατά μέσο όρο πάνω από 500 δολάρια για λιανική πώλησηPharmaceuticals1 (Σχήμα 2.1).στις Ηνωμένες Πολιτείες, το επίπεδο των δαπανών είναι δύο φορές στις Ηνωμένες ΠολιτείεςΤο μέσο όρο του ΟΟΣΑ, και 35% υψηλότερη από την Ιαπωνία, την επόμενη υψηλότερη ρίγκαλ.Σεστο άλλο άκρο της κλίμακας, η Δανία κοστίζει λιγότερο από το ήμισυ του μέσου όρου του ΟΟΣΑ.Όπως εμφαίνεται στο σχήμα 2.1, δεδομένων των δαπανών για φάρμακα περιλαμβάνονται μόνο οιστον τομέα της λιανικής αγοράς, δεδομένου ότι σε πολλές χώρες δεν είναι σε θέση να παρέχουν τα στοιχεία κόστουςστο νοσοκομείο και άλλες ιατρικές εγκαταστάσεις στην κατανάλωση φαρμάκων.Σε αυτές τις χώρες,Αυτή είναι σε θέση να παράσχει αυτά τα στοιχεία, συμπεριλαμβανομένων των δαπανών για φάρμακα στο νοσοκομείοκαι άλλες εγκαταστάσεις προσθέτει άλλο ένα 10% των δαπανών στην κορυφή της λιανικής πώλησηςΣτη Γερμανία, τον Καναδά και την Αυστραλία, για παράδειγμα, στην Ισπανία και σε άλλες χώρες των κρατικών κατά περισσότερο από 25%,Η Τσεχική Δημοκρατία και η Πορτογαλία (Σχήμα 2.2).Η διαφορά αυτή προέρχεται από τον προϋπολογισμό καιΓια μια χώρα σε κυκλώματα διανομής.Κατά μέσο όρο, για τη χρήση των φαρμάκωννοσοκομεία και άλλες ιατρικές εγκαταστάσεις για τη βελτίωση της φαρμακευτικής λογαριασμούς κατά περίπου 20%,Αυτό σημαίνει ότι μια μικρή πάνω από ένα υγιές δολάρια σε πέντε για να αγοράσειφάρμακα.πριν από το 2005, ποσοστό αύξησης κατανάλωσης λιανικό εμπόριο ναρκωτικών απ "ό, τι άλλες βασικέςμέρος της υγειονομικής περίθαλψης, όπως και την εξωνοσοκομειακή περίθαλψη στο νοσοκομείο, και είναι ένα σημαντικόΤο σύνολο των δαπανών για την υγεία στην προώθηση (βλέπε Σχήμα 2.3).Στη συνέχεια,δέκα χρόνια, ωστόσο, τα καταστήματα λιανικής πώλησης φαρμάκων που έχουν πληγεί περισσότερο από την αύξηση των δαπανών των διπλωμάτων ευρεσιτεχνίαςΜερικά φάρμακα και το κόστος του ελέγχου βόμβα με την αποτυχία της πολιτικής, ιδίως ωςτις συνέπειες της οικονομικής κρίσης.Ως εκ τούτου, μείωση των δαπανών για λιανική πώληση φαρμάκωνΣε ορισμένες χώρες, όπως στην Πορτογαλία, τη Δανία και την Ελλάδα.