BERNARD L. SIMONIN 1991? Hamel, Doz και Prahalad 1989 · 1988 Kogut? 1988 Lyles? Pucik 1988], πρόσκληση για μια διεπιστημονική προσέγγιση. Για το σκοπό αυτό, μια σειρά θεωρητικών ανά- spectives που σχετίζονται με το ρόλο της επιχείρησης-spe - cific γνώση στην ανταγωνιστική στρατηγική -άποψη βάσει πόρων της επιχείρησης, δυναμική δυνατοτήτων, που βασίζεται στη γνώση Προβολή της επιχείρησης, οργανωτική εκμάθηση -έχουν αρχίσει να συμβάλλουν να μας υπό- μόνιμη της διεθνούς στρατηγικής συμμαχίες [βλέπε Mowery et al., 1996]. Ωστόσο, η αυξανόμενη βιβλιογραφία σχετικά το φαινόμενο αυτό περιορίζεται σε τρεις σημαντικό μέτωπα: θεωρητική εναντίον empiri - Cal, αποτέλεσμα εναντίον διαδικασία, και η εστίαση στον τεχνολογία εναντίον εστίαση για εμπορία και άλλες ικανότητες. Είναι ο σκοπός αυτής μελέτη για την περαιτέρω κατανόηση των διεργασίες μεταφοράς γνώσης στο inter- εθνικών στρατηγικών συμμαχιών, συμπληρώνοντας τα κενά αυτά συγκεκριμένα. Κατ ' αρχάς, σε έντονη αντίθεση με το abun- Χορός και εννοιολογική εργασίας, μόνο ένα όριο- Ed ποσό μεγάλο δείγμα εμπειρικές εργασία έχει επικεντρωθεί το ρόλο του knowl- άκρη σε διεθνείς στρατηγικές συμμαχίες. Ξεκινώντας με την οργανωσιακή μάθηση, Huber [1991] και βιολί [1994] σημείωσε ότι υπάρχει σαφής ανάγκη για την υπόθεση ανάπτυξη και δοκιμή. Επιπλέον, Mowery et al. [1996:78] περαιτέρω δήλωσε ότι "εμπειρικής έρευνας σχετικά με το ρόλο των γνώση μέσα στην επιχείρηση και συμμαχίες μέσα σε σταθερή στρατηγική, έχει παρεμποδίζεται από ευρείας εξάρτησης ανέκδοτα και ισχυρισμό, αντί στατιστικά στοιχεία.» Δίνεται το imbal- η ANCE και τη σοβαρότητα της articu- βλέπονται προειδοποιήσεις, αυτή η μελέτη αναχωρεί από κερδοσκοπικές λόγους υπέρ της empiri- ειδικά με βάση έρευνα που βασίζεται σε ένα μεγάλο συγχρονικό δείγμα και από ένα Δομικές Εξισώσεις προσέγγιση (LISREL). Δεύτερον, ενώ μεγάλο μέρος του ΜΚΜ έρευνα, έχει ασχοληθεί με στατική θεωρίες της η επιχείρηση και οι έρευνες των διαρθρωτικών ερωτήσεις, έχει πολύ λίγη έρευνα επικεντρωθεί στη διαδικασία της γνώσης μεταφοράς και τα εμπόδια για την επιτυχία - Ολική μάθηση [Crossan και Inkpen 1994: 2711. στο πλαίσιο της στρατηγικής συμμαχίες, αυτή η άποψη αντανακλάται από Doz [19961 και Hagedoorn και Schakenraad [1994], που παραδέχονται ότι μεγάλο μέρος της έρευνας προσοχή έχει οδηγηθεί σε τάσεις στην Συμμαχία σχηματισμό, καθοριστικοί παράγοντες της συνεργασία, μορφές συνεργασιών, και τα αποτελέσματα της Συμμαχίας, αντί των ερωτήσεις που σχετίζονται με τη διαδικασία. Ακόμη και οι μελέτες επικεντρώθηκε στην μάθηση και η γνώση μεταφορά έτειναν να αποτραπεί η διασύνδεση την εγγενή φύση και θερμοκρασίας- δεσμούς της γνώσης, τη δυνατότητα μεταφοράς, αντί να ευνοεί την εξέταση των το ρόλο της επιχείρησης-συγκεκριμένες μεταβλητές, όπως: στρατηγική πρόθεση και κίνητρα [Hamel 1991? Glaister δήλωσε & Buckley 1996]? ενδιαφε- zational δυνατότητες [Lyles και Salk 1996. Pucik 1988] · επιλογή συνεργάτη [Makino και ΔΕΛΙΟΣ 1996 · Tiemessen et Al. 1997], και/ή εμπιστοσύνη [Aulakh, Kotabe και Sahay το 1996. 1996 Dodgson? Inkpen 1997]. Πέρα από την εξέλιξη της knowl- άκρη ταξινομήσεις (π.χ., Kogut και Zander [1993 και 1995]), πολύ λίγα stud - IES εμπειρικά έχουν συνδέσει την σωστή- δεσμούς της γνώσης να µεταβιβαστούν σε όλη οργανωτικά όρια. Στην πραγματικότητα, με όσον αφορά tacitness, Hedlund και Zander [1993] αναρωτηθεί πώς μια τέτοια ένα δημοφιλή θεωρητική έννοια έχει λάβει την προσοχή τόσο λίγο εμπειρικά. Σε σύγκριση, αυτό μελέτη ρητά ασχολείται με τη διαδικασία της γνώσης μεταφορά σε στρατηγικές συμμαχίες με αναγνω- nizing τον κεντρικό ρόλο που διαδραμάτισε η διφορούμενη φύση της γνώσης. Τέλος, ότι οι έννοιες της δημιουργία γνώσης, διαχείρισης, και μεταφορά ερμηνεύσει "γνώσης" ως ένα VOL. 30, No. 3, ΤΡΊΤΟ ΤΡΊΜΗΝΟ, 1999 465 JSTOR όροι και προϋποθέσεις
Μεταφράζονται, παρακαλώ περιμένετε..
