Dementia describes a variety of bra

Dementia describes a variety of brain disorders which progressively
lead to brain damage and cause a gradual deterioration
of the individual’s functional capacity and social
relations. Alzheimer’s disease is the most common form of
dementia, representing about 60% to 80% of cases. There is
currently no cure or disease modifying treatment, but better
policies can improve the lives of people with dementia
by helping them and their families adjust to living with the
condition and ensuring that they have access to high quality
health and social care.
According to WHO, 47.5 million people around the world
live with dementia in 2015. With populations ageing and
the effectiveness of preventive strategies still unclear, this
number is expected to rise to 75.6 million by 2030 and
almost triple by 2050, reaching 135.5 million (WHO, 2015).The
global cost of dementia was estimated at USD 604 billion in
2010 (Wimo et al., 2013) and as prevalence increases this
cost will grow.
In 2015, there were an estimated 18 million people living
with dementia in OECD countries, equivalent to more than
one in every 70 people. Although some people develop
early-onset dementia, the vast majority of those with
dementia are older people and across all OECD countries
more than one in every 16 people aged over 60 are living
with the condition. Prevalence varies between countries:
Italy, Japan and Germany all have more than 20 people with
dementia per 1 000 population, while the Slovak Republic,
Korea, Mexico and Turkey have fewer than ten (Figure 11.9).
Much of the variation in prevalence is due to the age structures
of the populations in different countries, since dementia
is strongly linked to age. Across all OECD countries, around
1.3% of people aged 60-64 have dementia, compared to nearly
45% of those aged over 90 (Figure 11.10). Age-specific prevalence
is similar across most countries, although studies in
Latin America have found higher rates than in other
regions (Prince et al., 2013). While this may be partly due to
differences in study design, it has also been suggested that
low educational levels among older people and high vascular
risk could be contributing to increased rates of dementia
(Rizzi et al., 2014).
If the age-specific prevalence of dementia remains the
same, ageing populations mean that it will become more
common in the future. Prevalence will rise more quickly in
countries that are ageing rapidly. For example, the next
20 years will see prevalence in Japan rise from 21 to nearly
37 per 1 000 people; and in Korea prevalence will more than
double from 8 to 20 per 1 000 people (Figure 11.9). The overall
number of people living with dementia in OECD countries
will rise from 18 million in 2015 to nearly 31 million in
2035, with the oldest people (aged over 90) accounting for
an increasing share (Figure 11.11). However, there is some
evidence that the age-specific prevalence of dementia may
be falling in some countries (Matthews et al., 2013) and it
may be possible to reduce the risk of dementia through
healthier lifestyles and preventive interventions. If such
efforts are successful, the rise in prevalence may be less
dramatic than these numbers suggest.
There has recently been a renewed international focus on
tackling dementia and the OECD has been at the forefront
of this work, supporting countries to develop better policies.
Finding a curemust be the long-term goal, but this will
require greater investment and a more collaborative
approach to research, harnessing the potential of big data.
However, any cure is likely to take several years to develop
and in the meantime countries need to act to improve the
lives of the millions of people living with dementia now.
This must include promoting timely diagnosis, delivering
high quality health and long-term care and providing support
for families and carers (OECD, 2015).

Αποτελέσματα (Ελληνικά) 1:

Άνοια περιγράφει μια ποικιλία του εγκεφάλου διαταραχών που σταδιακάνα οδηγήσει σε βλάβες στον εγκέφαλο και να προκαλέσει μια σταδιακή επιδείνωσητου λειτουργική ικανότητα του ατόμου και των κοινωνικώνσχέσεις. Της νόσου του Alzheimer είναι η πιο κοινή μορφή τηςάνοια, που αντιπροσωπεύουν περίπου το 60% έως 80% των περιπτώσεων. Υπάρχειεπί του παρόντος δεν υπάρχει θεραπεία ή ασθένεια τροποποίηση θεραπείας, αλλά καλύτεραπολιτικές μπορεί να βελτιώσει τις ζωές των ανθρώπων με άνοιαβοηθώντας τους και τις οικογένειές τους προσαρμογή για να ζουν με τοκατάσταση και τη διασφάλιση ότι έχουν πρόσβαση σε υψηλής ποιότηταςυγεία και κοινωνική πρόνοια.Σύμφωνα με την που, 47,5 εκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον κόσμοζουν με άνοια το 2015. Με την γήρανση του πληθυσμού καιτης αποτελεσματικότητας των προληπτικών στρατηγικών ακόμα ασαφής, αυτόαριθμός αναμένεται να αυξηθεί σε 75,6 εκατομμύρια μέχρι το 2030 καισχεδόν τριπλή μέχρι το 2050, φθάνοντας 135.5 εκατομμύρια (που, 2015). Τοσυνολικό κόστος της άνοιας εκτιμήθηκε σε 604 δισεκατομμύρια δολάρια σε2010 (Wimo et al., 2013) και ως επικράτηση αυξάνει αυτόκόστος θα αυξηθεί.Το 2015, υπήρχαν περίπου 18 εκατομμύρια άνθρωποι ζουνμε άνοια στις χώρες του ΟΟΣΑ, που ισοδυναμεί με περισσότερο απόμία σε κάθε 70 άτομα. Αν και μερικοί άνθρωποι αναπτύσσουνπρώιμη έναρξη της άνοιας, η συντριπτική πλειοψηφία των ατόμων μεάνοια είναι ηλικιωμένα άτομα και σε όλες τις χώρες του ΟΟΣΑπερισσότερες από μία σε κάθε 16 άτομα άνω των 60 ετών είναι ζωντανήμε τον όρο. Επιπολασμός διαφέρει μεταξύ των χωρών:Ιταλία, η Ιαπωνία και η Γερμανία έχουν περισσότερα από 20 άτομα μεάνοια ανά 1 000 κατοίκους, ενώ η Σλοβακική Δημοκρατία,Κορέα, το Μεξικό και Τουρκίας έχουν λιγότερες από δέκα (σχήμα 11,9).Η διακύμανση στην επικράτηση είναι λόγω ηλικίας δομέςτων πληθυσμών σε διαφορετικές χώρες, από την άνοιασυνδέεται έντονα με την ηλικία. Σε όλες τις χώρες του ΟΟΣΑ, στη γύρω περιοχή1.3% των ατόμων ηλικίας 60-64 ετών έχουν άνοια, σε σύγκριση με σχεδόν45% των ατόμων ηλικίας πάνω από 90 (σχήμα 11.10). Ηλικία επιπολασμόςείναι παρόμοια σε περισσότερες χώρες, αν και μελέτες σεΛατινική Αμερική διαπίστωσαν υψηλότερα ποσοστά από ό, τι σε άλλεςπεριφέρειες (πρίγκιπας et al., 2013). Ενώ αυτό μπορεί να οφείλονται εν μέρει στηνδιαφορές στο σχεδιασμό μελέτης, έχει επίσης προταθεί ότιχαμηλό επίπεδο εκπαίδευσης μεταξύ των ηλικιωμένων και υψηλή αγγειακήκινδύνου θα μπορούσε να συμβάλλει στην αύξηση των ποσοστών της άνοιας(Rizzi et al., 2014).Εάν η επικράτηση σχετιζόμενη με την ηλικία άνοια παραμένει τοίδιο, γήρανση του πληθυσμού σημαίνει ότι θα γίνει περισσότεροκοινή στο μέλλον. Επικράτηση θα αυξηθεί πιο γρήγοραχώρες που γερνά γρήγορα. Για παράδειγμα, η επόμενη20 χρόνια θα δούμε επικράτηση στην Ιαπωνία άνοδο από 21 έως σχεδόν37 ανά 1 000 άνθρωποι? και στην Κορέα θα επικράτηση περισσότερο απόΔίκλινο από 8 έως 20 ανά 1 000 άνθρωποι (σχήμα 11,9). Η συνολικήαριθμό των ανθρώπων που ζουν με άνοια σε χώρες του ΟΟΣΑθα ανέβει από 18 εκατομμύρια το 2015 σε σχεδόν 31 εκατομμύρια το2035, με τον παλαιότερο λαό (ηλικίας πάνω από 90) λογιστικής γιαένα αυξανόμενο μερίδιο (11.11 σχήμα). Ωστόσο, υπάρχει κάποιααποδεικτικά στοιχεία ότι ο επιπολασμός σχετιζόμενη με την ηλικία άνοια μπορεί νανα υπάγονται σε ορισμένες χώρες (Matthews κ.ά., 2013) καιμπορεί να είναι δυνατό να μειωθεί ο κίνδυνος της άνοιας μέσωπιο υγιεινούς τρόπους ζωής και προληπτικών παρεμβάσεων. Εάν τα εν λόγωπροσπάθειες είναι επιτυχείς, η αύξηση του επιπολασμού μπορεί να είναι μικρότερηδραματική από ό, τι αυτοί οι αριθμοί δείχνουν.Πρόσφατα έχει υπάρξει μια ανανεωμένη εστίαση διεθνή σχετικάαντιμετώπιση της άνοιας και του ΟΟΣΑ έχει στην πρώτη γραμμήτο έργο αυτό στηρίζει τις χώρες να αναπτυχθούν καλύτερες πολιτικές.Εύρεση ένα curemust είναι ο μακροπρόθεσμος στόχος, αλλά αυτό θααπαιτούν μεγαλύτερες επενδύσεις και μια πιο συνεργατικήπροσέγγιση για την έρευνα, η αξιοποίηση του δυναμικού των μεγάλων όγκων δεδομένων.Ωστόσο, οποιαδήποτε θεραπεία είναι πιθανό να χρειαστούν αρκετά χρόνια για την ανάπτυξηκαι εν τω μεταξύ χωρών πρέπει να ενεργούν για να βελτιώσουν τηνζωές των εκατομμυρίων των ανθρώπων που ζουν με άνοια, πλέον.Αυτό πρέπει να περιλαμβάνει την προώθηση της έγκαιρης διάγνωσης, παροχήυψηλής ποιότητας υπηρεσίες υγείας και μακροχρόνιας φροντίδας και παρέχοντας υποστήριξηγια τις οικογένειες και τους φροντιστές (ΟΟΣΑ, 2015).

Αποτελέσματα (Ελληνικά) 2:

Άνοια περιγράφει μια ποικιλία διαταραχών του εγκεφάλου που σταδιακά
οδηγούν σε βλάβες του εγκεφάλου και να προκαλέσει μια βαθμιαία επιδείνωση
της λειτουργικής ικανότητας του ατόμου και των κοινωνικών
σχέσεων. Η νόσος Αλτσχάιμερ είναι η πιο κοινή μορφή
άνοιας, που αντιπροσωπεύει περίπου το 60% έως 80% των περιπτώσεων. Δεν υπάρχει
προς το παρόν δεν υπάρχει θεραπεία ή τροποποιητικά της νόσου θεραπεία, αλλά καλύτερα
οι πολιτικές μπορούν να βελτιώσουν τις ζωές των ανθρώπων με άνοια
, βοηθώντας τους και τις οικογένειές τους να προσαρμοστούν για να ζουν με την
κατάσταση και τη διασφάλιση ότι έχουν πρόσβαση σε υψηλής ποιότητας
υγειονομική και κοινωνική περίθαλψη.
Σύμφωνα με τον ΠΟΥ , 47.5 εκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον κόσμο
ζουν με άνοια το 2015. με τους πληθυσμούς της γήρανσης και
την αποτελεσματικότητα των προληπτικών στρατηγικών ακόμα ασαφής, αυτός
ο αριθμός αναμένεται να αυξηθεί σε 75,6 εκατομμύρια το 2030 και
σχεδόν τριπλασιαστεί μέχρι το 2050, φθάνοντας τα 135.500.000 (WHO, 2015) .Το
συνολικό κόστος της άνοιας εκτιμήθηκε σε 604 δισεκατομμύρια δολάρια ΗΠΑ το
2010 (WIMO et al., 2013) και καθώς αυξάνεται η συχνότητα αυτή
το κόστος θα αυξηθεί.
το 2015, υπήρχαν περίπου 18 εκατομμύρια άνθρωποι ζουν
με άνοια στις χώρες του ΟΟΣΑ, που ισοδυναμεί με πάνω από
ένας στους 70 ανθρώπους. Παρά το γεγονός ότι μερικοί άνθρωποι αναπτύσσουν
πρώιμη εμφάνιση άνοιας, η συντριπτική πλειοψηφία των ατόμων με
άνοια είναι άνθρωποι μεγαλύτερης ηλικίας και σε όλες τις χώρες του ΟΟΣΑ,
περισσότερες από μία σε κάθε 16 άτομα ηλικίας άνω των 60 ετών ζουν
με την πάθηση. Επικράτηση ποικίλλει μεταξύ των χωρών:
Ιταλία, η Ιαπωνία και η Γερμανία έχουν περισσότερα από 20 άτομα με
άνοια ανά 1 000 κατοίκους, ενώ η Σλοβακική Δημοκρατία,
την Κορέα, το Μεξικό και η Τουρκία έχουν λιγότερες από δέκα (Εικόνα 11.9).
Μεγάλο μέρος της μεταβολής στην επικράτηση οφείλεται στις δομές της ηλικίας
των πληθυσμών σε διάφορες χώρες, δεδομένου ότι η άνοια
συνδέεται στενά με την ηλικία. Σε όλες τις χώρες του ΟΟΣΑ, περίπου
1,3% των ατόμων ηλικίας 60-64 ετών έχουν άνοια, σε σύγκριση με σχεδόν το
45% των ατόμων ηλικίας άνω των 90 (Σχήμα 11.10). Ηλικία ειδικά επικράτηση
είναι παρόμοια στις περισσότερες χώρες, αν και οι μελέτες σε
χώρες της Λατινικής Αμερικής έχουν βρεθεί υψηλότερα ποσοστά από ό, τι σε άλλες
περιοχές (Prince et al., 2013). Ενώ αυτό μπορεί να οφείλεται εν μέρει σε
διαφορές στο σχεδιασμό της μελέτης, έχει επίσης προταθεί ότι
το χαμηλό επίπεδο εκπαίδευσης μεταξύ των ατόμων μεγαλύτερης ηλικίας και υψηλού αγγειακού
κινδύνου θα μπορούσε να συμβάλλει στην αύξηση των ποσοστών της άνοιας
(Rizzi et al., 2014).
Αν η ηλικία ειδικά επιπολασμός της άνοιας παραμένει η
ίδια, η γήρανση του πληθυσμού σημαίνει ότι θα γίνει πιο
κοινά στο μέλλον. Επικράτηση θα αυξηθεί πιο γρήγορα σε
χώρες που γερνά γρήγορα. Για παράδειγμα, τα επόμενα
20 χρόνια θα δούμε επικράτηση στην Ιαπωνία να αυξηθεί από 21 σε περίπου
37 ανά 1 000 άτομα? και στην επικράτηση Κορέα θα υπερβαίνει
το διπλάσιο 8-20 ανά 1 000 άτομα (Εικόνα 11.9). Ο συνολικός
αριθμός των ανθρώπων που ζουν με άνοια στις χώρες του ΟΟΣΑ
θα αυξηθεί από 18 εκατομμύρια το 2015 σε σχεδόν 31 εκατομμύρια το
2035, με τους παλαιότερους ανθρώπους (ηλικίας άνω των 90) αντιπροσωπεύουν
ένα αυξανόμενο μερίδιο (Σχήμα 11.11). Ωστόσο, υπάρχουν κάποιες
ενδείξεις ότι η ηλικία ειδικά επικράτηση της άνοιας μπορεί
να εμπίπτουν σε ορισμένες χώρες (Matthews et al., 2013) και αυτό
μπορεί να είναι δυνατό να μειωθεί ο κίνδυνος της άνοιας μέσω
υγιέστερο τρόπο ζωής και προληπτικών επεμβάσεων. Εάν αυτές οι
προσπάθειες είναι επιτυχείς, η αύξηση του επιπολασμού μπορεί να είναι λιγότερο
δραματική από ό, τι αυτοί οι αριθμοί δείχνουν.
Υπήρξε πρόσφατα μια ανανεωμένη διεθνή εστίαση στην
αντιμετώπιση της άνοιας και ο ΟΟΣΑ έχει στην πρώτη γραμμή
αυτού του έργου, υποστηρίζοντας χώρες να αναπτύξουν καλύτερες πολιτικές.
Ψάχνοντας α curemust είναι ο μακροπρόθεσμος στόχος, αλλά αυτό θα
απαιτήσει αύξηση των επενδύσεων και μια πιο συνεργατική
προσέγγιση στην έρευνα, την αξιοποίηση του δυναμικού των μεγάλων δεδομένων.
Ωστόσο, κάθε θεραπεία είναι πιθανό να χρειαστούν αρκετά χρόνια για να αναπτυχθεί
και στο μεταξύ οι χώρες πρέπει να δράσουν να βελτιώσουν τις
ζωές των εκατομμυρίων ανθρώπων που ζουν με άνοια τώρα.
Αυτό πρέπει να περιλαμβάνει την προώθηση της έγκαιρης διάγνωσης, παρέχοντας
υψηλής ποιότητας υπηρεσίες υγείας και μακροχρόνιας φροντίδας και την παροχή υποστήριξης
για τις οικογένειες και τους φροντιστές (ΟΟΣΑ, 2015).

Αποτελέσματα (Ελληνικά) 3:

άνοια περιγράφει διάφορες παθήσεις του εγκεφάλου, σταδιακάΠροκαλεί εγκεφαλική βλάβη, οδηγώντας σε μια σταδιακή επιδείνωσηΠροσωπικά λειτουργίες της ικανότητα και την κοινωνικήσχέσεις.Η νόσος του Αλτσχάιμερ είναι η πιο κοινή μορφήάνοια, αντιπροσώπευαν περίπου το 60% έως 80% των περιπτώσεων.ΥπάρχουνΔεν υπάρχει θεραπεία για τη θεραπεία ή τροποποιητικά της νόσου, αλλά καλύτεραπολιτική μπορεί να βελτιώσει τη ζωή των ασθενών με άνοιαβοηθώντας τους και την οικογένεια τους προσαρμογή και ζωήΣυνθήκες, και να διασφαλίσουμε ότι θα έχουν πρόσβαση σε υψηλής ποιότηταςΥγεία και κοινωνική μέριμνα.Σύμφωνα με τους ανθρώπους σε ολόκληρο τον κόσμο 4750 εκατομμύρια άτομα,2015 ζωή στο Αλτσχάιμερ.Με τη γήρανση του πληθυσμού και τηνΗ αποτελεσματικότητα της στρατηγικής πρόληψης δεν είναι σαφής, ηΑριθμός που αναμένεται να αυξηθεί έως το 2030 και 7560 εκατ. ευρώ,σχεδόν τρεις έως το 2050, σε 1 δις 3550 εκατ. (που, έως το 2015).Η εκτίμηση του κόστους για την άνοια 604 εκατ. ευρώ(Wimo κ.ά., 2010, 2013), αυξημένη συχνότητα εμφάνισηςΤο κόστος θα αυξηθεί.έως το 2015, εκτιμάται ότι υπάρχουν 18 εκατομμύρια άνθρωποι ζουνΜε την άνοια στις χώρες του ΟΟΣΑ, που αντιστοιχεί σε πάνω απόένα άτομο σε κάθε 70.Αν και κάποιοι ανάπτυξηπρώιμη άνοια, η μεγάλη πλειονότητα αυτώνΤο Αλτσχάιμερ είναι ηλικιωμένοι, και σε όλες τις χώρες του ΟΟΣΑΠάνω από 16 σε άτομα ηλικίας άνω των 60 ετών ζουν σε περισσότερα από ένα άτομαΥπό όρους.ποσοστό επικράτησης μεταξύ των διαφόρων χωρών:Η Ιταλία, η Ιαπωνία και η Γερμανία έχουν περισσότερα από 20 άτομαανά 1 000 κατοίκους άνοιας, και της Σλοβακικής Δημοκρατίας,Κορέα, το Μεξικό και την Τουρκία, ο αριθμός των ατόμων που δεν έως δέκα (Σχήμα 11.9).Οι αλλαγές της νοσηρότητας είναι η ηλικιακή δομήΣε διάφορες χώρες στο πλήθος, άνοιαΜια ισχυρή σύνδεση με την ηλικία.Σε όλες τις χώρες του ΟΟΣΑ, γύρω από τηνγεροντική άνοια που 60–64 ετών 1,3%, σε σύγκριση με τα90 άτομα ηλικίας άνω των 45% (Σχήμα 23).μια συγκεκριμένη ηλικία επιπολασμόςΣτις περισσότερες χώρες είναι παρόμοια, αν και έρευναΛατινική Αμερική βρέθηκε στις ΗΠΑ σε υψηλότερες τιμές από άλλεςπεριοχή (πρίγκιπας, το 2013).Αν και αυτό μπορεί να οφείλεται, εν μέρει,Στη μελέτη σχεδιασμού διαφορές, υπάρχουν επίσης προτάσειςΟι ηλικιωμένοι και το χαμηλό επίπεδο εκπαίδευσης υψηλής σκάφηκίνδυνος μπορεί να συμβάλει στην αύξηση του Αλτσχάιμερ(ρίτσι et al., το 2014).Αν μια συγκεκριμένη ηλικία επιπολασμό της άνοιας είναιΟμοίως, η γήρανση του πληθυσμού σημαίνει ότι θα γίνει πιοσχετικά με το μέλλον του κοινού.Το ποσοστό επιπολασμού θα αυξάνεται πιο γρήγοραχώρα που γερνάει γρήγορα.Για παράδειγμα, το επόμενο20 χρόνια θα δούμε την επικράτηση στην Ιαπωνία αυξήθηκε από 21 σε σχεδόν37 000 1 άτομα, ενώ το ποσοστό επιπολασμού θα υπερβαίνει στην ΚορέαΔύο από τις 8 έως τις ανά 1 000 20 άτομα (διάγραμμα 11.9).ΣύνολοΟι χώρες του ΟΟΣΑ σε ηλικιωμένους ασθενείς με άνοια αριθμόςΘα από 1800 εκατ. αυξήθηκε σε σχεδόν το 2015 σε 31 εκατ.2035, με την πιο παλιά που αντιπροσωπεύουν (90 ετών και άνω)αυξανόμενο μερίδιο (διάγραμμα 11.11).Ωστόσο, υπάρχουν ορισμέναΤα στοιχεία δείχνουν ότι μια συγκεκριμένη ηλικία επιπολασμό της άνοιας μπορεί ναΣε ορισμένες χώρες (Matthews κ.ά., 2013) και τομπορεί να είναι πιθανό να με τη μείωση του κινδύνου για τη νόσο του Alzheimerυγιή τρόπο ζωής και μέτρα για την πρόληψη.Αν αυτόΓια να είναι επιτυχής, την αυξανόμενη επικράτηση της μπορεί να μειωθείΑπό τα στοιχεία αυτά δείχνουν ότι η δραματική.Πρόσφατα, υπήρξε μια νέα διεθνή προσοχήτην αντιμετώπιση της άνοιας και του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και ανάπτυξης έχει στην πιο μπροστά.Σε αυτό το έργο, την υποστήριξη των εθνικών καλύτερη χάραξη πολιτικής.ΒΡΕΣ ένα curemust είναι ένα μακροπρόθεσμο στόχο, αλλά αυτό θαΧρειαζόμαστε μεγαλύτερες επενδύσεις και μεγαλύτερη συνεργασίαμέθοδοι έρευνας, η χρήση δεδομένων μεγάλες δυνατότητες.Ωστόσο, κάθε μια θεραπεία μπορεί να πάρει χρόνια ανάπτυξηςΤαυτόχρονα, τα κράτη μέλη πρέπει να αναληφθεί δράση για τη βελτίωσηΤώρα υπάρχουν εκατομμύρια άνθρωποι που ζουν σε ηλικιωμένους ασθενείς με άνοια, ζωή.Αυτό πρέπει να περιλαμβάνει την προώθηση της παρέχει έγκαιρη διάγνωση,υψηλής ποιότητας υγειονομική περίθαλψη και τη μακροχρόνια φροντίδα και υποστήριξηΓια τις οικογένειες και τα άτομα που τους φροντίζουν (Οργανισμός Οικονομικής Συνεργασίας και ανάπτυξης (ΟΟΣΑ, έως το 2015).