BERNARD L. SIMONIN Tacitness. Tacit

BERNARD L. SIMONIN
Tacitness. Tacitness is often associat-
ed with Polanyi's [1967] observation
that we can know more than we can
tell. Reed and DeFillippi [1990], who
defined tacitness as the implicit and
non-codifiable accumulation of skills
that results from learning by doing,
identified this concept as a source of
ambiguity that raises barriers to imita-
tion. The dichotomy between tacit and
explicit knowledge is based on whether
knowledge can or cannot be codified
and transmitted in a formal, systematic
language or representation and has been
well documented (Choi and Lee [1997];
Kogut and Zander [1993 and 1995];
Senker and Faulkner [1996]). For
Nonaka [1994], tacit knowledge, which
cannot be easily communicated and
shared, is highly personal and deeply
rooted in action and in an individual's
involvement within a specific context.
Through its impact on ambiguity, the
degree of tacitness of a particular com-
petency or know-how influences trans-
fer outcomes. Indeed, in their empirical
study on the transfer of manufacturing
capabilities, Zander and Kogut [1995]
found that the degree to which capabili-
ties are codifiable and teachable (i.e.,
are non-tacit) significantly influences
the speed of their transfer. In some
instances, marketing know-how can be
codified and explicitly transferred. For
instance, the efficient "stocklist-based"
distribution system developed by
Richardson Vicks' Indian operations has
been readily transferred to the compa-
ny's Indonesian and Chinese operations
[Govindarajan and Gupta 1998: 5].
Nevertheless, due to its socially com-
plex nature, marketing know-how is
generally characterized by a high degree
of tacitness. It is rather difficult to think
of an easily-codifiable advertising
savoir-faire, explicit success formulas
for product launches, or clear, replica-
ble blueprints for international market
expansions. Tiemessen et al. [1997:
376], for instance, argued that partners
contributing market knowledge to an
international joint venture will have a
proprietary knowledge of relationships
with suppliers, employees, and govern-
ment, which is often ill-codified and
difficult to transmit. As such, tacitness
is expected to be a strong antecedent of
knowledge ambiguity in the process of
transferring marketing know-how
between partners.
Hypothesis 1: The more (less) tacit
the partner's marketing know-how,
the higher (lower) the corresponding
level of ambiguity in the transfer
process.
Specificity. Asset specificity qualifies
durable investments that are undertaken
in support of particular transactions
[Williamson 1985: 55]; transaction-spe-
cific skills and assets that are utilized in
production processes, and the provision
of services for particular customers
[Reed and DeFillippi 1990: 89]. While
Williamson [1985] identified four gener-
ic types of asset specificity (site, physi-
cal asset, dedicated asset, and human
asset), marketing scholars, particularly
those interested in channels of distribu-
tion, often include brand name as a fifth
type of asset specificity. The main issue
is, in Williamson's [1990] terms, the
ease with which an asset can be rede-
ployed to alternative uses and by alter-
native users without loss of productive
value.
Johansson [1997: 53] observed that
some firms have marketing-specific
advantages that are not easily exploited
overseas. For instance, the marketing
strength of both Kao (detergents) and
VOL. 30, No. 3, THIRD QUARTER, 1999 469
JSTOR Terms and Conditions

Αποτελέσματα (Ελληνικά) 1:

BERNARD L. SIMONIN Tacitness. Tacitness είναι συχνά Αναπληρωτής- Ed με του Polanyi παρατήρηση [1967] ότι μπορούμε να γνωρίζουμε περισσότερα από ό, τι μπορούμε να Πείτε. Reed και DeFillippi, [1990], που ορίζεται tacitness ως η σιωπηρή και μη-κωδικοποιήσιμες συσσώρευση των δεξιοτήτων που οδηγεί από τη μάθηση μέσω της πράξης, προσδιορίζονται η έννοια αυτή ως πηγή ασάφεια που θέτει εμπόδια για να imita- TION. Η διχοτόμηση μεταξύ άρρητης και ρητή γνώση βασίζεται σε αν γνώση που μπορεί ή δεν μπορεί να κωδικοποιηθεί βάσεις διερχόμενου και προσπίπτοντος διευκρίνισή, συστηματική γλώσσα ή εκπροσώπηση και έχει καλά τεκμηριωμένες (Choi και Lee [1997]? Kogut και Zander [1993 και 1995] · Σένκερ και Faulkner [1996]). Για Nonaka [1994], άρρητη γνώση, που δεν μπορούν εύκολα να κοινοποιηθούν και από κοινού, είναι άκρως προσωπική και βαθιά ριζωμένη σε δράση και σε ενός ατόμου συμμετοχή σε ένα συγκεκριμένο πλαίσιο. Μέσα από τις επιπτώσεις της στην ασάφεια, την βαθμός tacitness της μια συγκεκριμένη com- petency ή τεχνογνωσία επηρεάζει trans- fer αποτελέσματα. Πράγματι, σε εμπειρική τους μελέτη σχετικά με τη μεταφορά της παραγωγής δυνατότητες, Zander και Kogut [1995] διαπίστωσε ότι ο βαθμός στον οποίο capabili- δεσμοί είναι κωδικοποιήσιμες και διδακτός (δηλαδή, είναι μη-σιωπηρή) επηρεάζει σημαντικά την ταχύτητα της μεταφοράς τους. Σε ορισμένες περιπτώσεις, μάρκετινγκ τεχνογνωσία μπορεί να είναι κωδικοποιούνται και ρητά να μεταφερθεί. Για παράδειγμα, η αποτελεσματική «stocklist βάσει» συστήματος διανομής που αναπτύχθηκε από Richardson Vicks ινδική πράξεις έχει μεταφερθεί εύκολα να το compa- NY της Ινδονησίας και της Κίνας επιχειρήσεις [Govindarajan και Gupta 1998:5]. Ωστόσο, οφείλεται σε την κοινωνικά com - φύση plex, μάρκετινγκ τεχνογνωσία είναι χαρακτηρίζεται γενικά από υψηλό βαθμό του tacitness. Είναι μάλλον δύσκολο να σκεφτώ ένα εύκολα-κωδικοποιήσιμες διαφήμισης ανατολικο, επιτυχία ρητή φόρμουλες για παρουσιάσεις νέων προϊόντων, ή σαφή, ρεπλίκα- ble σχεδιαγράμματα για διεθνή αγορά επεκτάσεις. Tiemessen et al. [1997: 376], για παράδειγμα, το επιχείρημα που συνεργάζεται συμβάλλοντας στη γνώση της αγοράς, για ένα διεθνή κοινοπραξία θα έχουν ένα ιδιόκτητο γνώση των σχέσεων με τους προμηθευτές, τους εργαζόμενους, και διέπουν- ΜΕΝΤ, η οποία είναι συχνά κακή-κωδικοποιημένο και δύσκολο να μεταδώσει. Ως τέτοια, tacitness αναμένεται να είναι ένα ισχυρό προγενέστερες της γνώση ασάφεια στη διαδικασία της μεταφορά τεχνογνωσίας μάρκετινγκ μεταξύ των εταίρων. Υπόθεση 1: περισσότερο (λιγότερο) σιωπηρή μάρκετινγκ τεχνογνωσία του εταίρου, το υψηλότερο (κάτω) το αντίστοιχο αμφισημία, η εκχώρηση διαδικασία. Ιδιαιτερότητα. Ιδιαιτερότητα του περιουσιακού στοιχείου που πληροί τις προϋποθέσεις ανθεκτικό επενδύσεις που αναλαμβάνονται για την υποστήριξη συγκεκριμένες συναλλαγές [Williamson, 1985:55]? συναλλαγή-spe - cific δεξιότητες και περιουσιακά στοιχεία που χρησιμοποιούνται σε διαδικασίες παραγωγής, καθώς και την παροχή υπηρεσιών για το συγκεκριμένο τους πελάτες [Reed και DeFillippi 1990:89]. Ενώ Williamson [1985] προσδιόρισε τέσσερις Ιανουαρίου- IC τύπους της ιδιαιτερότητας του περιουσιακού στοιχείου (site, εκ- Cal περιουσιακών στοιχείων, ειδικό περιουσιακό στοιχείο και ανθρωπίνων περιουσιακό στοιχείο), μάρκετινγκ μελετητές, ιδιαίτερα όσους ενδιαφέρονται κανάλια του distribu- TION, συχνά περιλαμβάνουν εμπορικό σήμα ως ένα πέμπτο Τύπος της ιδιαιτερότητας του περιουσιακού στοιχείου. Το κύριο θέμα είναι, [1990] άποψη του Williamson, η ευκολία με την οποία μπορεί να είναι ένα περιουσιακό στοιχείο rede- ployed εναλλακτικές χρήσεις και από το alter- μητρική χρήστες χωρίς απώλεια των παραγωγικών αξία. Johansson [1997:53] παρατηρείται ότι ορισμένες εταιρείες έχουν ειδικά μάρκετινγκ πλεονεκτήματα που δεν αξιοποιούνται εύκολα στο εξωτερικό. Για παράδειγμα, την εμπορία δύναμη των δύο Kao (απορρυπαντικά) και VOL. 30, No. 3, ΤΡΊΤΟ ΤΡΊΜΗΝΟ, 1999 469 JSTOR όροι και προϋποθέσεις

Αποτελέσματα (Ελληνικά) 2:

BERNARD Λ Simonin
άρρητη γνώση. Η άρρητη γνώση είναι συχνά η σχετιζόμενη με τον
ed με [1967] παρατήρηση του Polanyi
που μπορούμε να γνωρίζουμε περισσότερα από όσα μπορεί να
πει. Reed και DeFillippi [1990], ο οποίος
ορίζεται άρρητη γνώση με την αυτονόητη και
μη κωδικοποιήσιμες συσσώρευση των δεξιοτήτων
που προκύπτει από τη μάθηση μέσα από την πράξη,
χαρακτήρισε αυτήν την έννοια ως πηγή
ασάφειας που ορθώνει εμπόδια στην imita-
σμού. Η διχοτόμηση μεταξύ άρρητης και
ρητής γνώσης βασίζεται στο κατά πόσο
η γνώση μπορεί ή δεν μπορεί να κωδικοποιηθεί
και να μεταδίδονται σε μια επίσημη, συστηματική
γλώσσα ή εκπροσώπηση και έχει
καλά τεκμηριωμένη (Choi και Lee [1997]?
Kogut και Zander [1993 και 1995]?
Senker και Faulkner [1996]). Για
Nonaka [1994], σιωπηρή γνώση, η οποία
δεν μπορεί να μεταδοθεί εύκολα και
κοινόχρηστο, είναι πολύ προσωπική και βαθιά
ριζωμένη στη δράση και ενός ατόμου
συμμετοχή μέσα σε ένα συγκεκριμένο πλαίσιο.
Μέσα από τις επιπτώσεις της στην αμφισημία, το
βαθμό άρρητη γνώση μιας συγκεκριμένης Επιτροπής
petency ή τεχνογνωσίας επιρροές trans-
fer αποτελέσματα. Πράγματι, στην εμπειρική τους
μελέτη σχετικά με τη μεταφορά της παραγωγής
των δυνατοτήτων, Zander και Kogut [1995]
διαπιστώθηκε ότι ο βαθμός στον οποίο δυνα-
δεσμοί είναι κωδικοποιήσιμες και teachable (δηλαδή,
είναι μη-σιωπηρή) επηρεάζει σημαντικά
την ταχύτητα μεταφοράς τους. Σε ορισμένες
περιπτώσεις, το μάρκετινγκ τεχνογνωσία μπορεί να
κωδικοποιηθεί και να μεταφερθεί ρητά. Για
παράδειγμα, η αποτελεσματική "stocklist με βάση το"
σύστημα διανομής που αναπτύχθηκε από
ινδικές επιχειρήσεις Richardson Vicks »έχει
μεταφερθεί εύκολα με την εται-
Ινδονησίας και της Κίνας επιχειρήσεις ρείας
. [Govindarajan και Gupta 1998: 5]
Παρ 'όλα αυτά, λόγω της κοινωνικά Επιτροπή του
Plex τη φύση, την εμπορία τεχνογνωσία
γενικά χαρακτηρίζεται από υψηλό βαθμό
της άρρητη γνώση. Είναι μάλλον δύσκολο να σκεφτώ
ένα εύκολα-κωδικοποιήσιμες διαφήμιση
savoir-faire, ρητή φόρμουλες επιτυχία
για παρουσιάσεις νέων προϊόντων, ή σαφής, replica-
BLE σχέδια για τη διεθνή αγορά
επεκτάσεις. Tiemessen et al. [1997:
376], για παράδειγμα, υποστήριξε ότι οι εταίροι
συνέβαλαν με τη γνώση της αγοράς σε μια
διεθνή κοινοπραξία θα έχει ένα
ιδιόκτητο γνώση των σχέσεων
με τους προμηθευτές, τους εργαζόμενους, και κυβερνητικές
ΜΕΝΤ, η οποία είναι συχνά κακής κωδικοποιηθεί και
είναι δύσκολο να μεταδώσουν. Ως εκ τούτου, άρρητη γνώση
αναμένεται να είναι ένα ισχυρό προγενέστερες της
ασάφειας της γνώσης στη διαδικασία της
μεταβίβασης της εμπορίας τεχνογνωσίας
μεταξύ των εταίρων.
Υπόθεση 1: Η μεγαλύτερη (μικρότερη) σιωπηρή
μάρκετινγκ τεχνογνωσία των εταίρων,
η υψηλότερη (χαμηλότερη) το αντίστοιχο
επίπεδο αμφισημία στη μεταβίβαση
διαδικασία.
Εξειδίκευση. Εξειδίκευση των περιουσιακών στοιχείων πληροί τις προϋποθέσεις
ανθεκτικό επενδύσεων που αναλαμβάνονται
για την υποστήριξη των συναλλαγών
[Williamson 1985: 55]? συναλλαγή Ειδικού
δεξιότητες προορισμό και τα περιουσιακά στοιχεία που χρησιμοποιούνται σε
διαδικασίες παραγωγής, και η παροχή
υπηρεσιών για συγκεκριμένους πελάτες
[Reed και DeFillippi 1990: 89]. Ενώ
Williamson [1985] προσδιόρισε τέσσερις γενι-
IC τύπους ειδικότητα του ενεργητικού (ιστοσελίδα, αυτοψιών
cal περιουσιακό στοιχείο, ειδικό περιουσιακό στοιχείο, και το ανθρώπινο
στοιχείο ενεργητικού), τους μελετητές εμπορίας, ιδίως
εκείνους που ενδιαφέρονται για τα κανάλια διανομής
σμού, που συχνά περιλαμβάνουν το όνομα της μάρκας, όπως ένα πέμπτο
το είδος της ειδικότητας του ενεργητικού. Το κύριο ζήτημα
είναι, στον [1990] όρους του Williamson, η
ευκολία με την οποία ένα περιουσιακό στοιχείο μπορεί να είναι rede-
άνεργοι σε εναλλακτικές χρήσεις και με εναλλακτική
μητρική τους χρήστες χωρίς απώλεια της παραγωγικής
αξίας.
Johansson [1997: 53] παρατήρησε ότι
ορισμένες επιχειρήσεις έχουν μάρκετινγκ -εξειδικευμένης
πλεονεκτήματα που δεν είναι εύκολο να αξιοποιηθεί
στο εξωτερικό. Για παράδειγμα, η εμπορία
δύναμη των δύο Kao (απορρυπαντικά) και
VOL. 30, No. 3, τρίτο τρίμηνο 1999 469
JSTOR Όροι και Προϋποθέσεις

Αποτελέσματα (Ελληνικά) 3:

BERNARD L. SIMONIN
Tacitness. Tacitness είναι συχνά associat-
ed με Polanyi [1967] παρατήρηση
ότι μπορούμε να μάθουμε περισσότερα από όσα μπορούμε να πούμε
. Η Reed και DeFillippi [1990], ο οποίος
ορίζεται tacitness ως αυτονόητη και
μη codifiable συσσώρευση γνώσεων
ότι τα αποτελέσματα από τη μάθηση κάνοντας,
προσδιορίζεται η έννοια του ως πηγή
ασάφειας που θέτει εμπόδια στην imita-
ολοτητα.Η διχοτόμηση μεταξύ σιωπηρή και
ρητή γνώση βασίζεται στο κατά πόσον
γνώσεις μπορούν ή δεν μπορούν να κωδικοποιηθούν
και μεταδίδονται σε μια τυπική, συστηματική
Γλώσσα ή εκπροσώπηση και έχει
καλά τεκμηριωμένες (Τσόι και Lee [1997] 7
Kogut και Zander [1993 και 1995] 7
Senker και Faulkner [1996]). Για
Nonaka [1994], η σιωπηρή γνώση, η οποία δεν
εύκολα να ανακοινώνονται και
κοινόχρηστο,Είναι πολύ προσωπική και βαθιά ριζωμένη
σε δράση και σε μια ατομική
Συμμετοχή μέσα σε ένα συγκεκριμένο πλαίσιο.
μέσω των επιπτώσεών της στην ασάφεια, την
Βαθμός tacitness μιας συγκεκριμένης com-
petency ή τεχνογνωσίας επηρεάζει trans-
fer εκβάσεις. Πράγματι, οι εμπειρικές
μελέτης για τη μεταφορά της παραγωγής
δυνατότητες, Zander και Kogut [1995]
διαπιστώθηκε ότι ο βαθμός στον οποίο capabili-
Δεσμοί codifiable και teachable (δηλαδή,
είναι μη σιωπηρή) επηρεάζει σημαντικά την
η ταχύτητα της μεταφοράς τους. Σε ορισμένες περιπτώσεις
, εμπορία τεχνογνωσία μπορεί να
κωδικοποιεί και μεταφερθεί ρητά. Για
Παραδείγματος χάρη, την αποτελεσματική "stocklist"
σύστημα διανομής που αναπτύχθηκε από
Richardson αγοράσει Vicks Vapor" Ινδικό πράξεις
έγιναν εύκολα μεταφέρονται στο compa-
ny's ινδονησιακή και κινέζοι εργασίες
[Govindarajan και περίοδο Γκούπτα 1998: 5].
Ωστόσο, εξαιτίας της κοινωνικά com-
plex φύση, εμπορία τεχνογνωσία
γενικά χαρακτηρίζεται από υψηλό βαθμό
του tacitness. Είναι μάλλον δύσκολο να σκεφτώ
μια εύκολα codifiable διαφήμιση
savoir-faire, σαφή επιτυχία φόρμουλες
για παρουσιάσεις προϊόντων, ή διαγραφή, αντιγραφή-
ble blueprint για διεθνή αγορά
επεκτάσεων. Tiemessen et al. [1997:
376], για παράδειγμα, ισχυρίστηκε ότι οι εταίροι
συμβολή γνώση της αγοράς σε διεθνές
κοινή επιχείρηση θα
ιδιόκτητα γνώση των σχέσεων με
προμηθευτές, υπαλλήλους και διέπουν-
ραδιοεξοπλισμού, που συχνά είναι άρρωστος-κωδικοποίησε και
δύσκολο να μεταδώσει. Ως τέτοια, tacitness
αναμένεται να είναι μια ισχυρή προθαλάμου της
γνώση ασάφεια κατά τη διαδικασία της μεταβίβασης
διάθεση τεχνογνωσίας
Μεταξύ των εταίρων.
Η υπόθεση 1: Η μεγαλύτερη (λιγότερο) σιωπηρή
ο συνεργάτης του μάρκετινγκ της τεχνογνωσίας,
η υψηλότερη (κάτω) του αντίστοιχου
αμφισημία της μεταβίβασης
διαδικασία.
Ειδικότητα. Περιουσιακό στοιχείο ιδιαιτερότητας προκρίνεται
διαρκών επενδύσεων που υλοποιούνται σε
υποστήριξη ιδίως των συναλλαγών
[Γουίλιαμσον, 1985: 55] 7 συναλλαγή spe-
cific δεξιοτήτων και των περιουσιακών στοιχείων που χρησιμοποιούνται
Διεργασίες παραγωγής, καθώς και η παροχή
υπηρεσιών για συγκεκριμένους πελάτες
[Reed και DeFillippi 1990: 89]. Ενώ
Γουίλιαμσον [1985] εντόπισε τέσσερις gener-
ic του ενεργητικού εξειδίκευση (τοποθεσία, physi-
cal ενεργητικού, αφιερωμένο στο ενεργητικό και ανθρώπινη
Στοιχεία ενεργητικού), μάρκετινγκ μελετητές, κυρίως
σε όσους ενδιαφέρονται για τα κανάλια διανομής-
ολοτητα, συχνά περιλαμβάνουν το όνομα ως πέμπτο
Τύπος της ειδικότητας του ενεργητικού.Το κύριο ζήτημα
, Williamson, [1990], η
ευκολία με την οποία ένα περιουσιακό στοιχείο μπορεί να rede-
ployed για εναλλακτικές χρήσεις και από alter-
εγγενής χρήστες χωρίς απώλεια παραγωγικών
τιμή.
Γιόχανσον [1997: 53] παρατήρησε ότι
ορισμένες επιχειρήσεις έχουν μάρκετινγκ ειδικά
πλεονεκτήματα που δεν είναι εύκολα θύματα εκμετάλλευσης
υπερπόντια εδάφη. Για παράδειγμα, το μάρκετινγκ
δύναμη τόσο Kao (απορρυπαντικά) και
VOL. 30, αρ. 3,Τρίτο τρίμηνο του 1999, 469
JSTOR Όροι και Προϋποθέσεις