The most commonsynthetic approach i

The most common
synthetic approach is to treat starting materials (mostly
solid phases such as other aluminosilicates, glasses,
gels) having a composition close to the desired clay
by heating in water or under hydrothermal conditions
[i.e., 100-1000~ autogenous water pressure (the
pressure reached when excess water is heated in a confined
volume) or higher].

Αποτελέσματα (Ελληνικά) 1:

Η πιο κοινήσυνθετική προσέγγιση είναι να αντιμετωπίζονται αρχικά υλικά (ως επί το πλείστονστερεές φάσεις όπως άλλες aluminosilicates, γυαλιά,τζελ) έχοντας μια σύνθεση κοντά στο επιθυμητό πηλόμε θέρμανση στο νερό ή υπό υδροθερμικές συνθήκες[δηλαδή, 100-1000 ~ Αυτογενής νερού πίεση (τοπίεση φθάσει όταν θερμαίνεται η περίσσεια του νερού σε ένα περιορισμένοόγκος) ή υψηλότερη].

Αποτελέσματα (Ελληνικά) 2:

Η πιο κοινή
συνθετική προσέγγιση είναι η θεραπεία πρώτων υλών (κυρίως
στερεές φάσεις όπως άλλα αργιλοπυριτικά, γυαλιά,
γέλες) που έχει μια σύνθεση κοντά στο επιθυμητό πηλού
με θέρμανση σε νερό ή υπό υδροθερμικές συνθήκες
[δηλ, 100 έως 1.000 ~ αυτογενής πίεση του νερού ( η
πίεση επιτυγχάνεται όταν η περίσσεια του νερού θερμαίνεται σε ένα περιορισμένο
όγκο) ή μεγαλύτερο].

Αποτελέσματα (Ελληνικά) 3:

Οι πιο συχνές
σύνθεση είναι πρώτες ύλες (κυρίως
κλπ. Το αλουμίνιο Πυριτικό άλας, γυαλιά,
γέλη σταθερή) σε νερό ή νερό Θερμικές συνθήκες
[δηλαδή συστατικά απαιτήσεις θέρμανσης κοντά κλέι
, 100 - 1000 ~ αυτόλογη πίεσης για την επίτευξη της πίεσης του νερού (
, περιττό το νερό σε ένα κλειστό
η θέρμανση) ή υψηλότερη].