Financial protection through public

Financial protection through public or private health insurance
substantially reduces the amount that people pay
directly for medical care, yet in some countries the burden
of out-of-pocket spending can still create barriers to health
care access and use. Households that face difficulties paying
medical bills may delay or even forgo needed health
care. On average across OECD countries, 19% of health
spending is paid directly by patients (see indicator
“Financing of health care” in Chapter 9 on “Health expenditure”).
In contrast to publicly-funded care, out-of-pocket payments
rely on people’s ability to pay. If the financing of
health care becomes more dependent on out-of-pocket
payments, the burden shifts, in theory, towards those who
use services more, and possibly from high to low income
households, where health care needs are higher. In practice,
many countries have policies in place to protect certain
population groups from excessive out-of-pocket payments.
These consist in partial or total exemptions for social assistance
beneficiaries, seniors, or people with chronic diseases
or disabilities by capping direct payments, either in absolute
terms or as a share of income (Paris et al., 2010; OECD,
2015).
The burden of out-of-pocket medical spending can be measured
either by its share of total household income or its
share of total household consumption. The share of household
consumption allocated to medical spending varied
considerably across OECD countries in 2013, ranging from
less than 1.5% of total household consumption in countries
such as Turkey, the Netherlands, France and the United
Kingdom, to more than 4% in Korea, Switzerland and
Greece (Figure 7.7). On average across OECD countries, 2.8%
of household spending went towards medical goods and
services.
Health systems in OECD countries differ in the degree of
coverage for different health services and goods. In most
countries, the degree of coverage is higher for hospital care
and doctor consultations than for pharmaceuticals, dental
care and eye care (Paris et al., 2010; OECD, 2015).Taking into
account these differences and also the relative importance
of these different spending categories, there are significant
variations between OECD countries in the breakdown of
the medical costs that households have to bear themselves.
In most OECD countries, curative care (including both
inpatient and outpatient care) and pharmaceuticals are the
two main spending items for out-of-pocket expenditure
(Figure 7.8). On average, these two components account for
two-thirds of all medical spending by households, but the
importance varies between countries. In Luxembourg,
Belgium and Switzerland, household payments for inpatient
and outpatient curative care account for close to 50%
of total household outlays. In other countries such as
Poland, the Czech Republic, Hungary and Canada, half of
out-of-pocket payments or more are for pharmaceuticals.
In some of these countries, in addition to co-payments for
prescribed pharmaceuticals, spending on over-the-counter
medicines for self-medication has been historically high.
Payments for dental treatment also play a significant part
in household medical spending, accounting for 20% of all
out-of-pocket expenditure across OECD countries. In
Estonia, Norway, Denmark and Spain, this figure reaches
30% or more. This can at least partly be explained by the
limited public coverage for dental care in these countries
compared with a more comprehensive coverage for other
categories of care. The significance of therapeutic appliances
(eye-glasses, hearing aids, etc.) in households’ totalmedical
spending differs widely, but is as much as 33% in the
Netherlands. The average across OECD countries was 13%.
More than half of this relates to eye-care products. In many
countries, public coverage is limited to a contribution to the
cost of lenses. Frames are often exempt from public coverage,
leaving private households to bear the full cost if they are
not covered by complementary private insurance

Αποτελέσματα (Ελληνικά) 1:

Οικονομική προστασία μέσω δημόσιας ή ιδιωτικής ασφάλισης υγείαςμειώνει σημαντικά το ποσό που οι άνθρωποι πληρώνουνάμεσα για ιατρική φροντίδα, ωστόσο σε ορισμένες χώρες το βάροςτσέπη δαπανών εξακολουθούν να μπορούν να δημιουργούν εμπόδια για την υγείαφροντίδα πρόσβαση και χρήση. Νοικοκυριά που αντιμετωπίζουν δυσκολίες πληρωμώντους ιατρικούς λογαριασμούς μπορεί να καθυστερήσει ή ακόμη και να παραιτηθεί από αναγκαία υγείαςφροντίδα. Κατά μέσο όρο στις χώρες του ΟΟΣΑ, το 19% της υγείαςδαπανών καταβάλλεται απευθείας από τους ασθενείς (βλ. ένδειξη«Χρηματοδότησης της υγειονομικής περίθαλψης» στο κεφάλαιο 9 στην «Δαπάνες υγείας»).Σε αντίθεση με δημόσια χρηματοδότηση φροντίδα, out-of-pocket πληρωμώνβασίζονται στην ικανότητα των ανθρώπων να πληρώνουν. Αν η χρηματοδότηση τηςυγειονομική περίθαλψη γίνεται περισσότερο εξαρτάται από την τσέπηπληρωμές, οι μετατοπίσεις βάρους, στη θεωρία, προς εκείνους πουχρήση υπηρεσιών περισσότερο, και, ενδεχομένως, από υψηλό σε χαμηλό εισόδημανοικοκυριά, όπου οι ανάγκες υγειονομικής περίθαλψης είναι υψηλότερη. Στην πράξη,πολλές χώρες έχουν πολιτικές σε θέση να προστατεύσουν ορισμένεςομάδες του πληθυσμού από υπερβολική out-of-pocket πληρωμών.Αυτές συνίστανται σε ολική ή μερική απαλλαγές για την κοινωνική πρόνοιαδικαιούχων, ηλικιωμένους ή άτομα με χρόνιες παθήσειςή ειδικές ανάγκες μέσω της ελαχιστοποίησης των άμεσων ενισχύσεων, είτε σε απόλυτηόροι ή ως ποσοστό του εισοδήματος (Paris et al., 2010 · ΟΟΣΑ,2015).Μπορεί να μετρηθεί το βάρος τσέπη ιατρικών δαπανώνείτε το μερίδιο από το συνολικό εισόδημα του νοικοκυριού ή τηςποσοστό της συνολικής οικιακής κατανάλωσης. Το ποσοστό των νοικοκυριώνκατανάλωση που διατίθενται για τις ιατρικές δαπάνες ποικίλησημαντικά στις χώρες του ΟΟΣΑ το 2013, που κυμαίνονται απόλιγότερο από 1,5% της συνολική κατανάλωση των νοικοκυριών στις χώρεςόπως η Τουρκία, οι κάτω χώρες, τη Γαλλία και τις ΗνωμένεςΒασίλειο, σε περισσότερο από 4% στην Κορέα, Ελβετία καιΕλλάδα (σχήμα 7.7). Κατά μέσο όρο στις χώρες του ΟΟΣΑ, 2,8%της δαπάνης του νοικοκυριού πήγε προς ιατρικών αγαθών καιυπηρεσίες.Συστημάτων υγείας στις χώρες του ΟΟΣΑ που διαφέρουν ως προς τον βαθμόκάλυψη για διάφορες υγειονομικές υπηρεσίες και αγαθά. Στα περισσότεραχώρες, ο βαθμός κάλυψης είναι υψηλότερο για νοσοκομειακή περίθαλψηκαι ο γιατρός διαβουλεύσεις από ό, τι για τα φαρμακευτικά προϊόντα, οδοντιατρικήφροντίδα και φροντίδα ματιών (Paris et al., 2010 · ΟΟΣΑ, 2015). Λαμβάνονταςυπόψη τις διαφορές αυτές, καθώς και η σχετική σημασίααπό αυτές τις διαφορετικές κατηγορίες δαπανών, υπάρχουν σημαντικέςδιαφοροποιήσεις μεταξύ των χωρών του ΟΟΣΑ στην κατανομή τουΟι ιατρικές δαπάνες που νοικοκυριά έχουν να φέρουν οι ίδιοι.Στις περισσότερες χώρες του ΟΟΣΑ, θεραπευτική φροντίδα (περιλαμβανομένων τόσοενδονοσοκομειακή και εξωνοσοκομειακή περίθαλψη) και φαρμακευτικών προϊόντων είναι τοδύο κύρια κονδύλια δαπανών για εκτός τσέπη δαπάνες(Σχήμα 7.8). Κατά μέσο όρο, αυτά τα δύο στοιχεία λογαριασμού γιαΌλες οι ιατρικές δαπάνες από τα νοικοκυριά, τα δύο τρίτα, αλλά τοσημασία της ποικίλλει μεταξύ των χωρών. Στο Λουξεμβούργο,Βέλγιο και την Ελβετία, οικιακά πληρωμές για νοσηλείακαι λογαριασμό θεραπευτική φροντίδα στα εξωτερικά ιατρεία για κοντά στο 50%των συνολικών οικιακών δαπανών. Σε άλλες χώρες, όπωςΠολωνία, την Τσεχική Δημοκρατία, Ουγγαρία και τον Καναδά, το ήμισυ τουout-of-Pocket πληρωμών ή περισσότερο είναι για τα φαρμακευτικά προϊόντα.Σε ορισμένες από αυτές τις χώρες, εκτός από την ομο-πληρωμές γιασυνταγογραφούμενα φαρμακευτικά προϊόντα, οι δαπάνες για over-the-counterφάρμακα για αυτοθεραπεία έχει ιστορικά υψηλά.Πληρωμές για την οδοντιατρική θεραπεία παίζουν επίσης σημαντικό μέροςοικιακής χρήσης ιατρικών δαπανών, λογιστικής για το 20% του συνόλουτσέπη δαπανών στις χώρες του ΟΟΣΑ. ΣεΕσθονία, Νορβηγία, Δανία και Ισπανία, φθάνει το ποσοστό αυτό30% ή περισσότερο. Αυτό μπορεί να εξηγηθεί εν μέρει τουλάχιστον από τοπεριορισμένη δημόσια κάλυψη για την οδοντιατρική περίθαλψη στις χώρες αυτέςσε σύγκριση με μια πιο ολοκληρωμένη κάλυψη για τον άλλονκατηγορίες περιποίησης. Η σημασία της θεραπευτικές συσκευές(γυαλιά, βοηθήματα ακοής, κλπ.) σε totalmedical νοικοκυριά»δαπανών διαφέρει σε μεγάλο βαθμό, αλλά να είναι όσο το 33% για τοΟλλανδία. Ο μέσος όρος στις χώρες του ΟΟΣΑ ήταν 13%.Περισσότερο από το ήμισυ αυτού αφορά προϊόντα μάτι φροντίδας. Σε πολλέςχώρες, δημόσιες κάλυψη περιορίζεται σε μια συμβολή για τηνκόστος των φακών. Πλαίσια είναι συχνά απαλλάσσονται από δημόσια κάλυψη,αφήνοντας τα ιδιωτικά νοικοκυριά να φέρουν το πλήρες κόστος, αν είναιδεν καλύπτονται από την συμπληρωματική ιδιωτική ασφάλιση

Αποτελέσματα (Ελληνικά) 2:

Οικονομική προστασία μέσω της ασφάλισης δημόσιου ή ιδιωτικού υγείας
μειώνει σημαντικά το ποσό που οι άνθρωποι πληρώνουν
άμεσα για την ιατρική περίθαλψη, αλλά σε ορισμένες χώρες η επιβάρυνση
των δαπανών out-of-τσέπη μπορεί ακόμα να δημιουργήσει εμπόδια στην υγεία
πρόσβαση φροντίδα και χρήση. Τα νοικοκυριά που αντιμετωπίζουν δυσκολίες να πληρώνουν
τους ιατρικούς λογαριασμούς μπορεί να καθυστερήσει ή ακόμη παραιτηθεί αναγκαία για την υγεία
φροντίδα. Κατά μέσο όρο στις χώρες του ΟΟΣΑ, το 19% της υγείας
δαπανών καταβάλλεται απευθείας από τους ασθενείς (βλέπε δείκτη
«Χρηματοδότηση της υγειονομικής περίθαλψης" στο Κεφάλαιο 9 για «δαπάνες για την υγεία").
Σε αντίθεση με δημόσια χρηματοδότηση φροντίδα, out-of-τσέπη πληρωμές
βασίζονται σχετικά με την ικανότητα των ανθρώπων να πληρώσουν. Εάν η χρηματοδότηση της
υγειονομικής περίθαλψης γίνεται περισσότερο από την out-of-τσέπη
πληρωμών, το βάρος μετατοπίζεται, στη θεωρία, απέναντι σε όσους
χρησιμοποιούν τις υπηρεσίες περισσότερο, και, ενδεχομένως, από υψηλό σε χαμηλό εισόδημα
των νοικοκυριών, όπου οι ανάγκες υγειονομικής περίθαλψης είναι υψηλότερες. Στην πράξη,
πολλές χώρες έχουν πολιτικές για την προστασία ορισμένων
ομάδων του πληθυσμού από την υπερβολική πληρωμές out-of-τσέπη.
Αυτά συνίστανται σε μερική ή πλήρης απαλλαγή για την κοινωνική πρόνοια
δικαιούχους, ηλικιωμένους ή άτομα με χρόνιες ασθένειες
ή αναπηρίες θέτοντας ανώτατο όριο στις άμεσες πληρωμές, είτε σε απόλυτους
όρους ή ως ποσοστό του εισοδήματος (Paris et al, 2010?. OECD,
2015).
Το βάρος του out-of-τσέπη ιατρικών δαπανών μπορεί να μετρηθεί
είτε με το μερίδιό του συνολικού εισοδήματος του νοικοκυριού ή της
μερίδιο στη συνολική κατανάλωση των νοικοκυριών . Το μερίδιο των οικιακών
κατανάλωσης που διατίθενται για ιατρικές δαπάνες διέφεραν
σημαντικά μεταξύ των χωρών του ΟΟΣΑ το 2013, που κυμαίνονται από
λιγότερο από το 1,5% της συνολικής κατανάλωσης των νοικοκυριών σε χώρες
όπως η Τουρκία, η Ολλανδία, η Γαλλία και το Ηνωμένο
Βασίλειο, σε περισσότερο από 4% στην Κορέα, την Ελβετία και την
Ελλάδα (Σχήμα 7.7). Κατά μέσο όρο στις χώρες του ΟΟΣΑ, 2,8%
των δαπανών των νοικοκυριών πήγε προς ιατρικών προϊόντων και
υπηρεσιών.
Τα συστήματα υγείας στις χώρες του ΟΟΣΑ διαφέρουν ως προς το βαθμό
κάλυψης για διαφορετικές υπηρεσίες υγείας και αγαθών. Στις περισσότερες
χώρες, ο βαθμός κάλυψης είναι υψηλότερο για νοσοκομειακή περίθαλψη
διαβουλεύσεις και ο γιατρός από ό, τι για τα φάρμακα, την οδοντιατρική
περίθαλψη και φροντίδα των ματιών (Paris et al, 2010?. ΟΟΣΑ, 2015) .Taking σε
λογαριασμό αυτές οι διαφορές, καθώς και η σχετική σημασία
αυτών των διάφορες κατηγορίες δαπανών, υπάρχουν σημαντικές
διαφοροποιήσεις μεταξύ των χωρών του ΟΟΣΑ, όσον αφορά την κατανομή των
ιατρικών εξόδων που τα νοικοκυριά πρέπει να φέρουν οι ίδιοι.
στις περισσότερες χώρες του ΟΟΣΑ, θεραπευτική φροντίδα (συμπεριλαμβανομένων τόσο
ενδονοσοκομειακή και εξωνοσοκομειακή περίθαλψη) και τα φαρμακευτικά προϊόντα είναι τα
δύο κύρια στοιχεία των δαπανών για τις -Από την τσέπη δαπανών
(Σχήμα 7.8). Κατά μέσο όρο, τα δύο αυτά συστατικά αντιπροσωπεύουν
τα δύο τρίτα του συνόλου των ιατρικών δαπανών από τα νοικοκυριά, αλλά η
σημασία ποικίλλει μεταξύ των χωρών. Στο Λουξεμβούργο,
το Βέλγιο και την Ελβετία, οι πληρωμές νοικοκυριών για ενδονοσοκομειακή
και εξωνοσοκομειακή θεραπευτική φροντίδα λογαριασμό για περίπου το 50%
των συνολικών δαπανών των νοικοκυριών. Σε άλλες χώρες, όπως
η Πολωνία, η Τσεχική Δημοκρατία, η Ουγγαρία και τον Καναδά, το ήμισυ των
πληρωμών out-of-τσέπη ή περισσότερα είναι για τα φαρμακευτικά προϊόντα.
Σε ορισμένες από αυτές τις χώρες, εκτός από την συν-πληρωμές για
τα συνταγογραφούμενα φάρμακα, οι δαπάνες για over-the μετρητή γ
φάρμακα για αυτοθεραπεία υπήρξε ιστορικά υψηλά.
Οι πληρωμές για οδοντιατρική περίθαλψη παίζουν επίσης σημαντικό ρόλο
στο νοικοκυριό ιατρικές δαπάνες, αντιπροσωπεύοντας το 20% του συνόλου των
out-of-τσέπη δαπανών στις χώρες του ΟΟΣΑ. Στην
Εσθονία, τη Νορβηγία, τη Δανία και την Ισπανία, το ποσοστό αυτό φτάνει
το 30% ή και περισσότερο. Αυτό μπορεί, τουλάχιστον εν μέρει να εξηγηθεί από την
περιορισμένη δημόσια κάλυψη για οδοντιατρική περίθαλψη στις χώρες αυτές
σε σύγκριση με μια πιο ολοκληρωμένη κάλυψη για άλλες
κατηγορίες φροντίδας. Η σημασία των θεραπευτικών συσκευών
(γυαλιά, ακουστικά βαρηκοΐας, κλπ) σε totalmedical νοικοκυριών
δαπανών διαφέρει ευρέως, αλλά είναι όσο το 33% στις
Κάτω Χώρες. Ο μέσος όρος στις χώρες του ΟΟΣΑ ήταν 13%.
Περισσότεροι από τους μισούς αυτό σχετίζεται με τα προϊόντα φροντίδας οφθαλμών. Σε πολλές
χώρες, η δημόσια κάλυψη περιορίζεται σε ένα συνεισφορά στο
κόστος των φακών. Τα πλαίσια είναι συχνά εξαιρούνται από την κρατική κάλυψη,
αφήνοντας τα νοικοκυριά για να αναλάβει το πλήρες κόστος, εφόσον
δεν καλύπτονται από συμπληρωματική ιδιωτική ασφάλιση

Αποτελέσματα (Ελληνικά) 3:

Με τη δημόσια ή την ιδιωτική ασφάλιση υγείας προστασία των οικονομικώνΟι άνθρωποι πληρώνουν για ποσό μειώνεται σημαντικά ηχρησιμοποιούνται άμεσα για την υγειονομική περίθαλψη, όμως, σε ορισμένες χώρες, η επιβάρυνσηαπό την τσέπη των δαπανών υγείας εξακολουθούν να μπορούν να δημιουργήσουν εμπόδιαπερίθαλψη πρόσβαση και χρήση.Η οικογένεια αντιμετωπίζει δυσκολίες πληρωμήςΤα ιατρικά έξοδα μπορεί να δώσει την αναγκαία θα καθυστερήσει ακόμη και την υγείαφροντίδα.19% κατά μέσο όρο σε χώρες του ΟΟΣΑ, υγείαδαπάνες άμεσων πληρωμών ασθενείς (βλ. πίνακες"χρηματοδότηση της υγειονομικής περίθαλψης," στο κεφάλαιο 9, "οι δαπάνες για την υγεία").Αντίθετα, η δημόσια χρηματοδότηση για περίθαλψη, την πληρωμή από την τσέπη μου.εξαρτάται από την ικανότητα των ανθρώπων να πληρώσει.Εάν η χρηματοδότησηγίνεται πιο εξαρτάται από την τσέπη της υγειονομικής περίθαλψηςπληρωμές, τη μετατόπιση του βάρους, θεωρητικά, σε εκείνους πουμεγαλύτερη χρήση υπηρεσιών και, ενδεχομένως, από το χαμηλό εισόδημαοικογένεια, όπου η υγειονομική περίθαλψη είναι η πιο υψηλή.Στην πράξη,Πολλές χώρες έχουν πολιτικές για την προστασία ορισμένωναπό την πληρωμή σε μετρητά και υπερβολική ομάδων του πληθυσμού.Αυτές περιλαμβάνουν την πλήρη ή μερική απαλλαγή από την κοινωνική βοήθειαΟ δικαιούχος, οι ηλικιωμένοι ή άτομα με χρόνιες παθήσεις,ή με τον περιορισμό των άμεσων πληρωμών, είτε είναι σε απόλυτη αναπηρίαρήτρα ή ως μεριδίου εισοδήματος (Παρίσι, το 2010, του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και ανάπτυξης,Το 2015).μπορεί να μετρηθεί το βάρος στην τσέπη των ιατρικών εξόδωνείτε το συνολικό εισόδημα του νοικοκυριού ή τηνΗ κατανάλωση των νοικοκυριών ως ποσοστό της συνολικής κατανάλωσης.Το μερίδιο της οικογένειαςΓια την κατανομή των δαπανών υγειονομικής περίθαλψης για αλλαγές στην κατανάλωσηαντιστοιχεί σε χώρες του ΟΟΣΑ από το 2013,λιγότερο από 1,5% της συνολικής κατανάλωσης των νοικοκυριών σε εθνικόΌπως, για παράδειγμα, την Τουρκία, τις Κάτω Χώρες, τη Γαλλία και τις Ηνωμένες ΠολιτείεςΒασίλειο, πάνω από 4%, στη Νότια Κορέα, την Ελβετία και τηνΕλλάδα (Σχήμα 7).Κατά μέσο όρο 2,8% σε χώρες του ΟΟΣΑ,οικογενειακές δαπάνες σε ιατρικές προμήθειες καιυπηρεσίες.Τα συστήματα υγείας των χωρών του ΟΟΣΑ σε διαφορετικό βαθμόδιαφορετικών υγειονομικών υπηρεσιών και αγαθών κάλυψη.Στις περισσότερεςχώρες με μεγαλύτερη ιατρική κάλυψηδιαβουλεύσεις και ο γιατρός, όχι ναρκωτικά, οδοντιατρικήφροντίδα και περίθαλψη (όπως τα μάτια στο Παρίσι, το 2010, του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και ανάπτυξης, έως το 2015)Έχοντας υπόψη τη σχετική σημασία αυτών των διαφορών, καιΑυτές οι διαφορετικές κατηγορίες καταναλωτών, υπάρχει σημαντικήΗ διακύμανση μεταξύ των χωρών του ΟΟΣΑΗ οικογένεια πρέπει να φέρει τα δικά του έξοδα.Στις περισσότερες χώρες του ΟΟΣΑ, θεραπευτική περίθαλψη (συμπεριλαμβανομένων δύοστο νοσοκομείο και εξωνοσοκομειακή περίθαλψη) και τα ναρκωτικά είναιΕξαγωγή σακούλα δύο κύρια στοιχεία των δαπανών των δαπανών(Σχήμα 7.8).Κατά μέσο όρο, τα δύο αυτά συστατικά αντιπροσώπευαν τοοικογενειακή ιατρική τα δύο τρίτα των δαπανών, αλλάτη σημασία ποικίλλει μεταξύ των χωρών.Στο Λουξεμβούργο,Το Βέλγιο και η Ελβετία, η οικογένεια πληρώνει νοσηλείαςκαι της θεραπείας σε εξωτερικά ιατρεία, αντιπροσώπευαν περίπου το 50% τωνΜε τις συνολικές δαπάνες των νοικοκυριών.Σε άλλες χώρες, όπωςΣτην Πολωνία, την Τσεχική Δημοκρατία, την Ουγγαρία και τον Καναδά, το ήμισυ τηςΗ πληρωμή για ναρκωτικά ή περισσότερα έξοδα.Σε αυτές τις χώρες, εκτός από κοινού πληρωμήσυνταγογραφούμενα φάρμακα, τα μη συνταγογραφούμενα φάρμακα δαπάνεςΑπό το φάρμακο έχει πολύ υψηλό.Η πληρωμή σε οδοντιατρική θεραπεία διαδραματίζουν επίσης σημαντικό μέρος τηςΣτην οικογένεια των ιατρικών δαπανών, που αντιπροσωπεύουν το 20% για όλα τα ιατρικά έξοδα.Στις χώρες του ΟΟΣΑ στις τσέπες των δαπανών.ΣεΗ Εσθονία, τη Νορβηγία, τη Δανία και την Ισπανία, το ποσοστό ανέρχεται σεΊσης ή ανώτερης του 30%.Αυτό μπορεί, τουλάχιστον εν μέρει, απόΣε αυτές τις χώρες η περιορισμένη δημόσια οδοντιατρική κάλυψηΕίναι μια πιο περιεκτική κάλυψηΤαξινόμηση των νοσοκόμων.Ο εξοπλισμός για την σημασία(γυαλιά, ακουστικά στην οικογένεια totalmedical κλπ.)δαπάνες είναι πολύ διαφορετικές, αλλά στο 33%Οι Κάτω Χώρες.Οι χώρες του ΟΟΣΑ για το μέσο όρο των 13%.Αυτό αφορά περισσότερο από το ήμισυ των οφθαλμολογικών προϊόντων.Σε πολλέςΧώρες, δημόσια κάλυψη περιορίζεται σε μια συνεισφοράπυροβόλησε το κόστος.συνήθως δεν αναφέρθηκαν από το κοινό πλαίσιο,να αναλαμβάνει όλα τα έξοδα ιδιωτικών νοικοκυριών, αν είναιΔεν περιλαμβάνει συμπληρωματικές ιδιωτικές ασφαλιστικές