Ltd ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΌΤΗΤΕΣ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΉΣ για την ΥΓΕΊΑ στη Βόρεια Αμερική: Η ΚΥΒΈΡΝΗΣΗ είναι το πρόβλημα, δεν είναι η λύσηBrett J. ΒυρσοδέψηςΣυστήματα υγειονομικής περίθαλψης σε Βόρεια Αμερική ορισµένες φορές επικρίνονται ως ακριβό ή κοινωνικά ανεύθυνης σε σχέση με συγκρίσιμα καθεστώτα σε χώρες του ΟΟΣΑ (οργανισμός οικονομικής συνεργασίας και ανάπτυξης) ή περιοχές. Αυτές τις αποτυχίες του συστήματος υγείας αντιληπτή συχνά λανθασμένα αποδίδεται μεγαλύτερη συμμετοχή του ιδιωτικού τομέα την παροχή ιατρικής περίθαλψης ή την παροχή της ιατρικής ασφάλισης στον Καναδά και τις ΗΠΑ. Ωστόσο, η ακριβής φύση και την έκταση της συμμετοχής του κράτους στον τομέα της υγειονομικής περίθαλψης στον Καναδά και τις ΗΠΑ επίσης συχνά παρερμηνεύεται και υποτιμηθεί. Αυτό το έγγραφο παρουσιάζει ένα γεγονός με βάση το πλαίσιο αξιολόγησης της πολιτικής για την υγεία στη Βόρεια Αμερική.Μύθοι για το βορειοαμερικανικό χρηματοδότηση της υγειονομικής περίθαλψηςΠαρατηρητές, συχνά, σημειώστε ότι οι συνολικές δαπάνες υγειονομικής περίθαλψης είναι υψηλότερο και ότι το κράτος να συνεισφέρει δαπάνες για την υγεία είναι χαμηλότερη στα συστήματα υγείας Βορείου Αμερικής από ό, τι στις περισσότερες άλλες χώρες του ΟΟΣΑ. Μεγαλύτερη εξάρτηση από τις δαπάνες για την υγεία ιδιωτικού τομέα είναι συχνά υποστηριχτεί για να είναι η αιτία της το σχετικά υψηλό συνολικές δαπάνες υγειονομικής περίθαλψης στη Βόρεια Αμερική. Ωστόσο, τα γεγονότα δεν υποστηρίζουν μια τέτοια άποψη. Είναι αλήθεια βέβαια ότι ο ιδιωτικός τομέας δαπάνες υγείας στις ΗΠΑ και τον Καναδά αντιπροσωπεύει ένα πολύ μεγαλύτερο μερίδιο των συνολικές δαπάνες υγείας από ό, τι στις περισσότερες άλλες συγκρίσιμες χώρες του ΟΟΣΑ. Ο πίνακας 1 παρουσιάζει στοιχεία σχετικά με τις δημόσιες και ιδιωτικές μετοχές συνολικής υγείας με δαπάνες για τις συγκρίσιμες 211 χώρες του ΟΟΣΑ για το οποίο υπήρχαν στοιχεία στο πιο πρόσφατο έτος, 2006. Οι ΗΠΑ και ο Καναδάς κατατάσσουν πρώτο και πέμπτο της επικράτειας, αντίστοιχα, από τα 21 όπως έχοντας το υψηλότερο μερίδιο ιδιωτικού τομέα των δαπανών για την συνολική υγεία. Είναι επίσης αλήθεια ότι η συνολική υγεία δαπάνες είναι σχετικά υψηλή στη Βόρεια Αμερική, σε σύγκριση με το υπόλοιπο του ΟΟΣΑ. Οι ΗΠΑ και ο Καναδάς κατάταξη νούμερο ένα και επτά, αντίστοιχα, όσον αφορά τις συνολικές δαπάνες υγείας ως ποσοστό του ΑΕΠ (ακαθάριστο εγχώριο προϊόν) στις 2006,2 Ωστόσο, τι πολλοί άνθρωποι δεν γνωρίζουν είναι ότι παρά έχοντας διαφορετική συστήματα υγείας, υγεία κυβέρνηση δαπανών στον Καναδά και τις ΗΠΑ αντιπροσωπεύει το ίδιο ποσοστό του ΑΕΠ κάθε χώρας. Ακόμη πιο σημαντικό, στο 7% του ΑΕΠ το 2006, το επίπεδο της υγείας κυβέρνηση δαπάνες στη Βόρεια Αμερική βάζει τον Καναδά και τις ΗΠΑ στις τάξεις των δέκα καλύτερα αυτά τα 21 χώρες του ΟΟΣΑ όσον αφορά τα επίπεδα των κυβερνητικών δαπανών. Γαλλία έχει υψηλότερο δαπανών για την υγεία των κυβερνήσεων για την κατάταξη του ΑΕΠ, αλλά είναι μόνο 1,9 εκατοστιαίες μονάδες υψηλότερο από τον Καναδά και τις ΗΠΑ. Στην πραγματικότητα, το ποσοστό του ΑΕΠ αναλογεί σε κρατικών δαπανών για την υγεία στη Βόρεια Αμερική είναι υψηλότερο από τον μέσο όρο του ΟΟΣΑ (6,8%). Συγκεκριμένα, στη Γαλλία, Γερμανία και Αυστρία, των κρατικών δαπανών για την υγειονομική περίθαλψη είναι τόσο μεγαλύτερο ποσοστό της συνολικής υγείας δαπάνες και μεγαλύτερο ποσοστό του ΑΕΠ από ό, τι στον Καναδά. Ακόμα, παρά αυτό το υψηλότερο επίπεδο δημόσιων δαπανών υγείας, Γαλλία, η Γερμανία και η Αυστρία έχουν επίσης υψηλότερη συνολική υγεία δαπάνες ως ποσοστό του ΑΕΠ από τον Καναδά. Έτσι δεν υπάρχει αναγκαστικά μια σύνδεση μεταξύ του ποσοστού της συνολικής υγείας δαπάνες από ιδιωτικές πηγές και το συνολικό επίπεδο των δαπανών για την υγεία. Υπάρχουν πολλοί παράγοντες που καθορίζουν το συνολικό επίπεδο των δαπανών για την υγεία σε οποιαδήποτε χώρα. Για παράδειγμα, υπάρχουν πολλές κοινωνικο-οικονομικές και δημογραφικές διαφορές μεταξύ πληθυσμών στις χώρες του ΟΟΣΑ που θα μπορούσε να εξηγήσει διακυμάνσεις στα δαπάνες για την υγεία, συμπεριλαμβανομένων ποσοστά των βίαιων εγκλημάτων, τα ποσοστά σύγκρουση αυτοκινήτου, κλπ.© 2008 ο συγγραφέας. Συλλογή εφημερίδα © Ινστιτούτο των οικονομικών υποθέσεων 2008. Δημοσιεύθηκε από έκδοση Blackwell, ΟξφόρδηςΙΕΑ οικονομικών υποθέσεων Δεκέμβριος 2008 11Οι ΗΠΑ και ο Καναδάς είναι επίσης μεταξύ των πλουσιοτέρων χωρών του ΟΟΣΑ 21 για τα οποία τα πιο πρόσφατα στοιχεία ήταν διαθέσιμα (πίνακας 2), έτσι δεν είναι έκπληξη το γεγονός ότι αυτές οι Βορειοαμερικανικές χώρες τείνουν να επίσης είναι μεταξύ το υψηλότερο spenders για την υγειονομική περίθαλψη. Πλούσιοι άνθρωποι που έχουν περισσότερα ή όλα τους satisfied βασικών αναγκών μπορεί να προτιμούν να περάσουν το υπόλοιπο των εισοδημάτων τους για τις επιπλέον ποσότητες ιατρικών αγαθών και υπηρεσιών, ή καλύτερα ποιότητα υγειονομικής περίθαλψης τεχνολογίες και εγκαταστάσεις αντί να δαπανούμε περισσότερα για άλλους τύπους των καταναλωτικών αγαθών και υπηρεσιών. Σε γενικές γραμμές, προτιμήσεις για την υγειονομική περίθαλψη απλά μπορεί να αυξηθεί με εισόδημα. Ωστόσο, αυτά τα στατιστικά στοιχεία δαπανών συνολικού υγείας πω λίγα πράγματα για την πραγματική έκταση και η δομή της συμμετοχής της κυβέρνησης στον τομέα της υγείας στη Βόρεια Αμερική.Καναδική υγείας σύστημα στον Καναδά κρατικών δαπανών για την υγεία είναι περίπου το 70% των δαπανών της συνολικής υγείας. Το υπόλοιπο 30% της συνολική υγεία δαπάνες πληρώνονται από ιδιωτικού τομέα ασφάλισης υγείας είτε προσωπική άμεσες δαπάνες. Ωστόσο, αυτά τα figures κρύψει την αληθινή φύση των κρατικών ενισχύσεων για την υγειονομική περίθαλψη στον Καναδά. Το γεγονός είναι ότι στον Καναδά, η κυβέρνηση χρηματοδοτεί σχεδόν 100% των όλα υγεία υπηρεσιών ορίζεται ως «ιατρικώς απαραίτητα» από το κράτος, που συνήθως σημαίνει όλες τις υπηρεσίες νοσοκομείο και γιατρό. Στον Καναδά, η κυβέρνηση επίσης αντιπροσωπεύει σχεδόν το ήμισυ (48%) όλων των δαπανών στις medicines.3 συνταγή που υπάρχει μια ποιοτική διαφορά στο Σπλιτ δημόσιου-ιδιωτικού για την υγειονομική περίθαλψη χρηματοδότηση στον Καναδά σε σύγκριση με άλλες χώρες. Στις περισσότερες άλλες χώρες, παράλληλα ιδιωτικού τομέα ασφάλισης είναι διαθέσιμο για τα ίδια ιατρικά αγαθά και υπηρεσίες που είναι επίσης εξασφαλισμένη από το κράτος. Αυτό δεν συμβαίνει στον Καναδά. Η θεμελιώδης ουσία του καναδικού συστήματος υγειονομικής περίθαλψης είναι ότι το κράτος έχει de facto μονοπώλιο της αγοράς για την ιατρική ασφάλιση. Το σύνολο του πληθυσμού είναι επιλέξιμα για δημόσια ασφάλιση υγείας που χρηματοδοτούνται από το δημόσιο revenues.4 κάθε επαρχιακό και εδαφική κυβέρνηση ενεργεί ως τον ίδιο πληρωτή εντός τους συγκεκριμένη δικαιοδοσία, αποτελεσματικά να απαγορεύει ιδιωτικά πληρωμής για όλες τις υπηρεσίες υγείας θεωρούνται «ιατρικά αναγκαία» από κάθε συγκεκριμένο Table 1: Public and private shares of total health spending; and total health spending as a percentage of GDP, in 21 comparable OECD countries, 2006: ranked highest to lowest by public expenditure 2006CountryPublic expenditure on health (% gross domestic product)Private expenditure on health (% gross domestic product)Total expenditure on health (% gross domestic product)Public expenditure on health (% total expenditure on health)Private expenditure on health (% total expenditure on health)France 8.9 2.3 11.1 79.7 20.3 Germany 8.1 2.4 10.6 76.9 23.1 Austria 7.7 2.4 10.1 76.2 23.8 Iceland 7.5 1.6 9.1 82.0 18.0 Sweden 7.5 1.7 9.2 81.7 18.3 New Zealand 7.3 2.1 9.3 77.8 22.2 Norway 7.3 1.4 8.7 83.6 16.4 United Kingdom 7.3 1.1 8.4 87.3 12.7 Portugal 7.2 3.0 10.2 70.6 29.4 Canada 7.0 3.0 10.0 70.4 29.6 USA 7.0 8.3 15.3 45.8 54.2 Italy 6.9 2.0 9.0 77.2 22.8 Switzerland 6.8 4.5 11.3 60.3 39.7 Luxembourg 6.6 0.7 7.3 90.9 9.1 Finland 6.2 2.0 8.2 76.0 24.0 Spain 6.0 2.4 8.4 71.2 28.8 Czech Republic 5.9 0.8 6.8 87.9 12.1 Hungary 5.9 2.4 8.3 70.9 29.1 Ireland 5.9 1.6 7.5 78.3 21.7 Greece 5.6 3.5 9.1 61.6 38.4 Poland 4.3 1.9 6.2 69.9 30.0Note: Totals might not sum perfectly owing to rounding. Data source: OECD (2008a).Table 2: Total health spending as a percentage of GDP and per capita GDP in 21 OECD countries, 2006 2006CountriesTotal expenditure on health (% gross domestic product)Gross domestic product per capita (US$ purchasing power parity)Luxembourg 7.3 59,176 Norway 8.7 51,947 USA 15.3 43,864 Ireland 7.5 40,893 Switzerland 11.3 38,119 Canada 10.0 36,814 Iceland 9.1 36,561 Austria 10.1 35,695 Sweden 9.2 34,870 United Kingdom 8.4 32,961 Finland 8.2 32,728 Germany 10.6 31,949 France 11.1 31,048 Spain 8.4 29,383 Italy 9.0 29,168 Greece 9.1 27,232 New Zealand 9.3 26,234 Czech Republic 6.8 22,042 Portugal 10.2 20,851 Hungary 8.3 18,155 Poland 6.2 14,674Data source: OECD (2008a, 2008b).© 2008 The Author. Journal compilation © Institute of Economic Affairs 2008. Published by Blackwell Publishing, Oxford12 realities of health policy in north america: government is the problem, not the solutiongovernment. In practice this means private sector payment for any hospital or physician service that is funded by government is prohibited. Governments at the provincial and federal level also act as insurance payers for prescription drugs and other healthcare goods and services for specific sub-populations like seniors, people on low incomes, aboriginals and the military, but private payment for such goods and services is not prohibited. The healthcare sector is funded and regulated such that hospitals operate under incentives similar to what would occur under direct public ownership, and health professionals face incentives increasingly similar to those of government employees. The market for prescription medicines is also affected by the scale and design of public drug programmes and government health insurance, as well as by other direct interventions by the state in the form of price controls and marketing approvals. The proportion of the healthcare market that is occupied by government because of this policy environment represents a large percentage of total health spending in Canada. In 2006, public sector spending on hospitals and other institutions (including capital expenditures), physicians and the direct administrative expenses of running government health insurance accounted for approximately 52% of total health spending in Canada (Table 3). The rest of health spending is accounted for by government funding for ‘public health’ (e.g. infectious disease control) and ‘other’ areas which can arguably be classified as natural public goods and which are not contested by private sector insurers (11%), as well as goods and services for which there is a mix of public and private funding (37%). However, the available evidence suggests that the particular structure of the Canadian health system is not performing optimally from the public interest perspective of patients and taxpayers. To start, Canadians spend a lot on healthcare relative to many comparable countries.
Μεταφράζονται, παρακαλώ περιμένετε..
