Shaw, a Canadian now living in Lond

Shaw, a Canadian now living in London, was in Toronto to promote her new book, The Memory Illusion. In it, she describes how false memories can be deliberately placed in people’s brains—leading to false police confessions that could send the wrong person to jail, or detailed accounts of alien abductions that (almost certainly) never happened.

“A memory is a network of brain cells,” Shaw explained to me. That network, which stretches across different regions of the brain, is constantly being updated. It’s an important function that allows us humans to learn new things and to problem-solve, among other skills. But as a result, it “can be manipulated,” she continued. “Each time you tell a story, you change the memory,” maybe dropping in new details, weaving in tidbits you really heard from somebody else, or forging new, and possibly inaccurate or misleading, connections.

For example: If you think you remember anything before you were about two-and-a-half years old, Shaw said, that’s a false memory. (Before then, our brains aren’t developed enough to store memories, a phenomenon called childhood or infantile amnesia.) A memory from earlier that “was either given to you through photos, you saw a picture, or maybe your parents told you a story,” she explained. “You can internalize them quite readily.”

“I think that reality is purely your perception"
The fact that memories are so changeable has important implications for, among other things, the criminal justice system, Shaw pointed out—and that’s the focus of much of her work. “In the lab, I convince people through memory hacking that they committed crimes that never happened,” said Shaw, senior lecturer and researcher in the Department of Law and Social Sciences at London South Bank University. “I do it to show that the interrogation process can really distort memories, in consistent ways.”

To implant a false memory, “you try to get someone to confuse their imagination with their memory,” she said. “That’s it: Get them to repeatedly picture it happening.”

She’ll start off by letting them know they committed a crime, and then claim to have insider information. For example: “Your parents told me that, when you were 14, you stole something, and the police were involved,” she said, adding that she’ll say she called the parents, and give details of their talk, “and then you believe me. You know I contacted your parents, and you trust them,” she continued. That gives her credibility.

She’ll keep going and layer in detail—the person’s age, hometown, the name of their childhood best friend, and get them to repeatedly imagine the crime happening, over and over again, even if they never did it. Over the course of a couple of weeks, maybe even a shorter timespan than that, “it gets harder to decipher imagination, versus a memory coming back,” Shaw said. “By the end, it’s easy to think, this actually happened.”

Αποτελέσματα (Ελληνικά) 1:

Shaw, μια καναδική που ζει σήμερα στο Λονδίνο, ήταν στο Τορόντο για να προωθήσει το νέο βιβλίο της, η ψευδαίσθηση της μνήμης. Σε αυτό, που περιγράφει πώς ψευδείς αναμνήσεις μπορούν να τοποθετηθούν σκόπιμα σε εγκεφάλους ανθρώπων — οδηγεί σε ψευδείς αστυνομία εξομολογήσεις που θα μπορούσε να στείλει το λάθος άτομο στη φυλακή, ή αναλυτικούς λογαριασμούς απαγωγές από εξωγήινους που (σχεδόν σίγουρα) ποτέ δεν συνέβη.«Μια μνήμη είναι ένα δίκτυο των κυττάρων του εγκεφάλου» Shaw μου εξήγησε. Το δίκτυο, το οποίο εκτείνεται σε διαφορετικές περιοχές του εγκεφάλου, ενημερώνεται συνεχώς. Πρόκειται για μια σημαντική λειτουργία που μας επιτρέπει τους ανθρώπους να μάθουν νέα πράγματα και να λύσουν, μεταξύ των άλλων δεξιοτήτων. Αλλά ως αποτέλεσμα, το «μπορεί να αλλοιωθεί,» συνέχισε. «Κάθε φορά που μπορείτε να πείτε μια ιστορία, μπορείτε να αλλάξετε τη μνήμη,» ίσως ρίψη σε νέες λεπτομέρειες, ύφανση στο μεζέδες σας πραγματικά ακούσει από κάποιον άλλο, ή νέες, και ενδεχομένως ανακριβείς ή παραπλανητικές, συνδέσεις σφυρηλάτησης.Για παράδειγμα: αν νομίζετε ότι μπορείτε να θυμηθείτε τίποτα πριν ήταν περίπου δύο-και-α-μισό χρόνια παλιά, Shaw είπε, ότι είναι μια ψευδή μνήμη. (Πριν από τότε, οι εγκέφαλοί μας δεν έχουν αναπτυχθεί αρκετά για να αποθηκεύουν τις αναμνήσεις, ένα φαινόμενο που ονομάζεται παιδική ηλικία ή την παιδική αμνησία.) Μια ανάμνηση από νωρίτερα, ότι «ήταν είτε που σας έχει δοθεί μέσα από φωτογραφίες, είδατε μια εικόνα, ή ίσως οι γονείς σας σας είπε μια ιστορία», εξήγησε. «Μπορείτε να εσωτερικεύουν τους αρκετά εύκολα.»«Νομίζω ότι η πραγματικότητα είναι καθαρά η αντίληψη σας»Το γεγονός ότι οι μνήμες είναι τόσο ευμετάβλητη έχει σημαντικές επιπτώσεις, διότι, μεταξύ άλλων, το σύστημα ποινικής δικαιοσύνης, Shaw επεσήμανε — και αυτό είναι το επίκεντρο του ένα μεγάλο μέρος της δουλειάς της. «Στο εργαστήριο, μπορώ να πείσω ανθρώπους μέσω μνήμης πειρατεία που διέπραξαν εγκλήματα που δεν συνέβη ποτέ,» είπε ο Shaw, Ανώτερος Λέκτορας και ερευνητής στο τμήμα νομικής και Κοινωνικών Επιστημών στο London South Bank University. «Κάνω να δείξει ότι η διαδικασία της ανάκρισης πραγματικά μπορεί να στρεβλώσει μνήμες, με συνεπή τρόπο.»Να εμφυτεύσει μια ψευδή μνήμη, «προσπαθείτε να πάρει κάποιος να συγχέουν τη φαντασία τους με τη μνήμη τους,» είπε. «Αυτό είναι: Πάρτε τους να επανειλημμένα εικόνα να συμβαίνει.»Αυτή θα ξεκινήσω επιτρέποντάς τους να γνωρίζουν που διέπραξαν ένα έγκλημα, και στη συνέχεια, ισχυρίζονται ότι έχουν εμπιστευτικές πληροφορίες. Για παράδειγμα: «οι γονείς σας μου είπε ότι, όταν ήσασταν 14, έκλεψε κάτι και η αστυνομία είχαν εμπλακεί,», είπε, προσθέτοντας ότι αυτή θα πω ότι κάλεσε τους γονείς, και να δώσει λεπτομέρειες για τους μιλήσω, «και τότε πιστέψτε με. «Ξέρεις ήρθα σε επαφή με τους γονείς σας, και μπορείτε να εμπιστευθείτε τους», συνέχισε. Που δίνει την αξιοπιστία.Ότι θα κρατήσει πηγαίνει και στρώμα λεπτομερώς — την ηλικία του ατόμου, πατρίδα, το όνομα του τους καλύτερος φίλος παιδικής ηλικίας, και να φανταστείτε επανειλημμένα στο έγκλημα που συμβαίνει, ξανά και ξανά, ακόμη και αν δεν το έκαναν ποτέ. Κατά τη διάρκεια της μια-δυο εβδομάδες, ίσως ακόμη και ένα μικρότερο χρονικό διάστημα από ότι, «παίρνει πιο δύσκολο να αποκρυπτογραφήσει τη φαντασία, σε σχέση με μια μνήμη που έρχονται πίσω,» Shaw είπε. «Μέχρι το τέλος, είναι εύκολο να σκεφτεί κανείς, αυτό που συνέβη στην πραγματικότητα.»

Αποτελέσματα (Ελληνικά) 2:

Shaw, μια καναδική τώρα ζει στο Λονδίνο, ήταν στο Τορόντο για την προώθηση νέο της βιβλίο, η ψευδαίσθηση μνήμης. Σε αυτό, περιγράφει πώς ψευδείς αναμνήσεις μπορούν να τοποθετηθούν σκόπιμα ανθρώπων εγκεφάλους-ψευδώς αστυνομία ομολογίες που θα μπορούσε να στείλει το λάθος άτομο στη φυλακή, ή αναλυτική λογαριασμούς απαγωγές από εξωγήινους που (σχεδόν σίγουρα) δεν έγινε ποτέ.

"Μια μνήμη είναι ένα δίκτυο των κυττάρων του εγκεφάλου, "Shaw μου εξήγησε. Το δίκτυο, το οποίο εκτείνεται σε διάφορες περιοχές του εγκεφάλου, που ανανεώνονται συνεχώς. Είναι μια σημαντική λειτουργία που επιτρέπει σε εμάς τους ανθρώπους να μάθουν νέα πράγματα και να πρόβλημα-λύσει, μεταξύ άλλων δεξιοτήτων. Αλλά, ως αποτέλεσμα, αυτό "μπορεί να παραποιηθεί," συνέχισε. "Κάθε φορά που θα πω μια ιστορία, μπορείτε να αλλάξετε τη μνήμη," ίσως πτώση σε νέα στοιχεία, ύφανση σε μεζέδες που πραγματικά ακούσει από κάποιον άλλο, ή δημιουργώντας νέες, και ενδεχομένως ανακριβείς ή παραπλανητικές, συνδέσεις.

Για παράδειγμα: Αν νομίζετε ότι θυμάστε οτιδήποτε πριν να ήταν περίπου δύο-και-α-μισό χρονών, Shaw είπε, ότι είναι μια ψεύτικη μνήμη. (Πριν από τότε, οι εγκέφαλοί μας δεν έχουν αναπτυχθεί αρκετά για να αποθηκεύσετε τις αναμνήσεις, ένα φαινόμενο που ονομάζεται παιδική ηλικία ή βρεφική αμνησία.) Μια μνήμη από νωρίτερα ότι «ήταν είτε δίνεται σε σας φωτογραφίες, μπορείτε είδε μια εικόνα, ή ίσως οι γονείς σας ένα είπε ιστορία », εξήγησε. "Μπορείτε να τους εσωτερικεύουν αρκετά εύκολα."

"Νομίζω ότι η πραγματικότητα είναι καθαρά αντίληψή σας"
Το γεγονός ότι οι αναμνήσεις είναι τόσο ευμετάβλητη έχει σημαντικές συνέπειες για την, μεταξύ άλλων, το σύστημα ποινικής δικαιοσύνης, Shaw τόνισε-και αυτό είναι το επίκεντρο πολλών της εργασίας της. "στο εργαστήριο, έχω πείσει τους ανθρώπους μέσα από τη μνήμη hacking ότι διέπραξε εγκλήματα που δεν συνέβη ποτέ», δήλωσε ο Shaw, λέκτορας και ερευνητής στο Τμήμα Νομικής και Κοινωνικών Επιστημών στο Πανεπιστήμιο South Bank του Λονδίνου. «το κάνω για να . δείχνουν ότι η διαδικασία της ανάκρισης μπορεί να στρεβλώσει πραγματικά αναμνήσεις, με συνεπή τρόπο "

να εμφυτεύσει μια ψευδή μνήμη," θα προσπαθήσει να πάρει κάποιος να συγχέουμε τη φαντασία τους με τη μνήμη τους ", είπε." αυτό είναι: Ζητήστε τους να επανειλημμένα εικόνα να συμβαίνει . "

Αυτή θα ξεκινήσει επιτρέποντάς τους να γνωρίζουν ότι διέπραξαν ένα έγκλημα, και, στη συνέχεια, ισχυρίζονται ότι έχουν εμπιστευτικές πληροφορίες. για παράδειγμα:« οι γονείς σου μου είπε ότι, όταν ήταν 14, σας έκλεψε κάτι, και η αστυνομία συμμετείχαν, " είπε, προσθέτοντας ότι θα πω κάλεσε τους γονείς, και να δώσει τα στοιχεία της ομιλίας τους, "και τότε θα με πιστέψετε. Ξέρεις ήρθα σε επαφή με τους γονείς σας, και μπορείτε να τους εμπιστευθείτε, "συνέχισε. Αυτό δίνει την αξιοπιστία της.

Αυτή θα συνεχίσουμε και στρώμα σε ηλικία λεπτομέρεια του ατόμου, την πατρίδα, το όνομα της παιδικής ηλικίας ο καλύτερος φίλος τους, και να τους πάρει για να επανειλημμένα φανταστεί κανείς το έγκλημα που συμβαίνει, ξανά και ξανά, ακόμα και αν ποτέ δεν το έκαναν . Κατά τη διάρκεια των δύο εβδομάδες, ίσως ακόμη και βραχύτερα χρονικά διαστήματα από ότι, «θα γίνεται πιο δύσκολο να αποκρυπτογραφήσει τη φαντασία, σε σχέση με μια μνήμη που έρχονται πίσω», είπε ο Shaw. "Μέχρι το τέλος, είναι εύκολο να σκεφτούμε, αυτό συνέβη στην πραγματικότητα."