It could be argued that in develope

It could be argued that in developed countries, these higher needs or aspirations are the main motivators. Pine and Gilmore (1999) argued that we are now living in an Experience Economy, where what we value most are not products or services but experiences. To them, the growth of the visitor economy is evidence of the added value people place on unique and memorable experiences. They go on to say that the most desired experiences are those that offer some kind of personal development or transformation, for example, adventure tourism, health spas, cultural tourism or activity holidays and learning new skills. A number of writers have tried to classify the main types of tourist motivation. Iso-Ahola’s (1982) view was that tourists are either escaping (from their everyday life) or seeking (new experiences).

Αποτελέσματα (Ελληνικά) 1:

Θα μπορούσε να υποστηριχθεί ότι στις ανεπτυγμένες χώρες, οι υψηλότερες ανάγκες ή φιλοδοξίες είναι τα κύρια κίνητρα. Πεύκο και Gilmore (1999) υποστήριξε ότι είμαστε τώρα ζουν σε μια οικονομία εμπειρία, όπου οι αξίες που μας συγκινούν πιο δεν είναι προϊόντα ή υπηρεσίες αλλά εμπειρίες. Τους, η ανάπτυξη της οικονομίας επισκέπτη είναι στοιχεία του τόπου άνθρωποι προστιθέμενη αξία για μοναδικές και αξέχαστες εμπειρίες. Πηγαίνουν για να πω ότι το πιό επιθυμητότο εμπειρίες είναι αυτές που προσφέρουν κάποιο είδος προσωπικής ανάπτυξης ή μετασχηματισμού, για παράδειγμα, τουρισμός περιπέτειας, SPA υγείας, πολιτιστικό τουρισμό ή διακοπές δραστηριοτήτων και νέες δεξιότητες. Μια σειρά από συγγραφείς προσπάθησαν για την ταξινόμηση των κυριότερων τουριστικά κίνητρα. (1982) προβολή του ISO-Ahola ήταν ότι οι τουρίστες είτε διαφυγή (από την καθημερινή τους ζωή) ή αναζητώντας (νέες εμπειρίες).

Αποτελέσματα (Ελληνικά) 2:

Θα μπορούσε να υποστηριχθεί ότι στις ανεπτυγμένες χώρες, αυτές οι ανάγκες ή τις προσδοκίες υψηλότερα είναι τα κύρια κίνητρα. Pine και Gilmore (1999) υποστήριξε ότι τώρα ζούμε σε μια οικονομία εμπειρία, όπου αυτό που εκτιμούμε περισσότερο δεν είναι προϊόντα ή υπηρεσίες, αλλά εμπειρίες. Γι 'αυτούς, η ανάπτυξη της οικονομίας επισκέπτη είναι απόδειξη της προστιθέμενης αξίας τους ανθρώπους πραγματοποιηθεί στις μοναδικές και αξέχαστες εμπειρίες. Πηγαίνουν για να πω ότι το πιο επιθυμητό εμπειρίες είναι αυτές που προσφέρουν κάποιο είδος προσωπικής ανάπτυξης ή μετατροπή, για παράδειγμα, ο τουρισμός περιπέτειας, ιαματικά λουτρά της υγείας, ο πολιτιστικός τουρισμός ή διακοπές δραστηριότητας και την εκμάθηση νέων δεξιοτήτων. Ορισμένοι συγγραφείς έχουν προσπαθήσει να ταξινομήσει τα βασικά είδη των τουριστικών κινήτρων. (1982) ενόψει ισο-Ahola ήταν ότι οι τουρίστες είτε δραπετεύουν (από την καθημερινή τους ζωή) ή αναζητούν (νέες εμπειρίες).

Αποτελέσματα (Ελληνικά) 3:

Θα μπορούσε να υποστηριχθεί ότι στις ανεπτυγμένες χώρες, οι μεγαλύτερες ανάγκες ή επιθυμίες είναι τα κύρια εμψυχωτών. Πεύκα και Gilmore (1999) υποστήριξαν ότι ζούμε σήμερα σε μια εμπειρία της οικονομίας, όπου τι αξία πλέον δεν είναι προϊόντα ή υπηρεσίες, αλλά εμπειρίες. Για αυτούς, η ανάπτυξη της οικονομίας των επισκεπτών είναι απόδειξη της προστιθέμενης αξίας τους ανθρώπους σε μοναδικές και αξέχαστες εμπειρίες.Πάνε για να πω ότι η πιο επιθυμητή εμπειρίες είναι εκείνες που προσφέρουν κάποια προσωπική ανάπτυξη ή μετατροπή, για παράδειγμα, τουρισμού περιπέτειας, υγεία ιαματικές, πολιτιστικού τουρισμού ή δραστηριότητα διακοπές και απόκτηση νέων δεξιοτήτων. Ορισμένοι συγγραφείς προσπάθησαν να κατατάξει τα κύρια είδη τουριστικών κινήτρων.Το Iso-Ahola (1982) ήταν της άποψης ότι οι τουρίστες είτε διαφεύγουν (από την καθημερινή τους ζωή) ή αναζητούν (νέες εμπειρίες).