Amor fati is a Latin phrase that ma

Amor fati is a Latin phrase that may be loosely translated as "love of fate" or "love of one's fate". It is used to describe an attitude in which one sees everything that happens in one's life, including suffering and loss, as good or, at the very least, necessary, in that they are among the facts of one's life and existence, so they are always necessarily there whether one likes them or not. Moreover, amor fati is characterized by an acceptance of the events or situations that occur in one's life. This acceptance does not necessarily preclude an attempt at change or improvement, but rather, it can be seen to be along the lines of what Nietzsche means by the concept of "eternal recurrence": a sense of contentment with one's life and an acceptance of it, such that one could live exactly the same life, in all its minute details, over and over for all eternity.

The concept of amor fati has been linked to Epictetus.[1] It has also been linked to the writings of Marcus Aurelius,[2] who did not himself use the words (he wrote in Greek, not Latin).

The phrase is used repeatedly in Friedrich Nietzsche's writings and is representative of the general outlook on life that he articulates in section 276 of The Gay Science:

I want to learn more and more to see as beautiful what is necessary in things; then I shall be one of those who make things beautiful. Amor fati: let that be my love henceforth! I do not want to wage war against what is ugly. I do not want to accuse; I do not even want to accuse those who accuse. Looking away shall be my only negation. And all in all and on the whole: some day I wish to be only a Yes-sayer.

It is important to note that Nietzsche in this context refers to the "Yes-sayer", not in a political or social sense, but as a person who is capable of uncompromising acceptance of reality per se.

Αποτελέσματα (Ελληνικά) 1:

Amor fati is a Latin phrase that may be loosely translated as "love of fate" or "love of one's fate". It is used to describe an attitude in which one sees everything that happens in one's life, including suffering and loss, as good or, at the very least, necessary, in that they are among the facts of one's life and existence, so they are always necessarily there whether one likes them or not. Moreover, amor fati is characterized by an acceptance of the events or situations that occur in one's life. This acceptance does not necessarily preclude an attempt at change or improvement, but rather, it can be seen to be along the lines of what Nietzsche means by the concept of "eternal recurrence": a sense of contentment with one's life and an acceptance of it, such that one could live exactly the same life, in all its minute details, over and over for all eternity.The concept of amor fati has been linked to Epictetus.[1] It has also been linked to the writings of Marcus Aurelius,[2] who did not himself use the words (he wrote in Greek, not Latin).The phrase is used repeatedly in Friedrich Nietzsche's writings and is representative of the general outlook on life that he articulates in section 276 of The Gay Science:Θέλω να μάθω όλο και περισσότερο να την βλέπετε όπως όμορφοι αναγκαία πράγματα μέσα? τότε θα είμαι ένας από εκείνους που κάνουν τα όμορφα πράγματα. Amor Γιώργος Παπουτσάς:-ας αγάπη μου στο εξής! Δεν θέλω να διεξάγει πόλεμο κατά τι είναι άσχημο. Δεν θέλω να κατηγορήσω? Δεν θέλω καν να κατηγορούν εκείνους που κατηγορούν. Κοιτώντας μακριά είναι μου μόνο άρνηση. Και συνολικά, και σε γενικές γραμμές: κάποια μέρα θα ήθελα να είναι μόνο ένα ναι-λέγων.Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι ο Νίτσε, στο πλαίσιο αυτό αναφέρεται η «ναι-λέγων", όχι με μια πολιτική και κοινωνική έννοια, αλλά ως ένα άτομο που είναι σε θέση ασυμβίβαστη αποδοχή της πραγματικότητας, αυτή καθαυτή.

Αποτελέσματα (Ελληνικά) 2:

Amor fati είναι μια λατινική φράση που μπορεί να μεταφραστεί αόριστα ως "αγάπη της μοίρας» ή «αγάπη της μοίρας του». Χρησιμοποιείται για να περιγράψει μια στάση με την οποία βλέπει κανείς όλα όσα συμβαίνουν στη ζωή ενός ατόμου, συμπεριλαμβανομένου του οδύνη και απώλεια, ως καλή ή, τουλάχιστον, είναι αναγκαίο, με την έννοια ότι είναι από τα γεγονότα της ζωής και της ύπαρξης ενός ατόμου, έτσι ώστε να είναι πάντα κατ 'ανάγκην και αν κάποιος τους αρέσει ή όχι. Επιπλέον, Amor fati χαρακτηρίζεται από την αποδοχή των γεγονότων ή καταστάσεων που συμβαίνουν στη ζωή ενός ατόμου. Η αποδοχή αυτή δεν αποκλείει κατ 'ανάγκη την προσπάθεια αλλαγής ή βελτίωση, αλλά μάλλον, μπορεί να θεωρηθεί ότι είναι προς την κατεύθυνση του τι σημαίνει ο Νίτσε από την έννοια της «αιώνιας επανάληψης»: μια αίσθηση ικανοποίησης με τη ζωή του και την αποδοχή του , έτσι ώστε θα μπορούσε κανείς να ζήσει ακριβώς την ίδια τη ζωή, σε όλες τις μικρές λεπτομέρειες του, ξανά και ξανά για όλη την αιωνιότητα. Η έννοια του Amor fati έχει συνδεθεί με Επίκτητου. [1] Επίσης, έχει συνδεθεί με τα γραπτά του Μάρκου Αυρήλιου, . [2] που δεν χρησιμοποιεί ο ίδιος τις λέξεις (που έγραψε στα Ελληνικά, δεν Λατινικά) Η φράση χρησιμοποιείται επανειλημμένα στα γραπτά του Φρίντριχ Νίτσε και είναι αντιπροσωπευτική του γενικού προοπτική για τη ζωή που αρθρώνει στο τμήμα 276 της γκέι Επιστήμη: Ι Θέλετε να μάθετε περισσότερα και περισσότερα για να δείτε τόσο όμορφη που είναι αναγκαία πράγματα? τότε θα είμαι ένας από εκείνους που κάνουν τα πράγματα όμορφα. Amor fati: Ας είναι αυτή η αγάπη μου πλέον! Δεν θέλω να διεξάγει πόλεμο ενάντια σε αυτό είναι άσχημο. Δεν θέλω να κατηγορήσω? Δεν θέλω καν να κατηγορούν όσους κατηγορούν. Κοιτάζοντας μακριά είναι η μοναδική μου άρνηση. Και όλα σε όλους και σε ολόκληρο το: κάποια μέρα θα ήθελα να είμαι μόνο ένα ναι-λέγων. Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι ο Νίτσε, στο πλαίσιο αυτό, αναφέρεται στην «Ναι-Sayer", όχι σε μια πολιτική ή κοινωνική έννοια, αλλά ως ένα πρόσωπο που είναι σε θέση ασυμβίβαστη αποδοχή της πραγματικότητας per se.