Over the same period, spending on h

Over the same period, spending on hospital medicines grew faster in several countries
(see Figure 2.4). The multiplication of specialty drugs2 offers a partial explanation, as these
are often delivered in a hospital setting (including in an outpatient department) rather
than dispensed via pharmacies (Hirsch et al., 2014) and are coming to the market with
increasingly high prices.
The share of private funding of pharmaceuticals increases
Private funding in the purchasing of pharmaceuticals is greater than for other
categories of health care. On average in OECD countries, 43% of retail pharmaceutical spending is paid for from private sources (private health insurance or out-of-pocket),
compared with 21% for inpatient and outpatient care. Most of the private spending for
drugs (37%) comes directly from households’ pockets, reflecting both the high cost-sharing
requirements and the extent of self-consumption of over-the-counter (OTC) medicines (see
the indicator on pharmaceutical expenditure in Chapter 10). Countries such as France,
Germany and Japan report a relatively low private share of pharmaceutical spending of
around 25-30%, whereas the United States and Canada (both countries where private
health insurance plays a large role in financing pharmaceutical spending), as well as
Poland (where spending on OTC drugs is significant), all report more than 60% of the
pharmaceutical bill being covered by private sources.
In a majority of OECD countries, private spending on pharmaceuticals has grown
faster than public spending over the last decade (Figure 2.5). In particular, since 2009,
private spending on drugs did not decline to the same extent as public spending. This
is due in part to an observed shift of some of the cost-burden to households. For
example, in Hungary, the out-of-pocket share of spending on prescribed medicines rose
from 40% to 45% between 2010 and 2013 (Figure 2.6). The Czech Republic and Slovak
Republic also reported increases in the households' share of medicines to 38% and 33%
respectively.

Αποτελέσματα (Ελληνικά) 1:

Κατά την ίδια περίοδο, οι δαπάνες για φάρμακα νοσοκομείο αυξήθηκε ταχύτερα σε αρκετές χώρες(βλ. σχήμα 2.4). Ο πολλαπλασιασμός της ειδικότητας drugs2 προσφέρει μια μερική εξήγηση, όπως αυτέςπαρέχονται συχνά σε νοσοκομειακό περιβάλλον (συμπεριλαμβανομένης της σε ένα τμήμα εξωτερικών ιατρείων) μάλλοναπό ό, τι διανέμονται μέσω φαρμακείων (Hirsch et al., 2014) και έρχονται στην αγορά μεολοένα και πιο υψηλές τιμές.Αυξάνει το μερίδιο της ιδιωτικής χρηματοδότησης των φαρμακευτικών προϊόντωνΙδιωτική χρηματοδότηση για την αγορά των φαρμακευτικών προϊόντων είναι μεγαλύτερη από ό, τι για άλλακατηγορίες υγειονομικής περίθαλψης. Κατά μέσο όρο στις χώρες του ΟΟΣΑ, το 43% της λιανικής πώλησης φαρμακευτικών δαπανών καταβάλλεται για από ιδιωτικές πηγές (ιδιωτικές υγεία ασφάλισης ή τσέπη),σε σύγκριση με το 21% για ενδονοσοκομειακή και εξωνοσοκομειακή περίθαλψη. Οι περισσότεροι από τις ιδιωτικές δαπάνες για τηνφάρμακα (37%) έρχεται απευθείας από τις τσέπες των νοικοκυριών, αντανακλώντας τόσο την υψηλή επιμερισμού του κόστουςαπαιτήσεις και η έκταση της το ιδιοκατανάλωση των over-the-counter (OTC), φάρμακα (βλ.η ένδειξη στις Φαρμακευτικές δαπάνες στο κεφάλαιο 10). Χώρες όπως η Γαλλία,Γερμανία και η Ιαπωνία αναφέρουν ένα σχετικά χαμηλό ιδιωτικό μερίδιο των φαρμακευτικών δαπανών τουπερίπου 25-30%, ενώ των Ηνωμένων Πολιτειών και του Καναδά (δύο χώρες όπου ιδιωτικόασφάλισης υγείας διαδραματίζει έναν μεγάλο ρόλο στη χρηματοδότηση φαρμακευτικών δαπανών), καθώς καιΠολωνία (όπου οι δαπάνες για φάρμακα OTC είναι σημαντική), όλα έκθεση περισσότερο από το 60% των τοφαρμακευτικά νομοσχέδιο που καλύπτονται από ιδιωτικές πηγές.Ιδιωτικών δαπανών για φάρμακα έχει μεγαλώσει στην πλειοψηφία των χωρών του ΟΟΣΑ,γρηγορότερα από δημόσιες δαπάνες κατά την τελευταία δεκαετία (εικόνα 2.5). Ειδικότερα, από το 2009,ιδιωτικές δαπάνες για τα ναρκωτικά δεν μειώνεται στον ίδιο βαθμό ως δημόσιες δαπάνες. Αυτόοφείλεται εν μέρει σε μια παρατηρείται μετατόπιση από μερικά από το βάρος της δαπάνης-προς τα νοικοκυριά. Γιαπαράδειγμα, στην Ουγγαρία, η τσέπη μερίδιο των δαπανών για τα συνταγογραφημένα φάρμακα τριαντάφυλλοαπό 40% έως 45% μεταξύ των ετών 2010 και 2013 (σχήμα 2.6). Της Τσεχίας και ΣλοβακίαςΔημοκρατία επίσης αναφερθεί αυξήσεις του μεριδίου των νοικοκυριών των φαρμάκων σε 38% και 33%αντίστοιχα.

Αποτελέσματα (Ελληνικά) 2:

Κατά την ίδια περίοδο, οι δαπάνες για το νοσοκομείο φάρμακα αυξήθηκε με ταχύτερο ρυθμό σε πολλές χώρες
(βλέπε σχήμα 2.4). Ο πολλαπλασιασμός της ειδικότητας drugs2 προσφέρει μια μερική εξήγηση, καθώς αυτά
είναι συχνά παραδοθεί σε νοσοκομειακό περιβάλλον (συμπεριλαμβανομένης της σε εξωτερικά ιατρεία) και όχι
από ό, τι διανέμεται μέσω φαρμακείων (Hirsch et al., 2014) και έρχονται στην αγορά με
όλο και πιο υψηλές τιμές.
το μερίδιο της ιδιωτικής χρηματοδότησης των φαρμάκων αυξάνει την
ιδιωτική χρηματοδότηση στην αγορά των φαρμακευτικών προϊόντων είναι μεγαλύτερη από ό, τι για τις άλλες
κατηγορίες της υγειονομικής περίθαλψης. Κατά μέσο όρο στις χώρες του ΟΟΣΑ, το 43% της λιανικής πώλησης φαρμακευτικών δαπανών καταβάλλεται από ιδιωτικές πηγές (ιδιωτική ασφάλιση υγείας ή out-of-τσέπη),
σε σύγκριση με 21% για ενδονοσοκομειακή και εξωνοσοκομειακή περίθαλψη. Οι περισσότερες από τις ιδιωτικές δαπάνες για
φάρμακα (37%) προέρχεται απευθείας από τις τσέπες των νοικοκυριών, αντικατοπτρίζοντας τόσο το υψηλό κόστος που μοιράζονται
τις απαιτήσεις και την έκταση της αυτο-κατανάλωσης των over-the-counter (OTC) φάρμακα (βλέπε
τον δείκτη στις φαρμακευτικές δαπάνες στο κεφάλαιο 10). Χώρες όπως η Γαλλία,
η Γερμανία και η Ιαπωνία αναφέρει σχετικά χαμηλό ιδιωτικό μερίδιο των φαρμακευτικών δαπανών από
περίπου 25-30%, ενώ στις Ηνωμένες Πολιτείες και τον Καναδά (και οι δύο χώρες όπου η ιδιωτική
ασφάλιση υγείας παίζει μεγάλο ρόλο στη χρηματοδότηση των φαρμακευτικών δαπανών), καθώς και
Πολωνία (όπου οι δαπάνες για τα εξωχρηματιστηριακά φάρμακα είναι σημαντική), όλοι αναφέρουν περισσότερο από το 60% της
φαρμακευτικής νομοσχέδιο που καλύπτονται από ιδιωτικές πηγές.
στην πλειονότητα των χωρών του ΟΟΣΑ, οι ιδιωτικές δαπάνες για φαρμακευτικά προϊόντα έχει αυξηθεί
ταχύτερα από ό, τι οι δημόσιες δαπάνες κατά την τελευταία δεκαετία (Σχήμα 2.5). Συγκεκριμένα, από το 2009,
οι ιδιωτικές δαπάνες για τα ναρκωτικά δεν μειώνονται στον ίδιο βαθμό όπως οι δημόσιες δαπάνες. Αυτό
οφείλεται εν μέρει σε μια παρατηρούμενη μετατόπιση του μερικά από τα οικονομικά επιβάρυνση στα νοικοκυριά. Για
παράδειγμα, στην Ουγγαρία, το μερίδιο των δαπανών για συνταγογραφούμενα φάρμακα out-of-τσέπη αυξήθηκε
από 40% σε 45% μεταξύ του 2010 και του 2013 (Σχήμα 2.6). Η Τσεχική Δημοκρατία και τη Σλοβακική
Δημοκρατία ανέφερε επίσης αύξηση του μεριδίου των νοικοκυριών των φαρμάκων στο 38% και 33%
αντίστοιχα.

Αποτελέσματα (Ελληνικά) 3:

Κατά την ίδια περίοδο, σε ορισμένες χώρες, ταχύτερη αύξηση των πιστώσεων των ναρκωτικών στο νοσοκομείο.(βλέπε πίνακα 2.4).Η διαφοροποιημένη επαγγελματική φάρμακα παρέχει κάποια εξήγηση, γιατί αυτά ταΣυχνά είναι στο νοσοκομείο ρυθμίσεις (συμπεριλαμβανομένης της στο εξωτερικό τμήμα), αντί τουΔεν με από φαρμακεία (Hirsch et al., 2014) και την πρόσβαση στην αγοράόλο και πιο υψηλές τιμές.Η αύξηση του μεριδίου των ιδιωτικών κεφαλαίων,Η ιδιωτική χρηματοδότηση στην αγορά ναρκωτικών περισσότερο από τον άλλουγειονομική περίθαλψη την κατηγορία.Κατά μέσο όρο, σε χώρες του ΟΟΣΑ, το 43% των δαπανών από το λιανικό εμπόριο ναρκωτικών είναι ιδιωτικές πηγές (ιδιωτική ασφάλιση υγείας ή πληρωμή από την τσέπη του),και το 21% και εξωνοσοκομειακή περίθαλψη στο νοσοκομείο.Οι ιδιωτικές δαπάνεςΦάρμακα (37%) προέρχονται απευθείας από την οικογένεια στην τσέπη του, αντικατοπτρίζει το υψηλό κόστος της ανταλλαγήςαπαιτήσεις και μη συνταγογραφούμενα φάρμακα (μη συνταγογραφούμενα φάρμακα) - Έκταση της κατανάλωσης (βλ.)των δαπανών για φάρμακα στο κεφάλαιο 10 δεικτών στην έρευνα.Μια χώρα όπως η Γαλλία,Η Γερμανία και η Ιαπωνία έκθεση ένα σχετικά χαμηλό μερίδιο δαπανών ιδιωτική ιατρική25 - 30%, ενώ στις ΗΠΑ και τον Καναδά (οι δύο ιδιωτικέςΓια τη χρηματοδότηση των δαπανών στην ιατρική ασφάλιση υγείας διαδραματίζει σημαντικό ρόλο, καιΠολωνία (όπου η κατανάλωση μη συνταγογραφούμενα φάρμακα είναι σημαντικό όλες οι εκθέσεις πάνω από το 60%),Τα ιατρικά έξοδα από ιδιωτικές πηγές.Στις περισσότερες χώρες του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και ανάπτυξης, αύξηση των ιδιωτικών δαπανών έχουν φαρμάκωνΚατά την τελευταία δεκαετία, πέραν των δημοσίων δαπανών (Σχήμα 5).Ειδικότερα, από το 2009,Η ιδιωτική κατανάλωση ναρκωτικών δεν έχει μειωθεί στο ίδιο βαθμό και τις δημόσιες δαπάνες.ΑυτόΕίναι εν μέρει παρατηρούνται κάποιες οικογένειες κόστος μεταφοράς.Για τηνΣτην Ουγγαρία, για παράδειγμα, στο κόστος των φαρμάκων για την αύξηση του μεριδίου στην τσέπη σου.από 40% σε 45% το 2010 και μεταξύ της μετά το 2013 (σχήμα 2.6).Η Δημοκρατία της Τσεχίας και ΣλοβακίαςΔημοκρατία ανέφερε επίσης, στην οικογένεια την αύξηση του ποσοστού των φαρμάκων σε 38% και 33%αντίστοιχα.